มาลุน
    มาลุน

วันกีฬาสีครูงายไม่ได้ห่อข้าวกลางวันไปโรงเรียน กะเวลาประมาณสิบเอ็ดโมงเศษครูงายจึงไปป้วนเปี้ยนบริเวณร่มไม้หน้าอาคารพลานามัยที่แม่ค้าเขาไปตั้งโต๊ะขายของ นักเรียนชายม.๑ สองคนกำลังนั่งปรุงก๋วยเตี๋ยวอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อน ซึ่งเป็นที่นั่งรับประทานอาหารไปด้วย

คุณงายบอกนักเรียนว่า “ห้ามกินเสร็จก่อนครูนะ ใครกินเสร็จก่อนโดนแช่งด้วย”
ก็นั่งกันหลายคน กินเสร็จทีหลังมันรู้สึกเหมือนโดนเร่งให้รีบๆ กินน่ะสิ พูดไปงั้นแหละ ไม่ได้คิดจะแช่งอะไรจริงจังหรอก

แล้วครูกับนักเรียนก็ก้มหน้าก้มตากินก๋วยเตี๋ยวกันไป นักเรียนชายคนที่กินเสร็จก่อนมองถ้วยก๋วยเตี๋ยวเพื่อนบ่นว่า
“ขนาดอาจารย์มาลุนยังเสร็จก่อนเลย”
ครูงายเงยหน้าถามทันที “มาลุน คืออะไรคะ”
นักเรียนทำหน้าตาตื่น เพราะไม่คิดว่าภาษาที่พูดอยู่เป็นประจำมันแปลกตรงไหน “แปลว่า มาทีหลังครับ”
“แล้วมาก่อนล่ะ” คุณงายซักไม่เลิก
“มาก่อนก็ใช้ว่ามาก่อน” นักเรียนตอบ
คุณงายนึกถึงเพลงสาวเชียงใหม่เคยได้ยินชื่อคนว่า แก้วมาลูน มันจะอันเดียวกันรึเปล่าน้า แต่จะแปลว่า “แก้วมาหลัง” ก็พิลึกอีกแหละ
โดย: เพรางาย [5 ม.ค. 54 14:30] ( IP A:113.53.232.130 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน