เหตุเกิดที่ รพ.แม่และเด็ก
   โรงพยาบาลแม่และเด็ก จังหวัดนครสวรรค์ ไม่สนใจคนไข้ ทำให้เด็กตาย

ประมาณวันที่ 3 พย.50 ปวดท้องคลอดแต่พยาบาลบอกว่าจะคอลดก่อนกำหนดเลยฉีดยาไม่ให้คลอดแต่พอหมอใหญ่มาบอกว่าให้คลอดได้เลยให้นอนรอคลอดจนถึงวันที่ 5 พย. 50 ก็ไม่ปวดท้องคลอดแล้วเพราะพยาบาลยีดยาไม่ให้คลอดถึง 4 เข็ม

วันที่ 10 พย.50 ได้ปวดท้องคลอดไปเจอพยาบาลจะฉีดยาไม่ให้คลอดอีกเราก็ได้บอกว่าหมอใหญ่ปล่อยให้คลอด (เราครบกำหนดคลอดวันที่ 27)

พอมาถึงเราได้แจ้งให้พยาบาลทราบว่าลูกเราไม่ดิ้น พยาบาลบอกกับเราว่าเราอาจรู้สึกเจ็บมากไปเลยไม่รู้สึกว่าลูกดิ้น(ตอนประมาณ 21.30 น.) และประมาณ 23.00 น. เราได้แจ้งว่าลูกเราไม่ดิ้นนางพยาบาลบอกว่าลูกเราหลับ ตอนนั้นเราเขาบอกเรา เราก็เบาใจไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าอยู่ในมือหมอแล้วก็ไม่น่าจะมีปัญหา

พอประมาณตี 2 เราได้แจ้งอีกว่าลูกเราไม่ดิ้นนางพยาบาลก็ยิ้มแล้วเอาที่วัดหัวใจเด็กมาตรวจที่ท้องหัวใจลูกก็ยังเต้นอยู่ และพอมาตอน

8.00 น เรารู้สึกว่าลูกเราดิ้นเราก็แจ้งไปว่าลูกดิ้นแล้วแต่ดิ้นน้อยดิ้นผิด
ปกติเขาก็ยิ้มอีก ไม่ได้ตรวจอะไร

พอ 9.00 น หมอมาตรวจเราขอผ่าหมอบอกว่าไม่มีข้อบ่งชี้ที่จะต้องผ่า แลหมอก็ตรวจปากหมดลูกเราบอกว่ายังไม่เปิด ให้รอดูอาการถ้าปากมดลูกไม่เปิด หรือไม่เจ็บท้องก็กลับบ้าน

พอประมาณ 11.00 น พยาบาลมาตรวจอีก เอาหูฟังมาตรวจก็
ไม่ได้ยินเสียงหัวใจลูกเรา ก็เรียกเพื่อนอีกคนมาตรวจก็ไม่ได้ยิน (เราเห็นเขาซุบซิบกัน)แล้วเขาก็เอาที่วัดหัวใจมาตรวจแต่หัวใจก็เต้นไม่ปรกติเราก็ถามแต่เขาบอกว่าปรกติเราก็ไม่ได้ว่าอะไร

ผ่านมาถึง 11.50 ที่นี้พยาบาล(เราคิดว่าคนนี้น่าจะเป็นหัวหน้า) เข้ามาตรวจแล้วพบว่าหัวใจลูกเราเต็นช้ามาก แล้วคิดดูซิหัวใจคนเป็นแม่อย่างเราที่จะรอลูกเกิดแล้วมาเจอแบบนี้เราใจเสียไปหมดเขาก็ตามหมอกันใหญ่พาเราไปซาวด์แต่กว่าหมอจะมาก็ประมาณ 10 นาทีแล้ว แล้วก็เตรียมผ่าตัดคลอด

พอเราฝื้นขึ้นมาเราได้ยินเสียงเด็กร้องเรานึกว่าลูกเรา เราก็เลยถามสามีเราว่าลูกเป็นงัยบ้างสามีบอกว่าลูกอยู่ในตู้อบ เรายังมึนยาอยู่ก็เลยหลับต่อ

พอเราตื่นขึ้นมาอีกเราก็ถามหาลูกเรากลัวลูกเราหิวนมเราก็ถามสามีเราว่าลูกเราละ สามีบอกว่าทำใจดีดีนะ ลูกเสียแล้ว

เราบอกไม่ถูกว่าตอนนั้นเรารู้สึกอย่างไร มันตอบไม่ถูกใครไม่มาเป็นเราไม่มีใครรู้หรอก ลูกเราแข็งแรงดีทุกอย่างตอนอยู่ในท้องลูกเราดิ้นทุกวันดิ้นเยอะมากและดิ้นแรงด้วย เราคุยกับลูกเราทุกวันเราไม่คิดเลยว่าจะเกิดเหตุการอย่างนี้ เราอยู่กรุงเทพแต่เรากลับมาคลอดที่บ้าน นครสวรรค์ เพราะโรงพยาบาลแม่และเด็กที่นครสวรรค์ เป็นโรงพยาบาลที่เกี่ยวกับแม่และเด็กโดยตรง ไม่มีผู้ป่วยอื่นเลย

พอวันที่ 12 ผอ.และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องลงมาคยุกะเราบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุ เด็กลกลอกตัวเฉียบพลัน เราแค้นมากเราบอกว่ามันไม่ใช้อุบัติเหตุหรอก เราบอกว่าเราแจ้งไปตั้งแต่เข้ามาแล้วว่าลูกเราไม่ดิ้น แต่หมอบอกว่าไม่ได้รับแจ้งเลยว่าเด็กไม่ดิ้น พอหมอพูดกับเราแบบนี้เราเสียใจมากแสดงว่าโรงพยาบาลคุณไม่มีคุณภาพเลยไม่ฟังคนไข้ หรือเพราะเราไม่ได้ฝากพิเศษถึงไม่ได้สนใจเราเลย พยายามมาพูดกะเราว่าไม่ให้เอาเรื่องเราก็ไม่ได้เอาเรื่องเค้าหรอกนะ เพราะเราไม่อยากให้เค้ามาผ่าพิสูตรลูกเรา เราสงสารลูกใครจะว่าเราโง่เราก็ยอม

ขอให้ช่วยบอกต่อกันที่นะว่าใครจะไปใช้บริการที่ โรงพยาบาลแม่ละเด็กที่นครสวรรค์ อย่าไปเลยเค้าไม่สนใจคนไข้หรอก คนที่รอดก็จะเป็นพวกที่ฝากพิเศษหรือไม่เด็กก็คลอดได้เองตามธรรมชาติ แต่ถ้ากรณีอย่างเราตายทุกราย

ทุกวันนี้เรายังทำใจกับการจากไปของลูกเราไม่ได้เลย ลูกเราหนักตั้ง 3080 กรัม เป็นผู้หญิง ขาว น่ารัก แก้มยุ้ยเชียว แต่ต้องมาตายกับหมอและพยาบาลที่ไม่สนใจคนไข้

จากแม่ที่รักลูก
โดย: ก๊อปปี้มาจากMthAI [13 ก.ค. 51 18:43] ( IP A:58.9.203.87 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
ความคิดเห็นที่ 1
   cry cry
โดย: เจ้าบ้าน [13 ก.ค. 51 21:15] ( IP A:124.121.144.109 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
   ๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖๖


ขอแสดงความเสียใจกับแม่ของเด็กที่ไม่มีวันได้ลืมตาดูโลก

อีกหนึ่งชีวิตก็ได้เสียไปอย่างที่บางคนรวมทั้งตัวผมเห็นว่า "ไม่น่าเลย"
อีกแล้วหรือ???!!!

หวังว่า คุณแม่ผู้สูญเสียจะทำใจได้และอโหสิแก่ผู้เกี่ยวข้องกับการตายที่ไม่น่าเกิดขึ้นนี้ได้ ในเร็ววัน

แต่ในทางสังคมมนุษย์ ทางโรงพยาบาล ทั้งทีมหมอและพยาบาลที่มีส่วนเกี่ยวข้องรับผิดชอบการตายนี้ "จะต้องชี้แจงให้หายข้องใจต่อสาธารณชนโดยเร็ว" งานนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่เกี่ยวกับภาวะแทรกซ้อนใดๆทางการแพทย์ทั้งสิ้น เป็นประเด็นของเรื่องของความผิดพลาดเพียงหนึ่งเดียว ที่ต้องทำก็เพียงตรวจสอบดูว่า เท่าที่แม่เด็กที่ตายไปพูดมาในแง่ของการลำดับเหตุการณ์ ช่วงเวลาที่เกิดเหตุแต่ละจุดว่าถูกต้องตรงตามที่เล่ามา ก็เพียงพอแล้วที่จะตัดสินได้ว่า เป็นความผิดพลาดที่ระบบ หรือที่ตัวบุคคล และเป็นความผิดพลาดที่ยอมรับได้หรือไม่? หรือเป็นความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง ซึ่งไม่สมกับการเป็นหน่วยบริการแพทย์เฉพาะเรื่องแม่และเด็กตามชื่อหน่วยงาน อันเป็นสาระสำคัญที่ทำให้แม่ของเด็กและสาธารณชนให้ความเชื่อถือและไว้วางใจเอาชีวิตของแม่และเด็กไปฝากไว้ให้ดูแล


๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗๗
โดย: คนรู้ทัน ไม่รู้จริง [14 ก.ค. 51 8:14] ( IP A:58.8.98.19 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   ยังคงเป็นคนเช่นเดิม ที่ไม่รู้จริง แล้วเเสดงความคิดเห็นไปเรื่อย นอกจากจะเป็นหมอไส้ติ่ง เดียวนี่เป็นหมอสูติด้วย เก่งโค ตร
โดย: Black sheep [17 ก.ค. 51 18:03] ( IP A:125.26.114.97 X: )

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน