อีกหนึ่งตัวอย่างของไม้ที่อ่อนแอ เหมือนคนเป็นโรคเรื้อรัง ติดเชื้ออย่างรุนแรง ได้แต่รักษาตามอาการ มีแต่ทรงกับทรุด สุดท้ายก็ยื้อยุดต่อไปไม่ไหว

กรณีของ Deuterocohnia brevifolia ssp. chlorantha  ช่อซ้ายมือในภาพครับ สัังเกตุว่ามีอาการใบด้านล่างแห้งค่อนข้างมาก ภาพนี้ถ่ายเทียบลักษณะกับอีกกอที่มีแต่เดิม ด้านขวามือ

ดูเผินๆก็ปกติดีครับ

เริ่มstart ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม พ.ศ.2554 ประมาณสามปีที่ผ่านมา

เลี้ยงดูจนแตกต้นใหม่ ขยายกอใหญ่ขึ้น แต่อาการกาบใบแห้งยังเป็นอยู่ นับจากวันแรก ผ่านมาเกือบสามปี ผมเห็นว่ามันโตล้นกระถางน้อยใบเก่าแล้ว สมควรจะย้ายบ้านเสียที

เอาลงกระถางใบใหญ่ขึ้น เติมดินลงไป ไม่ได้ตัดแต่งรากหรือใบอะไรนัก

ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ก็ดูท่าจะไปได้ดี

ผ่านไปอีก 1 เดือน รู้สึกว่าอาการใบแห้งจะลามขึ้นยอดมากขึ้น เหลือยอดเขียวๆหน่อยเดียว จนเพื่อนทักว่าอาการน่าเป็นห่วง

รอดูอาการอีกสองสัปดาห์ เริ่มเห็นชัดแล้วว่ามีอาการติดเชื้อแน่นอน

พ่นยารักษาโรคเชื้อรามาอีกเดือน ขืนปล่อยไว้คงตายแน่ ตัดสินใจรื้อออกจากกระถาง มาแก้ไขอีกครั้ง เผื่อจะยังพอมีทางรอด

เด็ดดึงใบแห้งออก กะว่าจะกำจัดส่วนที่หมักหมมเชื้อโรคออกไปก่อน

รื้อวัสดุปลูกใหม่ดีกว่า รื้อไปรื้อมาตัดรากมันซะด้วยเลย

แยกร่าง

จับอาบน้ำ แช่ยากันรา เริ่มนับหนึ่งกันใหม่

หลังจากแช่ยา ก็เอามาผึ่งให้แห้งในที่ร่มอีกหนึ่งสัปดาห์ กะว่าให้แผลแห้งดีก่อน กลัวจะติดเชื้อจากดินปลูกอีก

ปลูกลงไปในกระถางใบน้อยๆ ทื้งไว้ให้คุ้นกับกลิ่นดินใหม่ก่อน ยังไม่รดน้ำ

เริ่มหยอดน้ำหลังจากปลูกใหม่อีกสองวันครับ

ผ่านไปราวหนึ่งสัปดาห์ อาการยังไม่ดีขึ้น ใบแห้งยังลามต่อเนื่อง

ผ่านไปอีกเดือน เริ่มทำใจแล้วครับ ยอดเหลือน้อยเต็มที คล้ายกับลมหายใจรวยริน

ภาพนี้ถ่ายเมื่อต้นเดือนที่แล้วครับ คาดว่าไม่พ้นปีนี้ คงจะแห้งทั้งหมด..

เกินใจทัดทานจริงๆครับ

เห็นด้วยกับคุณ wee ครับที่ว่า "มันไวต่อการเปลี่ยนแปลง แต่ปรับตัวได้ช้า" ไม้บางต้นเป็นอย่างนั้นจริงๆ เคยงอกงามอยู่ดีๆ พอย้ายที่อยู่ใหม่ ห่างจากที่เดิมไม่กี่เมตร ก็งงจนหงอยไปเยอะแล้ว โดยเฉพาะไม้อิงอาศัย จำได้ว่าพี่แป้งเคยตั้งข้อสังเกตุไว้เหมือนกัน ว่าธรรมชาติของไม้อิงอาศัย มันเกาะติดต้นไม้ ไม่ย้ายที่อยู่ จึงน่าจะทำให้มันมีนิสัยที่ยึดติดกับสภาพแวดล้อมแบบใดแบบหนึ่ง พอโยกย้ายบ่อยๆจะปรับตัวได้ช้า

ช่วงที่ไม้อ่อนแอจากการเคลื่อนย้าย เมื่อมีเชื้อโรคคุกคาม ก็ยิ่งทำให้ต้านทานไม่ไหว

ถ้าไม้ที่ผมส่งให้คุณ wee มีอันเป็นไป ก็บอกมาเลยนะครับ ไม่ต้่องเกรงใจ ผมยังพอมีจำนวนแบ่งให้ใหม่ได้ครับ