ส่วนตัวไม่ค่อยผูกพันมันเท่าไร......โอเควิวสวย แต่อย่างอื่นก็ไม่ไหวเหมือนกัน
มารดาได้อาศัยอยู่จนสิ้นลมที่นี่ (คนซื้อคงไม่กลัวผีเนาะ) ขายที่ทิ้งเหมือนทิ้งมารดาไหมอ่ะ?
แต่ไม่เป็นไร มารดาไปเกิดแล้ว เพราะไม่เคยฝันถึงแกสักหนเดียว ตั้งแต่จากกัน

คิดถึงคำพูดมารดาตั้งแต่ตัดสินใจย้ายจากโขทัยมา แกพูดว่า "ไปไหนก็ไป แม่ไม่มีปัญหาหรอก.......สร้างกระต๊อบเล็กๆ ให้แม่สักหลังก็พอ พอแม่ตายแล้วก็เผาทิ้งไป เดี๋ยวหลานๆ มันจะกลัวผี"

ดู๋ดู....คนเป็นแม่ ยังอุตส่าห์คิดถึงคนข้างหลัง เขาถึงว่าความเป็นแม่ไม่มีทางหมดไปจากคนเป็นแม่

พวกลูกๆ ไม่มีใครกลัว......สะใภ้ก็คงมีมั่ง ส่วนรุ่นหลาน ขี้ขึ้นขมองกันหมด ไม่รู้เมื่อไรมันจะหายกลัวสิน่ะ

วิวสวยค่ะ เสียดายที่ลงแรงลงใจไปแยะทั้งคุณแม่ พี่สาวและป้าแป้น

แต่ของนอกกาย  ขายไปก็ไม่ทุกข์ใช่มั๊ยคะ

หนูก้ไม่รู้หรอกป้าตะลี มันไม่ใช่กรรมสิทธิ์หนู อิๆๆ

เสียใจก็การจากไปด้วยครับ

ไม่ใช่ของเรา เก็บไว้ก็หนัก ขายได้ก็ดีแล้วครับ

ขอบคุณค่ะป๋าจง ดีใจจังป๋าจงยังกลับมาดูบ้านเดิมเรา

คนอื่นหายไปอยุ่เฟซบุคกันโม้ด แต่พอไปพีแอลสาขาเฟซฯ ก็ไม่ค่อยรุ้จักใคร

เฟซบุคเล่นไม่เห็นสนุกเลย (ถ้าจะเล่นแบบที่เราตอบกระทู้กันเนี่ย) มียุคหนึ่งสมัยหนึ่งเล่น multiply.com กัน ยังสนุกกว่า แต่อันนั้นก็ปิดตัวไปแล้ว

ขอแสดงความเสียใจอย่่างสุดซึ้งครับคุณป้าแป้น
ยังรำลึกถึงเสมอครับ
ช่วงลอยกระทงได้นำประทีปที่ส่งมาจากเชียงใหม่มาจุด
ก็ยิ่งทำให้รำลึกถึงครับ
 

คิดถึงบ้านที่สันป่าตองค่ะ ป้าวลีติดตามมาแต่ต้นๆ

น่าอยู่ออก 

ขายเท่าไหร่  แบบว่าอยากรู้

เผื่อไปซื้อท่งซื้อที่กะเค้ามั่ง

เสียใจด้วยครับคุณแป้น อะไรๆเก็บไว้ถ้าไม่ได้ใช้ ปล่อยๆไปบ้างก็ดีครับ

ยังคิดถึงเพื่อนๆ ทุกท่านครับ