#พ่อคือพระผู้สร้างลูก
   #พ่อคือพระผู้สร้างลูก

เนื่องด้วยเห็นว่ามีบทความที่เกี่ยวกับแม่และปู่ย่าตายายไปแล้ว หากไม่พูดถึง “พ่อ” เห็นทีจะไม่ยุติธรรมดังนั้นวันนี้จึงอยากจะพูดถึงความสำคัญของ “พ่อ”ในการเลี้ยงลูกสักหน่อย

เราอาจจะเคยสังเกตเห็นว่าในหลายๆครอบครัวที่ไม่ได้มีคุณพ่ออยู่ด้วย ไม่ว่าจะเกิดจากการทำงานอยู่ ต่างประเทศ หย่าร้าง หรือเสียชีวิต เด็กๆก็ยังสามารถที่จะเติบโตขึ้นมาเป็นคนเก่ง คนดี ได้ ด้วยน้ำมือของคุณแม่เพียงลำพัง(หรือร่วมกับปู่ย่าตายาย) จนทำให้บางทีเราๆท่านๆอาจจะมองไม่เห็นความจำเป็นในการที่จะให้คุณพ่อเข้ามาช่วยเหลือในการดูแลลูก หรือ อาจถึงขั้นผลักไสไล่ส่งให้ไปทำอย่างอื่นด้วยข้อหาว่า “ยิ่งช่วย ยิ่งเละ”

ในความเห็นของผม ผมมองว่าเราไม่สามารถเปรียบเทียบการเลี้ยงดูที่ขาดพ่อ ระหว่าง ครอบครัวที่ “พ่อไม่ได้เลี้ยงเพราะไม่อยู่” กับ ครอบครัวที่ “พ่อยังอยู่แต่ไม่ได้เลี้ยง”ได้ เนื่องจากว่าความคาดหวังที่ คุณแม่ และคุณลูกมีต่อบทบาทของพ่อในสองสถานการณ์นี้จะไม่เหมือนกัน ยกตัวอย่างง่ายๆว่า ลูกจะไม่ไปชวนคุณพ่อที่เสียชีวิตไปแล้วมาเล่นฟุตบอลด้วย เพราะรู้ว่ายังไงพ่อก็มาไม่ได้ แต่ลูกที่อยากเล่นฟุตบอลกับพ่อ แต่พ่อมักจะบอกว่า “ติดงาน” นั้นย่อมรู้สึกผิดหวังและน้อยใจมากกว่า

ดังนั้นหากครอบครัวของท่านเป็นครอบครัวที่มีคุณพ่ออยู่ด้วย การที่คุณพ่อนั้นได้มีส่วนช่วยในการดูแลลูกนั้นจะมีคุณูปการ มากมายมหาศาล ยกตัวอย่างเช่น

1.เป็นผู้ปลอบโยนและพูดคุยกับลูกเมื่อลูกทะเลาะกับแม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กวัยอนุบาล เนื่องจากว่าเด็กๆในวัยนี้จะยังไม่สามารถสงบสติอารมณ์ด้วยตนเองได้ ดังนั้นหากถูกแม่ขัดใจ หรือ โกรธแม่ด้วยเรื่องอะไรก็ตาม แน่นอนว่าลูกจะวิ่งมาหาพ่อ ซึ่งการตอบสนองของพ่อต่อเหตุการณ์ดังกล่าว เช่น คุยกับลูกดีๆ,เดินหนี หรือ เดินไปด่าแม่ (อันสุดท้ายนี่ไม่ควรทำนะครับ) นั้นจะมีผลต่อการพัฒนาของจิตใจและบุคลิกภาพของลูกอย่างมาก

2.เป็นผู้ทำกิจกรรมที่แม่ไม่ถนัดกับลูก โดยส่วนใหญ่จะเป็นกิจกรรมที่เรียกว่า rough and tumble play ได้แก่ การ กอด รัด ฟัด เหวี่ยง ทั้งหลาย หรือกิจกรรมกลางแจ้ง เช่น กีฬาต่างๆ ซึ่งเด็กๆหลายคนก็จะชอบเล่นกับพ่อเนื่องจากพ่อเล่นสนุก เล่นมันส์กว่าแม่

3.เป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่ลูก อันนี้สำคัญที่สุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุด เพราะพฤติกรรม ความคิด ทัศนะคติ ค่านิยม ต่างๆทั้งหลายทั้งมวลของลูกๆนั้นส่วนหนึ่งจะมาจากลอกเลียนแบบคุณพ่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องพัฒนาการทางเพศหากลูกของคุณเป็นลูกชาย หมอพบว่าในหลายๆบ้านที่คุณพ่อนั้นมีลักษณะที่ ดุมากๆ หรือ ห่างเหินกับลูกมากๆ หรือมีการใช้ความรุนแรงกับคนในครอบครัว จะส่งผลให้ลูกไม่สามารถที่จะลอกเลียนแบบคุณพ่อได้ และกลายเป็นลูกสาวไปในที่สุด

สิ่งสำคัญที่สุดในการเลี้ยงลูกนั้นไม่ใช่ความรู้ครับ เพราะไปหาที่ไหน เมื่อไหร่ก็มี (อย่างในเพจนี้เป็นต้น 555)แต่เป็น “ใจ” ที่จะต้องมาก่อน หากคุณพ่อท่านไหนยังไม่มีแรงจูงใจในการเลี้ยงลูก ผมอยากจะขอให้ท่านมองไปในอนาคตว่า เราทุกคนล้วนมีชีวิตอยู่อีกไม่นาน หากเราอยากจะฝากอะไรสักอย่างที่ดีงามไว้เป็นอนุสรณ์ให้แก่โลกนี้ ลูกก็ถือเป็นผลงานชิ้นเอกชิ้นหนึ่งที่คุณพ่อจะสามารถปั้นแต่งให้เขากลายไปเป็นคนดี มีคุณภาพ เป็นที่รักที่ต้องการของคนรอบข้าง และ สามารถไปทำประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติ หรือ โลกใบนี้ต่อจากเราได้

เมื่อคิดได้ดังนี้แล้วก็ขอให้ตบเข่าตัวเอง 1 ฉาด (ข้างไหนก็ได้ครับ) แล้วตะโกนออกมาดังๆเลยว่า “เชี่ยมเอ้ย! เอาวะ เพื่อประเทศชาติ” แล้วรีบลุกไปเลยครับ อนาคตของชาติกำลังนั่งรอให้ท่านไปเล่นกับเขาอยู่

ส่วนคุณพ่อท่านไหนที่ร่วมมือร่วมใจกับคุณแม่ในการดูแลลูกดีอยู่แล้ว ผมขอบอกเลยครับว่าลูกของท่านถือว่าเป็นเด็กที่โชคดีมาก ยิ่งถ้าท่านช่วยคุณแม่ทำงานบ้านด้วย ยิ่งโชคดีม๊ากมาก และยิ่งหากคุณพ่อเป็นคนที่ ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เจ้าชู้ด้วย ผมว่าท่านสมควรได้รับโล่จากองค์การสหประชาชาติ ในฐานะมนุษยชาติดีเด่นครับ
โดย: เจ้าบ้าน [8 เม.ย. 57 15:52] ( IP A:115.87.148.190 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม

ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ
ชื่อ / e-mail :    แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :
ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้       (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)


CAPTCHA code



คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน