ไปออก TV มาเผื่อข้อมูลจะมีประโยชน์สำหรับเพื่อนๆ
   ออกอากาศไปแล้วหล่ะ แต่ไม่กล้าบอกเพื่อนๆ ดูวันออกอากาศจริง ขอตัวเองดูก่อน หวังว่าข้อมูลคงมีประโยชน์กับเพื่อนๆ บ้างน่ะค่ะ

ลิ้งค์รายการ สุรนันท์วันนี้
http://www.posttoday.com/suranan.php?id=55745

ปล. ตัวจริงสวยกว่าใน TV น่ะ????????

โดย: Kwang [10 ก.ค. 52 21:16] ( IP A:125.25.78.105 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
ความคิดเห็นที่ 1
   ..ต้องเข้าใจผู้อื่นมากขึ้น มันไม่ใช้ผู้บริหารแบบสมัยก่อนซึ่งพอสั่งแล้วลูกน้องจะทำ ....
ชอบประโยคนี้จัง ยืนยันว่าเป็นกันทุกหย่อมหญ้า นึกถึงตอนที่ปุ๋ย
เข้าไปสัมผัสกับน้องอาสาที่บึงหนองบอนเมื่อต้นปี2008 บอกได้เลยว่า
เป็นไปได้ยากมากที่จะคิดทำกิจกรรมเรือใบซึ่งจะไปเพิ่มภาระให้กับน้องอาสาเงินเดือนไม่กี่ตังค์สวัสดิการไม่มีเหมือนข้าราชการ พอปลายปี2008เดือนกันยายนเลยตั้งชมรมเรือใบปลาแดงจัดแข่งขันโดยให้น้องอาสามามีส่วนร่วมในกิจกรรม ความคิดนี้ได้ไอเดียมาจากคนชอบดื่มเหล้าไปเปิดร้านเหล้าก็จะไม่มีความสุขกับการดื่มเหล้าเพราะต้องคอยดูบัญชี สั่งน้ำแข็งที่หมด ฯลฯ เหมือนน้องอาสาที่บึงชอบกีฬาเลยมาทำงานเกี่ยวกับกีฬาก็ไม่มีโอกาสได้เล่นกีฬาเพราะวันๆก็คอยสอน คอยตักเตือนผู้ผิดระเบียบซ้ำๆจนน่าเบื่อ
คอยดูแลความปลอดภัย อะไรอีกหลายอย่างมันไม่สนุกเหมือนการเล่นกีฬาเลย พอทำกิจกรรมการแข่งขึ้นมามันแปลกมากเริ่มมีพวกชนะ
แล้วคุย แพ้แล้วชอบอ้างธรรมชาติไม่เป็นใจอะไรอีกหลายอย่างแต่นั้นมันก็ทำให้พวกน้องๆได้เล่นกีฬาและเต็มใจช่วยทำกิจกรรมอย่างเต็มที่
ปัญหาใหม่ๆเริ่มเกิดขึ้นกับคนซึ่งเป็นเรื่องธรรมชาติ ปัญหาเก่าๆที่คิดว่ายากกลับแก้ง่าย ..ถูกอย่างที่กวางพูดมันต้องใช้อารมณ์เข้าใจคน
ขอให้กวางและทีมงานประสบความสำเร็จกับงานที่ทำอยู่คร๊าบ
และขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆจากการสัมภาษณ์
regards
President of Redfish
http://redfish.pantown.com
โดย: pui [12 ก.ค. 52 22:04] ( IP A:125.24.228.93 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
   ดีมากเลย ที เราก็มี วัหลังจะปขอปรึกษาบ้างนะครับ ขอบคุณล่วงหน้า

โดย: หมู 13715 [13 ก.ค. 52 11:27] ( IP A:221.128.74.103 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   เพื่อนหมู ระวังไอ้เครื่องมือ ของ ผอ.กวาง
เกิดระบุว่า คุณคือจุดอ่อน แย่เลย เสียวว่ะ
เมื่อกับสมัยเีรียน อย่าเสี่ยงกับสาวกวาง
เดี๋ยว อกหัก นะโว๊ย
โดย: 11140 [13 ก.ค. 52 19:28] ( IP A:118.173.179.250 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
   ขอบคุณมากคับที่ต้อนรับงานเลี้ยงคราวหน้าเจอกันนะ
โดย: ต้อม 11504 [14 ก.ค. 52 21:31] ( IP A:58.8.225.246 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
   11140...ท่านแน่มากที่ยอมรับว่าแพ้นี้ซิเพื่อนเรา...
ดื่มเอ็ม 150 ....ลูกผู้ชายตัวจริง..
ขอคารวะท่าน 2 - 3 ชม.แบบส่วนตัวน่ะท่าน...5555
สันต์ 13714
โดย: sanjoojoob@gmail.com [15 ก.ค. 52 14:36] ( IP A:125.24.233.163 X: )
ความคิดเห็นที่ 6
   เพื่อนษี

ขอคุณที่บอกสุดท้ายก็เป็นเพื่อนกันนะดีทีสุดเลยนะค่ะ
โดย: 13715 [15 ก.ค. 52 17:51] ( IP A:221.128.74.103 X: )
ความคิดเห็นที่ 8
   หญิงชาวบ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อม ด้วยความเหงานางจึงหาสัตว์มาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนสองตัว คือ ลิงและลา
วันหนึ่งหญิงชาวบ้านคนนี้ต้องออกไปตลาดเพื่อซื้ออาหาร ก่อนออกจากบ้านเธอได้เอาเชือกมาผูกคอลิง แล้วมัดขาของลาเอาไว้ทั้งสองข้าง เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ เลี้ยงทั้งสองตัวเดินย่ำไปมาในกระท่อมจนทำให้ข้าวของ ต่างๆ ได้รับความเสียหาย
ทันทีที่หญิงชาวบ้านออกจากบ้านไป ลิงซึ่งมีความฉลาดและแสนซนเป็นคุณลักษณะประจำตัวก็ค่อยๆ คลาย ปมเชือกออกจากคอของมัน อีกทั้งยังซุกซนไปแก้เชือกมัดขาให้แก่ลาอีกด้วย หลังจากนั้นเจ้าลิงก็กระโดดโลดเต้น ห้อยโหนโจนทะยานไปทั่วกระท่อมจนทำให้ข้าว ของต่างๆ ล้มระเนระนาดกระจัดกระจายไปทั่ว อีกทั้งยังซุกซนรื้อ ค้นเสื้อผ้าของหญิงชาวบ้านมาฉีกกัดจนไม่เหลือชิ้นดี ในขณะที่ลาได้แต่มองดูการกระทำของเจ้าลิงอยู่เฉยๆ
สักครู่หนึ่ง หญิงชาวบ้านคนนี้ก็กลับมาจากตลาดเจ้าลิงมองเห็นเจ้าของเดินมาแต่ไกลจากทางหน้าต่าง ก็รีบเอาเชือกมาผูกคอตนไว้ย่างเดิมและอยู่อย่างสงบนิ่ง
ฝ่ายหญิงชาวบ้านเมื่อเปิดประตูกระท่อมเข้ามาเห็นข้าวของของตนถูกรื้อค้น กระจุยกระจายเช่นนั้นก็เกิดโทสะขึ้นทันที หันมองลิงและลาเพื่อดูว่าใครเป็นผู้ก่อเรื่องและเห็นว่าลาไม่มีเชือกผูกขาดังเดิม เธอก็คิดเอาเองว่าเจ้า
ลานี่เองคือตัวปัญหา ทำให้กระท่อมของเธอมีสภาพไม่ต่างจากโรงเก็บขยะ ดังนั้นหญิงชาวบ้านจึงวิ่งไปหยิบท่อนไม้นอกบ้านมาทุบตีลาอย่างรุนแรง ซึ่งเจ้าลาผู้น่าสงสารก็ได้แต่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจนสิ้นใจโดยไม่สามารถทำ อะไรได้เลย

เธอทั้งหลาย...
เธอหลายคนคงไม่ค่อยชอบตอนจบของนิทานเรื่องนี้นักเพราะสงสารเจ้าลาที่ไม่ได้ทำความผิดอะไรแต่กลับถูกเจ้าของ ทำโทษจนตาย ส่วนเจ้าลิงซึ่งเป็นต้นเหตุแท้ๆ กลับรอดพ้นและไม่ได้รับผลกรรมใดๆ แต่แท้ที่จริงแล้วนิทานเรื่องนี้
ต้องการชี้ให้เห็นถึง ความเป็นผู้นำ ของหญิงชาวบ้านที่ไม่พิจารณาเหตุการณ์ให้ถ่องแท้ เชื่อแค่สิ่งที่ตนเห็นแล้วลงโทษไปตามความรู้สึกและประสพการณ์ส่วนตัว เธอมองเห็นข้าวของเสียหายและมองเห็นลาที่หลุดออกมาจากเชือก แล้วตัดสินว่าลาคงเป็นผู้กระทำ แต่ไม่ได้มองว่าลาไม่มีปัญญาจะแก้เชือกและไม่มีนิสัยชอบรื้อทำลาย เธอมองเห็นลิงยังถูกเชือกล่ามอยู่ ก็คิดว่าลิงคงไม่ใช่ผู้กระทำ แต่มองไม่ออกว่าผู้น่าจะแก้ปมเชือกได้และมีนิสัยชอบรื้อทำลายนั้นคือ ลิง ความจริงถ้าเธอรู้จัก สำรวจร่องรอยความเสียหายเสียสักเล็กน้อย เธอก็จะพบรอยเท้าและฟันของลิงกระจายไปทั่วห้อง แต่ไม่พบรอยเท้าของลาเลย เพราะลาไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน

เหตุที่หลายองค์กรต้องเหน็ดเหนื่อยทรมานกันอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะความสะเพร่าของผู้นำ ที่ "ปล่อยให้ลิง สร้างปัญหา แต่ลารับเคราะห์" ลาก็เหมือนกับคนที่ปฏิบัติงานได้ตามหน้าที่ แต่ไม่ค่อยมีปากมีเสียง พูดจาตรงไปตรงมาแต่ไร้เลห์เหลี่ยม ลิงก็เหมือนกับคนที่ฉลาดแกมโกง พูดมากพรีเซ็นต์เก่ง อ้างอิงตำราได้สารพัดแต่ไม่เคยทำงานจริง นายที่ดีไม่ควรปล่อยให้ลิงหลงระเริง ว่าทำผิดเท่าไหร่นายก็ไม่มีทางรู้ ผู้เป็นนายไม่ควรยึดติด

แล้วองค์กรท่านละมีลิงกับลามากน้อยขนาดไหน ผู้นำของท่านชอบลิงหรือลามากว่ากัน
โดย: 11140 [30 ก.ย. 53 16:31] ( IP A:118.173.194.36 X: )
ความคิดเห็นที่ 9
    http://www.pickguccihandbags.com/
http://www.pickguccihandbags.com/gucci-handbags-gucci-messenger-bags-c-25255_25260.html
http://www.pickguccihandbags.com/gucci-handbags-gucci-tote-bags-c-25255_25258.html
โดย: opo@yahoo.com [18 ต.ค. 53 7:43] ( IP A:120.85.206.63 X: )
* ขณะนี้พี้นที่เต็ม ไม่สามารถโพสต์กระทู้เพิ่มได้ *

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน