((แปลไทย))#1: Bret Hitman Hart - My Real Life in Cartoon World of Wrestling : แฟนมวยปล้ำห้ามพลาดครับ

ThaiWrestlingClub.pantown.com

บอร์ดคนรักมวยปล้ำ << กลับไปหน้าแรก


สวัสดีครับแฟนๆมวยปล้ำทุกคน หวังว่าคงจำผมกันได้บ้างนะครับ : P ผมหายไปซะนานเลย ส่วนหนึ่งเพราะเปิดเทอม งานเยอะมากๆครับ มาถึงตอนนี้มีโครงการจะแปลหนังสือมวยปล้ำขึ้นมาครับ จริงๆทำเพราะอยากฝึกภาษาอังกฤษ เพราะภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงครับ แต่ไหนๆก็ไหนๆ แทนที่จะอ่านแล้วปล่อยผ่านไป มาแปลเป็นเรื่องๆแบบนี้ คิดว่าจะดีกับทั้งตัวผมแล้วก็แฟนๆมวยปล้ำด้วยครับ *********************** สำหรับหนังสือเล่มนี้ได้ชื่อว่าเป็นหนังสือที่ดีที่สุดที่เกี่ยวกับมวยปล้ำเลยครับ นั่นเพราะเรื่องราวเกี่ยวกับตระ * ล Hart เป็นเรื่องราวท่น่าสนใจ และมีการโต้เถียงกันอย่างมากมายหลังจากที่ ดิอาน่า ฮาร์ท เขียนหนังสือแฉตระ *** ลฮาร์ทออกมาอย่างเสียหาย จนกลายเป็นหนังสือต้องห้ามไปเสียอย่างนั้น (ผมมีหนังสือเล่มนี้อยู่เหมือนกันครับ ไม่ทราบเอาไฟล์ไปไว้ไหน เป็น pdf ครับ ยังไงถ้ามีโอกาสจะเอามาลงต่อไปครับ) หวัง ว่าแฟนๆมวยปล้ำจะชอบเรื่องราวของ Bret Hart คนนี้ ถึงแม้ภาษาอังกฤษของผมจะไม่ดีมากเท่าไหร่ แต่ขอให้ทุกท่านอ่านกันอย่างสนุกครับ ^^ อ่านเสร็จรบกวนคอมเมนต์ ติชมได้ตามอัธยาศัยเลยครับ น้อมรับทุกคำวิจารณ์ และจะนำไปปรับปรุงต่อไปครับ
โดย: Jushin Liger [14 ก.ค. 53 23:04] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 1
คำนำ
ก่อนอื่น ผมอยากขอบคุณครอบครัวของผมที่ให้เวลาอันมีค่ายิ่งเพื่อเขียนหนังสือเล่มนี้ โดยเฉพาะหลังจากที่ผมทิ้งช่วงเวลาแห่งตรอบครัวอันแสนสุขเหล่านั้นไปให้กับ กีฬามวยปล้ำในตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ผมต้องขอบคุณเดวิด มอรานิส และ โจ ฟิออริโต สำหรับกำลังใจที่มีให้กันมาโดยตลอด...

ขอบคุณบรูซ เวสวู้ด และทีมงาน เวสวู้ด ครีเอธีฟ อาร์ทิส รวมไปถึง แอนนี่ คอลลินส์ สำหรับการแก้ไขและเรียบเรียงอันแสนยอดเยี่ยม และที่สำคัญ ผมต้องขอขอบคุณครอบครัวฮาร์ทของเรา โดยเฉพาะรอส... เอลิสัน... และจูลีย์ ที่คอยอยู่เคียงข้างผมเสมอมา...

ผมถือว่าหนังสือที่อยู่ในมือคุณเล่มนี้ จะไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลย หากปราศจากบุคคลที่ชื่อ แมร์ซีย์ แองเคิลสเตน ผู้ซึ่งช่วยผมเขียนเรื่องราวทั้งหมดออกมาได้อย่างน่าสนใจและแสนจะงดงาม... นั่นคือสิ่งที่ผมอยากจะพูดออกมาจากใจจริง... ถึงเพื่อนของผมทุกคน... พวกคุณคือพลังที่ทำให้ผมแข็งแกร่งขึ้น... ทำให้ผมผ่านช่วงเวลาอันเลวร้ายต่างๆมาได้...

