ในปี 1854 Marsick ในวัย 7 ขวบได้รับการตอบรับให้เข้าศึกษาที่สถาบันการดนตรี Royal Conservatory of Music ที่เมือง Liege โดยเรียนไวโอลินกับ Desire Heynberg เขาสำเร็จการศึกษาในปี 1864 โดยได้รับรางวัลเหรียญทอง หลังจากนั้นจึงศึกษาต่อเพิ่มเติมที่เมืองบรัสเซลส์ กับ Hubert Leonard และได้เป็นนักเรียนของ Joseph Massart ที่สถาบันการดนตรี Paris Conservatory ในปี 1868
ในปี 1871 Marsick เข้าเป็นสมาชิกของวง Societe Nationale de Musique ในกรุงปารีสที่พึ่งก่อตั้งขึ้นใหม่ และเขายังก่อตั้งวงสตริงควอเต็ทขึ้นวงหนึ่งด้วย ในช่วงปี 1875 และ 1895 เขามีโอกาสได้ออกแสดงคอนเสิร์ทร่วมกับวาทยกรชั้นนำในกรุงปารีส เช่น Charles Lamoureux, Jules Pasdeloup และ Edouard Colonne รวมทั้งการออกทัวร์คอนเสิร์ทในยุโรปและสหรัฐอเมริกา นอกจากนั้นเขายังออกแสดงร่วมกับ Joseph Joachim ในวงทริโอ ร่วมกับนักเชลโลคือ Anatoliy Brandukov และนักเปียโน Vladimir von Pachmann
ในช่วงปี 1892 จนถึง 1900 เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอาจารย์สอนไวโอลินที่สถาบันการดนตรี Paris Conservatory โดยมีลูกศิษย์คนสำคัญเช่น Carl Flesch, Jacques Thibaud และ George Enescu
ไวโอลินคู่ใจของ Marsick เป็นฝีมือของ Antonio Stradivari ทำขึ้นในปี 1705 หลังจากนั้นจึงได้ชื่อว่า Ex-Marsick Stradivarius ซึ่ง David Oistrakh เคยใช้อยู่ในช่วงปี 1966 ถึง 1974
Marsick ตีพิมพ์แบบฝึกหัดการฝึกนิ้วที่ชื่อ Eureka ในปี 1906 และงานเขียนที่ชื่อ La Grammaire du violon ตีพิมพ์ในปี 1924 นอกจากนั้น เขายังประพันธ์บทเพลงควินเต็ทที่ชื่อ Souvenir de Naples for strings, flute, and clarinet บทประพันธ์เปียโนควอเต็ทอีกหนึ่งบท บทประพันธ์เปียโนควอเต็ท และบทละครร้องชื่อ Le Puits
Armand Marsick หลานของ Marsick ซึ่งเป็นบุตรของ Louis Francois พี่ชายของเขา เป็นนักไวโอลินคนสำคัญในศตวรรษที่ 20
