#รักแค่ไหนก็โกรธกันได้เนาะ#

onninn.pantown.com

บทความดีๆ << กลับไปหน้าแรก

#รักแค่ไหนก็โกรธกันได้เนาะ#


#รักแค่ไหนก็โกรธกันได้เนาะ# เร็ว ๆ นี้มีคุณแม่คนนึงถามมาว่า เค้ากำลังทำร้ายจิตใจลูกรึเปล่า ลูกตัวนิดเดียวเอง เพิ่ง สองขวบกว่า คุณแม่เล่าว่าแบบนี้ค่ะ เด็กเข้ามาเซ้าซี้และเรียกร้องแม่มากจนเกินไปตอนที่คุณแม่กำลังวุ่นวาย อยู่ แม่บอกให้เด็กไปหาพ่อหรือหาคนอื่นให้ช่วยทำให้แทนแม่เด็กก็ไม่ยอม จะให้แต่แม่ทำคนเดียว แม่ทนไม่ไหวจึงดุลูกไปแล้วบอกว่า ไม่ต้องมาจับแม่ หลังจากนั้นเด็กก็มุดไปใต้โต๊ะ เข้าไปร้องไห้ แม่เห็นแล้วสงสารมาก เลยถามมาว่า นี่แม่กำลังทำร้ายจิตใจลูกอยู่ใช่ไหมคะ แม่ใจร้ายไปใช่ไหมคะ เค้าตัวเล็กนิดเดียวเอง ต้องมาโดยทำร้ายจิตใจแบบนี้ คิดแล้วก็สงสารลูกค่ะ แม่รู้สึกผิดมากเลยค่ะ ตั้งใจว่าคราวหน้าจะไม่ทำให้เค้าเสียใจและเป็นแบบนี้อีกแล้ว สงสารเค้าค่ะ น่าเห็นใจทั้งคุณแม่และคุณลูกเลยค่ะ เด็กเค้าก็คงมีอารมณ์เศร้าเสียใจเพราะถูกคุณแม่ดุ ส่วนคุณแม่ก็น่าเห็นใจเหมือนกัน แต่อยากให้คุณแม่อ่านตรงนี้ก่อนค่ะ ว่าการที่เด็กโดนขัดใจจากพ่อแม่เค้าจะได้อะไรบ้าง 1) เค้าได้เรียนรู้เลยว่าแม่ก็โกรธเป็นนะ แม่ก็ไม่พอใจเป็นนะ ไม่ใช่มีแต่เค้าที่ไม่พอใจเป็น เด็กวัยนี้เป็นวัยที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง การคิดถึงคนอื่นก็จะน้อย ดังนั้นการที่ทำให้เค้าได้รู้ว่าคนอื่นก็โกรธได้ เท่ากับเป็นการเพิ่มประสบการณ์และความเข้าใจของเด็กค่ะ เพราะอีกหน่อยเมื่อเค้าโตขึ้นเค้าไปรร. เค้าจะเจอมากกว่านี้อีกค่ะ ทั้งเพื่อนโกรธ เพื่อนไม่พอใจ เพื่อนขัดใจ เพื่อนไม่ตามใจ ครูไม่พอใจ ครูว่า ฯลฯ 2) คนที่รักเค้าก็มีสิทธิ์ที่จะทำให้เค้าโกรธได้รวมถึงโกรธกันเองด้วยกันทั้งคู่ก็ได้ ไม่ใช่ถ้ารักกันแล้วต้องมีแต่ด้านดีด้านเดียว ต้องเอาใจเค้าอย่างเดียว ต้องตามใจเค้าอย่างเดียว ต้องคอยพยายามอย่าให้เค้าโกรธ คนรักกัน ด้านร้ายก็มีได้ค่ะ 3) โกรธแล้วถ้าหายแล้วก็สามารถกลับมาดีกันเหมือนเดิมได้โดยไม่ติดค้าง ข้อนี้เป็นข้อสำคัญอันหนึ่งเลยค่ะ ที่เป็นประสบการณ์สำคัญของเด็ก เพราะเราจะเห็นว่าเด็กบางคนฝังใจเหลือเกิน โกรธข้ามวันข้ามคืน เจ้าคิดเจ้าแค้น เพราะเค้าไม่ได้เคยผ่านประสบการณ์ตรงนี้ว่าโกรธกันแล้วก็ดีกันต่อได้ ตรงนี้เราทำให้เด็กเห็นได้เลยค่ะ ยิ่งเด็กเล็กยิ่งดีเพราะลืมง่ายบางทีร้องไห้ระบายเสร็จก็วิ่งโร่ เข้าหาแม่แล้วค่ะ ถ้าเราเรียกเค้าแล้วเค้าวิ่งโร่เข้ามาทั้งน้ำตา เราก็แค่อ้าแขนรับแล้วปลอบเค้าค่ะ อาจจะใช้คำพูดว่า แหมมันน่าโมโหจังเลยเนาะแม่เนี่ย ขัดใจหนูจริง ๆ เลย ดุด้วย เนาะ มันน่าเจ็บใจจัง (ใช้น้ำเสียง และสีหน้าให้มีอารมณ์ร่วมไปกะเด็กด้วยจะดีมาก ห้ามหัวเราะนะคะ) ปลอบเค้าจนเย็นลง แล้วก็พูดว่า เอานะ หายกันนะ มาดีกันใหม่ แล้วปรับท่าทางทุกอย่างให้เป็นปกติแล้วก็คุยกันเหมือนเดิมค่ะ ถามเค้าว่าเมื่อกี้จะเอาอะไรนะ ตอนนั้นแม่ไม่ว่าง หนูก็ไม่รอ ตอนนี้แม่ว่างแล้ว บอกแม่มาจะให้แม่ช่วยอะไร ตรงนี้มีอีกอย่างหนึ่งคือถึงแม้แม่ยังโกรธอยู่แต่ถ้าลูกวิ่งโร่ร้องไห้เค้ามาหาหรือมาง้อล้วต้องรับนะคะ ต้องตอบสนองทันทีถึงแม้ในใจจะยังเคืองอยู่ก็ตาม เพราะถ้าแม่ไม่รับก็เท่ากับเป็นการบอกเด็กทางอ้อมเรื่องถ้าโกรธกันแล้วดีกันยาก รวมถึงคำขอโทษหรือการสำนึกผิดเป็นสิ่งไม่สำคัญ แต่ถ้ากรณีเรียกแล้วไม่มา เค้ายังเคืองอยู่ก็ปล่อยเค้าอยู่คนเดียวให้เค้าได้ปลอบใจตัวเองไป ไม่ต้องไปรบกวนเค้าค่ะ ตรงนี้เด็กก็ได้เรียนรู้อีกอย่างค่ะ คือการปลอบใจตัวเองเป็น การอยู่กับอารมณ์ไม่สบายใจของตัวเองเป็น การได้ระบายอารมณ์กับตัวเอง ตรงนี้แม้ต่อไปแม้ไม่มีแม่อยู่ด้วยแล้วเราก็คงจะสบายใจได้ว่า ลูกเราน่าจะปลอบใจตัวเองได้เป็นค่ะ ตรงนี้เราอาจจะถามเค้าเป็นระยะ ๆ ได้ค่ะ ว่าอารมณ์โกรธดีขึ้นหรือยัง ใจเย็นหรือยังถ้าเย็นแล้วเราก็เรียกเค้ามาคุยกันดี ๆ เหมือนเดิม ดีกันเหมือนเดิมต่อได้ค่ะ ส่วนเด็กบางคนร้องไห้เค้าอาจจะร้องไห้เข้ามุมจนหลับไปก็มี สิ่งที่เราต้องห่วงคือตอนปล่อยเค้าร้องไห้คนเดียวต้องระวังความปลอดภัยด้วยค่ะ เพราะบางคนหงุดหงิดมากอาจเริ่มทำลายข้าวของและตัวเอง(ตรงนี้ต้องหยุดเด็ก—คำแนะนำเรื่องนี้เคยเขียนไว้แล้วค่ะ ลองเลื่อนลงมาอ่านดูนะคะ) บางคนเข้าไปแอบในตู้ ใต้เตียง ในห้องน้ำตรงนี้ต้องระวังความปลอดภัยและคอยดูให้เค้าอยู่ในสายตาด้วย 4) การโกรธกันผิดใจกันเป็นเรื่องธรรมดาและเป็นเรื่องธรรมชาติมาก ๆ ค่ะ ของมนุษย์ รวมถึงของคนที่อยู่ในครอบครัวเดียวกัน การกระทบกระทั่งกันบางครั้งก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เด็กก็ไม่มีทางหนีเหตุการณ์พวกนี้พ้นหรอกค่ะ ถึงแม้ในครอบครัวจะไม่มีใครขัดใจจนทำให้เค้าโกรธเลยสักครั้ง เมื่อเค้าเข้ารร. เค้าเจอเพื่อน เค้าเจอคนอื่นในสังคม เค้าก็ต้องโดนขัดใจอยู่ดี ดังนั้นอย่ารู้สึกผิดเลยค่ะที่เราจะทำลูกโกรธบ้าง ลูกเสียใจบ้าง ลูกผิดหวังบ้าง เพราะจริง ๆมันก็เป็นบทเรียนธรรมดา ๆ บทหนึ่งของชีวิตของทุกคนค่ะ ที่เขียนมานี้ไม่ได้ต้องการจะบอกให้ไปทำให้ลูกโกรธ ผิดหวัง หรือเสียใจบ่อย ๆ เพื่อที่ลูกจะได้เรียนรู้เยอะ ๆ นะคะ แต่เพื่อเป็นการบอกว่าถ้ามันจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ้างในครอบครัวก็ อย่าไปกลัวที่ลูกจะโกรธหรือไม่พอใจเรา และอย่ารู้สึกผิดมากเกินไปที่ทำให้ลูกโกรธ ผิดหวัง หรือไม่พอใจค่ะ
โดย: เจ้าบ้าน [17 พ.ค. 56 22:18] ( IP A:171.97.2.49 X: )


	คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ

ชื่อ / e-mail :	แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :	ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้ (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน