เคยได้ยิน ชื่อไม้เถา ที่ชื่อ "คุย"

arsomlilavadee.pantown.com

ไม้ผล-ไม้กิน << กลับไปหน้าแรก


สมัยย้อนหลังไปสัก 30 ปี ผมเคบวิ่งเล่นที่สวน จะเจอเถาไม้ขนาดใหญ่ ห้อยระโยงระยาง ผมมักจะไปนั่งเล่นแทนชิงช้าทุครั้งที่กลับบ้านสวน ...แม้ผมจะเกิดที่จังหวัดปราจีน แค่ก็มาอยู่ กทม.ตั้งแต่ อายุ 2 ขวบ ไม่ค่อยรู้จักวิถีชีวิตบ้านนอกบ้านป่ามากนัก แต่ทุกๆครั้งที่กลับไป จะมีความสุขที่ได้ใกล้ชิดสัมผัสกลิ่นอายของธรรมชาติ ...ปัจจุบัน ไม้ใหญ่ๆ ถูกแผ้วถางเอาพื้นที่ไปทำประโยชน์มากขึ้น รวมทั้งเถาคุยก็ลดน้อยถอยลง ถึงวันนี้ 40 ปีแล้ว ผมไม่เคยเห็นเถาคุย และลูกคุย ที่มีรสหวานอมเปรี้ยว เปลือกมียาง ผติดใจในรสชาดไม้ป่า เพราะสมัยเด็กผมไม่มีโอกาสได้กิได้ทานขนมเหมือนอย่างสมัยนี้ ก็คงซุกซนหาผลไม้ป่ามากินเล่น เช่นลูกชำมะเลียง ลูกคุย ลูกกะทกรก ในครั้งหนึ่งในชีวิตตอนปิดเทอม ...พอดีไปได้ภาพในเน็ต เลยขอย้อนอดีตอีกครั้งก่อนที่ไม้ขื่อนี้จะสูญพันธุ์
โดย: กฤตย์ [27 มิ.ย. 51 23:25] ( IP A:124.120.67.55 X: )

ความคิดเห็นที่ 1
ลูกแบบนี้แหละค่ะคุณกฤตย์ ที่บุหลันแรมถวิลหาอยากชิมรสอีกสักครั้งหนึ่ง ( ก่อนตาย )
จำได้ว่าตอนเด็กๆ เขาขายเป็นกระทง หากยังไม่งอมมากเปลือกจะออกเขียวกว่านี้ เขียวอมเหลือง เหลืองน้อย เหลืองมาก จนถึงเปลือกเป็นสีส้มแบบในรูป

รสชาติจี๊ดจ๊าด หวานอมเปรี้ยว หากเป็นสมัยนี้นักโภชนาการคงบอกว่าอุดมไปด้วยวิตามินซีและไฟเบอร์

ไม่เคยเห็นต้นจริงค่ะ คิดว่าเป็นไม้ยืนต้นซะอีก
เพิ่งทราบว่าเป็นไม้เถา แล้วใครไม่รู้บอกว่าเป็นไม้ยืนต้น สูงซะด้วย
สงสัยจะคนละคุยซะแล้ว

เพิ่งกลับจากงานเลี้ยง มาเห็นกระทู้นี้ ขอรำลึกถึงความหลัง
ตอบกระทู้นี้สักนิดพอให้หายเปรี้ยวปาก

สวัสดีค่ะ

โดย: ♣ บุหลันแรม [27 มิ.ย. 51 23:41] ( IP A:125.27.77.34 X: )

ความคิดเห็นที่ 2
เห็นภาพนี้ที่คุณกฤตย์นำมาโพสให้ชมตั้งแต่วันที่ 27 มิ.ย. นึกขึ้นได้ทันทีว่าแถวบ้านใกล้จะสูญพันธ์เต็มที กำลังสืบเสาะหาอยู่ว่ามีอยู่แถวไหนจะได้ไปขุดมาปลูก เพื่ออนุรักษ์ไว้บ้าง บริเวณที่ผู้แจ้งอาศัยอยู่เมื่อก่อนมีมาก แต่ปัจจุบันไม่มีสักเถาเดียว ภาษาพื้นบ้านผู้แจ้งเรียก กุย

โดย: ผู้แจ้ง [1 ก.ค. 51 19:32] ( IP A:202.149.25.225 X: )

ความคิดเห็นที่ 3
ที่ตอบกระทู้นี้ช้า เพราะว่าไปหาข้อมูลอยู่ครับ..

เป็นเถาไม้ป่า..รสชาติเปรี้ยวอมหวานประแหล่มๆ..ไม่อร่อย..และมียางเยอะมาก ต้องแก่จัดจริงๆ ยางถึงจะน้อย ดูตามรูปที่คุณกฤตย์นำมาลง จะเห็นว่า ที่เปลือกผล ยังมียางขาวๆ อยู่ไม่น้อยเลย..

ส่วนสายพันธุ์ น่าจะพอหาได้ครับ..ไว้เจอแล้วจะมาแจ้ง

โดย: อรรถพล [14 ก.ค. 51 21:10] ( IP A:125.27.117.99 X: )

ความคิดเห็นที่ 4 พี่ผมมีเยอะน่ะพี่
โดย: วนเกษตร [14 ก.ค. 51 23:18] ( IP A:202.149.24.129 X: )

ความคิดเห็นที่ 5
บ่นอยากได้มาปลูกผ่านไปได้ไม่กี่วัน เมื่อเช้านี้มีคนนำมาให้แล้ว เป็นต้นเพาะเมล็ดชนิดเถาเมล็ด 1 เมล็ดแตกกอดีจัง ได้มา 3 ต้น ลงกระถางไว้ก่อน โตกว่านี้ค่อยลงปลูก ชมภาพตัวอย่างสักต้น

โดย: ผู้แจ้ง [16 ก.ค. 51 21:03] ( IP A:202.149.25.241 X: )

ความคิดเห็นที่ 6
ขออนุญาต แสดงความคิดเห็นครับ
แถวศรีสะเกษบ้านผม เรียกว่าลูกยางป่าครับ (บักยางป่า)
เป็นเถาว์เลื้อยตามต้นไม้ใหญ่ ผลสุก ห้วงหน้าแล้ง น่าจะประมาณเดือน มี.ค.- เม.ย. ครับ

โดย: กอล์ฟ โสกเชือก [16 ก.ย. 52 10:49] ( IP A:119.42.110.205 X: )

ความคิดเห็นที่ 7
แหมมาเจอพอดีเคยรู้จัก ตามรูปแถวบ้านผมเรียกว่าคุยไข่ อันนี้เยอะแถวตราด คนตราดจะนิยมกินดิบ(ผลแก่) โดยการนำลูกเขียวเนี่ยแหละใช้มีดปาดหัวปาดท้ายของลูกแช่น้ำเกลือครึ่งวันก็เริ่มกินได้(น้ำปลาหวานหรือพริกเกลือ)ในรายที่แนวซาดิสต์ก็ว่ากันเพรียวๆ แต่ผมยังชอบรสชาดของผลสุก ยังมีคุยที่เคยพบอีกชนิดนึง พบตอนเด็กแถวเขาชะเมา เราเรียกว่าคุยหนังลูกโตกว่าประมาณกำปั้นคนโตเต็มวัย ลูกไม่ดกเหมือนคุยไข่ แต่รสชาดอร่อยซาบซึ้งหวานนำเปรี้ยว มีรสซ่าติดลิ้น(เหมือนนางไม้เอาไปแช่โซดาตราสิงห์ยังงั้น) ที่ว่าอร่อยเพราะแกเป็นไม้เถา เลื้อยขึ้นไปตามต้นกระบก กระแบก แหงนคอตั้ง รอความเมตตาจากนางไม้ให้ทานล่วงหล่น เมื่อท่านเมตตายังต้องมีวาสนาด้วย เพราะลูกคุยสุกจะนิ่มและบอบบางมาก ประกอบกับตกลงมาจากความสูง ส่วนใหญ่แบนแบกะดินต้องมีศิลป์ในการแคะอีก แต่ได้อมแค่เม็ดเดียวก็ชื่นใจ ยังมีอีกวิธีหนึ่ง คือรอรับเดนจากสัตว์พวกค้างคาว หรือสัตว์กินผลไม้ ด้วยความอร่อยของเจ้าคุยหนัง เด็กหลายๆก็ไม่เคยรังเกียจกากเดนจากสัตว์เหล่านั้นเลย

โดย: สายันณ์244 [4 พ.ย. 52 20:11] ( IP A:202.94.102.46 X: )

ความคิดเห็นที่ 8
อืมม บ้านผมก็มีนะ แต่ใกล้หายากแล้ว ถูกตัดทิ้งหมด เมื่อตอนเด็ก ๆ ชอบไปไต่ตามเถาว์มันและเอาลูกลงมากิน ถ้าเถาว์หนามากขึ้นไปเดินได้เลยไม่ต้องกลัวตก รสชาดดีมากแบบผลไม้ไทยโบราณหวานอมเปรี้ยว ผมว่ากลับไปจะหาต้นมาปลูกไว้ที่บ้านสักต้นนึงอะ

โดย: ptoey_007@hotmail.com [11 ม.ค. 54 15:07] ( IP A:58.147.30.51 X: )

ความคิดเห็นที่ 9
เรียนคุณ กฤตย์ และคุณ ptoey_007@hotmail.com ครับ ผมคนนึงที่เคยทานลูกคุย แต่ที่บ้านเรียกลูกอีคุย รสชาติหวานอมเรี้ยว กลิ่นหอม อร่อยดีแต่ไม่ค่อยมีเนื้อ ปัจจุบันหาไม่ได้แล้วเพราะแถวบ้านผมบุกรุกถางป่าปลูกไม้เศรษฐกิจกันหมด น่าจะสูญพันธุ์ไปแล้ว ผมยังนึกเสียดาย อยากจะปลูกไว้สักต้น แต่หาพันธุ์ไม่ได้แล้ว ถ้าคุณสองคนมีและไม่หวง ผมจะขอพันธุ์สักต้นนะครับ และอีกอย่างหนึ่งตอนเด้กๆผลไม่ป่าที่ผมเคยทานคือกล้วยหมูสัง เป็นไม้เถาเหมือนลูกคุยนี่และแต่ข้างในเป็นเม็ดคล้ายเม็ดมะขาม จำรสชาติไม่ค่อยได้แล้วไม่ทราบพวกท่านเคยทานกันหรือเปล่า โชคดีที่ได้เข้ามาเจอกระทู้ของพวกคุณ ขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ

โดย: manas.ch53@gmail.com [10 เม.ย. 54 9:37] ( IP A:118.175.205.7 X: )

ความคิดเห็นที่ 10
ลูกยางแถวสุรินทร์เขมรเรียกว่ากุยหรือถ้าสุขจะเรียกว่าตุมกุยแถวบ้านเยอะตามป่า จะพบเยอะมาก อำเภอ ขุขันธ์ อ.กันทรลักณ์ จ.ศรีษะเกษ แถบจ.สุรินทร์ จะพบมากที่ อ.กาบเชิง อ.พนมดงรัก พบมากที่ปราสาทตาควาย ปราสาทตาเมือน ที่โดน BM 21 มาแหม็บๆ หากินได้ช่วงปลายๆ พฤษภา - ต้นมิถุนายน มีวางขายตามข้างทางไปช่องจอม ชาวบ้านเก็บมาขายเอง ถุงละ 10 บาท รส เปรียว อมหวาน ถ้าผลยังเขียวอยู่ คือ ลูกแก่หน่อย ต้องกินกับน้ำปลาหวาน อร่อยมาก ขับรถไปทำงานผ่านประจำ เลยชื่อมากินบ่อยๆ แบบว่า นึกถึงตอนเป็นเด็กอยู่นะ ฮับ

โดย: nyny2013@hotmail.com [20 มิ.ย. 54 21:07] ( IP A:125.26.117.246 X: )

โดย: Orange [6 พ.ค. 56 18:50] ( IP A:124.122.20.172 X: )

ความคิดเห็นที่ 12

สวัสดีครับทุกท่าน ดีใจที่ได้พบคนคอเดียวกัน ผมคนหนึ่งที่ชอบกินลูกอีคุยตอนวัยเด็ก เป็นเถาวัลย์อยากหาต้นมาปลูกครับ ผมบ้านเดิมอยู่พัทลุง 10ปีก่อนไปเขมรเขาขายเป็นกองๆที่ตลาดนัดในเมิองเสียมเรียบ ยังไงจะต้องหามาปลูกให้ได้หากแถวชายแดนเขมรยังพอหาได้ครับ

โดย: nontimber [7 มี.ค. 57 18:33] ( IP A:119.42.84.157 X: )

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน