รบกวนถามเรื่อง ผงกำมะถัน+น้ำมันมะพร้าว

thai-barf-club.pantown.com

เวปบอร์ดของคนรักสุนัข << กลับไปหน้าแรก


ผมเลี้ยงพิตบูลอายุได้ 2 เดือนกะอีก 1 วัน เลี้ยงไว้ในบ้าน ตอนผมซื้อมาแรกๆ ไม่เป็นอะไรเลยคับ ผมใช้น้ำยาถูบ้านถูเช็ดฉี่เวลาเค้าฉี่ไม่เป็นที่ บางทีก็ใช้แฟ็ป แต่ถูด้วยน้ำเปล่าซ้ำอีกหลายรอบมาก เรียกว่าผอมเพราะเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวเจ้านี่แหละคับ ต่อมาเค้าเริ่มมีอาการคันที่หน้า ที่กกหูเกายิกๆ ผมดูตอนแรกเป็นเสก็ดแผลแล้วก็มีรอยแดงๆ คิดว่าคงเป็นผลมาจากการที่เค้าเกา วันสองวันต่อมาเค้าเริ่มเกาที่หน้าแล้วผมสังเกตุหน้าเค้าเป็นด่างๆ พอแหวกขนออกดูเนื้อเค้าเป็นจุดดำๆ เหมือนไข่ดำๆ เล้กๆ เป็นจุดๆ เต็มไปหมดเลย ตอนแรกเป็นที่หน้าผมพาไปหาหมอบอกเป็นโรคผิวหนังของสุนัขขนสั้น ฉีดยาให้ 1 เข็มแล้วนัดอีก 2 อาทิตย์ไปดูอาการอีกที พอฉีดยาไปได้ 4 วัน ตอนนี้ไม่ได้เป็นแค่ที่หน้าแล้วคับ ไอ้ไข่ปลาดำๆ นั้นเริ่มมาที่ขา ที่ตัว ผมละกลุ้มจริงๆ คับ มีความสงสัยว่าจะเป็นโรคขี้เรื้อนแห้ง เลยรบกวนถามผู้รู้ทุกท่านว่าผมควรจะใช้น้ำสกัดชีวภาพ หรือว่า ผงกำมะถันกับน้ำมันมะพร้าวสูตรป้าวิ ดีคับ ช่วยผมด้วยเถอะนะคับลูกชายผมเพิ่งเกิดมาลืมตาดูโลกได้สองเดือนเอง ไม่อย่าให้เค้าเป็นโรคร้ายอ่าคับ
โดย: ผุบ่าวกินแมว [12 เม.ย. 50 11:52] ( IP A:124.121.192.54 X: )

ความคิดเห็นที่ 1
อ๋อ ผมลืมบอกไปนิดคับ พอดีผมเก็บหมามาเลี้ยงสองตัว เป็นตัวผู้กะตัวเมีย พอดีอยู่ที่ทำงานเก่ามันโดนแม่เค้าตี พอผมย้ายมาผมเลยเอามันมาด้วยทั้งสองตัวเลยเป็นขี้เรื้อนด้วยอะคับแล้วผมมาทำกิจการส่วนตัวเป็นบ้านแฝดติดๆ กันนอกบ้านไม่มีบริเวณมีแต่หน้าบ้าน ผมเอาเจ้าสองตัวทีเก็บมาไว้หน้าบ้าน ปูกะเบื้องใหม่ให้มันนอนเย็นๆ มันก็อยู่ด้วยกันสองตัวหน้าบ้าน ส่วนเจ้าตัวเล็ก(พิตบูล) ผมเลี้ยงไว้ในบ้าน แต่มันชอบซ่าไปเห่าสองตัวหน้าบ้าน แล้วชอบไปดมๆ พอดีบ้านผมเป็นกระจกกั้นใสๆ ไม่ทราบว่าจะติดขี้เรื้อนจากเจ้าสองตัวนี้ด้วยรึป่าว แต่เจ้าสองตัวหน้าบ้านผมจับอาบน้ำอาทิตย์ละสองครั้งเลยนะคับ ช่วงนี้หน้าร้อน อาบทีผมเอามือถูไปทั้งตัวมันเลยไม่ได้สนใจขี้เรื้อนอะไรเลยแล้วก็ล้างมือด้วยซันไลท์อีกทีแล้วก็มาจับเจ้าลุกหมานี่ไม่ทราบว่ามันจะติดกันได้รึป่าวคับทั้งที่ล้างมือแล้ว แต่ที่แน่ๆ มันติดเห็บกะเจ้าหมาสองตัวเข้าแล้วหละคับ ผมดึงออกมาใส่ไว้ในน้ำมันพืชตัวเล็กตัวน้อยได้เป็นร้อยตัวเลย แต่ผมจัดการพาไปหยอดหลังฆ่าเห็บร้ายตายสนิทเลยคับ แหะๆ ขอเพิ่มเติมนะคับ พิมพ์มาซะยืดยาวขอโทษทีนะคับ พอดีกลัวไม่ละเอียด

โดย: ผุบ่าวกินแมว [12 เม.ย. 50 12:04] ( IP A:124.121.192.54 X: )

ความคิดเห็นที่ 2 อย่งไหนสะดวกทำไปก่อนเลยครับ
โดย: MARCRO [12 เม.ย. 50 15:33] ( IP A:125.24.59.58 X: )

ความคิดเห็นที่ 3
ไม่เคยลองสูตรกำมะถัน+น้ำมันมะพร้าว ค่ะ เคยแต่ใช้ น้ำชีวภาพ (แต่เป็นสูตรที่แม่ทำเอง สำหรับเป็นปุ๋ยต้นไม้) เอามาทาๆ โดยไม่ล้างออก เด็กๆที่บ้านเป็นขี้เรื้อนแห้งค่ะ ตัวที่เป็นไม่มาก ก็ไม่ได้ฉีดยา แต่ตัวที่เป็นเยอะ ใช้ร่วมกับการฉีดยา
น้องหมาเด็กๆ ภูมิคุ้มกันผิวหนังยังไม่ดีพอ โดยเฉพาะพวกขนสั้น เป็นขี้เรื้อนได้ง่าย พอเค้าโตขึ้น ก็จะเป็นน้อยลง
ขอให้น้องหมาหายเร็วๆค่ะ

โดย: หลิน [14 เม.ย. 50 10:13] ( IP A:124.157.206.254 X: )

ความคิดเห็นที่ 4 เอารูปตัวที่เป็นเยอะๆ ให้ดูนะคะ ตัวนี้ ใช้ฉีดยาร่วมด้วยค่ะ สภาพวันที่มาวันแรก
โดย: หลิน [14 เม.ย. 50 10:15] ( IP A:124.157.206.254 X: )

ความคิดเห็นที่ 5 หลังจากรักษาประมาณ 1 เดือน
โดย: หลิน [14 เม.ย. 50 10:16] ( IP A:124.157.206.254 X: )

ความคิดเห็นที่ 6
ถ้าเป็นตุ่มแดงๆ แล้วที่หัวเป็นหนอง คล้ายสิวๆ เป็นขี้เรื้อนเปียก ถ้าจะเหมือนพิทบลูที่บ้าน แรกๆ ก็ใช้น้ำมันมะพร้าว กับผงกำมะถันนะ ผสมกับยาปฏิชีวนะด้วย จากประสบการณ์ที่เป็นขี้เรื้อนเสียเงินรักษาเป็นแสน เอาน้ำยาชีวภาพให้ก่อนเลยค่ะ ของเราอาการหนักมากๆๆ เป็นแล้วไม่หายสักที ขนร่วงอยู่นั้นแหละสองสามรอบ หนังหนาเตอะ ผู้รู้แนะนำให้เอามาผสมน้ำค่ะ แต่เรามันใจร้อน เอาราดซึ่งๆ หน้านั้นแหละ พอแห้งผู้รู้บอกให้ล้างด้วยน้ำเปล่า เราก็เอาแช่ไว้เลยค่ะ ทำเช้ากับเย็น ตอนนี้พิทบลูที่บ้านขนขึ้นเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ อีกอย่างดูน้ำยาถูพื้นด้วยนะคะ ว่าเขาแพ้ด้วยหรือเปล่า ที่บ้านก็มีพื้นเป็นกระเบื้องเหมือนกัน แม่บ้านใช้น้ำยาภูพื้นยี่ห้อที่เขาโฆษณาในทีวีนั้นแหละ ประเภทฆ่าเชื้อโรค กลิ่นหอม หมาเราแพ้อย่างรุนแรงด้วยค่ะ เพราะเขาชอบนอนเหมือนไก่ยาง เอาท้องถูพื้น ลองปรับดูก่อนไหม เอาน้ำชีวภาพผสมน้ำถูพื้นได้ ไม่มีกลิ่น สะอาด และก็ปลอดภัยกับน้องหมาด้วย ที่บ้านก็เปลี่ยนมาใช้แบบนี้ แต่ก่อนที่จะต้องเอาน้องหมาไปหาหมออาทิตย์ละสามวัน ตกอาทิตย์ละสามพันบาท เดี๋ยวนี้ไม่ง้อหมอแล้วละคะ ใช้น้ำยาชีวภาพอย่างเดียว แต่ก่อนหมอเห็นแล้วส่ายหน้า เดี๋ยวนี้คุณหมอโทรหาว่าทำไมไม่ไปหา เราก็ได้แต่บอกว่าน้องหมาสบายดี ลองเช็คดูกระทู้ก่อนๆ เรื่องน้องหมาขี้เรื้อนดู แล้วจะเห็น คิดว่าของคุณคงไม่โหดเหมือนเรา สู้ๆ ค่ะ

โดย: อำ [16 เม.ย. 50 23:21] ( IP A:203.113.18.249 X: )

ความคิดเห็นที่ 7
ขอขอบคุณมากๆ นะคับทุกความคิดเห็น โห...ผมเห็นลูกๆ ของคุณหลินแล้ว มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยคับ ลูกผมถือว่าเป็นน้อยนิดมาก ส่วนมากจะเป็นที่หน้าคับ ของผมนี่เป็นจุดดำๆ ที่หน้าก่อนเลยแล้วก็คัน ตอนนี้เค้าเกาจนจุดดำหายไปละคับกลายเป็นแผลแดงๆ แทนแล้วก็เริ่มเป็นเสก็ด ผมไม่ทราบเป็นเพราะแพ้น้ำยาถูบ้านหรือว่าเป็นเรื้อน ถ้าแพ้น้ำยาถูบ้านทำไมของผมถึงเป็นแค่ที่หน้าสองข้างตามลำตัวไม่ค่อยเป็น(ลูกผมชอบนอนท่าไก่ย่างเหมือนกันคับ) ไม่ทราบของคุณอำเป็นเหมือนผมรึป่าว ยังไงผมก็ว่าจะลองทำน้ำสกัดชีวภาพคับ แต่ผมสงสัยอยากจะเรียนถามนิดนึงคับว่า ผมใช้เนื้อสัปรดสดๆ ทำอย่างเดียวเลยได้มั๊ยคับหรือว่าต้องผสมผักอุ้มน้ำเช่นผักตบชวาหรือผักชนิดอื่นๆ ด้วย ยังไงก็ขอขอบคุณล่วงหน้านะคับ

โดย: ผุบ่าวกินแมว [17 เม.ย. 50 16:10] ( IP A:124.121.191.14 X: )

ความคิดเห็นที่ 8
สูตรที่บ้าน ใช้เศษผัก เศษผลไม้ (ต้องแน่ใจว่า ไม่มีส่วนเน่า) ล้างให้สะอาด แล้วก็ สับ เป็นชิ้นเล็กๆ ค่ะ ไม่ได้เน้นว่าจะต้องผักหรือ ผลไม้อะไร เพราะจุดประสงค์หลักของการทำ คือ ปุ๋ยต้นไม้ เอามารักษาขี้เรื้อนน้องหมา เป็นผลพลอยได้ :-)
คุณ ผุบ่าวกินแมว (กินทำไมน่ะ อร่อยเหรอ อิ อิ) ลองเข้าไปดูใน เวบ https://home-of-gsdlovers.pantown.com/ ของป้าวิ สิคะ
ในหัวข้อ เชพเพอด กับเกษตรธรรมชาติ จะมีเรื่องการทำน้ำหมักชีวภาพอยู่
โดยประสบการณ์ตัวเอง การใช้น้ำหมักชีวภาพ ต้องใจเย็นๆ ค่อยเป็นค่อยไป ทาซ้ำๆ โดยเฉพาะจุดที่เป็นเยอะๆ ทาเพียวๆ ไม่ผสมน้ำเลย ทาแล้วก็จับน้องหมาไว้ ไม่ให้เลีย พอแห้ง ก็ปล่อย เค้าจะเลียๆ บ้าง ก็ช่างมัน แบบว่า.. ตัวที่โดนทาน้ำชีวภาพ สูตรคุณยาย ก็จะโดนน้องหมาตัวอื่นๆ เหม็นขี้หน้าอยู่พักนึง (ฮ่าๆ มันคงเหม็น แล้วก็กลัวโดนทาด้วย)
ปัจจุบัน ก็ยังต้องคอยทาอยู่นะคะ เพราะบ้านอยู่ตลาด เค้าก็จะไปเกลือกกลิ้ง ของเหม็นๆ อยูประจำ
ขอให้น้องหมาหายเร็วๆ นะ ผุบ่าวกินแมว

โดย: หลิน [18 เม.ย. 50 10:26] ( IP A:222.123.181.18 X: )

ความคิดเห็นที่ 9
ของเราก็เริ่มที่หน้าก่อน เหมือนกัน จากการสังเกตุส่วนตัวนะ น้องหมาจะชอบนอนเอียงข้าง ก็เลยอาจจะเริ่มที่หน้า และหลังจากนั้นก็ต้นคอ ท้อง ขาหลัง ของเราเป็นอย่างนี้สามรอบก่อนที่จะรู้จักกับน้ำยาชีวภาพ เสียเงินไปเป็นแสน ถ้าอยากรู้เรื่องน้องหมารักษาขี้เรื้อนเป็นแสนลองไปดูกระทู้เก่าๆ ดู เหนื่อยมากๆๆๆๆ เรามาวิเคราะห์กันหมดเลย ตั้งแต่โซฟาที่บ้าน น้ำยาขัดเงาเครื่องหนัง ก็แพ้ เพราะเขาชอบกระโดดขึ้นไปบนโซฟา แล้วเอาหน้าซบกับพนักผิงแขน ก็เอาก่อนเลยตุ่มขึ้น เอียงซ้ายเอียงขวา ก็ขึ้น หลังจากนั้นก็ลามมาที่ขาหลัง หน้าท้อง แต่ส่วนมากจะเริ่มจากที่หน้าก่อนทุกที และก็ที่หน้านั้นแหละเป็นส่วนที่หายช้าที่สุด ของเราขนขึ้นเกือบเก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ดีใจมากๆ อีกอย่างอาหารด้วยละเป็นส่วนสำคัญ ของเราโปรตีนจากไก่แตะนิดเดียวเป็นเรื่อง พรุ่งนี้ตุ่มออกเลย พวกนมจากวัว อาหารเม็ดเพ็ดดีกรี ที่ขายตามท้องตลาด อดค่ะ กินไม่ได้ กินก็เป็นเรื่อง เดลี่โปรดักส์ทุกอย่าง กินไม่ได้เลย ต้องระวังเป็นพิเศษ ลองผิดลองถูก ทุกอย่าง ลงสระน้ำ บ่อปลา อ่างเก็บน้ำในหมุ่บ้านก็ไม่ได้ ลงวันนี้พรุ่งนี้เป็นเรื่องเหมือนกัน ทุกวันนี้ปลงค่ะ ปรุงอาหารให้กินเอง อาบน้ำอีเอ็มทุกวันแล้วก็หมักเอาไว้อย่างนั้นแหละสองสามวันก็อาบน้ำเปล่าๆ ให้สักครั้ง ลองดูต่อไปค่ะ สู้ๆ

โดย: อำ [22 เม.ย. 50] ( IP A:203.113.18.249 X: )

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าสุนัขเป้นขี้เลื้อน ใช้ผงกำมะถันกับน้ำมันมะพร้าวก็ได้ค่ะ แต่ต้องไม่เป็นแผลสดน่ะ เพราะกำมะถันจะทำให้เค้าแสบมาก
โดย: kran-hor@hotmail.com [4 พ.ค. 50 21:03] ( IP A:124.157.240.103 X: )

ความคิดเห็นที่ 11

หากจะกล่าวถึงโรคผิวหนังในสุนัขที่ใครหลายคนต่างรู้จัก คงจะหนีไม่พ้น “โรคขี้เรื้อนหรือโรคไรขี้เรื้อน” แต่ก็มีคนอีกจำนวนไม่น้อยเช่นกัน ที่ไม่เข้าใจว่าโรคขี้เรื้อนจริง ๆ แล้วนั้นเป็นอย่างไร จนบางทีก็เหมารวมว่า น้องหมาที่เป็นโรคผิวหนังนั้นเป็นโรคขี้เรื้อนไปเสียหมด

ความจริงแล้วโรคผิวหนังเกิดได้จากหลายสาเหตุ โรคขี้เรื้อนก็เป็นโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ซึ่งเกิดจากปรสิตภายนอก คือ ตัวไร (mite) หรือไรขี้เรื้อน ไรขี้เรื้อนที่มักพบมี 2 ชนิด คือ ไรขี้เรื้อนซาร์คอพเตส (Sarcoptes spp.) กับ ไรขี้เรื้อนดีโมเด็กซ์ (Demodex spp.) เจ้าตัวไรขี้เรื้อนซาร์คอพเตส เป็นต้นเหตุของ “โรคไรขี้เรื้อนแห้ง” ส่วนไรขี้เรื้อนดีโมเด็กซ์ เป็นต้นเหตุของ “โรคไรขี้เรื้อนเปียกหรือไรขี้เรื้อนขุมขน” เพื่อให้เพื่อน ๆ เข้าใจโรคไรขี้เรื้อนในสุนัขมากขึ้น เรามาเรียนรู้โรคไรขี้เรื้อนกันไปทีละชนิดกันเลยครับ

โรคไรขี้เรื้อนแห้ง (Sarcopticosis)

โรคไรขี้เรื้อนแห้ง เกิดจากตัวไรขี้เรื้อน Sarcoptes scabiei เราจึงเรียกชื่อโรคนี้อีกชื่อสั้น ๆ ว่า โรค Scabies เจ้าตัวไรขี้เรื้อนชนิดนี้ มักอาศัยในผิวหนังชั้น stratum corneum โดยชอบอยู่ตามขอบใบหู ใต้ท้อง ข้อศอกและข้อเท้าของขาหลังด้านนอก จึงทำให้น้องมาเกิดอาการเกาคันอย่างรุนแรง คันมากในแบบที่ว่า วัน ๆ ไม่ต้องทำอะไรกันเลย นอกเสียจากการคันและเกา จนทำให้เกิดความเครียด เบื่ออาหาร น้ำหนักลดไปเลยก็มี บางรายอาจเกิดผิวหนังอักเสบ ขนร่วง ตุ่มแดง สะเก็ดรังแค (scale) เกิดคราบสะเก็ดแห้งกรัง (crust) หรือเกิดลักษณะผิวแห้งหนา (lichenification) ร่วมด้วยครับ

ทราบได้อย่างไรว่าเป็นโรคไรขี้เรื้อนแห้ง

คุณหมอจะใช้วิธีขูดตรวจที่ผิวหนังด้วยวิธี superficial skin scraping โดยขูดตรวจที่ชั้นผิวตื้น ๆ แต่ต้องขอบอกเพื่อน ๆ ว่า เจ้าตัวไรขี้เรื้อนซาร์คอพเตส (Sarcoptes spp.) นี้ ค่อนข้างตรวจพบยากมากเลยทีเดียว ส่วนใหญ่มักขูดตรวจไม่พบครับ แต่ถึงจะขูดไม่พบเราก็ไม่สามารถตัดประเด็นโรคนี้ไปได้ บางครั้งอาจต้องวินิจฉัยจากอาการ และดูการตอบสนองต่อยาฆ่าตัวไรขี้เรื้อนที่คุณหมอได้ให้ไปครับ

นอกจากนี้เรายังใช้วิธีการทดสอบการตอบสนอง (reflex) ด้วยการบีบนวดที่ปลายใบหู เพื่อดูปฏิกิริยาของไรขี้เรื้อน เรียกว่า pinna-pedal reflex โดยสุนัขที่ตอบสนองจะยกขาข้างเดียวกับหูที่เราบีบนวดขึ้นมาเกา ซึ่งมีโอกาสสูง (ประมาณ 70-80%) ที่จะเป็นโรคไรขี้เรื้อนแห้งครับ แต่เราก็ยังไม่สามารถฟันธงได้ เพราะสุนัขที่คันหูหรือมีปัญหาช่องหู ก็มักจะแสดงปฏิกิริยานี้เช่นกัน

โรคไรขี้เรื้อนแห้งรักษากันอย่างไร

การรักษามีหลายวิธีครับ ขึ้นอยู่กับตัวสัตว์และงบประมาณของเจ้าของ โดยเลือกใช้วิธีการรักษาอย่างใดอย่างหนึ่ง ดังต่อไปนี้

1. ให้คุณหมอฉีดยา ivermectin ทุก ๆ 1-2 สัปดาห์ ต่อเนื่องกัน 2-3 ครั้ง แต่วิธีนี้ห้ามใช้ในสุนัขบางพันธุ์ เช่น Collie, Old English sheepdog, Shetland sheepdog, Australian Shepherds ฯลฯ และพันธุ์ลูกผสมของพันธุ์ดังกล่าว เพราะเป็นพันธุ์ที่มีความไวต่อยาสูง อาจเสี่ยงแพ้ยาได้ง่าย วิธีนี้ราคารักษาค่อนข้างถูกกว่าวิธีอื่น ๆ แต่จัดเป็นยานอกทะเบียนในน้องหมา (extra-label use) ต้องใช้ตามคำแนะนำของคุณหมอเท่านั้นครับ
2. ใช้วิธีหยดหลังด้วยยา selamectin ทุก 2 สัปดาห์ ติดต่อกัน 3 ครั้ง สามารถใช้ได้ในสุนัขพันธุ์เสี่ยงดังกล่าวได้
3. ใช้ยา moxidectin+imidaclopid หยดหลังติดต่อกัน 2 ครั้ง ห่างกัน 4 สัปดาห์ สามารถใช้ได้ในสุนัขพันธุ์เสี่ยงดังกล่าวได้เช่นกัน
4. ใช้วิธีการป้อนยา milbemycin oxime สัปดาห์ละ 2 ครั้งต่อเนื่องกัน 4 สัปดาห์ วิธีนี้ค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูงกว่าวิธีอื่น ๆ เล็กน้อย แต่สามารถใช้ในสุนัขพันธุ์เสี่ยงได้ครับ

เรื่องจริงที่ต้องรู้เกี่ยวกับโรคไรขี้เรื้อนแห้ง

โรคไรขี้เรื้อนแห้งสามารถติดต่อทั้งคนและสัตว์ตัวอื่น ๆ ได้ เพื่อน ๆ ควรต้องแยกเลี้ยงน้องหมาที่เป็นโรคกับน้องหมาตัวอื่น ๆ ในบ้านด้วย เพื่อป้องกันการติดต่อสู่กัน รวมทั้งต้องป้อนยาแก้อาการคัน เพื่อช่วยบรรเทาอาการด้วย และหากมีการติดเชื้อแบคทีเรียหรือยีสต์แทรกซ้อน อาจต้องได้รับยาฆ่าเชื้อร่วมด้วยครับ

โรคไรขี้เรื้อนเปียก (Demodicosis)

โรคไรขี้เรื้อนเปียกหรือโรคไรขี้เรื้อนขุมขน เกิดจากการเจริญเพิ่มจำนวนของตัวไรขี้เรื้อน Demodex canis, Demodex injai หรือ Demodex cornei เจ้าตัวไรขี้เรื้อนเหล่านี้ มักอาศัยอยู่ในรูขุมขน ๆ บริเวณใบหน้า หัว รอบตา ลำตัว ขา ฝ่าเท้า และอุ้งเท้า คอยอาศัย sebum และส่วนของเยื่อบุของ follicle เป็นอาหาร ทำให้น้องมาเกิดอาการขนร่วง มีเม็ดตุ่ม มีตุ่มหนอง ผิวหนังเยิ้มแฉะ มีแผลหลุม มีแผลโพรงทะลุ มีกลิ่นตัว (กลิ่นคาวปลาเค็ม) เกิดรูขุมขนอักเสบ (Folliculitis) ตามมาได้

บางรายอาจมีการติดเชื้อแบคทีเรียหรือยีสต์แทรกซ้อน ทำให้เกิดอาการเกาคัน อาจพบอาการทางระบบ (systemic) ตามมาได้ เช่น เบื่ออาหาร ซึม น้ำหนักลด และมีไข้ ฯลฯ ในรายที่เป็นเรื้อรังจะเห็นเป็นสะเก็ดแห้งกรัง (crust) มีหนองหรือเลือดออกเกือบทั่วร่างกาย รวมทั้งอาจมีต่อมน้ำเหลืองบวมโตทั่วร่างกาย (Polylymphadenopathy) อีกด้วย ถ้าจะแบ่งประเภทของโรคไรขี้เรื้อนเปียก เราสามารถแบ่งแยกออกได้อีกเป็น 2 แบบครับ คือ

1. แบบเฉพาะที่ รอยโรคมักจะเกิดเป็นหย่อม ๆ ที่บริเวณใบหน้า หัว รอบตา จำนวนของรอยโรคจะไม่เกิน 3-5 ตำแหน่ง มักพบในลูกสุนัข อายุ 3-6 เดือน หากเป็นประเภทนี้การพยากรณ์โรคจะดี บางรายอาจหายได้เอง แต่บางรายอาจพัฒนากลายเป็นแบบกระจายทั่วตัวได้

2. แบบกระจายทั่วตัว มักพบรอยโรคที่บริเวณใบหน้า หัว รอบตา ลำตัว ขา ฝ่าเท้า และอุ้งเท้า กระจายเป็นบริเวณกว้าง สามารถพบได้ในสุนัขที่มีอายุระหว่าง 3-18 เดือน และสามารถพบได้ในสุนัขที่โตเต็มที่แล้ว

ทราบได้อย่างไรว่าเป็นโรคไรขี้เรื้อนเปียก

คุณหมอจะใช้วิธีการขูดตรวจผิวหนังชั้นลึกด้วยวิธี deep skin scraping ในหลาย ๆ ตำแหน่ง วิธีนี้อาจทำให้น้องหมามีเลือดไหลซิบ ๆ ออกมาบ้าง แต่เพื่อน ๆ ไม่ต้องตกใจนะครับ เพราะไม่เป็นอันตรายแต่อย่างใด สาเหตุที่ต้องขูดตรวจชั้นลึก ก็เพราะว่า เจ้าตัวไรขี้เรื้อนดีโมเด็กซ์ (Demodex spp.) ชอบอาศัยอยู่ในรูขุมขน บางครั้งคุณหมออาจจะใช้วิธีการดึงเส้นขนมาตรวจ (Trichogram) ในตำแน่งที่ขูดตรวจยาก เช่น รอยตา ฝ่าเท้า ง่ามนิ้ว ฯลฯ หรือทำการเก็บชิ้นเนื้อ (Biopsy) มาตรวจในบางรายครับ

โรคไรขี้เรื้อนเปียกรักษากันอย่างไร

- ในกรณีเป็นแบบเฉพาะที่

แนะนำให้ใช้การอาบน้ำและฟอกด้วยแชมพูที่มีส่วนผสมของ benzoyl peroxide หรือ chlorhexidine โดยผสมแชมพูรวมกับน้ำ แล้วฟอกที่บริเวณรอยโรคทิ้งไว้นาน 5-10 นาที ทำเช่นนี้สัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง เจ้าของอาจต้องโกนขนหรือตัดขนบริเวณรอยโรคให้สั้น เพื่อให้ตัวยาในแชมพูสัมผัสกับรอยโรคได้ดียิ่งขึ้น

- ในกรณีเป็นแบบกระจายทั่วตัว

ในการรักษาอาจต้องใช้หลาย ๆ วิธีร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นการอาบน้ำด้วยแชมพูดังกล่าว ร่วมกับใช้ยาฆ่าตัวไร (miticidal) อย่างใดอย่างหนึ่ง ดังต่อไปนี้

1. ป้อนยา ivermectin หรือป้อนยา milbemycin oxime ให้น้องหมา วันละครั้ง สำหรับยา ivermectin ให้ระวังในสุนัขพันธุ์เสี่ยงด้วยครับ หรือ
2. ใช้การหยอดหลังด้วยยา moxidectin+imidaclopid ทุก ๆ 1-2 สัปดาห์ หรือ
3. ให้คุณหมอฉีดยา doramectin ทุก ๆ 1-2 สัปดาห์ก็ได้ แต่ห้ามใช้ในสุนัขพันธุ์เสี่ยงเช่นกัน และ
4. ใช้การพ่นหรือทายา amitraz บนตัวน้องหมาทุก ๆ สัปดาห์ โดยแนะนำให้ตัดขนให้สั้นก่อน เพื่อให้ยาสัมผัสกับรอบโรคได้ดียิ่งขึ้น และควรสวมปลอกคอกันเลีย เพื่อป้องกันน้องหมาเลียรับเอาสารพิษจากยาเข้าสู่ร่างกายทางปากด้วย

ยาแต่ละตัวที่ได้กล่าวไปนี้ มีผลข้างเคียงและข้อคำนึงในการใช้ไม่เหมือนกัน (ศึกษาข้อมูลเพิ่มเติม...คลิก) จึงควรต้องใช้ภายใต้คำแนะนำของคุณหมอเท่านั้น ห้ามซื้อมาใช้เองเป็นอันขาด และในการรักษา เราอาจต้องพาน้องหมามาขูดตรวจซ้ำเป็นประจำทุก ๆ เดือน หากขูดตรวจไม่พบตัวไรแล้ว ให้ทำการรักษาต่อไปอีก 4 สัปดาห์ แล้วขูดตรวจซ้ำเป็นครั้งที่สอง หากไม่พบอีกจึงค่อยหยุดการรักษาครับ

เรื่องจริงที่ต้องรู้เกี่ยวกับโรคไรขี้เรื้อนเปียก

1. ตัวไรขี้เรื้อนดีโมเด็กซ์ (Demodex spp.) เป็นเชื้อที่อยู่บนผิวหนังของน้องหมาอยู่แล้ว น้องหมาที่เป็นโรคไรขี้เรื้อนเปียก เกิดจากเจริญเติบโตและเพิ่มจำนวนของไรขี้เรื้อนดังกล่าว ยกเว้นลูกสุนัขแรกเกิดที่ภูมิคุ้มกันของร่างกายยังไม่ดีพอ สามารถติดโรคจากแม่ที่ป่วยได้ใน 72 ชั่วโมงแรกหลังคลอด แต่ไม่สามารถติดต่อไปยังสุนัขตัวอื่น ๆ อีกต่อได้
2. ปัจจัยต่าง ๆ เช่น อายุ พันธุกรรม ภูมิคุ้มกัน อิทธิพลของฮอร์โมน ช่วงเป็นสัด โรคประจำตัว ความเครียด สภาพแวดล้อม การได้รับยากดภูมิคุ้มกัน หรือเคมีบำบัด ฯลฯ ล้วนมีส่วนช่วยให้เกิดปัญหาโรคไรขี้เรื้อนเปียกขึ้นมาได้
3. โรคไรขี้เรื้อนเปียกในสุนัขโต อาจเป็นผลตามมาจากโรคอื่น ๆ ที่ซ่อนเร้นอยู่ ทำให้บางครั้งอาจต้องใช้เวลาในการรักษายาวนานกว่าจะเห็นผล (อย่างน้อย 3-6 เดือน) ซึ่งมีความเป็นไปได้ที่จะไม่หายขาด
4. เราจะบอกได้ว่าน้องหมาหายจากโรคไรขี้เรื้อนเปียกได้แล้ว ก็ต่อเมื่อไม่พบการกลับมาเป็นซ้ำอีกภายในระยะเวลา 1 ปี
5. เจ้าของที่รักษาน้องหมามานาน แล้วดูทีท่าไม่หายสักที ต้องทำความเข้าใจธรรมชาติของโรคนี้ด้วยนะครับ เพราะบางครั้งการที่เราหยุดยาเร็วเกินไป ก็อาจทำให้น้องหมากลับมาเป็นอีกไม่หายสักที อีกทั้งการติดเชื้อแบคทีเรียหรือยีสต์แทรกซ้อน ทำให้การรักษาโรคยุ่งยากมากขึ้น
6. โรคนี้ไม่ใช่โรคติดต่อนะครับวางใจได้ แต่อาจถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ เพราะฉะนั้นน้องหมาที่ป่วยอย่างรุนแรง จึงแนะนำให้ทำหมันครับ

ความเชื่อผิด ๆ เกี่ยวกับการรักษาโรคขี้เรื้อนในสุนัข

กรณีการนำเอา “น้ำมันเครื่อง (น้ำมันขี้โล้ว) หรือน้ำมันก๊าด” มาทาหรือราดบนตัวของน้องหมาที่เป็นโรคผิวหนังหรือขี้เรื้อนนั้น ขอเน้นย้ำว่า วิธีนี้เป็นวิธีการรักษาที่ไม่ถูกต้อง การที่เรานำมาทาหรือราดบนตัวของน้องหมานั้น จะทำให้ผิวหนังเกิดการระคายเคืองอย่างรุนแรง ทำให้ผิวหนังเปื่อยหลุดลอก เกิดอาการแพ้ตามมา น้ำมันจะไปชะล้างไขมันตามธรรมชาติออกจากผิวหนัง ทำให้ผิวหนังอ่อนแอลง และหากได้รับผ่านทางการสูดดมก็จะทำให้เกิดการระหายเคืองต่อเยื่อบุโพรงจมูกได้ อีกทั้งสารไฮโดรคาร์บอนที่อยู่ในน้ำมันเครื่อง สามารถซึมผ่านผิวหนังได้ ซึ่งอาจทำให้น้องหมาคลื่นไส้ อาเจียน อ่อนแรง ซึม และหมดสติได้ครับ สนใจยารักษา ติดต่อ 087-5992999 085-6184848 หมอเปิ้ลนะครับ

โดย: เปิ้ล [8 พ.ค. 56 13:07] ( IP A:110.77.221.214 X: )

ความคิดเห็นที่ 12

ไม่ต้องยุ่งยากครับ วิธีนี้ง่ายสุดแล้ว แค่ผสมน้ำ และฉีดพ่น

https://www.watisan.org/webboard-detail35093-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%99%20%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%82%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%99%20%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%87%20%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%81%20.html

โดย: herbthaibytae@gmail.com [30 ม.ค. 60] ( IP A:58.8.152.151 X: )