สวัสดีครับ ลุงสุบ อาจจะช้าไปนิด ว่าแต่ "อะไร อะไร "ที่ลุงสุบว่านั้นคือ อะไร  วานเล่าต่อได้เลยครับผม

คุณแม่ผมชอบเพลงนี้มากครับ 

มีครั้งหนึ่งผมแซวคุณแม่เล่นด้วยอารมณ์ขันแบบประหลาดๆประจำตัว เพราะฟังเนื้อเพลงแค่ผ่านๆ ทำให้งง ว่าตกลงเพลงนี้มันเป็นฉากกลางวัน หรือกลางคืนกันแน่

"แม่​ แม่ !! เพลงนี้เป็นฉากตอนกลางคืน แล้วเค้ามองเห็นปลาได้งัย อ่ะ"

แสงจันทร์วันนี้นวล คล้ายชวนให้น้องเที่ยว

จะให้เลี้ยวไปแห่งไหน ชลใสดูในน้ำ เงาดำนั้นเงาใด อ๋อ ไม้ริมฝั่งชล

สวยแจ่ม...แสงเดือน... หมู่ปลาเกลื่อนดูเป็นทิว หรรษ์รมย์...ลมริ้ว...

จอดเรืออาศัยเงาไม้ฝั่งชล

ก็เลยโดนแม่สวนกลับมาดังนี้

"เรามันไม่รู้อะไร !! สมัยก่อนตอนแม่เด็กๆเนี่ย น้ำในคลองมันสะอาด และใสมาก เวลาเดือนหงายเนี่ย มองลงไปในน้ำนะ เราจะเห็นปลาว่ายไปว่ายมาในน้ำ เล่นแสงจันทร์สวยมาก"

ผมก็เลยถึงบางอ้อ (ที่อยู่ติดกับบางพลัดตามข้อมูลของลุงสุบ) และได้เข้าใจถึงประสบการณ์ที่อยู่ในกรอบจำกัด ของการเกิดเป็นเด็กที่โตในเมืองใหญ่ขึ้นมาทันที

พลางก็นึกต่อ (ด้วยนิสัยเสียอีกแล้ว) 

เอ๋ ?? งั้นเพลงนี้ก็เป็นฉากกลางคืนชัดเจนซินะ ถ้าเป็นดังนั้นสองหนุ่มสาวในเพลง เขาไป "จอดเรืออาศัยเงาไม้ฝั่งชล" ก็ไม่ใช่เพื่ออาศัยเงาไม้หลบแดดหลบร้อนละซี ถ้าเป็นเช่นนั้น กลางค่ำกลางคืนแบบนี้ เค้าจะไปหลบใต้เงาไม้ทำไม(หรือทำอะไร)กันหว่า ???

แต่ข้อสงสัยหลังนี้ ผมไม่กล้าถามแม่หรอกครับ 

  ครับคุณ olDlaD   บทประพันธ์เพลง "เงาไม้" นี้ ผมชอบบรรยากาศในท่วงทำนอง และคำร้อง ชวนให้นึกถึงยามบ้านเมืองเงียบสงบ มีธรรมชาติไทยๆ และความเป็นสากล อันเกิดจากการแต่งทำนองโดย ท่านผู้หญิง พวงร้อย   

  ผมเคยเล่นเพลงนี้ให้เพื่อนผู้หญิงฟัง  คุณเพื่อนบอกว่า ฟังแล้วเหมือนมีใครพาไปเที่ยวเลย  แต่ไม่ยักกะเอะใจถามถึง  ใต้ร่ม"เงาไม้"นั้น สักทีเลย