เจอยางเรียบรู้ทันทำไงดีครับ...พี่น้อย
|
ความคิดเห็นที่ 1 คุณตี๋ ศิษย์ตั้ม ผมเดาว่าคุณตี๋ถามนะ (น้อย Hallmark) เลยขอตอบดังนี้ครับ
สมบัติยางเม็ดยาว (https://forum.oneofakindtrading.com.au/viewtopic.php?t=323)
1. พื้นผิวหน้าของส่วนปลายเม็ดมีขนาดเล็ก ทำให้การสัมผัสระหว่างลูกกับยางเกิดขึ้นน้อย ผลตามมาคือความเสียดทานระหว่างพื้นผิวสัมผัสดังกล่าวมีค่าน้อยลงตามไปด้วย ดังนั้น ยางเม็ดยาวจึงไม่ตอบสนองต่อสปินของลูกที่เข้ามากระทบ ลูกที่กระดอนออกจากยางวิ่งไปหาคู่ต่อสู้จึงคงความหมุนไว้ได้เกือบเท่ากับตอนที่เข้ามากระทบกับยาง 2. เม็ดยางจะล้มตัวลงขณะกระทบกับลูก ยิ่งลูกเข้ามากระทบด้วยแรงมากเท่าใด เม็ดยางยิ่งจะล้มตัวมากเท่านั้น ทำให้ด้านข้างของเม็ดยางเข้าสัมผัสกับลูกแทนส่วนบนของเม็ดยาง ถึงตรงนี้ สปินของลูกตอนเข้ามาจะถูกเปลี่ยนตอนนี้เอง 3. เม็ดยางดีดตัวกลับขึ้นตั้งตรงเหมือนเดิมพร้อมกับดีดลูกออกไปขณะตี สปินแบบสุ่มและคาดเดายากจะถูกเพิ่มเข้าไปให้กับลูก ทั้งนี้ทิศทางของสปินจะเป็นแบบใดนั้นจะขึ้นอยู่กับทิศทางการสัมผัสลูกและการตี 4. ยางเม็ดยาวจะช้ากว่ายางชนิดอื่น ๆ ทำให้ประสิทธิภาพการคควบคุมลูกสามารถทำได้ดี แต่ความสามารถในการรุก กระแทก จะด้อยลง 5. ปัจจัยที่มีผลต่อสมบัติของยางเม็ดยาว 4 ข้อข้างต้น ได้แก่ 5.1 ความหนาของฟองน้ำ มีทั้งแบบไม่มีฟองน้ำ (แบบ OX) ไปจนถึงฟองน้ำหนา 1.5 มม. ความหนาของยางที่ทำให้ยางเม็ดยาวมีประสิทธิภาพมากที่สุดคือแบบ OX และประสิทธิภาพจะลดลงเรื่อย ๆ เมื่อความหนาของฟองน้ำเพิ่มขึ้น 5.2 ความแข็งของฟองน้ำ มีผลสำหรับยางเม็ดยาวแบบมีฟองน้ำ ยิ่งฟองน้ำแข็งมากเท่าใด ประสิทธิภาพของยางเม็ดยาวยิ่งจะมากขึ้นตามไปด้วย 5.3 การใช้ไม้ให้เหมาะกับยาง ควรเลือกตามสไตล์การเล่นของตัวเองเป็นหลักก่อน (เลือกไม้ก่อนเลือกยาง และไม่ควรเปลี่ยนไม้บ่อย)
สำหรับคำถามขอตอบคำถามเป็นข้อ ๆ ดังนี้ 1. การตั้งรับเพื่อรอโอกาสไปเรื่อย ๆ คิดว่ายังใช้ได้ครับ การรอโอกาสในที่นี้ผมหมายถึง ก) รอให้คู่ต่อสู้ตีเสียเอง กรณีนี้มักใช้เมื่อ เรามีความเหนียวแน่นมาก ๆ ตามลูกทุกลูก แต่บุกได้ไม่ดีนัก คู่ต่อสู้ที่มือยังไม่สูงนักมักจะแพ้ให้กับเม็ดยาวประเภทนี้ เคล็ดลับอยู่ที่เราต้องวางลูกให้คู่ต่อสู้เคลื่อนที่ตลอด วางซ้าย ขวา สลับสั้นยาว อย่าตีลงจุดเดิม ซ้ำ ๆ เพราะคู่ต่อสู้จะจับจังหวะ น้ำหนักลูกได้ ตอนปลายเกมส์ ข) รอจังหวะเมื่อคู่ต่อสู้ตีพลาด ทำให้เรามีจังหวะบุก (ด้วยเม็ดยาวหรือยางอีกด้านหนึ่ง) สิ่งสำคัญคือเราต้องรู้จักวางลูกลงตามจุดบนโต๊ะเพื่อทำลายจังหวะให้ได้ หากต้องตีกับมือสูง ๆ อย่าคิดรอให้คู่ต่อสู้ตีเสีย หรือ คิดว่าเราจะปิดเกมส์ด้วยเม็ดยาวโดยเด็ดขาด เพราะเขาอ่านน้ำหนักลูกออกหมดแล้ว เราควรปิดเกมส์ด้วยการบุกด้วยยางอีกจะดีกว่า 2. การรับลูกเสิร์ฟที่พุ่งเร็ว ทะแยง ฉีกออกด้านแบ็ค ด้วยน้ำหนักที่เราคาดเดายาก หรือ เร็วมากจนมองเกือบไม่ทันนั้น ขอแนะนำวิธีแก้ไขที่ผมใช้อยู่ดังนี้ครับ 2.1 แบ็คกลับไปอย่างรวดเร็วด้วยยางที่ไม่ใช่เม็ดยาว เข้าโฟร์ หรือ แบ็คของคู่ต่อสู้ก็ได้ (เราต้องหมุนไม้เตรียมพร้อมซ่อนรอไว้ใต้โต๊ะแล้ว) คู่ต่อสู้จะชน top หรือ แบ็ค กลับมาแน่นอน ตอนนี้ไม่ว่าลูกจะกลับมาจุดใดบนโต๊ะของเรา ให้ใช้เม็ดยาวเข้าหยุดลูก กลับไปตกหน้าเน็ต ลูกต่อไปจะเป็นจังหวะบุกของเราแน่นอน 100% 2.2 ตั้งเม็ดยาวไว้ให้ได้มุมหน้าไม้เหมาะสม (ใช้ sense ของตัวเองบวกับความเคยชิน) เข้ากระแทกในลักษณะสวนวิ่งสวนทางกับลูกเสิร์ฟนั้นทันที พร้อมกับออกแรงของเราเข้าไปด้วย วิธีนี้เน้นให้ลงเป็นพอ ลูกจะมี effect มาก ๆ (60% เราได้แต้มทันที 2.3 ใช้เม็ดยาวหยุดลูกให้ตกหน้าเน็ตสั้น ๆ ด้านโฟร์ หรือ แบ็ค (อย่าลงกลางโต๊ะ) มักใช้กับลูกเสิร์ฟที่เร็วมากและไม่หนัก บังคับให้คู่ต่อสู้ตัดมาในลูกต่อไป เราจะได้เปรียบทันที (ข้อควรระวัง ถ้าอ่านน้ำหนักลูกไม่ขาด หรือตัดสินใจช้า อาจทำให้ลูกโด่ง ติดเน็ต หรือ ยาวออกนอกโต๊ะโดน top ได้ง่าย) 2.4 ถอยสับด้วยเม็ดยาวกลับไปให้ยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้ ให้คู่ต่อสู้อ่านน้ำหนักเอาเอง วิธีนี้เป็นเทคนิคการเปลี่ยนจังหวะการเล่นของคู่ต่อสู้ จากเร็วให้เป็นช้า มักใช้กับคู่ต่อสู้ที่ชอบเล่นจังหวะลูกเร็ว ๆ แรง ๆ (ผมไม่ค่อยใช้วิธีนี้เพราะตัวเองก็ชอบเล่นจังหวะเร็วอยู่แล้ว) 3. ไม่แนะนำให้ใช้เม็ดยาวดีดลูกทุกลูก แม้ว่าลูกที่ดีดลงอาจจะมีประสิทธิภาพมาก (กับมือไม่สูง) เพราะโอกาสลง มักจะน้อยกว่าโอกาสทำเสียแต้มเสียเอง (ขณะตีโต้ไปมา การหมุน น้ำหนัก ความเร็ว ฯลฯ ของลูกจะเปลี่ยนไปมาทุกลูก จึงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะปรับน้ำหนัการตีโดยใช้เม็ดยาวดีดกลับให้ลงได้ทุกลูก) น่าเสียดายถ้าตีเสียเองบ่อย ๆ ควรเลือกเล่นเป็นบางลูกก็พอครับ ยางเม็ดยาวของเราจะมีอายุยืนยาวขึ้น 4. สไตล์การเล่น เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของแต่ละคน แม้ว่าจะเล่นเม็ดยาวเหมือนกัน ยี่ห้อเดียวกัน ไม้ยี่ห้อและแบบเดียวกัน การตีลูกกลับไปแต่ละคนไม่เหมือนกัน เนื่องจากสรีระร่างกาย การเคลื่อนไหว ประสาทสัมผัส ฯลฯ ประเด็นนี้ผู้เล่นต้องค้นหาตัวเองให้พบก่อน กล่าวคือ ดึงจุดเด่นของตัวเองที่มีอยู่ออกมา และปรับปรุงจุดด้อยของตัวเองให้ดีขึ้น (หรือถ้าปรับปรุงไม่ได้ให้ใช้วิธีการเล่นของตนเองเป็นเครื่องกำบังให้) สำหรับความเห็นส่วนตัวที่มีต่อสไตล์ Joo Se Hyuk มีดังนี้ 4.1 สไตล์รับ สลับบุก ทำให้คู่ต่อสู้พะวง (ตอนเปลี่ยนจังหวะจากรับเป็นบุก) สร้างความแตกต่างของสปินของลูกโดยสิ้นเชิงด้วยการใช้ยางเรียบ 1 ด้าน และ ยางเม็ดยาว 1 ด้าน เป็นสไตล์ Classic แนวใหม่ของมือรับ ถ้าทำได้ดีน่ากลัวมาก ๆ 4.2 ใช้พลังมาก ผู้เล่นต้องมีกำลังมาก การเคลื่อนตัว (เหมาะกับคนตัวสูง ๆ ไม่ต้องวิ่งไกลก็เข้าถึงลูกได้ และมีแรงเยอะ) 4.3 ฝึกซ้อมมากกว่าปกติเพราะต้องเล่นได้ดีทั้งการรับและการบุก (.. พวกเรา ...แค่ บุก หรือรับ เพียงแบบเดียวยังทำได้ไม่ดีเลย ถ้าจะเล่นครบทั้งสองแบบให้ดี... ไม่รู้จะเป็นไปได้หรือเปล่า...ลองคิดดู) หาคู่ซ้อมด้วยยาก 5. การฝึกซ้อม หมายถึง การฝึกฝน พัฒนา จุดด้อยของตนเอง และเสริมจุดเด่นให้เฉียบขาด อีกทั้งค้นหาเทคนิควีธีการแปลกใหม่ ของตนเอง สำหรับการฝึกซ้อมของผมส่วนใหญ่ 90% จะเล่นกับคนที่คุ้นเคยกัน และเล่น basic ต่าง ๆ ตาม schedule ของเราที่ต้องการฝึกซ้อมในวันนั้นก็เพียงพอแล้ว การฝึกซ้อมนับเกมส์แทบจะไม่ได้เล่นบ่อยนัก เว้นแต่จะมีคนมารอต่อคิวขอเล่นกับเราด้วย ทุกครั้งที่นับเกมส์ผมจะตั้งใจเล่นเต็ม 100% ให้เหมือนแข่งขันมากที่สุด ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะมีฝีมือหรือไม่ก็ตาม (คล้ายกับการอ่านหนังสือสอบ วันแข่งจริงคือวันสอบของเรานั่นเอง) อย่าลืมว่าคนที่ขอต่อคิวเล่นกับเราเขาก็ต้องการประลองกับเรา อยากได้เทคนิคใหม่ ๆ จากเรา ผมไม่เคยดูถูกคู่ต่อสู้ที่ฝีมือด้อยกว่าโดยการตีโยนโด่ง ๆ ให้ตบเลยแม้แต่ครั้งเดียว เสิร์ฟกินได้ก็เสิร์ฟ ตบได้ก็ตบ แต่ลดระดับความโหดเหี้ยมลงบ้างเท่านั้นเอง ผลการแข่งขันจะออกมาอย่างไรผมไม่เคยสนใจเลยครับ นึกในใจเสมอว่าเรากำลังแข่งกับฝีมือตัวเอง ไม่ใช่คู่ต่อสู้ ตอนซ้อมผมก็เคยแพ้บ่อย ๆ ไม่เห็นแปลกครับ และไม่มีเหตุผลของการแพ้อื่นใดนอกจากคำว่าเราสู้เขาไม่ได้ ประเด็นที่คุณตี๋เล่า ผมเห็นว่า ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ตัวคุณตี๋ครับ มันเป็นปัญหาของเขา และคุณตี๋ก็ไม่ควรนำมาคิดให้เปลือง memory ในสมองครับ (ลักษณะแบบนี้ผมเคยเจอมาเยอะครับ ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นกับคนที่คิดว่าตัวเองเก่ง ฝีมือดี (ตัวเขาบอกตัวเองนะ ไม่ใช่คนอื่นบอก)) ถ้าไม่สบายใจ เราน่าจะเลี่ยงไปซ้อมกับคนอื่นแทน วงการปิงปอง มีหลายอย่างที่คุณตี๋ต้องใช้เวลาเรียนรู้อีกมากครับ ได้แก่ นักกีฬา โค้ช ผู้ปกครอง กรรมการ ผู้สนับสนุน ฯลฯ เหล่านี้ เราจะเจอทั้งความจริงใจ ผิดหวัง ท้อแท้ และเพื่อนแท้ ส่วนนี้ผมให้ความเห็นไม่ได้เพราะคุณตี๋ต้องใช้วิจารณญาณของตัวเองตัดสินครับ แต่อย่าลืมนะครับ ชีวิตจริงเรามีหลายด้าน ไม่ใช่ตีปิงปองอย่างเดียว ถ้าเราเดินออกจากสนามปิงปองไปแล้ว เราต้องยืนอยู่ได้ในสังคมด้วย ด้วยความปรารถนาดี น้อย Hallmark
| โดย: surasit.p@mea.or.th [25 ก.ค. 50 12:09] ( IP A:203.149.12.234 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะครับพี่น้อย | โดย: Pimple Lover [25 ก.ค. 50 12:41] ( IP A:124.120.53.58 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 3 ทีแรกคิดว่าเป็นคำถามโง่ ๆ แต่พอได้เห็นคำตอบจากพี่น้อยอย่างนี้ ผมประทับใจมากสำหรับเวลาที่สละมามอบความรู้และข้อคิดเห็นให้ครับ
| โดย: ตี๋ ศิษย์ตั้ม [25 ก.ค. 50 15:18] ( IP A:203.156.28.230 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 4 เป็นบทความที่ดีมากเลยครับ | โดย: num hericane king [26 ก.ค. 50 7:11] ( IP A:58.9.82.99 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 5 Great answer, more of an article. Easy to understand and very clear. I'm an intermediate player with lots of stuff to learn...I come to steal some knowledge here quite oftem :).. I really want to see your video. | โดย: Bogeyhunter [27 ก.ค. 50] ( IP A:68.54.166.136 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณมากครับ เป็นคำแนะนำที่ยอดเยี่ยมสำหรับคนรักเม็ดครับ | โดย: CHAY [27 ก.ค. 50 21:30] ( IP A:202.44.135.35 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 7 ได้ความรุ้มากเลยครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำผมมือใหม่หัดเล่นครับ | โดย: มือใหม่หัดเล่นเม็ด [18 ก.ค. 51 22:23] ( IP A:125.26.123.70 X: ) |  |
|