เล่าเรื่อง...วันที่น้องโบว์เสียชีวิต
   วันนั้น (7 ตุลาคม 2551) ห้าโมงเย็นออกจากบ้าน
ไปถึงสะพานมัฆวานเกือบ 6 โมง เดินไปสมทบกับ
พี่น้องที่หน้ารัฐสภา เดินเลยหางม้าตรงพระบรมรูป
ปรากฏว่าพี่ ๆ น้อง ๆ เดินกลับมา เราก็เดินกลับมา
ทางลานพระรูป คนเต็มไปหมด เย็นนั้นคนเยอะจริง ๆ
เพราะตอนเช้าพวกเราบาดเจ็บกันมากที่หน้ารัฐสภา

คนที่เดินกลับมาจำนวนมากซึ่งเข้าใจว่ามีเราและน้องโบว์
ก็เดินกลับมาพร้อมกันแน่ ๆ น้องโบว์ล้นไปทางบชน.ทางขวา
ส่วนเราล้นมาทางตรงข้ามทางซ้าย ไม่กี่นาทีก็มีเสียงวิ๊ดดดดบึ้ม
แล้วก็ตามมาติด ๆ ตูม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ควันโขมง เราก็วิ่ง ๆ หยุด ๆ
เพื่อดูว่ามีเพื่อนล้มหรือไม่ มันก็ตูม ๆ ๆ ไล่หลังมาเรื่อย ๆ
เห็นไม่เข้าท่าเราก็ล้นมาทางทำเนียบ

คิดว่าถ้าเราล้นไปทางเดียวกับน้องโบว์ เราก็คงมีสภาพ
ไม่ต่างกันอย่างใดอย่างหนึ่งกับพี่ ๆ น้อง ๆ เป็นแน่

ระหว่างนั้นมีทหารสวนมาหลายคันรถ เราเข้าไปถามว่า
มาช่วยใช่หรือเปล่า เขาตอบว่าใช่ ๆ พวกเราโห่ร้องยินดี
แต่เขากลับเลี้ยวรถเข้าสนามเสือป่าไม่ออกมาอีกเลย

โธ่เอ๋ย เราช๊อค เราเศร้าใจไปหลายวัน
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนแล้วประเทศไทย
โดย: เศร้าไม่หาย [16 ต.ค. 51 20:31] ( IP A:58.9.205.247 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
ความคิดเห็นที่ 1
   วันนี้ใครได้ซีดี และหนังสือที่เขาแจกแล้วบ้าง
ได้ดูแล้ว น่ากลัวจริง ๆ
โหดร้ายมาก อยากรู้ว่าลูกหลานมันจะมีจิตใจเป็นอย่างไร
ขอให้กรรมตามทัน
โดย: น่ากลัวที่สุด [17 ต.ค. 51 19:22] ( IP A:58.9.218.211 X: )

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน