| สามคนอลเวง ตอน เมื่อหนูอยากทำคุ้กกี้
|
ความคิดเห็นที่ 1
ตั้งเเต่ย้ายบ้านมา เปิดเตาไปสองครั้ง ตอนปีใหม่ อบหมูเเฮมเลี้ยงญาติ อันนั้นจำใจทำ เพราะหลานพูดเเบบบังคับอ้อมๆ ว่าอยากมาฉลองปีใหม่ที่บ้าน อีกทีก็อบพิซซ่าที่น่าขายหน้าสุดๆ เพราะเเป้งโดว์ยังไม่กล้าทำเองเลย ใช้ของซื้อสำเร็จเเป้งสดมาจากซุปเปอร์ ที่โชว์ฝีมือมากหน่อย ก็คือการโรยหน้าท็อปปิ้งพิซซ่านั่นเอง
วันอาทิตย์ที่ผ่าน ฤกษ์ดี ผู้อุปการะยัยเเสบฝ่ายชายมาบอกว่า ทำคุักกี้กันเถอะ ยัยเเสบจะได้มีอะไรทำ ขอโทษทีพี่ ตำราอิฉันน่ะ อยู่ซอกไหนของบ้านก็ไม่รู้ หรือจะยังอยู่บ้านอาม่าก็ไม่รู้ นั่นก็กองอยู่ห้องนอนเเขกเขาอีกเป็นสิบๆลัง
คิด คิด คิด ว่าจะเอาสูตรไหนดี สูตรใครดี ที่มันปั้นได้ เพราะอุปกรณ์ยังไม่ได้เริ่มหาเลย คนชวนบอกว่า เอาจากไอเเพ็ดก็ได้ ว่าเเล้วก็เอามานำเสนอ เเต่จากประสบการณ์ อิฉันขอมั่นใจไว้ก่อนว่า ทำออกมาเเล้วจะเเหลกล่าย ขอสูตรที่เพื่อนๆรับรองก็เเล้วกัน
ว่าเเล้วก็จิ้มบล็อกเลย เลือกได้คุณปุ๊กอร่อยรายวันค่ะ เผอิญต้องรีบเเข่งกับเวลา เลยไม่ได้หาสูตรมาก เปิดมาปุ๊ป เจอชอร์ทเบรด เออ วัตถุดิบมีครบ รีบๆจดก่อนอินเตอร์เนตจะตัด (เวรกรรม ใช้อินเตอร์เนตเเบบไวร์เลส เเต่กล่องมันอยู่ในตู้ไฟ ซึ่งผนังมันหนามาก เเล้วอิฉันอยู่ชั้นสอง สัญญานขาดๆหายๆประจำ)
อ้าว ไอซิ่งอยู่ไหนไม่รู้ เอางี้ ใช้น้ำตาลทรายธรรมดาเเทน กะว่าจะใช้น้ำตาลป่นที่ทำไว้ เเต่ดันหาไม่เจอ (ทำเสร็จเเล้ว เก็บของเข้าตู้ กระปุกน้ำตาลป่นมันก็อยู่ตรงหน้านั่นเเหละ เฮ้อ)
ช้อนตวงช้อนเเตงอะไร ไม่ต้องนะคะ หาไม่เจอค่ะ ขอบอก อิฉันน่ะมีช้อนตวงอยู่ประมาณห้าถึงหกชุด เเต่เวลาจะใช้ หาไม่เจอ สูตรบอกวนิลา อิฉันเลยใช้สาดมันลงไปเลย
| | โดย: Pastasiam [16 ก.พ. 54 23:45] ( IP A:85.151.172.162 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 2
เศร้าจริง เมื่อวานพิมพ์ความคิดเห็นจบไว้ พอกดส่ง หน้ามันหมดอายุเฉยเลย เลยเพิ่งเห็นว่า ดันอยากมาส่งของกินตอนเขาจะปิดเว็ปชั่่วคราว
คนหน้าใหญ่เเบบเรา ทำอะไรน้อยๆไม่เป็น เห็นสูตรมีน้ำตาลนิดเดียว กลัวไม่พอกิน (เผื่อเราทำเเล้วอร่อยไง) เบิ้ลสูตรสองเท่าเลยก็เเล้วกัน พอตอนหลังจะชั่งเเป้ง จ๊าก เเป้งเยอะอ่ะ เเต่กลับตัวไม่ทันเเล้ว เลยตามเลยก็เเล้วกัน
เนย เนื่องจากไม่ได้ทำขนมมานานมาก กลับไปเหมือนเด็กเริ่มเตาะเเตะใหม่ อ่านสูตรเเล้วไม่เเน่ใจว่า ต้องเนยเย็น หรือเนยที่อุณหภูมิห้อง เลยไม่ได้เอาออกมาข้างนอกไว้ก่อน คือดิฉันนี่พวกทฤษฏีเยอะ อ่านหนังสือเเละวิธีการทำของคนอื่นเยอะ เเต่ว่าไม่เคยลงมือจริง เเถมด้วยความจะเป็น สว.กับเขาบ้าง เลยทำให้หลงๆลืมๆ จับเเพะมาชนเเกะ เอาตำรานู้นมาจำสลับตอนกับตำรานี้ พอให้ลงมือทำจริง อะไรอะไร มันดูเลือนลาง เหมือนจะเป็นไปได้เสียทั้งหมด รักพี่เสียดายน้อง เลยทำมันซะทุกวิธี
ดังนั้นเนยของอิฉันจึง เเข็งมาก เเบบปาหัวใครต้องมีได้เลือดเเน่ๆ เพราะตู้เย็นอิฉันน่ะ เย็น ๔องศา เเล้วถึงเอาออกมาวางอุณหภูมิห้อง ก็คงได้เเค่ ๑๘องศา เออ ทีตอนนั้นทำไมมันคิดไม่ได้เเบบนี้ก็ไม่รู้ เกือบได้สังเวยมีดหักไปเเล้วตอนตัดเนยเป็นก้อนเล็กๆ
อุปกรณ์ อิฉันน่ะ อะไรบ้าๆก็ซื้อได้ เเต่ไอ้เครื่องตีตั้งโต๊ะ จะคิดเช่นเอด หรือบอส หรือปรินสเซสอะไรนั่น จนป่านนี้ยังไม่มีเลย เงินของขวัญของคิดเช่นเอดที่ได้มาสามตัวนั่น มันเเปรเป็นค่าซูชิไปหมดเเล้ว ดังนั้นก็ต้องเครื่องตีมือถือเท่านั่้นค่ะ
ลองนึกดูว่า เนยเเข็งมาก กับเครื่องตีมือถือ มันจะเหลือเหรอคะ คนตีพอตีๆไป บ่นว่าเนยเข้าไปติดในหัวตะกร้อ ตีต่อไม่ได้ อิฉันเลยให้ยืมพายยางเเสนรักไปปาด เเป๊ปเดียว มีเสียงถามว่า พายอันนี้มันพังอยู่เเล้วหรือเปล่า อิฉันก็นับหนึ่งถึงห้าในใจทำใจไม่โกรธ เเล้วตอบว่า ไม่ เขาก็เลยว่า งั้นคราวนี้เธอคงต้องซื้อใหม่เเล้วเเหละ (มาดูตอนหลัง พายอิฉัน ใบฉีกไปเลย ก็ลงถังขยะไปตามระเบียบ) เห็นเธอปาดไปปาดมา ใบพายหลุดออกมาจากด้ามเลยค่ะ ก็ต้องช่วยกันหัวเราะไป ปลงกันไป
เนื่องจากคนทำมั่นใจว่าตัวเองเจ๋ง ดังนั้นพี่เธอเลยสาดน้ำตาลลงไป ทีนี้ก็เป็นเรื่องสิคะ ห้องครัวอิฉันเต็มไปด้วยน้ำตาลกับเนยที่กระจุยกระจายทั่ว ดีนะตีอยู่โต๊ะตรงกลาง เลยไม่ต้องตามไปเช็ดผนัง เเถมคนตีไม่รอน้ำตาลละลายด้วย ตีไปสักครู่ ถามหาเเป้ง อิฉันดูเเล้ว ปล่อยให้เธอควบคุมการผลิตไปเลยสองคน อิฉันจะได้ปฏิเสธความรับผิดชอบได้เต็มๆถ้ามีอะไรผิดพลาด เลยช่วยร่อนเเป้งใส่อ่างผสม ขอบอกว่า เกลือก็ไม่ได้ตวงค่ะ ใช้เทใส่มือคะเนเอาเลย เเถมที่ร่อนเเป้งเราก็กิ๊บเก๋ กระชอนคั้นกะทินั่นเเหละ
| | โดย: Pastasiam [17 ก.พ. 54 15:22] ( IP A:85.151.172.162 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 3
ปรากฏว่า โดว์ปั้นไม่ได้ค่ะ มันติดมือ เลยต้องใช้วิธีเอาเเป้งมากองบนเขียงไม้ เเล้วคุณเธอก็จับก้อนโดว์ทุ่มลงไปในกองเเป้งทีละน้อย เอามากดให้เเบนบนถาดอบ เเล้วหนูน้อยก็ใช้ที่ตัดคุ้กกี้กดลงไป อิฉันช่วยเอาตะหลิวยางเกลี่ยให้มันห่างๆกัน ไม่งั้นเเทนที่อบเเล้วจะได้คุ้กกี้ ก็อาจจะได้เเผ่นเเพพิซซ่าเเทน
