มาตรา ๘ วณิพกหรือนักแสดงสาธารณะประสงค์จะเล่นหรือแสดง

ในเขตองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นใด ให้แจ้งต่อเจ้าพนักงานท้องถิ่น

ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น เพื่อประโยชน์ในการกำกับ ดูแล คุ้มครอง

ตลอดจนส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตวณิพก หรือนักแสดงสาธารณะ 

เจ้าพนักงานท้องถิ่นอาจกำหนดเงื่อนไข หรือวางระเบียบเกี่ยวกับการแสดง      

หรือการละเล่นของวณิพกหรือนักแสดงสาธารณะได้

สำหรับศิลปิน ผู้ที่ชื่นชอบศิลปะ การแสดง หรือ การดนตรี  

พรบ นี้มีส่วนดีหรือไม่ดีเช่นไรครับ เพื่อนๆ เห็นด้วยไหม?

ส่วนตัวเองยังไม่มีข้อสรุปเพราะไม่เคยเปิดหมวกแสดงที่ไหน

ไม่เห็นด้วยครับ นี่จะเอาการเมืองมาลงลึกถึงระดับรากหญ้า
แม้กลุ่มศิลปิน ไม่มีผลประโยชน์ ยังจะมาเอาประโยชน์
การทำแบบนี้ เชิงนโยบายก็ต้องพูดดีแน่นอน
แต่ในทางปฏิบัติมันคือการเปิดช่อง ให้เจ้าหน้าที่
ใช้สิทธิ์ และหน้าที่ในการรีดไถ มันเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว
ขอให้ดูตำรวจเป็นตัวอย่างครับ ด่านลอย ด่ากันอยู่ทุกวัน
ก็ไม่เคยเห็นจะกำจัดได้เลย ใช้หน้าที่จริง แต่ไม่ใช่ด้วยสุจริต
มาหารายได้ชัดๆ

หากศิลปะ ทุกแขนง เป็นสิ่งที่งดงาม เป็นสิ่งที่ดีงาม

กฏหมายก็ไม่ควร นำเรื่อง วณิพก มาควบรวมกับ ขอทาน

ก่อนที่จะห้ามหรือจะต้องขออนุญาตแสดง ณ ที่ใดๆ

ทางการก็ควรจัดหาสถานที่ สำหรับการแสดง ให้กับผู้ที่ชื่นชอบงานศิลปะก่อน

.

ในขณะนี้ยังเป็นเพียงร่างกฏหมาย ก็อยากจะขอให้สภาฯศึกษาและทบทวน

กฏหมายฉบับนี้ ให้ดีๆ และขอภาวนาให้ทุกท่านมีดวงตาเห็นธรรม

เอาคำว่า วณิพก ออกไปจากกฏหมายฉบับนี้

ขำจริง เห็นนักดรีเปิดหมวกเป็นขอทานไปแล้วหรือไร  บ้านนี้เมืองนี้กำลังจะบ้าไปแล้วหรือ