ขอบคุณ เดฟ เมลท์เซฮร์ และ บ็อบ เลียวนาร์ด ที่คอยเก็บข้อมูลอันสำคัญทางประวัติศาสตร์มวยปล้ำเอาไว้... และถึงแฟนๆของผมทุกคน... ผมหวังว่าพวกคุณจะไม่ผิดหวัง กับเรื่องจริงที่ผมได้ถ่ายทอดออกมาเป็นเรื่องราวในแต่ละหน้าของหนังสือเล่ม นี้...

และท้ายที่สุด... ถึงนักมวยปล้ำทุกคนที่ผมได้กล่าวถึง ไม่ว่าจะในด้านดี หรือด้านร้าย รวมไปถึงนักมวยปล้ำทุกคนที่ผมได้พบเจอตั้งแต่วันแรกจนกระทั่งถึงวันนี้ ผมขอขอบคุณพวกคุณ... ขอบคุณที่ให้เกียรติและรักผมคนนี้ ราวกับเป็นพี่เป็นน้อง ผมขอขอบคุณทุกคนจากใจจริง...

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:05] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 2
บทนำ

ผมรู้สึกเหมือนเวลาเดินผ่านไปช้ามาก เมื่อบาทหลวงกล่าวเชิญให้ผมขึ้นไปกล่าวสุนทรพจน์บนแท่นโพเดียมที่ตั้งอยู่ เบื้องหน้า... ผมค่อยๆลุกจากที่นั่ง... ในขณะที่ผมกำลังเดินไปนั้น ผมรู้สึกว่าเพื่อนรัก (แดเนียล อิกาลี - แชมป์มวยปล้ำสมัครเล่นโอลิมปิก) และครอบครัวของผมก็กังวลไม่น้อยไปกว่าผม... ผมเห็นพวกเขาสูดลมหายใจเข้าอย่างแรงเพื่อปิดบังความกังวลนั้นไว้...

พิธีศพคุณพ่อของผม ถูกจัดขึ้นเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ.2003 ในโบสถ์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองคัลแกรี่ ประเทศแคนาดา... แน่นอนว่ามีผู้คนมากมายที่เดินทางมาร่วมพิธีในครั้งนี้ เพื่อเป็นการไว้อาลัยครั้งสุดท้ายให้แก่ “สตู ฮาร์ท” ตำนานผู้ฝึกสอนและผู้จัดมวยปล้ำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล...

ผมค่อยๆเดินอย่างเงียบๆไปสู่แท่นโพเดียมนั้น ระหว่างนั้น ผมได้แต่สวดภาวนาอ้อนวอนกับพระเจ้า... “ได้โปรดเถอะ พระผู้เป็นเจ้า... ได้โปรดช่วยให้ผมผ่านช่วงเวลานี้ไปได้อย่างยอดเยี่ยมด้วยเถิด”... ถึงแม้ช่วงที่ผมยังคงปล้ำมวยปล้ำ ผมจะเป็นหนึ่งในคนที่พูดกับไมโครโฟนได้ดีที่สุด แต่ ณ ขณะนี้... ความมั่นใจเหล่านั้น มันได้เลือนหายไปหมดแล้ว...

มันไม่ได้เป็นเวลานานนักหรอกที่ผมต้องใช้ชีวิตอยู่บนรถเข็น ผมเป็นอัมพาตครึ่งตัวซ้าย และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ถึงจะกลับมาเดินได้อีกครั้ง ตั้งแต่นั้นมาผมรู้สึกสิ้นหวังและรู้สึกเหมือนถูกบั่นทอนกำลังใจไปอย่างมาก ซึ่งมันคงจะเป็นเรื่องปกติของคนที่ต้องประสบอุบัติเหตุอย่างกะทันหัน เพียงแต่ว่าตอนนี้... เวลาที่ผมต้องออกมากล่าวคำสรรเสริญให้กับคุณพ่อผู้หญิงใหญ่ของผม... ผมกลับหาคำสรรเสริญที่เหมาะสมและดีพอแก่เขาไม่ได้... ผมรู้สึกประหม่าที่ต้องออกไปพูดโดยแบกความคาดหวังของทุกคนเอาไว้ ผมตัวแข็งทื่อ และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:05] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 3
แต่เมื่อผมเดินผ่านเก้าอี้ที่ครอบครัวของผมนั่งอยู่ ผมรู้สึกว่าบางทีนี่อาจจะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ครอบครัวของเราคอยหนุนหลัง ให้แก่กันและกัน ผมรู้สึกถึงความคาดหวังและความมั่นใจของพวกเขาที่ส่งผ่านมายังตัวผม... “เอาเลย! ทำมันเพื่อพ่อของเรา... เบรท! สู้เขา ! นายทำได้ !... ทำแทนพวกเราด้วยล่ะ!”...

ครอบครัวฮาร์ทของเรามีอยู่สิบสองคน... แต่ ณ ตอนนี้เราเหลือเพียงสิบคน... เฮเลน แม่ที่รักยิ่งของเรา เสียชีวิตไปเมื่อสองปีที่ผ่านมา แม่ที่รวมฝ่าฝันอุปสรรคและก้าวเดินพร้อมกับครอบครัวของเรามาไกล... แสนไกลเหลือเกิน

การเสียชีวิตของสตู ฮาร์ท ไม่ใช่เพียงแค่การจบชีวิตของตำนานมวยปล้ำผู้ยิ่งใหญ่ เพราะสำหรับผมและครอบครัวแล้ว มันมีอะไรลึกซึ้งไปกว่านั้น เพราะนอกจากเขาจะเป็นพ่อของพวกเราแล้ว... เขายังทำให้พวกเราคิดว่า “กีฬามวยปล้ำได้จบสิ้นลงเสียแล้ว”

ในแถวหน้าสุดนั้น... ผมเห็นวินซ์ แมกแมน มหาเศรษฐีเจ้าของสมาคมมวยปล้ำดับเบิลยู ดับเบิลยู อี –WWE (หรือ ดับเบิลยู ดับเบิลยู เอฟ –WWF ในอดีต) เขาคือคนที่พยายามจะทำลายเกียรติยศและศักดิ์ศรีของผม ซึ่งแน่นอนว่าเขาทำไม่สำเร็จ... ส่วนคนที่นั่งอยู่ข้างๆเขาคือ คาร์โล ดีมาร์โก อดีตเพื่อนรักของผม ที่ได้กลายไปเป็นพวกเดียวกับวินซ์ ผมรู้สึกว่าพวกเขาพยายามเสแสร้งทำตัวเองให้ดูดี...

ผมมั่นใจว่าที่ พวกเขาเสนอหน้ามาที่งานศพนี้ ก็เพียงเพราะต้องการสร้างภาพเท่านั้นล่ะ พวกเขาไม่ได้เคารพและรักในตัวคุณพ่อของผมสักนิด... แต่ก็ดีเหมือนกัน การที่พวกมันเสนอหน้ามาที่งาน ทำให้ผมมีแรงกระตุ้นที่จะกล่าวสุนทรพจน์ให้ดีที่สุด เพื่อให้พวกมันเห็นว่าการปรากฏตัวของมันไม่ได้ส่งผลอะไรกับตัวผมเลย “วินซ์... นายมันก็แค่ไอ้สารเลวที่หลงตัวเองแค่นั้นล่ะ!”...

ผมไม่มีวันลืมสิ่งที่วินซ์ทำกับผมและครอบครัว... ความเลวของมันส่งผลให้โอเว่น เสียชีวิต ซึ่งนั่นเป็นวันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของผมเลยทีเดียว...

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:06] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 4
ผมได้แต่บอกให้ตัวเองเข้มแข็งและสู้ต่อไป เมื่อต้องเห็นเพื่อนร่วมอาชีพ รวมถึงคนที่ผมรักต้องล้มตายไปทีละคน พวกเขาหลายคนต้องตายตั้งแต่อายุยังน้อย... และเมื่อพูดถึงคนที่ตายไปแล้ว ผมก็อดนึกถึง “ฮอว์ค” (Road Warrior Hawk) ไม่ได้... มีคนบอกกับผมว่าเขาร้องไห้จะเป็นจะตายอย่างกับเด็ก เมื่อทราบข่าวการจากไปของคุณพ่อผม ซึ่งมันก็คงจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ... เพราะในอีกสามวันให้หลัง เขาก็กลายเป็นรายชื่อล่าสุด ที่ต้องลาจากโลกนี้ไป...

ในที่สุดผมก็เดินมาถึงโพเดียม... ผมล้วงกระเป๋าเสื้อเพื่อหยิบข้อความที่ผมเตรียมไว้ออกมา ในตอนนั้น... ผมเงยหน้าขึ้นมองแขกผู้มาร่วมงานทั้งหลาย... พวกเขาล้วนจับจ้องมาที่ผมคนเดียว มันทำให้ผมมองเห็นเหล่าเด็กหนุ่มที่ผมชื่นชมอยู่... พวกเขาคือ ตริส เบนวาต์ เอดจ์ และ แลนซ์ สตรอม นอกจากนี้ผมยังเห็น แบด นิวส์ บราวน์ เพื่อนนักมวยปล้ำที่สนิทกับผมอีกคนหนึ่ง...
ทั้งหมดล้วนมีท่าทางที่เศร้าสร้อยแบบที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน... จากที่ผมมองสีหน้าพวกเขา ผมเข้าใจได้เลยว่า ความหมายแห่งชีวิต ที่ทำให้พวกเขาลุกขึ้นสู้มาโดยตลอดนั้น ได้สูญสิ้นไปเสียแล้ว...

แต่สิ่งที่ประทับใจผมที่สุดในงานพิธีครั้งนี้ คือชายแก่คนหนึ่งที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี... เขาคือ “คิลเลอร์ โควาลสกี” ตำนานนักมวยปล้ำรุ่นเดียวกับพ่อของผม เขาทำให้ผมนึกถึงวันเวลาเก่าๆ... เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น ในช่วงที่โอเว่น น้องรักของผม ยังคงมีชีวิตอยู่

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:06] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 5
ผมมีเรื่องมากมายที่อยากจะถ่ายทอดออกมาให้พวกคุณรู้ เพราะผมต้องเก็บมันไว้คนเดียวมาโดยตลอด นั่นเพราะการที่ผมเป็นนักมวยปล้ำ ผมต้องถูกควบคุมจากบริษัท จากหน่วยงานที่ต้องการให้ผมเป็นคนในแบบที่พวกเขาต้องการ แต่ในตอนนี้ ผมได้ออกมามีชีวิตอย่างอิสระ ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะออกมาเล่าความจริงที่เกิดขึ้น ในชีวิตของผมออกมาโดยที่ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมาต่อว่าหรือจับผิดอีกต่อ ไป...

ข้อมูลและเรื่องราวทั้งหมดที่ผมเขียนขึ้นนั้น ได้มาจากเสียงที่ผมบันทึกไว้ตั้งแต่ตอนที่ผมยังเป็นวัยรุ่นอายุประมาณ 20 ปีกว่าๆ... ผมอยากให้พวกคุณได้เดินทางไปพร้อมๆกับผม ได้เห็นยุคสมัยของผมผ่านทางหนังสือเล่มนี้

ผมไม่เคยฝันอยากจะเป็นนักมวยปล้ำเลย ตรงกันข้าม ผมค่อนข้างจะรังเกียจมันด้วยซ้ำ เพราะตั้งแต่เกิดมา ผมต้องจมอยู่กับมันราวกับว่ามันเป็นศาสนาประจำตัว ต้องพบเจอกับผู้คนหลากหลาย ทั้งดี ทั้งไม่ดี แต่ถึงกระนั้นผมก็ยังมองเห็นข้อดีของมวยปล้ำอยู่บ้าง เพราะผมคิดว่ามันมีความเป็นพี่เป็นน้องมากกว่ากีฬาอื่นๆ ผู้คนต้องมาฝึกแกล้งเจ็บกันเพื่อให้คนดูมีความสุข ซึ่งผมมองว่ามันเป็นศิลปะนะ ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องยากมากๆที่จะทำให้มันออกมาสมจริงและแนบเนียน

ตัวผมเองก็หนีไม่พ้นหรอก ยิ่งมีพ่อที่ชอบอวดและสอนคนอื่นให้เป็นลูกผู้ชายตัวจริงแบบนี้ ผมจึงกลับกลายเป็น “เบร็ท ฮาร์ท” บนเวทีมวยปล้ำอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มันอาจจะดูเหมือนง่ายนะกับการที่ใช้นามสกุลเดียวกับพ่อที่เป็นโปรโมเตอร์แบบ นี้ แต่ผมกลับคิดว่ามันไม่ได้เจ๋งเอาเสียเลย

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:06] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 6
ผมเป็นผู้ชายเงียบๆ ประเภทยังไงก็ได้ ไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่ ซึ่งนั่นทำให้หลายคนคิดว่าผมหยิ่ง บ้างก็ว่าผมไม่มีความน่าสนใจเอาเสียเลย แต่ผมก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ เพราะถึงแม้การพูดในที่สาธารณะของผมจะห่วยแตก แต่ผมก็มีเทคนิคมวยปล้ำที่ยอดเยี่ยมมาทดแทน ทำให้ผมไม่คิดว่าจะมีใครว่าผมได้ เพราะทุกครั้งที่ผมออกไปปล้ำ ผมก็จะทำเต็มที่เสมอ นั่นเพราะมันเป็นงานของผม และที่สำคัญ ผมทำเพื่อแฟนๆของผมไงล่ะ

ผมภูมิใจอย่างมากที่ได้เป็นแชมป์เปี้ยนส์ นั่นเพราะผมได้เดินทางไปทั่วโลก จากนิวยอร์ก ไป นูเรมเบิร์ก จากคัลแกรี ไปเกียวโต... หลายต่อหลายแห่งที่ผมได้เดินทางไป ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่การดำเนินชีวิตของผม ได้กลับกลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนอื่น แรงบันดาลใจเกี่ยวกับมวยปล้ำในวิถีทางที่มันควรจะเป็น

ผมออกไปปล้ำอย่างเต็มที่เสมอ ผมมักจะพยายามผลักดันทั้งตัวผมและคู่ต่อสู้ให้ประคองแมตช์ไปพร้อมๆกัน สิ่งหนึ่งที่ผมภูมิใจตลอดมาก็คือ นักมวยปล้ำกว่าร้อยคนที่ผมพบเจอมาตลอดระยะเวลายี่สิบสามปีในวงการ ผมไม่เคยทำให้ใครบาดเจ็บถึงขนาดปล้ำต่อในวันรุ่งขึ้นไม่ได้เลย ผมถือว่ามันเป็นความท้าทายนะ ที่จะรักษาความปลอดภัยให้คู่ต่อสู้ และสร้างแมตช์ที่ประทับใจไปพร้อมๆกัน

ผมให้เกียรตินักมวยปล้ำทุกคนไม่ว่าจะเป็นนักมวยปล้ำระดับล่างที่จ้างมาเพื่อ ให้ผมชนะ หรือนักมวยปล้ำระดับสูง ที่มีชื่อเสียงมากมาย แต่ถึงกระนั้น ผมก็เคยปฏิเสธบทที่ให้ผมแพ้ไปครั้งหนึ่ง นั่นเพราะคู่ต่อสู้คนนั้น ไม่ได้ทำแบบเดียวกันกับที่ผมทำ เขาไม่ให้เกียรติ และทำทุกอย่างตรงข้ามกับที่นักมวยปล้ำดีๆควรจะทำ

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:07] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 7
สิ่งหนึ่งที่ผมเสียใจก็คือผู้คนทั่วไปเข้าใจผิด เกี่ยวกับผมอย่างมาก จากข้อมูลที่ได้ถ่ายทอดไปสู่สาธารณะ หลายต่อหลายอย่างเป็นข้อมูลเท็จ ผมพูดได้เต็มปากเต็มคำเลยว่าผมถูกหักหลังจากพี่น้องบางคนในครอบครัว ซึ่งผมพอรู้เหตุผลว่าทำไม ถึงแม้ผมจะพูดได้ไม่เต็มปากว่าผมไม่เคยทำให้พวกเขาเสียใจ แต่ผมคิดว่าเหตุผลที่แท้จริงก็คือ เขาคิดว่าสิ่งที่เขาควรจะได้รับจากผม มันน้อยเกินกว่าที่พวกเขาต้องการต่างหาก ดังนั้น ผมจึงอยากจะบอกกับทุกคนว่า เรื่องทั้งหมดที่ออกไป เป็นความจริงน้อยมาก เพราะครอบครัวของผม ไม่มีทางรู้เรื่องของผมมากเท่าตัวของผมเอง

มันเป็นเรื่องยากมากๆ กับการที่ผมเป็นลูกคนที่แปดของครอบครัว มีพี่เจ็ดคน และมีน้องสี่คน ผมมักจะอยู่กับแม่ เพราะแม่ของผมเป็นคนอ่อนหวานและใจดี ต่างกับพ่อที่หุนหันพลันแล่น และข่มขู่ผมตลอดเวลา หลายครั้งหลายผมที่ผมโกรธคุณพ่อจนหน้าแดง แต่ผมก็ถูกเอาคืนจากพ่ออย่างรุนแรง จนบางครั้งผมรู้สึกว่ากำลังถูกฆ่าตายเสียด้วยซ้ำ มีครั้งหนึ่งที่ผมจำได้แม่นที่สุด... พ่อของผม รัดคอผมอย่างแรง แล้วบอกกับผมว่า

“เบร็ท... ลูกได้หายใจเฮือกสุดท้ายไปแล้ว!”

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:07] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 8
คุณพ่อของผมเป็นคนมีสองบุคลิก ผมมักจะคิดถึงแต่ด้านดีของพ่อ แต่ทุกครั้ง มันก็ถูกลบล้างด้วยภาพที่เลวร้ายไปเสียหมด แต่ถึงกระนั้นผมก็รักพ่อของผมมาก พ่อของผมมักจะสอนให้ลูกๆเข้มแข็ง สอนให้เอาชนะความกลัวต่างๆให้ได้ ซึ่งมันทำให้เด็กๆในครอบครัวของเรา เข้มแข็งยิ่งไปกว่าใคร

ด้วยความที่กลัวจะทำให้พ่อผิดหวัง เพราะผมเกือบจะกลายเป็นคนในตระ *** ลฮาร์ทคนแรกที่สอบตกจาก โรงเรียน ผมเลยคิดหาทางทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยครอบครัวที่กำลังหมิ่นเหม่ต่อการล้ม ละลาย ดังนั้นผมจึงไปขอคำแนะนำจากพี่ชาย และทำตามที่เขาบอก สิ่งที่ผมทำก็คือในทุกๆวันศุกร์จะมีการจัดมวยปล้ำขึ้นที่สมาคมของผม ผมจึงออกไปแสดงเป็นตัวสนูปปี้ (โจ คูล) ในทุกครั้งที่มีการพักระหว่างรายการ

ถึงแม้มันจะดูตลกและน่าอาย แต่ผมคิดว่ามันเป็นการสร้างค่าให้ตัวผมมากขึ้นในฐานะคนคนหนึ่งในตระ *** ลฮา ร์ท... แฟนๆมวยปล้ำหลายคนสงสัยและถามกับพ่อของผม ว่าทำไมผมถึงยังใส่กางเกงขาสั้นในฤดูหนาวทั้งๆที่มันหนาวจะตาย พ่อของผมไม่ตอบอะไร แต่ผมอยากจะบอกกับเขาเหลือเกิน ว่าผมมีอยู่แค่นั้น และกว่าผมจะมีรองเท้าวิ่งสักคู่ ผมก็ต้องรอจนอายุสิบสี่ !

มาถึงตรงนี้ พวกคุณอาจจะสงสัย ว่าแท้จริงแล้ว ตัวผมเป็นแบบไหนกันแน่... เบร็ทที่โลดแล่นอยู่บนท้องถนน... เบร็ทที่โลดแล่นอยู่บนสังเวียน หรือเบร็ทที่หลับใหลอยู่กับบ้าน... ผมอยากจะตอบกับทุกคนว่า... “ทั้งหมดนั่นล่ะตัวผม... เบร็ท ฮาร์ท!!!”

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:07] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 9
จบ แล้วครับ ตอนแรก

ตอนนี้เป็นบทนำนะครับ คิดว่าน่าจะพอสร้างความน่าสนใจให้แก่งานได้บ้าง ^^

ยังไงรบกวนคอมเมนต์ด้วยนะครับหลังจากอ่านแล้ว จะติชมยังไงก็ได้ครับ
ยินดีรับฟัง

อย่างน้อยได้รู้ว่ามีคนอ่านก็เป็นกำลังใจที่ดีแล้วครับ : )

ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาถึงตรงนี้ครับ

คิดถึงสมาชิกบอร์ดนี้ทุกคนครับ ติดตามอ่านงานอยู่ตลอด แต่ละคนฝีมือดีกันมากๆเลยครับ ไม่รู้งานผมจะยังมีคนสนใจรึเปล่า T.T

ขอบคุณอีกครั้งครับ

โดย: Jushin Liger

[14 ก.ค. 53 23:08] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแบบเต็มๆได้ที่ https://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S9472792/S9472792.html ครับ จัดหน้าไว้มีภาพประกอบด้วยครับ ^^
โดย: Jushin Liger [14 ก.ค. 53 23:09] ( IP A:180.180.102.105 X: )

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณ และถ้า Pantown มีระบบปักหมุดผมขอแนะนำให้นี่เป็นกระทู้ยอดเยี่ยมขอรับ...
โดย: Anurak_sk [15 ก.ค. 53 5:47] ( IP A:58.9.201.15 X: )

ความคิดเห็นที่ 12 "ขอปรบมือเป็นกำลังใจให้ครับ "
โดย: Dick The Bruiser [15 ก.ค. 53 8:31] ( IP A:202.32.86.102 X: )

ความคิดเห็นที่ 13
ชอบประโยคนี้จัง "ผมไม่เคยทำให้ใครบาดเจ็บถึงขนาดปล้ำต่อในวันรุ่งขึ้นไม่ได้เลย ผมถือว่ามันเป็นความท้าทายนะ ที่จะรักษาความปลอดภัยให้คู่ต่อสู้ และสร้างแมตช์ที่ประทับใจไปพร้อมๆกัน"

ขอบคุณสำหรับบทความครับ

โดย: killerG

[15 ก.ค. 53 15:06] ( IP A:202.44.210.44 X: )

ความคิดเห็นที่ 14
ขอบคุณมากครับสำหรับ บทแปลเรื่องนี้ ผมเคยได้อ่านแล้วครั้งหนึ่ง
Bret Hart ในความคิดผมเขาเป็นทั้งนักมวยปล้ำ เป็นนักสู้ชีวิต

ตลอดที่เขาได้โลดแล่นบนถนนสายนี้เขาฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ
และเป็นนักกีฬาที่มีสปิริต ดูได้จากประโยคว่า"ผมไม่เคยทำให้ใครบาดเจ็บถึงขนาดปล้ำต่อในวันรุ่งขึ้นไม่ได้เลย ผมถือว่ามันเป็นความท้าทายนะ ที่จะรักษาความปลอดภัยให้คู่ต่อสู้ และสร้างแมตช์ที่ประทับใจไปพร้อมๆกัน"

ผมยังติดตามงานคุณ Jushin ต่อไปนะครับ

โดย: patwrestlingboyz (patwrestlingboyz

) [15 ก.ค. 53 15:40] ( IP A:118.174.94.27 X: )

ความคิดเห็นที่ 15
ขอบคุณมากครับ ที่แปลมาให้พวกเราได้อ่านกัน อ่านแล้วได้รับรู้ถึงความคิด ความรู้สึก เบื้องลึกหลายๆอย่างของนักมวยปล้ำที่เป็นสุดยอดคนนึงของวงการมวยปล้ำ

รอติดตามผลงานคุณ Jushin เหมือนกันครับ

โดย: II

[15 ก.ค. 53 15:55] ( IP A:118.173.47.209 X: )

ความคิดเห็นที่ 16 รอลงครบค่อยอ่านดีกว่า เดี๋ยวขาดตอน ขอบคุณมากครับ คุณ jushin liger
โดย: game2510 [15 ก.ค. 53 17:18] ( IP A:183.89.224.239 X: )

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณมากครับ รู้สึกดีๆกับชายที่ชื่อ Bret Hart มากๆ ประทับใจครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ คุณ Jushin
โดย: Bc-Styles [15 ก.ค. 53 18:23] ( IP A:180.183.22.150 X: )

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณมากครับ.. รู้สึกดีจังที่ได้อ่าน ^^
โดย: Hitman [16 ก.ค. 53 4:20] ( IP A:125.25.115.141 X: )

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน