แมงดามาแล้วจ้า
   วันที่ ๖ กุมภาพันธ์ ฉันเดินสวนกับสาวน้อยในชุดผู้บำเพ็ญประโยชน์สองคน ทั้งสองคนนั้นต่างก็ถือถุงใบใหญ่อยู่ในมือ ฉันเกิดสงสัยขึ้นมาว่ามีอะไรอยู่ในถุง สาวน้อยหน้าหวานตอบว่า
“แมงดาค่ะ”
พร้อมกับเปิดถุงสีฟ้าให้ดูภายใน ฉันจึงล็อกคอลากไปยังห้องสำนักงานทันที

“ให้ครูถ่ายรูปแมงดาก่อน”

ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เคยเห็นแมลงดานาหรือที่นิยมเรียกกันว่าแมงดานี่หรอก แต่ว่าเวลาที่เห็นมันนั้น ถ่ายรูปได้ยากเย็นนักหนา เจอะกันในตลาดจะไปขออนุญาตแม่ค้าถ่ายรูปแมงดาเอาไว้ก็แสนจะเกรงใจ

สาวน้อยอีกรายชูถุงมะม่วงป่าถุงใหญ่ ถามว่า “อาจารย์ไม่อยากถ่ายรูปมะม่วงหนูบ้างเหรอคะ”

ฉันลังเลขึ้นมานิดหน่อย แต่แล้วก็ได้คิดว่าหาโอกาสถ่ายรูปแมงดาได้ยากกว่ามะม่วงที่นักเรียนนิยมเก็บมากินกัน จึงปฏิเสธไป

“เอาไว้คราวหลังเถอะ มะม่วงยังไม่ได้ฝานเลย มีแต่ลูกเต็มๆ มัน ถ่ายแล้วไม่สวย”

โดย: เพรางาย [26 ก.พ. 51 11:56] ( IP A:118.175.134.231 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
Counter : 252 Pageviews
ความคิดเห็นที่ 1
   ไปถึงโต๊ะทำงาน สาวน้อยก็วางถุงแมงดาลงบนโต๊ะครู เงยหน้าขึ้นถาม “เอาออกจากถุงมาถ่ายรูปไหมคะ”

คุณครูขมวดคิ้ว “มันจะไม่บินหนีเหรอ”

“ไม่หรอกค่ะ” เธอตอบ

“ถึงบินหนีก็ตะครุบทันค่ะ พวกหนูไวกว่าอยู่แล้ว” เพื่อนเจ้าของถุงมะม่วงส่งเสียงขึ้นมาบ้าง

แล้วคุณแมงดาก็ได้ออกมาหายใจนอกถุงพลาสติก เป็นนายแบบนางแบบชั่วคราวกัน แมงดาตัวผู้ขนาดเล็กกว่าจะมีกลิ่นหอมกว่า ส่วนแมงดาตัวเมียนั้นตัวใหญ่กว่าแต่กลิ่นไม่หอมเท่า ทว่ารสชาติแมงดาที่มีไข่เต็มท้องก็ชดเชยเรื่องกลิ่นไปได้ แต่ด้วยสายตาของคนไกลไร่นา ฉันแยกไม่ออกหรอกว่าคุณแมงดาบนโต๊ะนั้นเป็นตัวผู้หรือตัวเมียกันบ้าง

โดย: เพรางาย [26 ก.พ. 51 11:58] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
   “แล้วหนูไปจับมายังไง”

“แม่ไปส่อนมาค่ะ”

คุณครูไม่ค่อยมั่นใจความหมายของคำว่า “ส่อน” ที่เป็นภาษาพื้นบ้าน

สาวน้อยรีบอธิบายวิธีการจับแมงดานา “เวลาไปจับเราต้องเดินย่ำถอยหลัง แมงดามันจะกระโดดหนีขึ้นมาให้จับ ถ้ามันอยู่ในน้ำค่อยส่อนเอา”

“ส่อนกับอะไรคะ”

สาวน้อยมองหน้าเพื่อน พยายามนึกหาคำเรียก “ส่อนกับสวิงค่ะ”

ฉันพยักหน้าหงึกๆ ไอ้ “ส่อน” นี่ท่าทางจะอันเดียวกับคำว่า “ช้อน” นี่เอง

โดย: เพรางาย [26 ก.พ. 51 12:00] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   “แล้วเอามาโรงเรียนทำไมเหรอคะ” ฉันถามเพราะคิดว่าอาจจะเอามาฝากครูอาจารย์ที่ชอบกิน หรือเอามาประกอบอาหารในบางรายวิชา

สาวน้อยยิ้มหวานให้คุณครูทันที “เอามาขายค่ะ อาจารย์ไม่ซื้อหน่อยเหรอคะ”

ฉันส่ายหน้าแทบจะไม่ต้องคิด

แมงดามีกลิ่นหอมที่คนนิยมเอาไปใส่น้ำพริก ฉันเองก็ชอบกินน้ำพริกแมงดา แต่จะให้ซื้อแมงดาเป็นๆ เอาไปปิ้ง ไปตำกินเองก็ทำไม่ลง

“ไม่เอาหรอก ครูสงสารมัน”

แล้วแม่ค้าตัวน้อยก็เก็บแมงดาใส่ถุง พนมมือไหว้ลาครูเดินจากไปพร้อมเพื่อนคู่หู

ป่านนี้เจ้าแมงดาเหล่านั้นคงไม่เหลือซากแล้วล่ะมั้ง


๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
เพรางาย มณีโชติ

โดย: เพรางาย [26 ก.พ. 51 12:04] ( IP A:118.175.134.231 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
   เด็กๆได้รู้จักพึ่งพาตัวเอง....ทำมาหากิน....หารายได้เสริม......ดีนะครับ
โดย: ฉุนชุน [27 ก.พ. 51 19:25] ( IP A:118.174.143.238 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
   คุณครูไม่ซื้อไม่เป็นไร
แต่อย่าลืมให้้คะแแนน...........เพิ่มนะครับ
โดย: ฉุนชุน [27 ก.พ. 51 19:31] ( IP A:118.174.143.238 X: )

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน