*+*+* นิทานดอกลั่นทม *+*+*
   ~*~* นิทานดอกลั่นทม *~*~

มีเรื่องราวเล่าต่อ ๆ กันมาว่า แต่ก่อนนี้ ดอกลั่นทมมีเพียงสีขาวบริสุทธิ์ และเป็นที่รักยิ่งของเทพแห่งแสงจันทร์ ทุกคืนที่แสงจันทร์สาดส่อง ดอกลั่นทมจะอวลกลิ่นหอมขจรไกล มีเทพแห่งแสงจันทร์เคียงใกล้อยู่ไม่ห่าง แต่เมื่อถึงคืนแรมอันไร้จันทร์ ดอกลั่นทม และเทพแห่งแสงจันทร์ก็โศกเศร้า ทุกคราวที่ต้องพรากจากกัน จนในคืนหนึ่ง เทพแห่งแสงจันทร์จึงเอ่ยชวนให้ดอกลั่นทมไปอยู่ด้วยกันบนดวงจันทร์
แต่ ณ ที่นั้น ไม่มีหลากสีสันเช่นบนพื้นโลก ทุกสิ่งล้วนอาบน้ำค้างแสงจันทร์จนเป็นสีเหลืองเรืองรอง

" ก่อนอื่นต้องใช้น้ำค้างแสงจันทร์ระบายให้ทั่วกลีบดอก พุ่มใบ
และลำต้นของเธอเสียก่อน "
เทพแห่งแสงจันทร์กล่าว
แต่ทำอย่างไรจึงจะนำน้ำค้างแสงจันทร์ลงมายังพื้นดินได้ ทันใดนั้นเทพแสงจันทร์พลันเหลือบไปเห็นดอกไม้สีขาวอีกชนิดหนึ่งซึ่งแย้มบานอยู่ใกล้ต้นลั่นทม

" กรวยของดอกไม้นี้ลึกพอที่จะใช้ใส่น้ำค้างได้ "
เทพแห่งแสงจันทร์กล่าวอย่างยินดี

ดังนั้นเทพแห่งแสงจันทร์จึงนำดอกไม้สีขาวกลับไปยังดวงจันทร์เพื่อใช้บรรจุหยาดน้ำค้าง เมื่อกลับมาที่ต้นลั่นทมอีกครั้งเทพแห่งแสงจันทร์ใช้พู่ดอกหญ้าจุ่มน้ำค้างแสงจันทร์จากกรวยดอกไม้ และเริ่มระบายลงที่กึ่งกลางดอกลั่นทม อย่างแผ่วเบา ยังผลให้ส่วนกลางของดอกไม้กลายเป็นสีเหลืองสดใส แต่ทว่าเมื่อเทพแห่งแสงจันทร์จุ่มพู่กันลงในกรวยดอกไม้เป็นครั้งที่สาม เขาพบว่าในนั้นไม่มีน้ำค้างแสงจันทร์หลงเหลืออยู่เลย และดอกไม้แต่เดิมที่เคยเป็นสีขาวบริสุทธิ์ ก็กลับกลายเป็นสีเหลืองสดใสไปทั้งดอก

"ดอกไม้ที่ร้ายกาจขโมยน้ำค้างแสงจันทร์ไปเสียหมด "
เทพแห่งแสงจันทร์ร้องอย่างโกรธแค้น

" ฉันไม่ได้ตั้งใจ และไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไรด้วย "
ดอกไม้สีเหลืองปฏิเสธ

แต่เทพแห่งดวงจันทร์ไม่รับฟัง
ผลุนผลันกลับไปยังดวงจันทร์อย่างรีบร้อน
มีเวลาเพียงแค่คืนนี้เท่านั้น ที่น้ำค้างจะเปลี่ยนสีของดอกลั่นทมได้ เมื่อใดที่แสงอาทิตย์สาดมาต้อง
ต่อให้ใช้น้ำค้างแสงจันทร์มากเท่าไรก็ไม่อาจเปลี่ยนสีของดอกไม้ได้อีก เทพแห่งแสงจันทร์กลับมาหาดอกลั่นทมอีกครั้ง ด้วยความโศกเศร้า ดวงดาวที่เหนื่อยล้าดื่มกินน้ำค้างแสงจันทร์หมดสิ้น ไม่เหลือน้ำค้างแม้เพียงสักหยดเดียวสำหรับดอกลั่นทม ก่อนรุ่งอรุณ ทั้งสองลาจากกันด้วยความเศร้าระทม แต่ต่างให้สัญญาว่าจะมั่นคงกันตลอดไป
ดอกไม้สีขาวรู้สึกละอายใจ ที่เป็นเหตุแห่งความเศร้านี้
จนไม่กล้าบานรับแสงจันทร์ได้เหมือนอย่างเคย มันแย้มกลีบบานเวลาเช้าตรู่ และนอนหลับตลอดคืนอันยาวนาน จนกลายเป็นดอกไม้บานของเวลาเช้าในที่สุด แต่สำหรับดอกลั่นทม ยังคงเศร้าใจอยู่ไม่คลาย สีเหลืองของน้ำค้างแสงจันทร์ที่ระบายไว้ คอยย้ำเตือนให้มันระลึกถึงเรื่องราวอันแสนเศร้านี้อยู่เสมอๆ
ลั่นทมจึงกลายเป็นดอกไม้แห่งความเศร้าระทมตั้งแต่นั้นมา
-----------------------------------------------


*** ไม่ทราบว่าเคยมีใครเคยอ่านบ้างยังคะ เอามาฝากให้อ่านกันเพลินๆคะ พอดี บังเอิญเจอ จาเเวบๆนึง แต่จำไม่ได้ว่าเวบไหนคะ เพราะลืมจดชื่อเวบไว้คะ ***
ขอขอบคุณที่ติดตามอ่านจดจบคะ ๐(-/\\-)๐
โดย: ข้าวโอ๊ต/ ton_oat@yahoo.com [6 ส.ค. 49 17:39] ( IP A:124.120.132.133 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
ความคิดเห็นที่ 1
   เป็นแบบนี้เอง..ลั่นทมสีขาวส่วนมาก ถึงมีไส้สีเหลือง.
และดอกไม้จะบานรับอรุณตอนเช้า..ชอบเทพแห่งแสงจันทร์..อยากเป็นบ้าง จะหาน้ำค้างแสงจันทร์สีอื่นมาแต้มลั่นทมบ้าง..

เบื่อขาวไส้เหลืองจะแย่แล้ว จ้า...
โดย: เจ้าบ้าน [6 ส.ค. 49 20:01] ( IP A:203.172.35.25 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
   ว้าวว....ใคหนอช่างแต่งได้กลมกลืนดีแท้ ขอบคุณที่มาแชร์
โดย: กฤตย์ [7 ส.ค. 49 16:53] ( IP A:203.156.81.214 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   อ่านจบก็อมยิ้ม...
คิดถึงเด็กน้อยตัวเล็กๆ ที่ช่างพูดช่างจามาเล่าให้ฟังอยู่ใกล้ๆ...
นับว่าสร้างสีสันให้เวปลีลาวดีในอีกแนวหนึ่ง...

น่ารักมากค่ะ...

โดย: บุหลันแรม [7 ส.ค. 49 21:27] ( IP A:125.24.109.124 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
   เป็นเรื่องราวที่ดูโรแมนติกมากเลยค่ะ
ฉันก็ชอบดอกลั่นทมมาก
เวลามองดูเหมือนมันเหงาๆ
โดย: singsamut@hotmail.com [19 ส.ค. 52 20:46] ( IP A:124.122.76.204 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
   เป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ และรู้สึกเสียใจมากที่ไม่ยอมรับดอกลั่นทม จากคนคนหนึ่ง ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่ปฏิเสธเลยcry
โดย: Cinnamon [25 ก.พ. 53 10:08] ( IP A:58.181.143.183 X: )

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน