phraongai.pantown.com
บนทางเวลา <<
กลับไปหน้าแรก
ร่วมด้วยช่วยกัน
พฤหัสบดีที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
ฉันมีคาบว่างในตอนเช้า จึงเดินไปล่าลายเซ็น ผอ. ที่หอพระ ไปถึงปรากฏว่าผอ.คุยโทรศัพท์เสียอีก ด้วยมารยาทอันดีจึงยังไม่สมควรที่จะนำเอกสารไปให้เซ็น ฉันเตร่ๆ ดูคุณครูที่ช่วยกันตกแต่งหอพระ เผื่อจะมีอะไรที่พอช่วยได้บ้าง คุณครูชมัยพรกำลังขัดสมาธิทาสีฐานพระอย่างขะมักเขม้น เข้าไปคุยถามนั่นถามนี่ตามประสาคนอยากรู้ จนคุณครูพละคนสวยแทบจะลากคอไปชกกันกลางสนามให้รู้แล้วรู้รอดไป ด้วยความที่ตอบยังไงคุณเธอก็ช่างมีคำถามตามมาไม่รู้จบ ก็ช่วยไม่ได้นี่นา ฉันมีสโลแกนประจำใจว่า คำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ ก็ต้องถามให้มากที่สุดสิ จะนิ่งอมพะนำทำเป็นรู้ดี ทั้งที่ไม่รู้และอยากรู้อยู่ไม่ได้หรอก แหม เขายิ่งรณรงค์ให้ช่วยกันสอนเด็กนักเรียนให้ขยันตั้งคำถาม ครูก็ตัองถามให้เยอะๆ เป็นตัวอย่างที่ดีหน่อยสิ
โดย: เพรางาย (เจ้าบ้าน
) [11 ก.พ. 51 11:15] ( IP A:118.175.134.231 X: )
Counter : 133 Pageviews
ความคิดเห็นที่ 1
สงสัยหลวงพ่อที่มาดูแลการตระเตรียมพิธีกลัวสองสาวจะได้ชกกันจริงๆ จึงส่งหนังสือให้ฉันเล่มหนึ่ง บอกว่าให้ช่วยกันอ่านจะได้ช่วยกันเข้าใจ อ่านปุ๊บฉันสงสัยปั๊บเลยว่าให้ปักฉัตรไว้ตรงมุมราชวัตรทั้งสี่มันคืออะไร หลวงตอบว่าก็คือมุมทั้งสี่มุมนั่นแหละ เกรงใจหลวงพ่อเดี๋ยวจะหาว่าฉันแกล้งลองภูมิเลยไม่ถามต่อว่าทำไมถึงต้องเรียกว่าราชวัตร ทำไมไม่เรียกว่ามุมเฉยๆ อ่านหนังสือสองหน้ามีปัญหาถามไปเป็นสิบข้อจนหลวงพ่อไม่กล้าให้อ่านต่อ บอกว่าอ่านแค่นั้นแหละ ฉันเลยอดรู้ว่าต้องเตรียมอะไรในพิธีพุทธาภิเษกพระพุทธรูปประจำโรงเรียนเพิ่มจากเจ้าสองหน้านั้นเลย
หันไปดู ผอ. ก็ยังคุยโทรศัพท์ไม่เลิก สงสัยจะขอลายเซ็นไม่ได้อีกแหงๆ ฉันจึงเปลี่ยนไปดูคุณครูศักดิ์ชัยครูศิลปะที่นั่งทำงานอยู่อีกข้างของหอพระ มองดูภาพนาคที่เพิ่งลงสีพื้นไปครึ่งตัว ยังไม่ลงรายละเอียดหน้าและลำตัว อยากช่วยลงสีพื้นให้ ไม่กล้าอวดฝีมือกับครูเอกจิตรกรรม ไม่งั้นจะขอวาดหน้านาคเสียหน่อย ก็คนมันชอบวาดภาพน่ะ คุณครูศักดิ์ชัยก็น่ารักมาก บอกว่าลงเลยครับพี่ แต่ไม่ยักกะบอกว่าเอาพู่กันกะสีจากตี้ใด ทำให้ไม่ค่อยมั่นใจว่าเขาอนุญาตตามธรรมเนียมหรือยินดีให้ช่วยจริงๆ เป็นว่าก็อดช่วยวาดภาพอยู่ดี
ปลอบใจตัวเองว่า เอาเหอะ ช่วยทำอะไรมากไม่ได้ก็ช่วยถ่ายภาพเก็บไว้เป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ของโรงเรียนละกัน จะช่วยเขียนเรื่องกำกับไว้ให้เขารู้ว่าเราทำอะไรกันไว้บ้างด้วย
โดย: เพรางาย (เจ้าบ้าน
) [11 ก.พ. 51 11:17] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
ปรากฏว่าวันนั้นดันไม่สบาย ปวดท้องและเจ็บข้อมือจนบิดข้อมือไม่ได้ ทำให้ไม่ได้ตรวจงานที่นักเรียนส่ง และตอนบ่ายไม่สามารถสอนนักเรียนชุมนุมได้ตามปกติ ตัดสินใจชวนนักเรียนว่า เช็คชื่อแล้วเราไปช่วยงานหอพระกันดีกว่า
นักเรียนชวนไปช่วยในห้องโสตที่เข้ากำลังม้วนด้ายกันอยู่ เข้าไปดูกลายเป็นว่าเขากำลังเอาด้ายสีที่ฟั่นเกลียวแล้วลนไฟต่อกันให้เป็นวง สำหรับเอาเข้าไปทำพิธีแล้ววางขายหาเงินเข้าโรงเรียน เห็นนักเรียนเอาเชือกลนไฟแล้วเอานิ้วคลึงตรงที่จับเชือกมาต่อกัน ก็หวั่นใจ จะให้มาเล่นกับไฟนี่นะ ตัดสินใจลองทำดูบ้างแล้วก็สะดุ้งเพราะความร้อน จนนักเรียนพากันขำคุณครู นักเรียนอีกคนเสนอว่า อาจารย์มาช่วยเขามัดเชือกดีกว่าค่ะ ฉันจึงรีบเปลี่ยนไปช่วยทำด้วยความเต็มใจ
โดย: เพรางาย (เจ้าบ้าน
) [11 ก.พ. 51 11:20] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
โดย: เพรางาย (เจ้าบ้าน
) [11 ก.พ. 51 11:22] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
งานใหม่ง่ายกว่ากันเยอะ แค่ม้วนปลายเชือกด้านหนึ่งเข้ากับอีกด้านหนึ่ง พันเป็นเกลียวห้ารอบแล้วก็ดึงให้สุด เกลียวเชือกก็จะกลายเป็นปมสวยงามอยู่ตรงกลางเส้นเชือก จากนั้นก็ส่งต่อให้เขาลนไฟต่อกันให้เป็นวงขนาดพอดีข้อมือคน มีทั้งขนาดเล็กบ้างใหญ่บ้าง เผื่อสำหรับข้อมือหลายไซส์ ม้วนๆ ดึงๆ ได้ไม่นานก็หมด ฉันจึงนั่งดูนักเรียนลนไฟต่อเชือก เพราะไม่อยากเล่นกับไฟอีกครั้ง ไม่นานก็เสร็จ เราเลยอพยพไปที่หอพระซึ่งเขาชุมนุมกันอยู่ ดูซิว่าจะมีอะไรช่วยเขาได้อีกบ้าง
โดย: เพรางาย (เจ้าบ้าน
) [11 ก.พ. 51 11:22] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
ที่นั่นเขาปูเสื่อนั่งตัดลวดกันอยู่ โดยมีคุณครูทัศนีย์เป็นแม่งาน วันก่อนได้มอบหมายให้นักเรียนนำอุปกรณ์ไปทำเป็นรูปอุณาโลมมาส่ง เมื่อได้มาเป็นกองพะเนินเทินทึก ก็เป็นหน้าที่ของคุณครูคหกรรมที่จะต้องมาตกแต่งดัดแปลงให้ดูสวยงามเหมาะสมกว่าฝีมือนักเรียนทำ คือดัดรูปอุณาโลมให้เป็นระเบียบเข้าที่เข้าทาง และตัดเส้นลวดที่ใช้เป็นโครงภายในเส้นเชือกซึ่งโผล่ออกมายาวเกินไปออก
ฉันไม่รู้จะช่วยยังไงดี นักเรียนชายจึงส่งอุณาโลมในมือให้ บอกว่าอาจารย์ช่วยยังงี้ดีกว่า นับจนครบยี่สิบอันแล้วก็มัดเชือกใส่ลงกล่อง ฉันจึงรอรับอุณาโลมที่คุณครูทัศนีย์ตัดและตกแต่งจนครบยี่สิบอันแล้วส่งต่อให้นักเรียนหญิงด้านข้างมัดให้เป็นพวง แล้วส่งไปนอนแอ้งแม้งอยู่ในกล่องกับพวก
โดย: เพรางาย (เจ้าบ้าน
) [11 ก.พ. 51 11:24] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 6
ช่วยกันจากคาบชุมนุมจนเลิกเรียน นักเรียนค่อยๆ ทยอยกลับบ้านจนหมด คณะครูก็มาช่วยกันทำงานที่หอพระ ครูผู้หญิงช่วยกันทำอุณาโลมและสร้อยข้อมือ ครูผู้ชายก็ช่วยงานใช้แรงงานอยู่ที่หอพระ ฝรั่งถุงหนึ่งถูกส่งมาเป็นบรรณาการ ช่วยกันคนละไม้คนละมือไม่นานก็เรียบ ใครเดินมาหอพระถูกขึ้นป้ายเป็นเจ้าภาพโรงทานกันหมด เพื่อจะได้มีคนเลี้ยงอาหารขณะช่วยงานในช่วงกลางคืนกัน ส่วนจะได้เลี้ยงกันจริงหรือไม่นั่น ฉันก็ไม่อาจรู้ได้เพราะไม่ได้อยู่ร่วมกิจกรรมตอนกลางคืนกับพวกเขา
โดย: เพรางาย (เจ้าบ้าน
) [11 ก.พ. 51 11:29] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 7
ได้บุญกันถ้วนหน้าเลยนะ ซ้าาาาา.....ธุ
โดย: ฉุนชุน [12 ก.พ. 51 3:52] ( IP A:203.113.76.71 X: )
ความคิดเห็นที่ 8
แวะมาตามอ่านกิจกรรมของคุณครูนะครับ
โดย: Job [24 ก.พ. 51 21:43] ( IP A:58.64.89.53 X: )
ความคิดเห็นที่ 9
แย่แล้วๆ โดนคุณจ็อบมาสอดแนมเสียแล้ว
โดย: เพรางาย (เจ้าบ้าน
) [25 ก.พ. 51 12:33] ( IP A:118.175.134.231 X: )
คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน
) [11 ก.พ. 51 11:15] ( IP A:118.175.134.231 X: )
