ThaiWrestlingClub.pantown.com
บอร์ดคนรักมวยปล้ำ <<
กลับไปหน้าแรก
สะกิดดากมวยปล้ำ 12: The Wrestler เกียรติยศแห่งฝันประโลมใจ
The Wrestler บอกเล่าเรื่องราวชีวิต Randy the Ram Robinson ช่วงบั้นปลายชีวิตนักมวยปล้ำอันน่าสลด เขาต้องคอยรับจ้างปล้ำอินดี้ตามโรงพละโรงเรียนมัธยมต่าง ๆ ทั่วรัฐนิวเจอร์ซีย์ เพื่อแลกกับเศษเงินเท่าหยิบนิ้ว อาหาร รถบ้าน และความเคารพตัวเอง เห็นได้ว่าค่าเหนื่อยเพียงน้อยนิดที่เขาได้จากการปล้ำแต่ละครั้ง ไม่สามารถยัดเยียดข้ามสามมื้อสู่ท้องเขาได้ เขาจึงต้องรับจ๊อบจัดเรียงข้าวของในซุปเปอร์มาร์เก็ตเป็นอาชีพเสริม อาชีพเสริมที่สร้างประสิทธิผลทางการเงินมากกว่าอาชีพนักมวยปล้ำหลักที่เขารัก
แค่เริ่มเรื่อง Aronofsky ก็สามารถบีบอารมณ์คนดูให้คล้อยตามหนังได้แล้ว กับฉากที่ The Ram ต้องกัดนิ้วรับค่าเหนื่อยน้อยนิดจากโปรโมเตอร์หน้าเลือดไร้คำแย้งต่อรอง เมื่อ 20 ปีที่แล้ว The Ram เป็นที่ต้องการตัวของโปรโมเตอร์มวยปล้ำทั่วอเมริกา ปัจจุบันเขาไร้ซึ่งอำนาจต่อรองทางการเงิน ทำได้แค่ปล้ำ รับเงินแล้วแต่บุญวาสนาจะพาไป เมื่อเขาอยู่บนสังเวียนเขาคือสัญลักษณ์แห่งราชัน จากนั้นพอขับรถถึงรถบ้านเช่า สถานะราชันของ The Ram ต้องแปรสภาพสถานะ ยาจก ดุษฎีจำใจ ไร้ที่ซุกหัวนอนถูกยึดกุญแจบ้าน ต้องนอนต่อสู้ความหนาวเหน็บนอนบนรถตู้โกโรโกโสตัวเอง ส่องไฟจ้องมองภาพเก่า ๆ ระลึกอดีตประโลมน้ำตา ชายหลังค่อมติดยา บ้างก็มีที่ซุกหัวนอน บ้างก็ไร้ที่ซุกหัวนอน ชีวิต The Ram วนเวียนอยู่กับ ความฝันสวรรค์ และ ความจริงอันหดหู่ วันแล้ววันเล่า ผ่านกาลเวลาแห่งชีวิต
The Wrestler ไม่มีทางเป็นหนังดีได้ถ้ากำพร้าผู้กำกับอย่าง Aronofsky รวมถึงคนเขียนบท Robert D Segal ที่ไม่ได้บอกเล่าหนังให้เป็นเพียงแค่หนังกีฬาของคนขี้แพ้คนหนึ่ง หากยังสอดแทรกประเด็นใกล้ตัวคุณ...การจัดสรร การใช้ชีวิตให้เป็น อดีตที่ผิดพลาด ส่งผลให้คนรอบกายรักยิ่งค่อย ๆ เดินจากไป กว่าเราจะมารู้ตัวอีกคราก็ต้องติดหล่ม นิยามมนุษย์ขี้แพ้ในการดำรงชีพ หนังเล่าเรื่องผ่านปรัชญาการใช้ชีวิตที่มีอยู่ให้เป็น โดยมีเรื่องราวในวงการมวยปล้ำมาเป็นเวทีให้ปรัชญาบริบทนี้ร่ายรำบนสังเวียนอย่างถึงกึ๋น! เช่นเดียวกับหนังชกมวยลุงมาร์ตินขึ้นหิ้ง Raging Bull ที่บอกเล่าชีวิตเจ้ากระทิงดุ Jake La Motta ตั้งแต่ครั้นรุ่งโรจน์สู่จุดต่ำสุด
การแสดงมหากาฬของ Mickey Rourke คือจุดแข็งสุดของหนังเรื่องนี้! โดยเฉพาะฉากที่เขาส่องไฟมองภาพเก่า ๆ ช่วงแรก ผสม Sound บีบอารมณ์เรียงเรียงโดย Bruce Springsteen Rourke สามารถสื่อคนดูรู้ถึง ความฝัน ความทุกข์ ความสุข ความผิดพลาด ผ่านแววตานักสู้ผู้เขี้ยวหักคนนี้ Rourke แสดงให้คนดูเข้าใจว่า The Ram คือนักฝันผู้ป่าเถื่อนเพียงเปลือกนอก เขามีชีวิตอยู่เพียงเพื่อมอบความมันส์ผ่านการแสดง เป็นที่รักยิ่งของแฟนมวยปล้ำ แต่เป็นที่ชังได้กระทั่งลูกสาวตัวเอง The Ram ไร้เพื่อนสนิท ลูกสาวเกลียดเขา ชีวิตยามว่างมีเพียง Cassidy (Marisa Tomei) นางระบำเปลื้องผ้าใกล้ปลดเกษียณ เป็นเพื่อนรู้ใจ เข้าใจ เขาเพียงคนเดียว ทั้งคู่ก็ได้เติมเต็มปมด้อยซึ่งกันและกัน Cassidy นางระบำผู้ต้องการ การให้เกียรติตนเอง The Ram หนทางแห่งทางออกปมชีวิตปมอดีต
ฉากที่กระชากอารมณ์คนดูสุดยากจะกั้นน้ำตาได้ คือฉากที่ Stephanie (Evan Rachel Wood) ลูกสาว The Ram ไล่พ่อของเธอออกจากบ้านชนิดไม่กลัวนรกถามหา Rouke แสดงท่าทางอาลัยอาวรณ์ขอโทษหลั่งน้ำตาอย่างเศร้าใจแทน ตรงจุดนี้จึงเปรียบได้กับ ดาบสองคม ของหนังอย่างเห็นได้ชัด จุดคม การแสดงของ Rouke ตีบทแตกสุด ๆ รองลงมาจากฉากบ้าคลั่งในซุปเปอร์มาร์เก็ต จุดบาด หรือจุดเสียของหนัง อารมณ์โศกที่ถูกยัดเยียดเข้าไปเกินอนุมานแห่งตรรกะการเดินหนังของดี ๆ สักเรื่องนึง เป็นไปได้หรือว่าการที่คนมาสายคนนึงจะถูกไล่เยี่ยงนี้? อารมณ์หนังกำลังเดินเนิบดุจสายน้ำ เพียงชั่วครู่พายุอารมณ์ก็ถูกกระโหมเชี่ยวกราก จนยากที่คนดู (บางคน) จะปรับอารมณ์ทันได้ คล้าย ๆ ความไม่เสถียรบทหนัง รักแห่งสยาม จุดนี้จึงเปรียบได้กับดาบสองคมของหนังที่เห็นได้ชัด ซึ่งก็ถือว่าน้อยนิดนักเมื่อเทียบกับหนัง Oscar ช่วงปีหลัง ๆ ที่ต้องมีข้อเสียอยู่บ้างนิดหน่อย (ยกเว้น Departed)
ถ้าให้ตอบว่า หนังเรื่องนี้ดีไหม แน่นอนข้าพเจ้ายืดอกตอบเสียงดังว่า ดี แต่ยังไม่ใช่หนังดีที่สุดปี 2008 บทหนังมีจุดบอดอย่างละนิดละหน่อยตลอดช่วง ทำให้อารมณ์กระโดดบ้าง..สะดุดบ้าง.. คล้าย ๆ นั่งจิบไวน์องุ่นอยู่ดี ๆ แป๊บเดียวต้องมาซด 40 ต่อซะงั้น? และด้วยความที่หนังเน้นการแสดงของ Rouke เกินไป เสมือนรายการ Talk show ที่มีเขาเป็นพิธีกรหลัก นั่นจึงเป็นเหตุผลหลักว่าทำไม The Wrestler ถึงไม่ได้ถูกใส่อยู่ใน 5 ลิสต์หนังภาพยนต์ยอดเยี่ยมออสการ์ปี 2008 ปีที่คณะกรรมการเลือกรักหนังที่เน้นบทภาพยนต์ มากกว่าหนังที่เน้นการแสดงหลัก เฉกเช่น Rainman, Beautiful Mind แต่เพียงเท่านี้ The Wrestler ก็ทำให้แฟนมวยปล้ำอย่างข้าพเจ้า อิ่มเอมความสุขปนความเศร้าเหลือคณานับ กับชีวิตนักมวยปล้ำผู้หนึ่ง Randy The Ram Robinson ชายผู้มอบรอยยิ้มให้คุณ คุณ คุณ แล้วก็ คุณ แม้ตัวเองจะล้มเหลวเพียงใดก็ตาม...
โดย: Anurak_sk (Anurak_sk
) [2 มิ.ย. 52 17:47] ( IP A:125.25.43.23 X: )
ความคิดเห็นที่ 1
เจ้าบ้านช่วยลบกระทู้นี้ด้วยครับ มันตกหน้าไม่สวย
โดย: Anurak_sk (Anurak_sk
) [2 มิ.ย. 52 17:48] ( IP A:125.25.43.23 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
ไม่ต้องลบหรอกครับ อันนี้ดีแล้ว
น่าสงสารRandy The Ram Robinson (TT_TT)
โดย: Sammael Sin
[3 มิ.ย. 52 13:52] ( IP A:58.147.61.106 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
ขอบคุณสำหรับ บทความ บทวิจารณ์ ต่างๆ ครับ
ชีวิตคนเราก็เป็นอย่างนี้ละครับ ดูละคร ดูหนัง ก็ย้อนดูตัวของเราเองด้วย
โดย: Dick The Bruiser
[4 มิ.ย. 52 9:14] ( IP A:61.114.254.18 X: )
คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน
) [2 มิ.ย. 52 17:47] ( IP A:125.25.43.23 X: )
