ความคิดเห็นที่ 2
เห็นกระทู้นี้ ทำให้นึกถึงลูกชายเลยค่ะ ลูกเขาเป็นคนที่พอได้ข้อมูลอะไรที่เกี่ยวกับการสร้างเสียงที่ดีมา ก็ต้องพยามยามทดลองตลอด เรื่องที่รองบ่านี่ก็เหมือนกันค่ะ ตอนที่เรียนไวโอลินช่วงสิบปีแรกนี่เปลี่ยนมาไม่รู้ว่ากี่รุ่นกี่แบบ ชอบไปส่องไปค้นหาว่านักไวโอลินดังๆคนไหนใช้ที่รองบ่าแบบไหน แล้วช่วงที่ได้ยินมาว่า ไม่ใช้ที่รองบ่าเสียงจะดีกว่าใช้ เขาก็พยายามลองอยู่พักนึงค่ะ โดยใช้ฟองน้ำยัดใส่ในเสื้อตรงบ่าแบบ Isaac Stern แต่ความที่ลูกชายเป็นคนคอยาว ผอม ไหล่ไม่มีเนื้อ ก็ต้องใช้ฟองน้ำที่หนามากๆและมีความยืดหยุ่นที่พอเหมาะ ช่วงนั้นแม่จะไปไหนก็ต้องมองหาซื้อฟองน้ำสารพัดชนิดมาให้ลูกลองค่ะ 555 ซึ่งก็ไม่มีให้เลือกมากนักหรอกค่ะ เพราะฉะนั้นนอกจากฟองน้ำแล้วยังต้องใช้ผ้าขนหนูช่วยเสริมอีกชั้นนึงด้วยค่ะ แต่สรุปแล้วทุลักทุเลเกินทน เพราะกว่าจะได้ความสูงของบ่าที่เล่นได้ถนัด รูปร่างเขาก็จะดูประหลาดเลยค่ะ กรรมวิธีการจัดฟองน้ำให้เข้าที่และให้อยู่กับที่ไม่เลื่อนไปไหนก็ลำบาก ถ้าแค่เล่นอยู่ที่บ้านก็พอทน แต่ถ้าต้องไปเล่นคอนเสิร์ตที่ไหนนี่ยุ่งแน่ๆค่ะ ในที่สุดก็เลยต้องกลับมาใช้ที่รองบ่าค่ะ555 แล้วพยายามเพิ่มคุณภาพของเสียงด้วยคุณภาพของเครื่องมือกับเทคนิคการเล่นแทนค่ะ :) | 