ทำๆไป สำเร็จไปหนึ่งถาด ที่เหลืออิฉันเลยพยายามโน้มน้าวให้ใส่ถาดตามสูตรเขาเถอะ เพราะกว่าจะอบเสร็จ กว่าจะเก็บล้าง คงไม่ต้องทำอะไรเเล้วขืนยังมามัวนั่งปาก้อนโดว์ลงหลุมเเป้งอยู่
ในที่สุดหาพิมพ์กลมอบพิซซ่าของอิตาลี่ได้ รีบเกลี่ยเเป้งโดว์ลงไปเลย ขอบอกว่า มันก็ไม่ง่ายนะคะ เนื่องจากโดว์มันกึ่งเเข็งกึ่งเหลว มันไม่เรียบอย่างทีใจต้องการ เสร็จเเล้วส่งเข้าเตาตามเจ้าคุ้กกี้ตัดนั่นไป
สูตรให้อบ ๑๕๐องศาซี เเต่เราไม่มีเวลา เพราะว่าจะรีบไปบ้านอาม่า ซึ่งจะทำกันเป็นปกติทุกเย็นวันอาทิตย์ (ครอบครัวนี้เเปลกมาก เจอกันเกือบทุกวัน ยกเว้นวันอังคารที่อาม่าจะไม่เจอลูกหลานเลย นอกนั้นลูกไปหาหาเกือบทุกวัน ใครๆก็เเซวอาม่าว่า ยังมีเรื่องคุยกันอีกเหรอ) เลยขี้โกงคุณปุ๊ก เพิ่มมันไปเป็น ๑๖๐ อบๆไป เริ่มรอไม่ได้อีก เพิ่มอีกทีเป็น ๑๗๐ เเต่ยังคงคอนเซ็ปเดิมว่า คุ้กกี้ชอร์ทเบรทไม่ควรจะเป็นสีเหลือง อันนี้คิดเอาเองนะ ว่า ชอร์ทเบรดควรมีสีเหลืองนวล ไม่ใช่สีเหลืองทอง
ถาดเเรกที่เรากดเป็นรูปไว้ มันน่าจะใช้ได้เเล้ว อย่าถามนะว่า อบนานเท่าไร เพราะไม่รู้จริงๆ ตอนนั้นมันลนลานไปหมด เเถมเตาอบก็ดันไม่เได้อ่านคู่มือ ไม่รู้เขามีตั้งจับเวลาไหม เอาเป็นว่า เปิดเตาดู เห็นมันเหลืองๆ มีกลิ่นหอมนิดๆ เลยเอาออกมา เเล้วไม่ได้ผึ่งบนตระเเกรงหรอก ก็ตอนนั้นมันรีบ เลยเอาทิชชู่ทำครัวเเผ่นใหญ่รองก้นกล่องพลาสติค เเล้วรีบเเซะคุ้กกี้ใส่ลงไปเลย กะให้มันไปเเข็งตัวเอาในกล่อง (ถ้าจะทำตามวิธีนี้ อย่าปิดฝากล่องนะคะ ไม่งั้นจะได้ปาท่องโก๋เเทนคุ้กกี้เสียละมัง)
ส่วนถาดกลมนั่น จะทำไงดี เลยตัดสินใจปิดเตา เเล้วกะว่าให้มันไปสุกต่อในเตา ไม่เป็นไรค่ะ เเถวบ้านเรานกนางนวลกับอีกาเยอะมาก กะว่า คงเเทนข้าวสุกได้
ไม่มีรูปขั้นตอนผลิตมาให้ดู เพราะว่าไม่ได้กะว่ามันจะสำเร็จ คือทำเอาขำๆสำหรับเด็กสามขวบกว่า รูปคุ้กกี้ที่ตัดไว้ก็ไม่มี เพราะเอาไปบ้านอาม่าหมด เเต่ขอบอกว่า อาม่าน่ะชอบมากๆ เเถมเอามาจิ้มช็อกโกเเลตซอสที่อิฉันทำไปเพิ่ม เเผนไดเอ็ทของเธอพังไปหลายวัน
เดี๋ยวไว้สองสามวันจะเอาอาหารคาวมาส่งบ้าง เผื่อจะรุ่งกว่าทำขนม
| | โดย: Pastasiam [17 ก.พ. 54 15:51] ( IP A:85.151.172.162 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 4
อ่านดูแล้ว น่าจะโกลาหลกันน่าดูเลยนะคะ ครื้นเคลงกันไปอีกแบบ ^^' สามคน พ่อแม่ลูก มีกิจกรรมทำร่วมกัน น่าสนุกดีออกค่ะ ของแอ๋วมีแต่คนรอกินอย่างเดียว ไม่มีใครเข้ามายุ่งเลย เจ้าตัวเล็ก แค่ได้ยินเสียงเครื่องตี ก็วิ่งแจ้นแล้ว 5555 ขนาดทุกลักทุเล ยังทำออกมาน่าทานมากเลยค่ะ ขอบอกกก ^^' | | โดย: Aly [17 ก.พ. 54 22:04] ( IP A:125.24.222.32 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 5
ไม่มีเรื่องอ่านมานาน อ่านแล้วขำ อ่านไปนึกถึงตัวเองไป ตอนมาเริ่มทำขนมที่นี่ ไอ้เครื่องใหญ่ก็ไม่ได้ซื้อ ให้แต่ที่ตีเหมืนตัวเองเลย แล้วอากาศหนาว เอาออกมาวางตั้งแต่เช้า ตีตอนบ่าย ของเราขนาดมีดตัดเข้านะ ไม่ต้องออกแรงมาก ตีไปตีมา เนยมันเข้าไปอยู่ในตะกร้อหมดเลย เซ็งมาก ตอนหลังเวลาจะตีเนยสดหน้าหนาว เราเอาเข้าไมโครเวฟแป๊บนึงอ่ะ ให้มันหายเย็นเจี๊ยบ
แต่ถึงเเม้จะอลเวงยังไง ก็ยังออกมาน่ากินอยู่ดี ชอร์ทเบรดเราชอบมากถ้าไม่เกรงใจความอ้วน หุหุหุ | | โดย: แม่บ้านไชน่า [18 ก.พ. 54 9:56] ( IP A:61.170.168.170 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 6
สามคนอลเวงทำขนมทีไร เป็นต้องมีลุ้นทุกที ลุ้นว่าจะออกมาแหลกล่ายเป่า ก๊ากกกกกกกก ล้อเล่งงงงง...เราน่ะคิดถึงตัวหนังสือของพาสต้ามากเลย อ่าอนแล้วหายเครียด ได้หัวเราะ หรือไม่ก็นั่งยิ้มคนเดียว...ช่างมีวาทะศิลป์ที่พูดแล้วทำให้คนยิ้มได้จริงๆฟ่ะ ....
อีกหน่อยตัวเองคงไม่ืำแล้วให้หนูน้อยทำเองแล้วกัน แม่คอยเก็บคอยล้างเอา แบบนี้ยิ่งเครียดไปใหญ่มั้งเนี้ย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วตกลงกลับไทยมั้ยเพื่อน | | โดย: แม่เจเจ [18 ก.พ. 54 10:49] ( IP A:220.255.2.20 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 7
คุณเเอ๋ว เด็กที่บ้านน่ะ ถ้าเห็นคนเข็นเครื่องดูดฝุ่นเข้ามา หล่อนรีบอุดหู เเล้วมาปิดประตูครัวปลีกวิเวกให้อิฉันอยู่ในคอกนั่น เเต่พอเห็นเราจะทำครัวละก็ หล่อนต้องรีบปรี่เข้ามาช่วยให้มันยุ่งขี้นไป ยิ่งวันไหนหล่อนออเดอร์เเพนเค้กด้วยล่ะก็ ต้องขอคนเเป้งเอง ทำเสร็จต้องดูดฝุ่นกันอีกรอบ
คุณเปิ้ล หลังๆนี่เเค่คิดเรื่องเก็บล้างก็เซ็งเเล้วน่ะ ยิ่งยัยเเสบกำลังซนด้วย ทำอะไรให้เห็นไม่ได้เลย หล่อนต้องขอมีส่วนร่วม วันๆนึงปากเราจะฉีกถึงรูหูเเล้ว ยิ่งตอนจะมาโพสต์มันต้องย่อรูป ต้องพิมพ์ เกรงใจเพื่อนๆ พิมพ์ๆไปเสียงเรียกไปช่วยล้างก้น
สูตรนี้หอมมากคุณเปิ้ล ตอนเปิดเตามาตอนเช้าวันรุ่งขี้น กลิ่นเนยหอมฟุ้งจริงๆ ของเขาไม่หวานมากนะ ถ้าไม่ได้โรยน้ำตาลข้างหน้านั่น คงยิ่งไม่ค่อยหวาน เเต่เนยก็เยอะ สูตรหนึ่งใช้ก้อนหนึ่งเลย
เดี๋ยวกำลังจะทะยอยทำขนมมาลง เพราะเมื่อวานเพิ่งสอยหนังสือช็อกโกเเลตมาใหม่ ไอเดียเยอะดี น่าจะสนุกสำหรับเด็กๆ
คุณมล เวลาทำทีไร ไม่เคยลุ้นเลย เพราะว่าเปอร์เซ็นต์เเหลกล่ายมันน้อยเหลือเกิน ๕๕๕๕ เเต่ดีอย่าง คนเเถวนี้ลิ้นจรเข้กันทั้งนั้น ยิ่งพวกขนมปังหรือเค้กนะ ถ้าไปซื้อเขากิน เราเห็นเเล้วเป็นเเถวบ้านเราคงโยนลงถังขยะไปเเล้ว เเต่เเถวนี้ยังกล้าเอามาขายเเถมเเพงด้วยนะ | | โดย: Pastasiam [18 ก.พ. 54 14:18] ( IP A:85.151.172.162 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 8
555 คุณพาสต้า เก่งจังเลยค่ะ ขนมออกมาน่าทานมาก ๆ ค่ะ
ดิฉันต้องทำขนมตอนที่ หลานไม่อยู่ค่ะ ไม่งั้นปวดขมอง แน่ ๆค่ะ:D | | โดย: BIG [21 ก.พ. 54 13:39] ( IP A:58.11.70.190 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 9
คุณบิ๊กคะ นี่ก็อยากทำขนมตอนอยู่คนเดียวเหมือนกัน เเต่ไม่มีโอกาสเลย พอวันรุ่งขี้นยัยเเสบก็รีบบอกเเล้วว่า จะทำคุ้กกี้อีก ขนาดของเก่ายังกินไม่หมดเลยนะนั่น
เดี๋ยวสองสามวันเเวะมาดูขนมปังฝีมือยัยเเสบนะคะ | | โดย: Pastasiam [22 ก.พ. 54 2:38] ( IP A:85.151.172.162 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 10
โฮ้ๆๆๆอ่านแล้วเพลินยังกะนวนิยาย อย่างนี้เป็นนักเขียนเรื่องสั้นเกี่ยวกับอาหารรับรองรุ่งกู่ไม่กลับเลยค่ะ คุณพาสต้ามีพรสวรรค์ในด้านนี้นะคะอ่านได้ไม่เบื่อแถมเร้าใจน่าติดตามทุกตอนขอบอก ลองเขียนทำเป็นเล่มพร้อมสูตรขนม ถ้ากลัวขายไม่ออกเอามาแจกชาวบ้านพร้อมลายเซ็นก็ยิ่งเทห์ อย่าลืมแจกพี่ด้วยนะคะขอลายเซ็นตัวโตๆเป็นพิเศษนะคะ | | โดย: หน่อยนินจา [22 ก.พ. 54 7:21] ( IP A:223.207.136.16 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 11
:D แล้วจะเข้ามาติดตามค่ะ | | โดย: BIG [22 ก.พ. 54 10:01] ( IP A:58.11.70.43 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 12
น่ากินจังเลยจ้า พาสต้า | | โดย: ดาวสวรรค์ [22 ก.พ. 54 22:12] ( IP A:124.121.156.97 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 13
พี่หน่อยนินจาขา เเหม โม้เล่นๆมันก็พอได้อยู่ ขืนเขียนจริงกลัวต้องเอาไปเเจกงานสวดน่ะสิ เเบบไม่มีคนซื้อเลยต้องทำเชื้อไฟซะ อย่าลืมไปห้องอาหารคาวนะพี่ เอาอาหารมาฝาก รบกวนอาจารย์ช่วยชี้เเนะ
คุณบิ๊ก รบกวนด้วยค่ ะ
พี่เจน พักนี้พี่เจนเป็นไงบ้าง ทำใจได้ยังคะ | | โดย: Pastasiam [22 ก.พ. 54 23:10] ( IP A:85.151.172.162 X: ) | |
|
