ศิลปะและการ์ตูนขับเคลื่อนวิถีชุมชน
   การบูรณาการข้ามศาสตร์-ข้ามสาขา หรือการผสมผสานศิลปะและฝีมือของชาวเพาะช่างเข้ากับการพัฒนามิติอื่นๆของสังคม เป็นทางหนึ่งที่จะเชื่อมโยงศิลปะและการพัฒนาชาวเพาะช่าง ในการบุกเบิกบทบาทใหม่ๆของศิลปะ ให้หลากหลายและสนองตอบต่อความจำเป็นใหม่ๆ เปิดโอกาสการเรียนรู้ใหม่ๆ น่าสนุกและท้าทายเหมือนกันนะครับ...


ภาพแรกเป็นการทำกิจกรรมศิลปะและนำสื่อการแสดง ไปเล่นกับชุมชน บูรณาการศิลปะและสื่อการแสดงเข้ากับการพัฒนาคนและชุมชน...เมื่อ 2-3 ปีก่อน ผมแว่บเข้าไหว้พระวิษณุกรรมในงานวันเกิดเพาะช่าง เห็นกลุ่มรุ่นน้องๆเพาะช่างกลุ่มหนึ่งจัดกิจกรรมให้กับเด็กๆและคนภายนอกที่เข้ามาดูงาน ศิลปะในฐานะกระบวนการพัฒนาคนและชุมชนแบบนี้น่าประทับใจดี

โดย: วิรัตน์ [13 มี.ค. 50 17:51] ( IP A:202.28.180.201 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
ความคิดเห็นที่ 1
   แนวคิดของนักเรียนศิลปะหนุ่มสาวกลุ่มนี้คือ พาศิลปะสู่ชุมชน พร้อมกับได้ไปเรียนรู้ความเป็นจริงของสังคมด้วย.......ผมเห็นศิษย์เก่าเพาะช่างหลายคน ไปทำอะไรมากมายในชุมชนและท้องถิ่น แนวทางอย่างนี้จึงไม่ไกลไปจากวิถีของคนรุ่นหลังๆหรอกครับ


ภาพนี้เป็นฝีมือผมเอง ผมย่อยงานวิจัยสร้างความรู้ของกลุ่มคนในท้องถิ่น แล้วก็ใช้ศิลปะและสื่อการ์ตูน เป็นสื่อพาความรู้เรื่องตัวเองของกลับไปสู่เด็กๆและชุมชน เรามีสื่อ...ซึ่งสื่อเรื่องราวมากมายทั่วโลก ท่วมทับปัจเจกและชุมชน สื่อง่ายๆ เล็กๆ ชุดนี้ อาจจะมีส่วนในการทำให้ความรู้เรื่องของตัวเองมีที่อยู่ ทำให้ปัจเจกและชุมชน มีภูมิปัญญาเกี่ยวกับตัวเอง

ผมย่อยงานวิจัย ออกมาเป็นบทประกอบภาพการ์ตูน (ไม่ค่อยดีหรอก ผมมาจากสาขาจิตรกรรมสากล จะไปเขียนการ์ตูนให้ดีได้ยังไง) 5 แผ่นใหญ่ แล้วผู้นำชุมชนกับครูในท้องถิ่น ก็เอาไปประกอบการจัดฐานการเรียนรู้ใต้ถุนบ้านและในสวนของเขา....

พวกเด็กๆ ใช้ช่วงเวลาปิดเทอม มาเรียนรู้วิชาท้องถิ่น มีร่องสวนและเรื่องท้องถิ่นเป็นบทเรียน พร้อมกับบูรณาการเรื่องของเขาเอง เข้ากับเรื่องราวทั่วไปของสังคม เช่น ภาษาอังกฤษ สังคมโลก

โดย: วิรัตน์ [13 มี.ค. 50 18:03] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
   เรื่องเล็กๆพวกนี้ก็เล่นกับวิธีคิด พาลูกหลาน-ชุมชน และท้องถิ่น ให้ได้วิธีคิดและแรงบันดาลใจใหม่ๆได้นะครับ โดยเฉพาะการให้ประสบการณ์เพื่อก่อเกิดรูปการณ์ทางจิตสำนึกใหม่ๆเกี่ยวกับตนเอง สังคม และถิ่นฐานของเราเอง......ภาพการ์ตูนนี้ผมนำเสนอคุณค่าของการศึกษาอีกอย่างหนึ่ง เช่น บุคลิกภาพของเด็กที่ไม่ใช่มีหน้าที่เรียนรู้และอ่อนแอเป็นเด็กนอ้อยอย่างเดียว ท่วา ทำงาน เรียนรู้ และรักการศึกษาค้นคว้า

และความสำเร็จ-จุดหมายของการศึกษาเล่าเรียน ก็ไม่ใช่การที่คนรุ่นลูกหลาน ต้องหนีไปให้พ้นจากสภาพของพ่อ-แม่ชุมชน ไม่ภูมิใจรากเหง้าและพื้นเพของตน ชวนเขาดูอีกแง่มุมหนึ่ง ที่กลายเป็นความสง่างามของเขา
โดย: วิรัตน์ [13 มี.ค. 50 18:11] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   มีเรื่องราวของเขาเองเยอะแยะ แต่สื่อสาร และชวนมอง ให้เขาเห็นข้อมูลและเรื่องราวของตนเองได้ไม่ยากนัก กลับเป็นเรื่องยากของสังคม โดยเฉพาะในท่ามกลางโลกที่ท่วมท้นด้วยข่าวสาร ความรู้ และข้อมูลทั่วโลก...ศิลปะ การ์ตูน และการวาดความคิดและความรู้ให้เป็นภาพ หรือประกอบภาพ พอช่วยได้ครับ สนุกดีด้วย อันที่จริงครูศิลปะหลายคนที่เป็นศิษย์เก่าของเพาะช่าง ทำเรื่องนี้เด่นๆ หลายคนในประเทศนะครับ ที่ประสานมิตร ดูเหมือนว่าก็มีการวิจัยและพานักศึกษาลงไปเล่นงานศิลปะชุมชนแนวนี้

โดย: วิรัตน์ [13 มี.ค. 50 18:16] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
   สร้างการเรียนรู้ที่เชื่อมโยงจากท้องถิ่นไปสู่มิตรภาพและสันติภาพร่วมกับคนทั่วโลก ผ่านกิจกรรมและผลผลิตในชุมชนของเราเอง เรื่องที่ซับซ้อนและต้องใช้ความรู้ความเข้าใจ และจินตนาการสูงมากอย่างนี้ยากครับที่จะแสดงให้เห็นภาพได้ นอกจากสื่อและศิลปะแบบนี้นี่แหละ

โดย: วิรัตน์ [13 มี.ค. 50 18:19] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
   การ์ตูน..เรื่องเล็กๆ ก็เล่นกับงานความคิดและส่งเสริมคนให้มีจิตใหญ่ได้เหมือนกันนะครับ เอามาแบ่งปันกันน่ะครับ แลกไอเดีย หรือเติมต่อแนวคิด ให้แรงบันดาลใจใหม่ๆ กัน ก็จะดียิ่งนะครับ
โดย: วิรัตน์ [13 มี.ค. 50 18:23] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 6
   สายลมเอื่อยพัดชอนไชแทรกกลุ่มใบน้อยใหญ่ มาโลมเลียซับเหงื่อตามใบหน้าของเกษตรกรที่นั่งพักอยู่ใต้ร่มมะพร้าว ริมท้องร่องในสวนที่กำลังจะกลายเป็นบ้านจัดสรรในอีกไม่กี่เดือนนี้ จะยังประโยชน์ใดเล่า? ที่จะกล่าวถึงความหลังอันขมขื่น เรือกสวนที่ผลิตพืชพรรณอันเป็นความภาคภูมิใจของชาวพุทธมณฑล ที่ได้ส่งเสบียงให้กับผู้รากมากดี มีสกุล มีเงิน และเงินมากๆเมื่อผนวกกับความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ มันจึงเหลือเฟือที่จะกว้านซื้อที่ดิน ทั้งผืนไว้ในครอบครอง ในที่สุด เมื่อประจวบกับเวลาที่เหมาะสม มันก็กลายเป็นหมู่บ้านจัดสรรราคาแพงที่เปรียบเสมือนต้นทุนที่จะทวีค่านับสิบ นับร้อยเท่า เป็นอย่างนี้เรื่อยไป ชาวสวนก็ต้องล่าถอยไกลไป บุกรุกกันเป็นทอดๆ
คราวนี้หละ วิรัตน์เพื่อนรักเอ๋ย เพื่อนต้องใช้การ์ตูนสักกี่เล่มในการขับเคลื่อนชุมชนให้เกิดความภาคภูมิใจในความเป็นเกษตรกร นั่นหมายถึง ทฤษฎีความพอเพียง ทำอย่างไรให้ประชาชนเข้าใจอย่างซาบซึ้ง มิใช่เพียงตามกระแส หรือหาเรื่องพูดกันไปให้ทันสมัย สลดใจจริงๆ............ฝากภาระไว้ให้เพื่อนช่วยแบกด้วย...........น้ำ...เมืองชล
โดย: waterincolour@thaimail.com [20 มี.ค. 50 10:13] ( IP A:202.143.144.101 X: )
ความคิดเห็นที่ 7
   เฮ๊ย โผล่มาได้อย่างไรวะนี่ ดีใจว่ะ เมื่อวานก่อนพยายามโทรชวนดูรายการสารคดีศิลปะและการสอน เป็นเรื่องของโรงเรียนพนัสวิทยา หรืออย่างไรนี่แหละ ที่ชลบุรี น้ำน่าจะรู้จัก ก็เลยจะชวนดู แต่โทรไม่ติด

น้ำตีตรงจุดที่เราเองก็หวั่นในใจอยู่เสมอเลยเชียว แต่จะเป็นไรไป....เท่าที่ผ่านมา เราว่าเราเป็นคนเขียนไปและพูดไปมากที่สุดคนหนึ่ง เขียนแล้วก็ทิ้งแล้วก็เขียนๆๆๆๆๆๆ..........บางทีก็เก็บ แล้วก็ตอนนี้ก็เริ่มจัดการเป็นเรื่องเป็นราวดีขึ้น ทำเป็นสื่อ ทำเป็นสิ่งพิมพ์...ทำเป็นภาพชุด ....เราว่าคงยากเหมือนกัน แต่ก็ไม่เลวเหมือนกันนา ทำมันไปเรื่อยแบบนกนางแอ่นไง เขียนจนเส้นการ์ตูนเป็นสายเลือด ก็ไม่เห็นเป็นไร (เว่อร์ไปหน่อยนะ) การ์ตูนสร้างความบันเทิงใจได้ ทำไมจะสร้างโลกในมุมเล็กๆ ไม่ได้ จริงมั้ยเพื่อน

ว่าแต่ว่า..เราว่าเวทีเสวนาอย่างที่น้ำพาพวกเราทำนี่ เข้าท่ามากเลยว่ะ ที่จริงพวกเราน่าจะหมุนเวียนกันทำอย่างนี้สักปีละครั้งนะ เป็นงานอาสาให้กับสังคมด้วย พร้อมกับเป็นการตกผลึกและชาร์ตแบต ให้กับตัวเองด้วย การไม่มีอะไรมากมายเป็นเครื่องมือ แต่ต้องพึ่งพลังจิตใจตนเองเป็นหลัก วิธีการอย่างที่พวกเราไปทำที่อ่างศิลาเราว่ามันเวิร์คนา
โดย: วิรัตน์ [21 มี.ค. 50 17:36] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 8
   เอาภาพการ์ตูนมาฝากอีก ชุดนี้เป็นงานสตั๊ดดี้ เพื่อทำสื่อให้โภชนาการศึกษาแก่เด็กปฐมวัย เป็นช่วงศึกษาการสื่อสารและวิธีจดจำภาพของเด็ก ทำไปเยอะแยะเลย เกือบเป็นการ์ตูนผสมภาพลายเส้นวิจิตร คนวาดรูปและผู้ดูที่เป็นผู้ใหญ่อ่จจะบอกว่าสวยและชอบ แต่ปรากฏว่า ทดสอบการสื่อสารและปฏิสัมพันธ์กับเด็กแล้ว ช่วยเด็กจำไม่ได้ และไม่มีพลังในการส่งเสริมการเรียนรู้เนื้อหา ทั้งต่อการให้จังหวะการเรียน(Cuing) และการเน้นย้ำให้หมายรู้ (Prompting) ทั้งหมดนี้เลยไม่ได้ใช้ครับ ต้องสร้างตัวละครและเขียนใหม่ทั้งหมด

แต่ก็สนุกมากจริงๆครับ ผมนั่งคุยกับเด็กและสื่อสารกับเด็กด้วยการ์ตูนเกือบสองเดือน และตอนนั้นก็ศึกษาวิธีเขียนการ์ตูนอย่างปรุโปร่งเลย
ผมเดาเอาตอนแรกว่าถ้าใช้ตัวละครที่เด็กค้นเคยดีอยู่แล้ว น่าจะต่อยอดประสบการณ์ของเด็ก เลยเลือกสร้างเรื่องราวให้กับคนแคระทั้งเจ็ด แต่ไม่มีสโนว์ไวท์ครับ ใช้เด็กเป็นเพื่อนกันสองคนเข้าไปแทน ท้องเรื่องออกแนวแฟนตาซีนิดๆ

โดย: วิรัตน์ [22 มี.ค. 50 14:19] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 9
   

โดย: วิรัตน์ [22 มี.ค. 50 14:23] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 10
   

โดย: วิรัตน์ [22 มี.ค. 50 14:24] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 11
   มืดๆมัวๆไปหน่อยนะครับ กล้องคงปรกติดี แต่สายตาคนถ่ายชักไม่ค่อยดีครับ

โดย: วิรัตน์ [22 มี.ค. 50 14:30] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 12
   แรกๆเป็นการเขียนด้วย Mapping Pen หรือปากกาเขียนแผนที่ ซึ่งพวกที่เรียนเวชนิทัศน์จะถนัดครับ แต่ตอนหลังๆ เริ่มจับทางได้ก็เลยใช้พู่กัน ให้ความรู้สึกในเส้นต่างกันลิบเลย

โดย: วิรัตน์ [22 มี.ค. 50 14:32] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 13
   ภาพบนเป็น Mapping Pen ครับ
ส่วนภาพล่าง เป็นการสบัดสดๆด้วยพู่กันไปเลย

โดย: วิรัตน์ [22 มี.ค. 50 14:33] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 14
   แต่ทั้งหมดนี้ ไม่ได้ใช้เลยครับ ต้องเริ่มวาดใหม่ สร้างตัวการ์ตูนและผูกท้องเรื่องต่างๆใหม่หมดเลย แต่ให้บทเรียนที่ไม่เคยรู้มาก่อนเยอะเลยครับ คือ....เป็นต้นว่า

1) เด็กระดับปฐมวัย ไม่สามารถจดจำตัวการ์ตูนได้ถ้ามีมากกว่า 4 ตัวขึ้นไป เพราะฉนั้น การที่ผมใช้กลุ่มคนแคระทั้งเจ็ด แถมสองพี่น้องผู้ช่วยเหลือเข้าไปอีก ก๊อจบเลยครับ เด็กจำไม่ได้ ภาพเลยช่วยการเรียนรู้เนื้อหาไม่ได้

2) วิธีจำได้ของเด็ก เด็กจำบุคลิกทั้งหมดของตัวละครมากกว่าดูความเหมือนกันของใบหน้า ดังนั้น ต้องเน้นการให้ลักษณะเฉพาะที่ท่าทาง เครื่องแต่งกาย และเครื่องใช้ประจำกายครับ ความละเอียดไม่เป็นประโยชน์ครับ ต้องลดรายละเอียดและให้ลักษณะเด่นออกมาตามเส้นสายให้มากที่สุด

3) ภาพที่พัฒนาร่วมกับเด็กได้ลงตัวแล้ว สื่อสารกับเด็กและช่วยลดข้อจำกัดการอ่านของเด็ก ช่วยให้เด็กเดาได้ และเพิ่มความสามารถในการอ่านให้แก่เด็กได้ครับ การ์ตูนสร้างคนให้มีความสามารถในการเรียนรู้ได้ และเมื่อนำมาเป็นสื่อสุขภาพกับโภชนาการ ก็เลยสามารถสร้างพลังการปฏิบัติเพื่อสุขภาพดีของเด็กได้ครับ
โดย: วิรัตน์ [22 มี.ค. 50 14:48] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 15
   ได้ความรู้จากอาจารย์อีกแล้วครับ...จริงอย่างที่อาจารย์ว่าครับ คือถ้าเราดูสื่อที่ใช้กับ
เด็กเล็กๆ ไปจนเด็กโต เราก็จะเห็นได้อย่างที่อาจารย์บอก คือช่วงวัยเด็กนั้นต้องรายละเอียด
น้อยๆ แต่เน้นบุคลิกท่าทาง พอโตขึ้นมาการจดจำเริ่มมีมากขึ้น ก็ค่อยเพิ่ม detail เนื้อหา
ให้มากขึ้นเป็นลำดับครับ
โดย: เตี้ย เตาปูน (เจ้าบ้าน ) [28 มี.ค. 50 9:40] ( IP A:203.154.215.21 X: )
ความคิดเห็นที่ 16
   ผมมีสื่อการ์ตูนเพื่อเด็กๆ ในท้องถิ่นอยู่เล่มหนึ่ง ทำกับเครือข่ายครูและคนในท้องถิ่นพุทธมณฑล วันหลังจะเอามาฝากครับ ทำแล้วสนุกและได้ไอเดียเรื่องศิลปะบูรณาการมากเลย
โดย: วิรัตน์ [29 มี.ค. 50 14:21] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 17
   เราให้ลูกสาวดูการ์ตูนที่นายเอามาฝากแล้วให้เรียนรู้จากเส้นที่นายใช้ จังหวะการสโตรก การจัดวาง รวมทั้งรายละเอียดที่พิถีพิถัของนายน.....มันเป็นการ์ตูนที่ดีมาก เป็นสาระที่นักศิลปะควรจะใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อสังคม ไม่ใช่เน้นแต่เพื่อความบันเทิงมากกว่าสาระ แต่ควรใช้การ์ตูนเป็นเครื่องมือเพื่อถ่ายทอดสาระอย่างได้ผล.......... ลูกสาวเราชอบเขียนการ์ตูนมาก.... เราจะแนะนำให้ลูกศึกษาเรื่องเหล่านี้ บางทีอาจเป็นประโยชน์ในการทำ ที สีด เรื่องการ์ตูนที่เกี่ยวกับสังคม แล้วจะขอคำปรึกษานะวิรัตน์ นึกว่าช่วยเหลือหลาน....น้ำ เมืองชลฯ
โดย: waterincolour@thaimail.com [31 มี.ค. 50 6:11] ( IP A:203.188.7.41 X: )
ความคิดเห็นที่ 18
    น้ำ-โกะ และหลาน
ลูกน้ำน่ะฝีมือดี เทียบกับพวกเราในวัยเดียวกับเขาแล้ว เขาได้ทำงานเป็นเรื่องเป็นราวยิ่งกว่าพวกเราอีก เอาสิ...ถ้าเราช่วยได้ก็จะมีความสุขมากเลย ตอนนี้เราก็ใช้สื่อการ์ตูนนี้เป็นช่องทางหนึ่งในการผสมผสานกับการทำงานและการอาสาทำโน่นทำนี่ไปตามเรื่อง สนุกดีเหมือนกัน...ได้ไอเดียใหม่ๆเยอะเลย

เวทีเสวนาศิลปะที่น้ำจัดให้พวกเราได้ทำอะไรด้วยกันนั้น เราว่ามันเป็นกระบวนการเวที สำหรับสร้างการเรียนรู้และทำเรื่องที่มันให้ความรื่นรมย์ทางปัญญามากๆเลย เหมือนได้ร่วมกันทำให้แก่คนอื่น โดยเฉพาะแก่กลุ่มคน-ครูที่จะต้องสอนและสร้างคนที่อยู่ต่างจังหวัด อย่างที่น้ำจุดประกาย-รณรงค์ด้วยแล้ว มันเป็นโอกาสได้ทำสิ่งที่มีความหมายและมีคุณค่าต่อสังคมมากเลย เสียดายที่แต่ละคนอยู่กันไกล-กระจัดกระจายจังเลยว่ะ แต่นานๆครั้งได้ทำสักครั้งหนึ่งก็จะดีไม่น้อย น้ำอย่าลืมทำอีกนะ ชอบและให้พลังชีวิตมากเลย

ฝากรำลึกถึงโกะด้วย วันหลังเบื่อๆกรุงเทพฯก็จะแวะมานอนเล่นที่เมืองชลนะ
โดย: วิรัตน์ [31 มี.ค. 50 10:43] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 19
   ไม่ได้เปิดดูซะนานเลย ไปเหนือ2รอบ ร่วมสิบวัน เราเลยต้องเร่งเขียนหนังสือ และเขียนภาพประกอบเรื่องเป็นงานกึ่งดรออิ้ง ด้วยตัวเอง เพื่อให้ลูกทำวิทยานิพนธ์ด้วยการเขียนภาพประกอบในอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งออกไปในทางกราฟฟิคมากกว่า ไม่รู้จะเข้าท่าหรือไม่ ถ้างานเขียนเสร็จ จะส่งฉบับร่างซึ่งเป็นหนังสือทำมือให้ช่วยแสดงความเห็นด้วยนะ......รักเพื่อนเสมอ....น้ำ...เมืองชลฯ
โดย: waterincolour@thaimail.com [3 พ.ค. 50 22:06] ( IP A:203.188.47.59 X: )
ความคิดเห็นที่ 20
   คนอยู่ใกล้ทะเลก็มักชอบไปเที่ยวป่าเขาอย่างนี้แหละมั๊ง
หากมีโอกาสขึ้นไปอีกบอกมั่งนะ จะได้เลือกเวลากลับบ้านให้ตรงกัน
จะชวนไปเที่ยวและนอนคุยกันที่บ้านสันป่าตอง
เมื่อวาน (8 พค.50) เรามาเป็นวิทยากรให้ศูนย์สุขภาพภาคประชาชน
เสร็จเมื่อกว่าหนึ่งทุ่ม นึกถึงน้ำอยู่ แต่เหนื่อยจนขาแทบหลุด เลยไม่มีแรงโทร

รัก...........ไอ้รัตน์
โดย: วิรัตน์ [9 พ.ค. 50 8:09] ( IP A:202.28.180.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 95
   สวัสดีค่ะ...ชื่อครูพิมค่ะเข้ามาค้นหาภาพการ์ตูนลายเส้น คือ กำลังเขียนนิทานส่งเสริมคุณธรรมพื้นฐาน ๘ ประการตามนโยบายของกระทรวง แบบมีความตั้งใจว่าจะเอาไปช่วยเด็กอ่านหนังสือไม่คล่องแถวๆเขตพื้นที่บริการของโรงเรียน ประมาณว่าไม่มีเงินจ้างน่ะค่ะ กะว่าถ้าสามารถใช้วิธีหาภาพตัวอย่างหรือหาวิธีการวาดได้ก็เผอิญมาเจอหน้านี้จาก *** เกิ้ล จะกรุณาให้คำแนะนำได้ไหมคะ เพราะแค่เท่าที่อ่านนี่ก็รู้สึกได้ "อะไร"ค่อนข้างมากเลย...แตท่าทางย๊ากๆนะคะ ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ(โดยปกติชอบวาดการ์ตูนญี่ปุ่นค่ะ)
ครูพิม
โดย: saisuda_1@hotmail.com [11 ต.ค. 50 19:36] ( IP A:203.113.61.201 X: )
ความคิดเห็นที่ 96
   55+

โดย: 555 [26 มี.ค. 52 22:52] ( IP A:125.24.72.99 X: )
ความคิดเห็นที่ 97
   http://rotorarotors.blog.com
http://saltwatertrollingmotor.blog.com
http://saltwatertrollingmotors.blog.com
http://sauderentertainmentcenter.blog.com
http://schwinnmountainbikereviews.blog.com
http://schwinnmountainbikes.blog.com
http://sctflash.blog.com
http://sctprogrammer.blog.com
http://scttuner.blog.com
http://scttuners.blog.com
http://scubaproregulators.blog.com
http://seaeagleboats.blog.com
http://seaeaglekayaks.blog.com
http://sector9skateboards.blog.com
http://bestmanualtransmissioncars.blog.com
http://manualtransmissionforsale.blog.com
http://plasticmarinefueltanks.blog.com
http://mongoosebikesforkids.blog.com
http://kidsmongoosebikes.blog.com
http://cheapmongoosebikes.blog.com
http://trekmountainbikesale.blog.com
http://mountainbikesalesonline.blog.com
http://trekmountainbikesforsale.blog.com
http://specializedmountainbikeshoes.blog.com
http://mountainbikeshoesclearance.blog.com
http://lakemountainbikeshoes.blog.com
http://womensmountainbikeshoes.blog.com
http://pearlizumimountainbikeshoes.blog.com
http://custommountainbikewheels.blog.com
http://usedoutboardmotorforsale.blog.com
http://usedpaintballgunsforsale.blog.com
http://highperformancebrakerotors.blog.com
http://highperformancerotors.blog.com
http://plussizepromdressesonsale.blog.com
http://shortpromdressesonsale.blog.com
http://jovanipromdressesonsale.blog.com
http://cheappromdressesonsale.blog.com
http://outdoorquadrollerskates.blog.com
http://queenbedframesforsale.blog.com
<--------------------------------------------------------------------->
http://cheaproadbikesforsale.blog.com
http://outdoorrollerskatesforwomen.blog.com
http://bestscubaregulator.blog.com
http://sevylorboats.blog.com
http://sevylorinflatableboat.blog.com
http://sevylorkayak.blog.com
http://sevylorkayaks.blog.com
http://shallowwellpump.blog.com
http://sherwoodregulators.blog.com
http://shimanoderailleurcomparison.blog.com
http://shimanomountainbikeshoes.blog.com
โดย: ggg [11 ก.ย. 54 1:50] ( IP A:110.168.187.56 X: )
* ขณะนี้พี้นที่เต็ม ไม่สามารถโพสต์กระทู้เพิ่มได้ *

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน