ความคิดเห็นที่ 1 ขอขอบคุณคุณแม่ขนิษฐาของน้องแก้วตาด้วยที่ช่วยบริจาคเงินเข้ามาทุกเดือน น้องจ้อนมีค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูงทีเดียว ไปหาหมอทีครั้งละเหยียดพัน และต้องทำแผลให้เค้าทุกวัน ซึ่งแน่นอนแล้วว่าต้องห่อพันขาให้ตลอดชีวิต อุปกรณ์ทำแผลตกเดือนละพัน หาหมออาทิตย์ละครั้ง more or less นี่ก็ตกราวๆสี่พันบาทต่อเดือน แต่เพื่อลูก ต้องสู้ๆต่อไป ขนาดน้องตัวเล็กนิดเดียว ยังใจสู้ขนาดนี้ เราจะถอดใจกะเค้าได้ไงจริงมั้ย เสียดายอย่างเดียวน้องฉี่เองไม่ได้ ไม่งั้นมันคงสบายกว่านี้เยอะ บางทีเรามีธุระต้องออกไปข้างนอกหลายชั่วดมง กลับมาพุงป่องเลย การบีบฉี่นี่ไม่ค่อยดี เพราะเค้าเจ็บแล้วมันไปกระทบอวัยวะส่วนอื่นในช่องท้องด้วย แต่มันไม่มีทางเลือก ก็สู้กันต่อไปให้ถึงที่สุดนะลูกนะ ทำแผลที บีบฉี่ที แม่น้ำตาตก รู้ว่ามันเจ็บ และทรมาน บางทีน้องดิ้นมาก กัดแม่เลือดออกเลย แม่ก็ต้องหยุดเอาน้องมาปลอบมากอดกันซักพัก บางครั้งก็ร้องไห้เหมือนกัน เพราะสงสารที่มันต้องมาเป็นแบบนี้ ยิ่งไม่นานนี้ช่วยกระจ้อนเจอตัดฟันมาตัว เอามาอยุ่กะน้องๆ มันก็มองเพื่อนว่าทำไมเธอไต่ได้ วิ่งได้ แล้วทำไมพวกเราทำไม่ได้ ทนไม่ไหวก็แบบไต่กะเค้าเหมือนกันนะ แม่เห็น เจ้านั่นก็ไม่เข้าใจว่าทำไมน้องเล่นด้วยไม่ได้ บางทีอยากเล่นกับน้องมาก ก็เอาจมูกมาดุนๆช่วยน้องขยับ เฮ้อ...ยิ่งเขียนยิ่งจุกอก จบดีกว่า | โดย: เศร้าหนักกว่าเดิม... [5 ส.ค. 51 23:27] ( IP A:124.121.177.131 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 2 ยิ่งอ่านยิ่ง.............................................................................สงสารทั้งคนทั้งกระจ้อน..........................................................ไมเกรนป้าขึ้นไปหลายวัน...................................................... *****ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในโลก ช่วยคุ้มครองให้เจ้าบ้านและเด็กๆในโครงการมีสุขภาพแข็งแรงกันทุกคน และขอให้ป้ามีโชคลาภถูกรางวัลเยอะๆ จะได้ส่งเงินสนับสนุนโครงการพันน้ำใจมากๆ แต่ตอนนี้ป้าก็หยอดกระปุกออมสินทุกวันเลย รักโครงการพันน้ำใจตลอดไป***** | โดย: ขนิษฐาแม่น้องแก้วตา (ขนิษฐา ) [6 ส.ค. 51 14:37] ( IP A:222.123.206.204 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 3 .....เข้าใจ....แต่ไม่อยากปลอบ....เพราะรู้ว่าโอกาสที่จะดีกว่านี้คงยากเต็มที... อย่างที่เคยบอก...เผื่อใจไว้ เลือกทางที่ดีที่สุดให้เค้า...อย่าฝืน... เชื่อว่าถึงเวลาเราจะรู้เองว่าควรจะเลือกทางไหน ณ เวลานี้ ก็ดูแลกันไปให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้จ้า ็เราก็คงทำได้แค่นี้ สัญชาตญาณมันผลักให้เค้ากำจัดส่วนนั้น เราคงห้ามเค้ายากน่ะ ได้แต่ภาวนาให้เค้ารู้จักที่จะใช้ชีวิตร่วมกับอวัยวะทีใช้งานไม่ได้....
ปล. โทษทีที่ไม่ได้โทรหา ช่วงนี้ พีชทรุดอีกแล้ว เดินไม่ถนัด ทรงตัวไม่ได้ ไม่ยอมกินเอง ต้องคอยป้อนตลอด ...เหมือนจะมีอาการทางระบบประสาทด้วย เกร็งๆ เป็นระยะ เหมือนตอนมาแรกๆเลย -*-
| โดย: นีออน [6 ส.ค. 51 16:09] ( IP A:125.27.69.101 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 4 น้องตัวกลาง (ตัวโปรดของมี๊เลย ติดเรามากๆ) ได้จากไปเมื่อหัวค่ำวันนี้ รู้ว่าอาการทรุดและคงไม่เกินคืนนี้ น้องเพลียทั้งวันและแทบจะไม่ยอมกินนมเลย ตอนเย็นพาไปพันแผลใหม่ และให้อ็อกซิเจน ดีขึ้น พอกลับมากกไฟที่บ้านเริ่มหอบ จึงกลับไปคลีนิคเพื่อให้อ็อกอีกครั้ง รู้ว่าคงไม่รอดแน่ แต่อย่างน้อยเพื่อช่วยให้เค้าไปสบายที่สุด อยู่ได้ประมาณชั่วโมงกว่าๆก็เพลียจนน็อคไป นวดหัวใจกู้กลับมาได้หนึ่งรอบ และในที่สุดก็จากไป
ยังมีอีกสองหน่อต้องดูแล แต่ใจคิดว่าเค้าคงอยู่ได้เต็มที่ไม่เกินสามเดือน เพราะระบบกลไกในร่างกายเริ่มทรุดแล้ว กินได้น้อย และผอมลงเยอะ ยิ่งเจ้าตัวโตนี่ลูบที่เจอกระดูกเลย แต่ก็เต็มที่กับเค้า เพราะใจเค้ายังสู้เราก็ต้องช่วยเค้าให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ | โดย: เจ้าบ้าน [11 ส.ค. 51 23:46] ( IP A:124.121.175.205 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 5 ไม่รู้จะพูดไงเลย...พูดไม่ออก เฮ้อ สู้ๆนะ อีกสองหน่อน่ะ
| โดย: พ่อปลายฝน [17 ส.ค. 51 3:06] ( IP A:124.157.128.172 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 6 ใช่เจ้าลูกจ้อนน้อยสามตัวในโครงการเมษาป่าวครับ.. ยังงัยก็น่าสงสารจนพูดไม่ออก..คิดถึงพวกมันด้วย
| โดย: อโดนาย [17 ส.ค. 51 23:00] ( IP A:117.47.235.56 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 7 เศร้าค่ะ แต่พี่เมย์ก็สู้ๆนะคะ เพราะยังมีอีกหลายชีวิตที่ต้องดูแล ยังไงน้องเขาก็ไปสบายแล้ว พี่เมย์ก็ดูแลเขาได้อย่างดีที่สุดแล้วนะคะ ไม่ได้หายไปไหนนะ ยังคอยเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ | โดย: ใจ [18 ส.ค. 51 7:41] ( IP A:58.9.3.218 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 8 ตอบคห.6 ไม่ใช่ค่ะ เจ้าสามทหารเสือนั้นสบายดี โตมากแล้ว อ้วนท้วนและซน นี่คืออีกสามตัวที่ช่วยมาประมาณเดือนที่แล้ว ได้รับเป็นเคสพิเศษกระดูกสันหลังหักทั้งสามตัวมาจากทางร้าน (อ่านรายละเอียดได้ในบอร์ดเก่า) เค้ายังเด็กมาก อายุตัวพี่สุดประมาณ 3 เดือน แต่ตัวผอมมากๆ ส่วนตัวน้องสุดท้องนี่อ้วนกว่า อายุราว 2 เดือนได้ แต่ขาเจอตัดไปแล้วทั้งสองข้าง และแอบแทะต้นขาตัวเองจนกระดูกหักถึงโคนกัดเฉียดเส้นเลือดใหญ่ไปนิดเดียว ตัวกลางที่ตายไปเพราะเค้ากัดต้นขาตัวเองตอนกลางคืนดึงผ้าที่พันออกแล้วกัดกระดูกและเส้นเลือดใหญ่เละ ตอนเจอนี่เลือดหลุดไหลแล้ว เนื่องจากเสียเลือดมาก และร่างกายอ่อนแอด้วย จึงกู้ไม่กลับ มีชีวิตต่อมาได้อีกสองวันจึงจากไป เจ้าสองตัวนี่ก็เลี้ยงดูแลต่อไป ป้อนนมตอนเช้าเย็น เพราะต้องป้อนยา บีบฉี่ให้สามเวลาเช้า กลางวัน ก่อนนอน ระหว่างวันเค้าจะกินเอง ชอบกินมะละกอฮอลล์แลนด์มากๆ ไม่กินผลไม้อย่างอื่นเลย และชอบกินไวตามิลค์ นมเปรี้ยว และน้ำแดงเฮลล์บลูบอยส์ โดยรวมถือว่าโอเค แต่อย่างที่กล่าวไป ด้วยสภาพร่างกายพิการขนาดนี้ วันนึงเมื่อสังขารทรุด เค้าก็คงจากไป แต่กว่าจะถึงวันนั้น ต้องดูแลเค้าให้ดีที่สุด ช่วงนี้เจ้าบ้านจึงค่อนข้างเหนื่อยหน่อย ทั้งเวลาและค่าใช้จ่าย เพราะต้องพาไปหาคุณหมอคอยเช็คแผลที่ขาอาทิตย์ละหลายครั้ง เมื่อวานเพิ่งพาไปหยอดยาฆ่าไร และเช็คแผลตัวน้องที่่กัดต้นขา เย็บก้ไม่ได้เพระากัดโคนขาตรงติดกับขาหนีบเลย ตัวน้องจึงค่อนข้างซีด ถ้าผอมกว่านี้คงไปแล้วเหมือนกัน | โดย: เจ้าบ้าน [18 ส.ค. 51 14:35] ( IP A:124.121.177.73 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 10 ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ขอให้พี่เมย์สู้และดูแลตัวเองด้วยนะคะ | โดย: บินน้อย [20 ส.ค. 51 21:01] ( IP A:125.24.15.210 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 11 เสียใจด้วยนะคะพี่เมย์ทำใจให้สบายนะ ยังมีน้องตัวอื่น ๆ ที่รอพี่เมย์อยู่ ไงก็สู้นะคะ เอาใจช่วยคะ | โดย: koyjung [21 ส.ค. 51 21:47] ( IP A:118.172.54.139 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 15 ไว้อาลัยน้องด้วยค่ะ ไปดีนะลูกนะ เศร้าจัง | โดย: ล่ำซำ [15 ก.ย. 51 8:29] ( IP A:58.9.6.16 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 16 โออออ๋ เศร้าง่า ไปสบายแล้วน้าเด็กน้อยยย | โดย: Lekki*~ [15 ก.ย. 51 14:51] ( IP A:125.25.52.85 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 17 ขอไว้อาลัยน้องจ้อนด้วยคับ | โดย: พ่อปลายฝน [15 ก.ย. 51 16:16] ( IP A:124.157.129.188 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 18 และแล้วน้องจ้อนตัวสุดท้ายก็ได้จากไปอย่างสงบเมื่อช่วงเช้าตรู่ น้องตัวนี้เป็นพี่ตัวโตสุดและแข็งแรงสุด ช่วงหลังประมาณ 1 เดือนน้องต้องให้หมอเจาะกระเพาะปัสสาวะเพื่อดูดฉี่ออกทุกวัน ติดเชื้อ 1 ครั้ง เพราะการเจาะฉี่ด้วยวิธีนี้จะต้องเป็นวิธีสุดท้ายจริงๆ การเอาเข็มเจาะเข้าไปในร่างหาย ถึงจะทำดีแค่ไหน โอกาสที่ฉี่จะรั่วและซึมในกระเพาะของเค้ามีได้ เมื่อฉี่ที่เป็นของเสียกระจายอยู่ในร่างกาย การติดเชื้อเป็นไปได้สูง อย่างไรก็ดี น้องรอดมาได้ และตอนสิ้นเดือนกันยาน้องฟื้นตัวและสามารถบีบฉี่ออกได้ด้วยมือตามปกติ จากจู๋น้อย น้องกัดท่อปัสสาวะตัวเองทั้งหมด จนเหลือแค่ติ่งเหมือนสะดือจุ่นติดอยู่ที่ท้อง เ วลาบีบฉี่ที มันจะมีเหมือนเส้นเล็กๆยื่นออกมาจากพุง ช่วงนั้นต้องทำกระโปรงเกาะอกให้น้องใส่ตลอด 24 ชั่วโมง เพื่อกันน้องกัดพุงและขาตัวเอง แต่ถึงกระนั้นน้องก็พยายามกัดในตอนกลางคืนที่แม่ไม่เห็น เมื่อสองสามวันก่อนน้องกัดต้นขาตัวเองโดยเส้นเลือดใหญ่ขาด เป็นผลให้ียเลือดและร่างกายอ่อนแอลง ซึ่งก็เหมือนเจ้าสองตัวที่จากไป เมื่อวานอาการทรุดและหมดแรง พาไปให้น้ำเกลือและเซรุ่มกระตุ้นเลือด และอยู่ในห้องอ็อกตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนถึงสามทุ่มเพื่อให้น้องได้พัก ถึงน้องจะฟื้นตัวและอาการดีขึ้นมาก เมื่อกลับมาป้อนนมก็กินได้เยอะ แต่พี่ทราบดีว่าเค้าจะไม่พ้นวันนี้แน่นอน อยู่ที่ว่าเค้าจะไปช่วงไหน อยู่กับเค้าจนดึก แตื่ละบอกกับเนค้าว่าไลม่ตอ้งทรมานนะ ขอใงห้หนูไปสบาย หลับฝันดีนะลูก ตื่นมาตอนตีห้า เค้าก็นอนหลับไม่ฟื้นไปแล้ว
หลายเดือนที่ผ่านมาตั้งแต่รับน้องสามตัวเข้าโครงการ ยอมรับเลยว่าหินที่สุดและเหนื่อย ซึ่งกระทบกับร่างกายและจิตใจของตัวเองด้วย เครียก เหนื่อย และป่วย เพราะยุ่งยากมากกับการดูแลเค้า การบีบฉี่ในช่วงแรกยากมากๆ และหากคุณเคยมีประสพการณ์จะทราบว่าการบีบทุกครั้งจะส่งลมดันขึ้นไปที่ปอดของเค้าซึ่งจะทำให้เค้าเจ็บ ดังนั้นบีบทีเค้าก็จะร้อง เป็นอะไรที่สุดบรรยายและน่าสงสารมาก ยิ่งเค้ามองหน้าเราขอความเห็นใจ มีหลายคนถามว่าจะฉีดยาให้เค้าไปมั้ย แต่เราไม้คิดเช่นนั้น เพราะร่างหายช่วงบนเค้าสมบูรณ์ แววตาเค้ายังมีรอยยิ้ม เราจึงจะสู้ให้ถึงที่สุดกับเค้า จนกว่าสังขารเค้าจะรับไม่ไหว ดีใจที่อดทนทำได้จนวาระสุดท้ายของเค้า ไม่เคยคิดว่าเค้าจะอยู่กันได้นานขนาดนี้จากสภาพร่างกายที่บอบช้ำทั้งตัว มันเหมือนซากที่มีชีวิตจริงๆ บางช่วงที่แผลเค้าอักเสบ จะมีกลิ่นเหม็นมาก ทำแผลทีต้องกลั้นหายใจ เคยมีครั้งมันสุดๆจริงๆถึงกับต้องวิ่งไปอ้วก แต่ก็ดีใจนะที่ถึงแม้เค้าจะพิการแต่เค้ามีควาามสุขดีเท่าที่ร่างกายจะอำนวย ถึงเดินไม่ได้ แต่เค้าก็กินเก่ง และคลานเล่นไปมาบนพื้นห้อง ไต่โน่น ไต่นี่ได้เร็วมาก คลานหนีแม่ได้เร็วสุดๆ นึกถึงภาพแล้วอดขำไม่ได้ แ ละที่ดีใจที่สึดคือเวลาที่เค้าจากไป ไปเร็ว และไม่ทรมาน นั่นคือสิ่งที่เราหวังเพราะเตรียมใจล่วงหน้าตั้งแต่เอาค้ามาแล้วว่าไม่ช้าก็เร็วเค้าต้องจากไป ขอเพียงให้เค้าไปสบายที่สุด ทั้งสามตัวเวลาไปนี่หน้าตาผ่อนคลายมากๆ เหมือนหลับ ขอให้เค้าไปสู่สุขคติ.....
ขอเก็บภาพและเรื่องราวของน้องสามตัวไว้ในความทรงจำ https://www.pantown.com/board.php?id=26890&area=3&name=board8&topic=33&action=view
| โดย: เจ้าบ้าน [7 ต.ค. 51 9:03] ( IP A:124.121.173.50 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 19 ไว้อาลัยน้องด้วยค่ะ ขอให้น้องไปดี ไปเกิดใหม่ในภพหน้า ที่ดีกว่าเดิมนะคะนะคะ | โดย: กระจ้อนมาเฟีย [7 ต.ค. 51 9:24] ( IP A:58.9.4.233 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 20 ไ้ว้อาลัยน้องๆด้วยค่ะ น้องไปดีแล้ว และพี่เมย์ก็ทำได้ดีึถึงที่สุดแล้วจริงๆค่ะ | โดย: แม่ปลายฝน [7 ต.ค. 51 13:00] ( IP A:125.25.191.99 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 21 ...................................................................................................................................................................................หลับให้สบายนะหลานๆของป้า | โดย: ขนิษฐาแม่น้องแก้วตา (ขนิษฐา ) [7 ต.ค. 51 14:16] ( IP A:114.128.51.5 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 22 ร่วมไว้อาลัยน้องๆด้วย สู้กันสุดใจเลยจิงๆ | โดย: พ่อปลายฝน [7 ต.ค. 51 14:55] ( IP A:124.157.129.190 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 23 มาช้าหน่อยแต่ขอร่วมไวอาลัยน้องอีกคนค่ะ
เราอ่านยังร้องไห้ค่ะสงสารน้องมาก
โชคดีที่น้องมีคนดีดีอย่างพี่พี่ช่วย ปั้นปลายชีวิตถึงทรมานแต่น้องเค้าก็มีความสุขค่ะ
ขอขอบคุณพี่พี่ (แบบว่ารู้สึกอยากขอบคุณน่ะค่ะ)
น้องน้องก็สู้สุดใจ | โดย: ilostinyworld@rocketmail.com (macha ) [27 มิ.ย. 52 11:12] ( IP A:58.8.204.11 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 24 ขอร่วมไว้อาลัย อีกคนน่ะค่ะ
น้องหลับสบายแล้ว เจ้าชายน้อย แต่.....
คนที่ทำน้อง มันคงจะไม่สบายไปตลอดน่ะค่ะ
(ยังเป็นคนหรือป่าว)
| โดย: nong_lexaa@hormail.com [22 ต.ค. 53 23:47] ( IP A:223.207.38.123 X: ) |  |
s
|