เมื่อวันน้ำตาริน..

home-of-gsdlovers.pantown.com

กระดานข่าวชาวเชพเพอด << กลับไปหน้าแรก

เมื่อวันน้ำตาริน..


บ๊อบลูกรัก ช่วงเวลา 2 เดือนที่ผ่านมานี้ ลูกทำให้แม่ พ่อ และทุกคนในบ้านมีความสุขมากเพราะลูกเริ่มแข็งแรง วิ่งเล่นได้ วิ่งไล่เห่าหมาที่มาเกะกะหน้าประตู ระยะนี้ลูกจะหวงบ้าน ไม่ยอมให้ใครแปลกหน้าเข้าบ้าน แต่ถ้าแม่อนุญาตให้เข้ามาแล้วลูกก็จะเข้าไปดมสำรวจ แล้วลูกก็ไปวิ่งเล่นต่อ แต่ก็คอยมองๆคนนั้นด้วยเหมือนจะคอยอารักขาอยู่ห่างๆ แม่พาลูกไปเที่ยวทะเล ลูกชอบทะเลมาก เดินลงไปแหวกว่าย วิ่งเล่นบนหาดทรายอย่างมีความสุข ลูกเดินได้นานและไกล โดยไม่เบื่อหรือแสดงว่าเหนื่อยเลย พ่อขว้างบอลออกไป ลูกก็จะวิ่งและกระโดดข้ามยอดคลื่น เพื่อออกไปคาบบอลมาให้ เราเล่นกันอย่างสนุกสนาน เราทุกคนมีความสุข เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม..แม่ตั้งใจไว้ว่าเสร็จงานลอตหน้าก็จะพาลูกมาเที่ยวอีกเพื่อเก็บเกี่ยวช่วงเวลาแห่งความสุขไว้...แม่จะจำมิรู้ลืม..ลูกรัก.. ตั้งแต่ลูกเริ่มฟื้นจากการป่วย..ลูกจะเป็นศูนย์กลางของความสุขในบ้าน ทุกคนรักลูกและแม่รู้ว่าลูกก็รักทุกคน แต่ลูกจะรักพ่อมากที่สุด..เพราะลูกเชื่อฟังพ่อมากที่สุด ไม่ว่าพ่อจะสั่งหรือจะเรียกให้มาหา ให้นั่ง ให้ยืน ลูกสื่อสารกับพ่อได้เป็นอย่างดี... บ๊อบลูกรัก..แม่ไม่อยากให้มีวันนี้ ถ้าแม่ทำได้แม่จะตัดวันนี้ออกไปจากปฏิทินแห่งกาลเวลา.. หลายคนบอกแม่ ให้พาลูกไป X-ray เพราะลูกอายุครบปีแล้ว แต่แม่ก็ผัดผ่อนเรื่อยมา เพราะแม่ไม่อยากรู้ ไม่อยากรับฟัง ไม่อยากรู้ความจริง เพราะแม่กลัว..กลัวทำใจไม่ได้ ..แม่อยากยืดเวลา.. เวลาที่แม่เห็นลูกมีแต่ความสุขสดใส วิ่งเล่นได้เหมือนหมาปกติ....เก็บเวลาแห่งความสุขไว้นานๆ...และนานเท่าทีจะทำได้.. ทว่า..ความจริง ก็คือความจริงอยู่ร่ำไป พ่อและแม่ตัดสินใจพาลูกไป X-ray ที่โรงพยาบาลมหิดลศาลายา ลูกถูกวางยาซึม นอนลิ้นห้อยอยู่บนเตียงรถเข็น ตาลืมโพลง .....แม่บอกให้เค้า X-ray หลายๆท่า เท่าที่ทำได้ แต่ยังได้ไม่ครบทุกท่า ลูกก็เริ่มรู้สึกตัว พยายามจะยกหัวและต้านการจับ.. เมื่อเสร็จเรียบร้อย ลูกก็เริ่มฟื้นตัว กระพริบตา แลบลิ้นเลียปากได้ พยายามจะทรงตัวลุกขึ้น แสดงว่าลูกฟื้นแล้ว.. หมอเรียกพ่อและแม่ไปฟังผล...ลูกจ๋า..เมื่อหมอชี้ไปที่แผ่นฟิล์มพร้อมแจ้งผล..บ๊อบลูกรัก..ขณะนั้นสายตาแม่พร่าเลือน..หูเริ่มอื้อ..ไม่อยากฟัง..แต่ก็ต้องฟัง..บ๊อบลูกรักพ่อก็เงียบงันไปอีกคน..แม่รู้..พ่อก็เสียใจมาก เพราะพ่อมักพูดปลอบใจแม่เสมอ.. "บ๊อบบี้มันไม่เป็นไรหรอกเราให้ว่ายน้ำสม่ำเสมออย่างน้อย..หนักก็คงเป็นเบาอย่าเป็นทุกข์ไปก่อนเลย".. บ๊อบลูกรัก..ในที่สุดน้ำตาแม่รินไหลลงอาบแก้มอย่างไม่อายหมอและพยาบาลที่อยู่ในห้อง.. คำพูดหมอยังก้องหู.. " สรุปว่าเป็นฮิป.เซียๆ นี่แหละ..แม่พูดไม่ถูก ข้อสะโพกซ้าย มีอาการขั้นรุนแรง เพราะเบ้าแทบจะเป็นตัว แอล หัวกระดูกเกือบหลุดจากเบ้า เบ้ามีการสึกอย่างรุนแรงเบ้ากระดูกมีความหนาตัวบางช่วงเกิน 5 มิล ซึ่งปกติไม่ควรเกิน 1 มิล ข้อสะโพกขวาแม้จะยังคงมีรูปคล้ายถ้วย แต่หัวกระดูกไม่เรียบ และยังมีรอยขรุขระ บางช่วงเหมือนมีส่วนงอกออกมาด้วย กระดูกบางช่วงมีสีขาวๆชัดมากคือเห็นเป็นเส้นขาวๆเยอะมาก ข้อขาหน้าก็มีการสึกอย่างเห็นชัดแต่ยังไม่เท่าข้อสะโพกด้านซ้าย .." คุณหมอถามเพิ่มเติม "แล้วพ่อ-แม่เค้าเป็นแบบนี้มั้ย?" แม่ตอบว่า "ไม่ทราบ ทราบแต่ว่า ผล X-ray ของแม่เค้า เป็นแบบ FN " "แล้วแสดงอาการด้วยมั้ย" แม่ได้แต่ตอบว่า "ไม่ทราบค่ะ" คุณหมอเน้นมากๆว่า "แบบนี้ทำพ่อพันธุ์ไม่ได้นะ" แม่ตอบว่า "ค่ะ" ถึงแม้ลูกจะไม่เป้นโรคนี้ แม่ก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะให้มีลูกเพียงครอกเดียวเพื่อแม่จะได้มีตัวแทนของลูกไว้ดูต่างหน้าเมื่อลูกจากแม่ไปแล้ว.. แม่จะไม่เพาะเพื่อขายลูกหมาเป็นอันขาด... หมอสั่งยาและให้มา X-ray เพื่อตามผลอีกใน 3 เดือนข้างหน้า... แม่ออกจากห้องด้วยน้ำตายังอาบแก้ม..แม่ไม่อายใคร..แม่ไม่สนใจใครอีกแล้ว ความสุขของแม่ดับวูบลง... ไม่ใช่ว่าแม่จะทอดทิ้งลูก..เปล่าเลยลูกรัก..มันยิ่งทำให้แม่รักและสงสารลูกมากกว่าเดิมอีกหลายร้อยเท่า ..แม่สงสารลูก..เพราะถ้าขาหลังลูกใช้งานไม่ได้ ลูกยังมีขาหน้า..แต่อนิจจา..ขาหน้าของลูกก็มีปัญหาด้วย... พ่อจูงลูกกลับไปขึ้นรถ..แม่ได้ยินเสียงคนพูดกันว่า "หมาสวยจังนะ" ถูกแล้วลูกของแม่สวยงามเสมอในสายตาของแม่และแม่ก็ภูมิที่มีลูกที่สวยงาม...และลูกจะสวยงามในสายตาของแม่ตลอดไป..
โดย: แม่bobby [23 ก.ค. 50 23:08] ( IP A:58.9.95.168 X: )

ความคิดเห็นที่ 1
ใจเย็นๆค่ะ คิดในทางที่ดีว่า ถึงอย่างไร ตอนนี้เขาก็ยังสุขภาพดีแข็งแรงอยู่แล้วหนิค่ะ ดังนั้น แค่นี้ก็ถือว่ามีความสุขมากแล้วสำหรับเขาล่ะค่ะ อิอิ

โดย: Pongo

[23 ก.ค. 50 23:54] ( IP A:203.155.247.97 X: )

ความคิดเห็นที่ 2
ถึงคุณ แม่ bobby ค่ะ....

โรค Hip Dysplasia หรือข้อตะโพกพิการ ไม่ได้ร้ายแรงอย่างที่คิด ในแง่ของคุณภาพชีวิตของหมา สิ่งสำคัญที่สุด ในการดูแลหมา ที่มีอาการของโรคใดๆก็ตาม คือกำลังใจที่เข้มแข็งของเจ้าของ หมาจะรู้สึกได้ ถึงความรู้สึก หดหู่ ถดถอย เศร้าหมอง วิตกกังวล ของเจ้าของ

หมาของป้าวิ มากกว่าหนึ่งตัว ที่เป็นโรคนี้ ในระดับอาการที่ หมอแนะนำให้ปล่อยเขาหลับดีกว่า(แสดงอาการเมื่ออายุยังน้อยมาก ประมาณ 3-4 เดือน) ตัวที่อาการหนัก เบ้ากระดูกเป็นรูปจานแบนๆ(ไม่ใช่ถ้วย) หัวกระดูก กับ(ส่วนที่น่าจะเป็น)เบ้า ต่างคนต่างอยู่ เมื่อหมาเริ่มโตขึ้น เอ็นด้านในขาจะค่อยๆดึงหัวกระดูกให้แบะออก ทำให้ขาหลังสองข้างบีบเข้ามาติดกัน เวลาเดินขาจะพันกันล้มลุกคลุกคลานประจำ ต้องผ่าตัดเอ็นด้านในขาให้เขาสามารถเดินได้โดยขาไม่พันกัน

สมัยก่อน ไม่รู้จักยา Rimadyl , กลูโคซามีน , ไม่มีสระว่ายน้ำ ก็ได้แต่จำกัดอาหาร ให้กินแต่ของที่มีประโยชน์ในปริมาณน้อย เพื่อจำกัดน้ำหนัก รูปร่างผอมบางมาตลอดชีวิต

แต่เขาเป็นหมาที่ใช้ชีวิตอย่างสัตว์นักล่าเต็มที่ตามสัญชาติญาณ ชอบวิ่งไล่กัดนก หนู จิ้งจก จิ้งเหลน แม้แต่ตัวเงินตัวทองตัวโตๆที่แอบเข้ามากินปลาที่บ่อในบ้าน ก็ต่อสู่กันดุเดือดมาแล้ว เก่งกว่าหมาขาดีๆหลายตัว ทั้งๆที่รูปร่างเล็กๆบางๆ แถมเป็นตัวเมีย

มาเล่าสู่กันฟัง เพื่อให้เห็นว่า อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ก็พอแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทำใจ(เจ้าของ) ไม่มีอะไร ร้ายแรงเกินรับมือได้ ถ้าใจเข้มแข็ง

โชคดีค่ะ

รูป ยัยบัว หมา ตัวที่ไม่มีเบ้าตะโพกทั้งสองข้าง แสดงอาการเดินตุปัดตุเป๋ตั้งแต่อายุ 3-4 เดือน ขณะนี้อายุ 13 ปี เกิดปีเดียวกับตาฟลาย

โดย: ป้าวิ

[24 ก.ค. 50] ( IP A:125.26.18.17 X: )

ความคิดเห็นที่ 3
แถมอีกตัว ตัวนี้ไม่มีกระดูกสะบ้าทั้งสองข้างตั้งแต่เกิด เอ็นจะดึงยึดขาหลังทั้งสองข้างหดเข้ามาติดกับตัว หมอบอกให้ฉีดยาให้หลับอีกเหมือนกัน เพราะไม่มีทางแก้ไขอะไรได้ ตัดสินใจเลี้ยงเขามาเรื่อยๆ จนอายุ สิบกว่าปีแล้ว

เป็นหมาร่าเริง ซ่ามาก แข็งแรง ไม่เคยป่วยเลย เวลาเคลื่อนไหว ใช้ขาหน้าสองขา และยันลำตัวไปด้วยอย่างรวดเร็ว เฝ้าบ้านดีมาก เวลาวิ่งไล่กัดคนแปลกหน้า คนวิ่งหนีแทบไม่ทัน เพราะมักดูถูกหมาว่าพิการ

โดย: ป้าวิ

[24 ก.ค. 50] ( IP A:125.26.18.17 X: )

ความคิดเห็นที่ 4
คำมั่นสัญญา..
บ๊อบ..ลูกรัก..ขณะที่แม่กำลังเขียนบันทึกอยู่นี้..น้ำตาแม่เอ่อไหลอยู่ตลอดเวลา...คำถามโง่ๆ..ที่แม่ถามตัวเอง..ทำไม..ทำไมลูกต้องเป็นโรคนี้ด้วย...ลูกเป็นโรคที่ไม่มีใครเหมือนตั้งแต่เด็ก ลูกนอน นอนและนอน...ช่วงนั้นแม่ก็เป็นทุกข์เพราะสงสารลูกจับใจ ลูกขยับตัวก็เจ็บ นอนคราง..ตัวร้อน มีไข้รุมๆตลอดเวลา..ช่วงเวลาเด็กซนๆของขาดหายไป..ลูกไม่เคยทำลายของในห้องแม่ แม่เคยปล่อยลูกให้นอนอยู่ตัวเดียว เปิดแอร์ไว้ให้ลูกหลับสบาย..ตื่นตอนแม่กลับมา...

บ๊อบลูกรัก...ลูกมีความน่ารักหลายอย่าง..ตัวกะปุ๊กลุก หูตูบๆ..ตาแป๋ว..ลูกเป็นหมาที่สอนง่าย สอนไม่กี่ครั้งลูกก็จำได้ ยิ่งโต..ลูกก็ยิ่งรู้จัก เชื่อฟัง..ยิ่งน่ารักเพิ่มขึ้นอีก ยามที่แม่ทำงานเครียดๆแม่จะมานั่งคุยกับลูก ลูบตัวลูกไปมา..ลูกก็เหมือนรับรู้ มองตาแม่ด้วยตาอันสดใสของลูก ทำเสียงงี้ดๆ รับรู้เหมือนเราคุยกัน เรายิ้มให้กัน..เท่านั้น..ความเครียดของแม่ก็มลายหายไป.....

เมื่อช่วงเย็นแม่ออกไปธุระ และแวะซื้อ นมแพะ เนื้อจรเข้ และทีโบนมาฝากลูกเพราะคุณนกบอกแม่ว่า ควรให้กินโปรตีนจากหลายๆแหล่ง..
แต่แม่ลืมดูพรมที่เป็นแบบพรมทอมือ มาปูในห้องให้ลูก เพราะแม่ผิดเองที่เอาพรมเดิมออก เพราะเห็นว่าลูกแข็งแรงดีแล้ว แม่รู้แล้วว่าเป็นความคิดโง่ๆ ลูกไม่ควรอยู่พื้นลื่นๆ อีกต่อไป..

บ๊อบรู้มั้ย..พ่อก็เสียใจไม่แพ้แม่หรอก..เพราะตอนขับรถกลับบ้านเราทั้งคู่ไม่ได้เอ่ยปากคุยกันเลย แม่ได้ยินแต่เสียงทอดถอนใจของพ่อเป็นระยะ ระยะ... พ่อน่ะเห็นลูกชอบวิ่ง พ่อจะพาลูกออกไปวิ่ง วางโครงการว่า จะพาลูกออกไปวิ่งสนามหญ้าเขียวๆกว้างๆ ..พ่อน่ะรักลูก.แต่พ่อไม่ได้พูดออกมาเป็นคำพูดว่า "รักลูก" แต่พ่อแสดงออกด้วยการกระทำ พ่อสร้างบ่อให้ลูกว่ายน้ำเพื่อเป็นการฟื้นฟู พ่อซื้ออาหารดีๆให้ลูกกิน พ่อซื้อของเล่นให้ พ่อพาลูกไปเที่ยว อะไรที่ดีและอะไรที่ลูกชอบพ่อจะทำให้ลูกเสมอ..วันนี้พ่อเข้านอนเร็วกว่าทุกวัน..พ่อเงียบไป..แม่รู้ว่าพ่อก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าแม่....

แต่..บ๊อบลูกรัก..ถึงลูกจะเป็นอย่างไร ลูกก็ยังเป็นลูกที่เป็นที่รักของพ่อและแม่อยู่ดี... พ่อและแม่ไปหา..ไปรับ..ไปพาลูกมาอยู่กับเรา พ่อและแม่สัญญาว่า..พ่อและแม่จะไม่มีวันทอดทิ้งลูก..พ่อและแม่จะพยายามประคับประคองให้ลูกมีสภาพการเดินที่ดีให้นานตราบนาน..เท่าที่กำลังและความสามารถของพ่อและแม่จะทำให้ลูกได้ แม่สัญญา..จ้ะ..ลูกรัก...

โดย: แม่bobby

[24 ก.ค. 50] ( IP A:58.9.95.168 X: )

ความคิดเห็นที่ 5 เข้าใจความรู้สึกค่ะ เป็นกำลังใจให้ อย่างน้อยรู้เร็วก็ดีกว่ารู้ช้า เหมือนเรานะคะ โฮๆ
โดย: livvy [24 ก.ค. 50] ( IP A:203.113.32.8 X: )

ความคิดเห็นที่ 6 อีกรูป กำลังหาไล่จับจิ้งเหลนของโปรด จะเห็นขาหลังที่หงิกอยู่ตรงก้นยืดออกไม่ได้
โดย: ป้าวิ [24 ก.ค. 50] ( IP A:125.26.18.17 X: )

ความคิดเห็นที่ 7
ขอบคุณป้าวิ มากค่ะ..ป้าวิเป็นกำลังใจตลอดมา..
เห็นรูปและอ่านเรื่องราวของหมาพิการที่โชคดี (โชคดีที่ได้อยู่กับป้าวิ)ค่อยมีกำลังใจค่ะ..

ตอนรู้เรื่องน้ำตาร่วงค่ะ เพราะสงสารเค้าจับใจ ได้แต่โทรไปบอกน้องตูน..น้องตูนพูดให้กำลังใจตลอด ช่วยติดต่อเพื่อนซื้ออาหารแบบเสริม กลูโคซามีนให้ ช่วยหาซื้อยาให้..น้องตูนบอกให้ไป X-ray ตั้งนานแล้วค่ะ แต่ใจยังไม่กล้า กลัวทำใจไม่ได้ แต่เมื่อไปพัทยา หลายคนแนะนำว่า ควรพาไปX-ray เพื่อถ้ารู้เร็วก็แก้ไขได้เร็ว ....จึงตัดสินใจพาไป..แล้วก็ดังคาด....ไม่พลาดเลยจริงๆ...

โดย: แม่bobby

[24 ก.ค. 50 1:42] ( IP A:58.9.95.168 X: )

ความคิดเห็นที่ 8
ขอแสดงความเสียใจมายัง Bobby และ คุณแม่Bobby

มีวิธีการช่วยเหลือโดยการผ่าตัด เพราะอาทิตย์หน้าหมาผมจะเข้าผ่าตัดข้อศอก ( แต่เขาไม่ได้เป็นโรค ED แต่เขาบาดเจ็บจากการผ่าตัดเส้นเอ็น ที่ประเทศ Holland ) ค่าใช้จ่ายในการผ่าตัด ฝังเพลสไทเทเนียม และหมุดไทเทเนียม ข้างละ 35,000 บาท ( แต่หมาผมทำข้างเดียว เพราะอีกข้างไม่มีปัญหาอะไร ) ส่วนข้อสะโพกก็เช่นกัน แต่ราคาแพงมาก ผลสรุปหมาจะไม่เจ็บอีกเลย จะเดินได้เป็นปกติ แต่ไม่สามารถกระโดดได้ ไม่สามารถเล่นแรงๆที่เขาชอบได้ ไว้รอของผมผ่าตัดเสร็จแล้ว ดูผลว่าเป็นอย่างไรจะคอยแจ้งให้ทราบเป็นระยะ

โดย: น้องใหม่GSD

[24 ก.ค. 50 8:58] ( IP A:58.9.98.211 X: )

ความคิดเห็นที่ 9
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ ต่อไป ดูแลเอาใจใส่เขาให้มากขึ้นน่ะครับ ผมเชื่อว่าไม่มีสิ่งไหนสำคัญกว่ากำลังใจของเจ้าของสุดที่รักมอบให้

โดย: หมอกั๊ก.com (gugganoi_petsmart

) [24 ก.ค. 50 9:56] ( IP A:203.185.146.86 X: )

ความคิดเห็นที่ 10
บอกได้คำเดียวว่าสงสาร bobby จับใจ
แต่ก็ปลาบปลื้มใจแทน bobby ที่หนูโชคดีเหลือเกินที่มีพ่อและแม่ที่รักหนูมาก ขอให้ bobby จงสู้ต่อไปนะอย่ายอมแพ้

ครอบครัวแม่โบกี้ขอเป็นกำลังให้ครอบครัวแม่bobby ด้วยคนนะคะ

โดย: ครอบครัว (แม่โบกี้

) [24 ก.ค. 50 10:53] ( IP A:202.183.180.136 X: )

ความคิดเห็นที่ 11 เอาใจช่วยครับ
โดย: Covent Garden [24 ก.ค. 50 11:29] ( IP A:202.6.107.60 X: )

ความคิดเห็นที่ 12
ผมว่านะ น้อง bobby เขาคงอยากจะพูดว่า ..อย่างไรผมก็ลูกแม่นะ ผมอยู่ได้ด้วยความรักจากแม่ ..

แม่ฝากจุ๊บน้อง Bobby มาสองทีครับที่จมูกยาวๆ แล้วฝากว่าความรักคือยาวิเศษ

โดย: songsuriya

[24 ก.ค. 50 13:21] ( IP A:58.136.76.164 X: )

ความคิดเห็นที่ 13
ขอให้ BOBBY สุขภาพแข็งแรงอยู่กับแม่กับพ่อไปอีกนาน ๆ
ฝากบอกแม่ และ พ่อ BOBBY ด้วยแล้วกันว่าทำใจให้สบาย เดี่ยวไม่สบายมาแล้วจะไม่มีใคร่ดูแล BoBBY นะแม่นะ BoBBY ไปซื้อไม่กินเองไม่ได้นะแม่ ไปหาคุณหมอไม่ได้ด้วย ยังงัยก็ขอให้ดูแล้วซึ้งกันและกันนะครับผม ขอเป็นกำลังใจให้ครับผม

โดย: หนึ่ง (user

) [24 ก.ค. 50 18:54] ( IP A:222.123.224.187 X: )

ความคิดเห็นที่ 14 ขอขอบคุณที่ให้กำลังใจผมครับ..
โดย: แม่bobby [24 ก.ค. 50 18:56] ( IP A:58.9.99.34 X: )

ความคิดเห็นที่ 15 เป็นกำลังใจให้พ่อและแม่น้อง bobby เข้มแข็งเพื่อ bobby จะได้มีวันแบบนี้อีก
โดย: ต้นน้ำ [24 ก.ค. 50 19:23] ( IP A:202.28.179.3 X: )

ความคิดเห็นที่ 16
ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกแรงคะ ตอนนี้ภาวนาให้น้องฮีโร่ หายจากโรคไวๆๆคะ หมอบอกแล้วคะ ว่าเป้น Parvovirus ตอนนี้รักษาแบบประคับประคองไปได้เท่านั้นคะ แต่เอาใจช่วยนะคะ เราจะสู้เต็มที่เหมือนกัน

โดย: เจีย พี่ Jinny (jiamed12

) [24 ก.ค. 50 23:55] ( IP A:125.26.70.38 X: )

ความคิดเห็นที่ 17
ว่าจะถามอยู่เชียวว่า..น้องน้อยเป็นอย่างไร..
ตกลงว่าพาไปที่เกษตรแล้วใช่มั้ยคะ แล้วหมอว่าอย่างไรบ้าง ลองเล่าสู่กันฟัง..
เพราะอีกหลายๆคนอาจจะยังไม่ทราบ..(แม่บอบบี้เองก็ยังไม่ค่อยรู้จักเลย รู้แต่ HOD & Hip...)

เอาใจช่วยนะคะ..ยังดี..ที่ พวกเรามีบ้านหลังนี้เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลหรือเป็นคลังแห่งปัญญา ซึ่ง บางทีไม่มีในตำรา และยังได้พบได้รู้จักกับคนดีๆมากมาย ทำให้เราต่อสู้กับความท้อแท้ได้..เราจะผ่านวิกฤติไปได้ดีเพียงใด..หลายๆครั้งที่ "เพื่อน" เป็นสิ่งสำคัญที่สุด

อีกไม่นานเราจะมีบ้านหลังใหม่ ใหญ่กว่าเดิม สมาชิกคับคั่งกว่าเดิม ความรู้ล้นถึงหลังคาบ้านเชียว ข้อสำคัญ "มีความอบอุ่นมากกว่าเดิม" อยู่ที่ไหน....ป้าวิจะมาบอกเองค่ะ...

โดย: แม่bobby

[25 ก.ค. 50] ( IP A:58.9.99.34 X: )

ความคิดเห็นที่ 18

ไม่บอกก็รู้ว่าเธอยังแข็งแกร่ง
ยังมีเรี่ยวแรงยัดยืนในคืนที่มืดสลัว
หยดน้ำตาสุดท้ายไล่ความหวาดกลัว
เป็นตัวของตัวเป็นเธอที่ฉันชื่นชม

ขอคัดลอกบทเพลงท่อนหนึ่งของพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ( น้าหมู)

ที่โดนใจมอบให้กับ แม่bobby ผู้แข็งแกร่ง

โดย: somchai

[25 ก.ค. 50 7:46] ( IP A:202.139.223.18 X: )

ความคิดเห็นที่ 19
ความรักชนะได้ทุกสิ่ง บอกแล้วไงคะ ว่าแม่พี่กัสไม่ทิ้งน้องบ็อบแน่นอน ขนาดเป็นไข้เกือบจะตายยังรอดมาได้ แล้วเรื่องแค่นี้จะผ่านไปไม่ได้เลยหรอ แม่บ็อบพร้อมทุกอย่างทั้ง แรงกาย กำลังใจต้องอีกหน่อย กำลังทรัพย์ ok แล้ว

ถ้าน้องบ็อบแสดงออกมา คือแค่เดินไม่เหมือนหมาตัวอื่นเท่านั้นเอง นอกจากนั้น ออกจะมีความสุขมากด้วยซ้ำไป แข็งแรงขึ้นทุกวัน แล้วแม่บ็อบจะเศร้าทำไม

ผล x-ray ไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต bobby เพราะ พ่อ แม่ คือ ทุกสิ่งต่างหาก

ยังมีความหวังอยู่นะคะ

โดย: พ่อไอ้กัส

[25 ก.ค. 50 22:36] ( IP A:202.28.181.7 X: )

ความคิดเห็นที่ 20
ขอขอบคุณทุกๆคนที่เป็นกำลังใจ ขอบคุณ น้องต้นน้ำ ที่ทำรูปให้
ขอบคุณจริงๆค่ะ
เริ่มกลับมายิ้มได้เพราะมีแรงใจค่ะ

มีหลายคนบ่นว่า..แม่บ๊อบบี้เขียนแต่เรื่องเศร้าๆ อ่านแล้วน้ำตาไหล..
เค้าว่ากันว่า การร้องไห้ซะบ้าง จะเป็นการล้างทำความสะอาดดวงตาได้ด้วยนะ ทำให้ตาหวานนน... ฉะนั้นต้องอ่านเรื่องที่แม่บอบบี้เขียนเป็นประจำ..อิ..อิ ตาจะได้หวาน...

เปลี่ยนมาก็หลายอาชีพ สุดท้าย..เขียนหนังสือขาย ท่าจะดี..
จะรุ่ง(ริ่ง) มั๊ยคะป้าวิ...?? ไม่แน่นา..เดี๋ยว..เกิด ฮิต ติดลมบน ..ละก็..กองทุน จะใหญ่ขึ้นนา..

แต่ตอนนี้เนี่ย..ช่วยอุดหนุนซื้อเสื้อกันหน่อยสิคะ หลังจากกลับมาจากพัทยา ขายเสื้อได้อีก 6 ตัว โลโก้ 9 อัน...เอง..

โดย: แม่bobby

[27 ก.ค. 50 2:08] ( IP A:58.9.99.245 X: )

ความคิดเห็นที่ 21 ถึงแม่bobby ตอนนี้กำลังมีคนสนใจเสื้อแบบตัวสีดำ my best friend และโลโก้ ที่ผมสั่งไปเดี๋ยวจะช่วยขายอีกแรงน่ะครับแล้วจะโทรสั่งน่ะครับ
โดย: หมอกั๊ก (gugganoi_petsmart ) [27 ก.ค. 50 13:45] ( IP A:203.185.146.86 X: )

ความคิดเห็นที่ 22 เสียใจด้วยนะคะ คุณแม่บ๊อบบี้ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ แต่เราเชื่อว่า ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ ถ้าเราเชื่อมั่นและมีกำลังใจค่ะ
โดย: cyril [13 ส.ค. 50 22:30] ( IP A:125.25.140.165 X: )

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน