ความคิดเห็นที่ 2
เป็นลักษณะ ธรรมชาติตามปกติ ของสัตว์ป่าโดยทั่วไป ที่เกิดมา....จะมีความไวต่อสิ่งเร้าสูงมาก ไม่ไว้ใจใครที่ต่างฝูงกัน มีความระแวงภัยตลอดเวลา
หมาบางสายพันธุ์ ก็ยังคงคุณสมบัตินี้เอาไว้อย่างเหนียวแน่น แต่ไม่ได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติเหมือนบรรพบุรุษแล้ว กลับต้องมาอยู่ในท่ามกลางสังคมมนุษย์ที่สับสนอลหม่านวุ่นวาย สังคมที่ไม่เข้าใจหมา และหมาก็ไม่เข้าใจในสิ่งแวดล้อม ที่พัฒนา เทคโนโลยีเสียจนห่างไกลจากธรรมชาติออกไปจนแทบสุดกู่...
มนุษย์ที่เอาเขามาเลี้ยง ก็ยังคงคิดกันว่า ควรจะอนุรักษ์ คุณสมบัติสัตว์ป่าของเขาเอาไว้ต่อไป โดยให้เขาต้องเป็นฝ่ายปรับตัวเองให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม ที่เต็มไปด้วย "สิ่งเร้า" แปลกประหลาด หลากหลายรูปแบบ ทั้งกลิ่น ทั้งเสียง ทั้งแสงสี และผู้คน ฯลฯ.............
ตัวไหนมีสัญชาติญาณการเอาตัวรอดสูง สามารถปรับตัวได้ดี กลมกลืนเข้ากับสังคมมนุษย์ได้ เขาก็จะเมตตาเลี้ยงดูให้อยู่ร่วมกลุ่มกับเขาต่อไป
ตัวไหนมีสัญชาติญาณดิบมากอยู่ ก็จะยังคงมีความหวาดระแวง สับสน วุ่นวาย ไม่ไว้ใจใคร ทำตัวแปลกแยกอยู่อย่างนั้น ไม่รู้จักปรับตัวให้กลมกลืนกับสังคมของคน ก็จะถูกมองว่าเป็นหมามีปัญหา หมาดุ หมาขี้กลัว ฯลฯ ก็แล้วแต่จะคาดเดากันไป
หากไม่มีความเป็นจ่าฝูงอยู่ในตัวเอง ก็จะยึดเอาใครสักคนเป็นจ่าฝูงคอยเฝ้าติดตาม ยึดเป็นที่พึ่งพอได้ผ่อนคลายสบายใจ เมื่อเกิดเหตุต้องพลัดพรากจากจ่าฝูงไป ก็เหมือนหมดที่พึ่ง กลับมาสับสน วุ่นวายใจ ซึมเศร้า ไม่ไว้ใจใคร ออกอาการหวาดระแวงภัยหนักกว่าเดิม
เมื่อยังเล็กน่ารัก ไม่มีพิษสง เขาก็ยังคงเลี้ยงเอาไว้ดูเล่นกันได้อยู่ เมื่อโตขึ้น มีการแสดงออกตอบโต้ต่อสิ่งเร้ารุนแรงขึ้น เขาก็จะเริ่มเห็นว่าเป็นตัวปัญหาที่ต้องกำจัดทิ้งไป........ |
