สรรพสิ่งยิ่งใหญ่และน่าอัศจรรย์...เมื่อเราตัวเล็กและเปี่ยมด้วยพลังแห่งเยาวภาพ
   จำตอนเป็นเด็ก แวดล้อมด้วยเพื่อน และทุกอย่าง เป็นสิ่งที่แปลกใหม่ไปหมด ได้ไหมครับ อารมณ์แบบนั้น มุมมอง และความเยาวภาพแบบนั้น เมื่อมาบวกกับความเป็นศิลปะอีกทีหนึ่ง.........ลองดูเอาเองได้เลย สวยจริงๆ

เป็นภาพประกอบซึ่งใช้การจัดวาง ศิลปประดิษฐ์ และการถ่ายภาพ ดูแล้วผมว่ามันเป็นทั้งหมดทั้งนิเทศศิลป์ วิจิตรศิลป์ ประติมากรรมติดตั้ง งานถ่ายภาพและกราฟิคอาร์ต และการทำภาพประกอบ จากหนังสือที่ผมซื้อมาจากญี่ปุ่นเมื่อกว่า 20 ปีที่แล้ว

ภาพแรก ลองจินตนาการดูนะครับ ว่าเราตัวเล็กขนาดยืนอยู่บนกลีบดอกไม้ เล่นเลียนแบบโทรศัพท์กับเพื่อนรัก ดอกไม้สวยสดและดอกใหญ่เท่าฟ้า

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:38] ( IP A:202.28.180.201 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
ความคิดเห็นที่ 1
   เรานั่งกันกับเพื่อนๆเป็นแถวบนกิ่งไม้ มันใหญ่และเหมือนเราอยู่ขอบโลก แวดล้อมด้วยบุปผาชาติ มนุษย์เติบโตขึ้นท่ามกลางความงาม

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:41] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
   หน่อไม้หน่อหนึ่งก็สูงใหญ่เทียมภูเขา ธรรมชาติยิ่งใหญ่ มั่นคง ปกป้อง

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:43] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:44] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
   เราทำเสื้อผ้าอาภรณ์ด้วยใบไม้และกลีบดอกไม้ สีสันมาจากแผ่นดิน สายน้ำ และแสงแดด ดอกไม้ทุกดอก พอเพียงแก่การเป็นเครื่องนุ่งห่มของผู้คนทั้งผอง

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:47] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
   ปีกหมวกก็ยิ่งใหญ่ดังจักรวาล

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:49] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 6
   โลกช่างรื่นรมย์ แมกไม้ช่างเผื่อแผ่

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:50] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 7
   มวลดอกไม้กระจายพรายดั่งหมู่ดารา สายลมพลิ้วอ่อนโยน

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:52] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 8
   ติดปีกโบยบิน ท่องโลกในพุ่มไม้ ยิ่งใหญ่ อัศจรรย์

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:54] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 9
   แม้นใบไม้ร่วงหล่นสู่ลานดิน ก็อย่าเหยียบย่ำอย่างผ่านเลย โลกอันงดงามของเราอีกหลายคนกำลังโลดแล่น

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:56] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 10
   เราโดยสารลูกโป่งสวรรค์ ลอยไกลไปสุดขั้วโลกเหนือ

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 15:58] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 11
   ดูภาพชุดนี้แล้วก็พลอยได้มีความสุขไปด้วย ที่จริงตอนนั้น ผมกับเพื่อนๆ รวมตัวกันทำหนังสือวัยรุ่นด้วย ภาพชุดนี้บางส่วนเคยลงในหนังสือให้แฟนคลับในหนังสือที่พวกเราทำได้ชมด้วย เพื่อนๆผมเขาเป็นตัวตั้งตัวตีทำขึ้นมา ดูเหมือนว่าจะเป็นหนังสืออยู่ในความดูแลของพิบูลย์ศักดิ์ ละครพล ตอนนั้นเขามาแรงในหมู่วัยรุ่นและคนช่างฝันมาก

หนังสือที่เพื่อนๆ เขาตั้งกองบรรณาธิการทำ และผมก็ได้ไปผสมโรงด้วยนี้ ให้ประสบการณ์ที่สนุกดีมากหลายอย่าง

มีอยู่เล่มหนึ่ง ผมอาสาเป็นคนวางคอนเซ็ป ถ่ายปก ถ่ายภาพปรกอบ และทำส *** ๊ป ตามเจาะเรื่องราวของกลุ่มวัยรุ่นหลายกลุ่ม (ตอนนั้น หรั่งออเครสตร้าและวงแมคอินทอช กำลังดังมาก) มีอยู่ปกหนึ่ง จะเริ่มออกตอนปีใหม่ ทางสำนักพิมพ์จัดหรั่งออเครสตร้าและกบ..อรพรรณ พานทอง ซึ่งก็ดังและเก๋มากตอนนั้น มาถ่ายขึ้นปก

ผมใช้กล้อง Single Lens และไม่เคยเห็นหรอกว่า การถ่ายภาพนิ่งแบบมืออาชีพเขาต้องมีอย่างอื่นช่วยอย่างไรบ้าง พวกเราก็เล่นแบบทำมือ..กิ๊กก๊อกสตูดิโอ ก็คิดว่าดีแหละสำหรับคนไม่เคยเห็นอะไรมาก แต่พอไปนั่งเลือกในกองบรรณาธิการแล้ว ก็ใช้ไม่ได้เกือบทั้งหมด เอาไปใช้ได้แค่เป็นภาพประกอบบางส่วน แล้วก็ให้คนอื่นเขาถ่ายใหม่ แต่ก็สนุกและได้อะไรเยอะมากจริงๆ

การได้ดูงานพวกเป็นไอเดีย ทำให้พวกเรากล้าลองทำอะไรเล่นหลายอย่าง มีอยู่อีกชิ้นหนึ่ง เพื่อนผมเขาเขียนหนังสือเป็นบทกวี และอยากทำให้มันได้อารมณ์แบบกวีไปด้วย ผมเลยใช้วิธีการแบบจิตรกรรมผสมกับงานทำภาพประกอบ โดยเขียนลายมือด้วยสีหมึกทั้งเล่ม ตั้งแต่หน้าปกจนปกหลัง และเขียนแบบจุ่มหมึกหลายสีในครั้งหนึ่งเหมือนเวลาเราเขียนสีน้ำ พอเราเขียน สีมันก็จะผสมกันออกมาเองแบบเราจะไปบังคับกะเกณฑ์ไม่ได้ หลังจากนั้นมาก็มีคนเล่นเทคนิคสีเหลือบ และเขียนหนังสือเป็นภาพ แบบแนวนั้นออกมาเยอะเลย

ขอให้มีความสุขและไอเดียแตก มีพลังในการสร้างสรรค์สิ่งดี จากการชมภาพนะครับ
โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 16:23] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 12
   

โดย: วิรัตน์ [2 มี.ค. 50 16:31] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 13
   คอนเซ็ปไอเดียน่ารักมากกก
ผมต้องไปขุดกรุเก่าๆของผมมาแลกกันชมแล้วละ
โดย: สายชล [3 มี.ค. 50] ( IP A:124.121.82.43 X: )
ความคิดเห็นที่ 14
   อีกแง่มุมหนึ่ง กลัวมองข้ามไปครับ งานชุดนี้ผมว่าเป็นตัวอย่างหนึ่งของงานศิลปหัตถกรรมในแนวทางของเพาะช่าง ซึ่งความงามกับการใช้สอย ความดีกับความกลมกลืนกับธรรมชาติ และความจริงกับการสร้างสรรค์ของมนุษย์ ไปด้วยกัน

งานชุดนี้ ดูแบบผิวเผิน อาจจะคิดว่าเป็นงานหัตถกรรมและศิลปะประดิษฐ์ แต่ถ้าถอดรหัสได้แค่นั้น ภาพชุดนี้ก็จะเป็นได้แค่แคตตาล็อกงานฝีมือชิ้นเล็กๆ ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นจริง...คนทำ การถ่ายภาพและช่างภาพ รวมทั้งการจัดโลเกชั่นมากมาย ก็ดูจะไม่มีเหตุผลเลย

ที่จริงมันเป็นการผสมผสานศิลปบูรณาการ หรือพหุศิลป์ที่ลุ่มลึกและลงตัวอย่างยิ่ง

ในทางสาระเพื่อสะเทือนอารมณ์ นำเสนอโลกทัศน์และชีวทัศน์ของศิลปิน ตลอดจนการทำให้ศิลปะมีพลังในการกล่อมเกลาจิตใจนั้น ลองดูภาพที่ตุ๊กตาเด็กสองคนยืนเกาะปีกหมวกสิครับ เล่นกับความคิดหลายชั้นมากเลย เห็นความสมดุลของธรรมชาติ ขุนเขา ที่ตระหง่านอยู่เบื้องหน้ามนุษย์ตัวเล็กสองคน ซึ่งคือความงามความลงตัวของธรรมชาติ บ่งบอกถึงความมีเหตุผลอย่างยิ่งของความงามที่จัดระเบียบสรรพสิ่งอยู่โดยธรรมชาติ ตราบใดที่เราเห็นทิวทัศน์และความเป็นธรรมชาติสวยงาม มีดุลยภาพ เราก็ย่อมทราบดีว่า ทุกอย่างของธรรมชาติไม่มีแสแสร้ง การโค้งของภูเขา สีสันของท้องฟ้าล้วนมีเหตุผล และการจัดองค์ประกอบของธรรมชาติที่เราเห็นแล้วก็รู้สึกงาม ก็ล้วนมีเหตุผลและเป็นวิทยาศาสตร์ที่สุด ศิลปะและความงาม จึงมีอยู่โดยธรรมชาติและหากจะเป็นวิทยาศาสตร์ ก็เป็นวิทยาศาสตร์อย่างยิ่ง ทว่าธรรมชาติหาได้แยกแบ่งเช่นนั้น ความงามกับการใช้สอย เหตุผลและความรู้สึกได้ จึงเป็นองค์ประกอบที่ขาดกันไม่ได้ ตรงนี้คือรากฐานที่สำคัญที่สุดของความเป็นเพาะช่าง...เพาะช่างจึงเป็นศิลปะเพื่อชีวิตและสังคมอยู่โดยเนื้อหา

พอมองอีกชั้นหนึ่ง ลองรู้สึกไปด้วยว่าเราตัวเล็กมากจนไปยืนเกาะที่ปีกหมวกสิครับ นอกจากธรรมชาติและสรรพสิ่งจะยิ่งใหญ่เหลือเกินแล้ว รู้สึกได้เลยนะครับว่าฝีมือและแรงงานจากการสร้างสรรค์ขึ้นมาของมนุษย์เพื่อการใช้สอยดังเช่นหมวกนั้น ช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน

ภาษาศิลปะทำให้เราสามารถสัมผัสสิ่งนี้ได้ กล่อมเกลาผู้คนให้ลึกซึ้งเคารพธรรมชาติและความยิ่งใหญ่ทางปัญญาและในเชิงคุณค่าต่อชีวิตในสิ่งเหล่านี้ได้ แต่เราก็มักมองข้าม

การหันเหไปสู่วัตถุมากไปและความเป็นปัจเจก ตลอดจนจิตใจและสติปัญญาของคนเรา ซึ่งอหังการมะมังการ มีความเป็นตัว *** เป็นตัวเป็นตน สุดขั้วมากไป ความยิ่งใหญ่เหล่านี้ก็ยากที่จะแลเห็น หลายอย่างจึงยากจะทำให้โลกแบบปลาใหญ่กินปลาเล็กมีความพอเพียงได้

ลองรู้สึกถึงความเป็นเสี้ยวหนึ่งอันเล็กจ้อยของมนุษย์และความเป็นปัจเจกของเราในท่ามกลางสรรพสิ่งมากมายสิครับ ได้อารมณ์การภาวนาอย่างที่ผมว่าไหม
โดย: วิรัตน์ [3 มี.ค. 50 12:51] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 15
   ...อีกมุมหนึ่งของความคิดครับ
...ดูภาพแล้วทำให้ผมทบทวน อีกแง่มุมหนึ่งแห่งการดำเนินชีวิต
...ตัวเราเป็นเพียงองค์ประกอบหนึ่งของธรรมชาติ แต่ด้วยการจัดการของมนุษย์เอง ที่ให้ความสำคัญในตัวมนุษย์กันเองที่มาก เปรียบเสมือนหนึ่งว่า ท่ามกลางธรรมชาติแล้ว มนุษย์คือพระเอกตลอดกาล
ธรรมชาติเปรียบเสมือนเพียงแค่ Background ที่ช่วยผลักดัน ให้มนุษย์
ดูมีบทบาท ที่มากกว่าสิ่งใดๆ ถ้าตัวเราเป็นต้นไม้สักต้น ภูเขาซักลูกหรือลำธาร ซักสายหนึ่ง เมื่อยามมีมนุษย์มาดำเนินกิจกรรมกับเรา เราจะคิดอย่างไรหนอ...เราเป็นพระเอกหรือกลุ่มมนุษย์ที่อยู่แวดล้อมเรา...ผมเคยอ่านบทความหนึ่งแล้วรู้สึกว่ามันเป็นสัจธรรมแห่งการดำรงค์ตนของมนุษย์ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงปัจจุบันนี้ ลองพิจารณากันดูเล่นๆนะครับ
...ความจริงแล้ว "มนุษย์"เป็นเพียงทรัพยากรอย่างหนึ่งบนโลกนี้เท่านั้น
...แต่ "มนุษย์" พยายามที่จะดำรงค์ตนให้เป็นผู้ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง
บนโลกใบนี้ ดังเสมือนว่าตัวเองเป็น "จ้าวโลก"...

ผมว่ามันคือ"สัจธรรม" ถึงแม้ว่ามนุษย์จะพยายามมากเท่าไรในการที่จะออกนอกกฎเกณฑ์แห่งธรรมชาติ แต่เท่าที่ผมสัมผัสมา ยังไม่เห็นว่ามนุษย์ จะนำพาตัวเองออกจากธรรมชาติได้อย่างไร?
...ตราบใดที่มนุษย์ยังไม่เข้าใจคำว่า นิพพาน...
...เอ...... แล้วเรื่องธรรมชาติ มาจบลงที่ศาสนาได้อย่างไรหนอ?

เป็นเพียงความคิดนึ่งเท่านั้นครับ อาจาร์ย ถูกผิด เหมาะสมช่วยชี้แนะด้วยครับ
...ลืมตอบท่านอาจาร์ยครับ ว่าชีวิตผมเดินทางมาครึ่งกว่าๆของชีวิตแล้วครับ...

ด้วยความเคารพ
โดย: gypsy [3 มี.ค. 50 13:40] ( IP A:58.9.58.138 X: )
ความคิดเห็นที่ 16
   ฟุ้งซ่านใหญ่แล้ว คุณ gypsy.....นอนเถอะ...!!!!
โดย: macman [4 มี.ค. 50 19:09] ( IP A:203.113.37.10 X: )
ความคิดเห็นที่ 17
   คุณยิปซีเขียนหนังสือได้อารมณ์แบบกวีและการภาวนาเลย
มีพลังดีนะครับ ตัวหนังสือแบบนี้ให้ความสุขและความมีสมาธิดี
ไม่บังอาจชี้แนะหรอกครับ ช่วยเขียนมาแบ่งปันกันอ่านดีกว่า

ดูการคิดใคร่ครวญเกี่ยวกับตัวเราและความเป็นมนุษย์แล้ว ทำให้ผมนึกถึงบทรำพึงในป่าช้า กับเพลงของชาวเพาะช่างเพลงหนึ่ง...ผมเคยพูดถึงไปแล้วที่ไหนสักแห่ง ทั้งสองเรื่องนี้ตั้งคำถามเกี่ยวกับการแสวงหาความหมายและภาวะแห่งตนของเราว่า...ชีวิตคืออะไรและควรมุ่งไปสู่สิ่งใด

บทกวี... รำพึงในป่าช้า

วังเอ๋ยวังเวง
หง่างเหง่งย่ำค่ำ ระฆังขาน
ฝูงวัวควายพ่ายลา ทิวากาล
ค่อยค่อยผ่านท้องทุ่ง มุ่งถิ่นตน

ชาวนาเหนื่อยอ่อน ต่างจรกลับ
ตะวันลับอับแสง ทุกแห่งหน
ทิ้งทุ่งให้มืดมัว ทั่วมณฑล
แลทิ้งตนตูเปลี่ยว อยู่เดียวเอย

เพลง....(อนุสติต่อชีวิตและการ้คนหา ของชาวเพาะช่าง)

ดึกดื่นคืนนั้น
สวรรค์พราวพร่างตา
หมู่ดาราแจ่มเวหา
ฉันนิทราไม่หลับลง

เดินฉันเดินเดียวดาย
มองฉันมองรอบกาย
อยู่เดียวดาย วางวาย
ฉันจะตายเมื่อไหร่กัน

ดวงดาวพราวกระจ่าง
สว่างก็เพื่อนภา
ชีวิตคนบนหล้า
เกิดมาทำดี

กราบไหว้วิงวอน
ปวงเทพเทวา ที่รักษาป่าช้า
นำพาคำรำพึงนี้ให้ถึงกัน

เพลงนี้สโมสรนักศึกษาเพาะช่างเคยทำออกมาเป็นเทปครับ
ออกเป็นชุดหรืออัลบั้มเลย เพื่อนผมจากจิตรกรรมสากลเป็นคนร้อง
ตัวตั้งตัวตีดูเหมือนจะเป็นพี่เบี้ยวและพี่มอดเมืองเพชร จากพาณิชย์ศิลป์ เพลงนี้ได้รับการขอให้เปิดบ่อยมาก จนติดหูชาวเพาะช่างในยุดโน้นเหมือนกัน (2522-2524)

ช่วงที่มีจิตใจนิ่ง และอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เหมาะ ก็ทำให้เราได้ตื่นตัว มีสติ เห็นเรื่องละเอียดอ่อนอย่างที่คุณยิปซีถ่ายทอดมา
โดย: วิรัตน์ [6 มี.ค. 50 9:12] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 18
   อีกนิดหนึ่งครับ ตรงท่อนแยก ร้องท่อนแรก กับรอบที่สอง
วรรคสุดท้ายไม่เหมือนกัน คือ
ร้องรอบแรก จะเหมือนกับตั้งคำถามว่า เกิดมาเพื่อใคร
และรอบที่สอง เป็นการตอบว่า... เกิดมาทำดี
ดังนี้ครับ.........

(ท่อนแยก)


ดวงดาวพราวกระจ่าง
สว่างก็เพื่อนภา
ชีวิตคนบนหล้า
เกิดมาเพื่อใคร (รอบแรก)

ดวงดาวพราวกระจ่าง
สว่างก็เพื่อนภา
ชีวิตคนบนหล้า
เกิดมาเพื่อใคร (รอบที่สอง)
โดย: วิรัตน์ [6 มี.ค. 50 13:54] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 19
   ผิดอยู่ดี...รอบที่สองเป็น

เกิดมาทำดี
โดย: วิรัตน์ [6 มี.ค. 50 13:58] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 20
   ขอบคุณมากครับ สำหรับบทกวีดีๆ แนวคิดดีๆ ที่มีน้อยลงในโลกปัจจุบันนี้ อาจเป็นเพราะว่าเวลามีค่ามากขึ้นกว่าก่อนเก่า ในความคิดเห็นส่วนตัวนะครับผมว่า แนวทางนำเสนอศิลปะที่เป็นแนวความคิดประเภทนี้ ถ้าสามารถย่นย่อกระชับ หรือใช้เวลาในการดึงอารมณ์ร่วมให้ได้เร็วกว่านี้ น่าจะได้แนวร่วมมากขึ้นและทำให้โลกนี้น่าอญุ่มากยิ่งขึ้นครับ แต่ถึงยังไง ผมก็ชอบงานแนวนี้อยู่ดีครับ ขอสนับสนุนครับ
โดย: ssanta_koo@yahoo.com [14 มี.ค. 50 12:00] ( IP A:202.12.118.36 X: )
ความคิดเห็นที่ 21
   เมื่อยลูกตาเหรอครับ
โดย: วิรัตน์ [14 มี.ค. 50 15:25] ( IP A:202.28.180.201 X: )
* ขณะนี้พี้นที่เต็ม ไม่สามารถโพสต์กระทู้เพิ่มได้ *

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน