ความคิดเห็นที่ 21 ตอบคุณ nocturne และคุณ บุหลันแรม ครับ.........ผมจบเครื่องกล แต่จริงๆแล้วตลอดชีวิตไม่เคยใช้ใบ กว. เลย ไม่เคยมีใครเรียกผมว่า"นายช่าง"เลยสักครั้ง เข้าเรียนวิศวฯ......เพราะบังเอิญสสอบติด ก้อต้องเรียน พอจบ ไม่ชอบงานโรงงาน ก้อเลยหันไปทำงานด้านอื่นแทนมาตลอด และมีหลายๆงานที่สุดแปลก....แต่ก้อ...ผ่านมาได้ดี/และสนุกกับชีวิตครับ ความที่ตัวเองเป็นคนค่อนข้างจะไปทาง hyper อยู่เฉยๆไม่ค่อนเป็น เลยต้องหาอะไรต่อมิอะไรมาทำให้ตัวเองวุ่นๆและมีความสุข เปลี่ยน hobby ทุกปีสองปี....สนใจอะไรใหม่ๆแล้วจะรีบเร่งในการศึกษาเรียนรู้เพื่ออยู่แถวหน้า ทำให้ตัวเรา alert ตลอด
การทำอาหารเป็น hobby ใหม่ที่ผมกำลังสนใจ ข้อดีคือ 1, หลังงานประจำ......ผมมีเวลาพักสมองสักหนึ่งสองชั่วโมงเงียบๆในครัว...เวลาเตรียมกับข้าว มีสุข/สบายใจและมีสามธิ 2, เปิดโอกาสให้ ผบสส ที่บ้านมีเวลาวาดรูปที่เค้าชอบ(เป็นภาพลายไทย....เพื่อถวายวัด) ไว้จะแอบถ่ายมาให้ดู 3, เพื่อสอนให้ลูกรู้จักการทำอาหาร/ทำงานบ้านด้วยตนเอง(ไม่พึ่งคนใช้) ก้อได้ผลระดับหนึ่งแล้วตอนนี้...เพราะไม่ยอมกินมาม่าแบบพื้นๆอีกแล้ว มีการพลิกแพลงสูตรมากขึ้น 4, ทดสอบจินตนาการและพัฒนาทักษะและความรู้ด้านทำอาหาร ที่ใฝ่ฝันอยากทำมากที่สุดในชีวิตคือ...เปิดร้านขายก๊วยเตี๋ยวเนื้อครับ (คงจะไกลเกินฝัน...เพราะคนรอบข้างคงไม่ยอมให้ทำ) 5, ได้กินอาหารที่สด/อร่อย/แปลก/ใหม่.....สมราคากับเงินที่ใช้จ่ายไป หลายปีที่คุณพ่อมาอยู่ด้วยที่บ้าน.....ตอนทานมื้อเย็น...ท่านมักจะพูดเสมอว่า"อยู่บ้านนี้...ได้ทานอาหารเหมือนกินเหลาทุกวันเลย" ตอนนั้นไม่คิดตาม......แต่พอท่านจากไปแล้วยามคิดถึงคำพูดนี้ก็ยังอดเสียใจไม่ได้ที่...ยังไม่ได้ทำอีกหลายเมนูให้ท่านลิ้มรส |