#‎เมื่อมีจิตที่คิดพยายาม‬...

onninn.pantown.com

บทความดีๆ << กลับไปหน้าแรก

#‎เมื่อมีจิตที่คิดพยายาม‬...


#‎เมื่อมีจิตที่คิดพยายาม‬... โลกที่สะดวกสบายมากขึ้น อาจเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เด็กยุคนี้ไม่ค่อยต้องใช้ความพยายามเหมือนสมัยก่อน มีพ่อแม่หลายคนที่พาลูกมาปรึกษาหมอด้วยปัญหาการเรียน เรียนไม่ได้ ไม่อยากไปเรียน ส่วนหนึ่งอาจจะเกิดจากปัญหาภาวะสติปัญญา ภาวะปัญหาการเรียนรู้เฉพาะด้าน หรือสมาธิสั้นที่ไม่ได้รับการรักษา แต่น่าสังเกตที่เด็กจำนวนไม่น้อย มีปัญหาการเรียนเพราะขาดแรงจูงใจในการเรียน จะเรียนก็เรียนได้ แต่รู้สึกว่าเรียนยาก ลำบากเกินไปที่จะเรียน บอกว่าครูบังคับ การบ้านมากเกินไป เรียนไม่ไหว พาลไม่เรียน หนีเรียนไปเล่นเกมส์ที่ร้านบ้าง ถ้าร้ายกว่านั้นบางคนหลงเข้าสู่กลุ่มเพื่อนที่ใช้ยาเสพติด มีพฤติกรรมผิดกฎหมาย เด็กกลุ่มนี้ส่วนใหญ่ไม่ได้มีปัญหาสติปัญญา ฉลาดปกติ บางทีไอคิวมากกว่าเด็กทั่วไป ถ้าจะเรียนก็เรียนได้ แต่ไม่ยอมเรียน เพราะขาดความพยายาม ความพยายามในการทำสิ่งต่างๆให้สำเร็จ เป็นสิ่งสำคัญที่เด็กสมัยนี้ขาดกันมาก เด็กๆส่วนใหญ่เวลาเจองานที่ยากก็จะท้อ ไม่อยากทำ ทำให้มีผลกระทบมากโดยเฉพาะเวลาเรียนซึ่งเมื่อชั้นเรียนสูงขึ้นวิชาการก็ยากขึ้นเรื่อยๆ หรือเวลาที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้วเจอปัญหา ถ้าไม่มีความพยายาม แม้ว่าจะไอคิวระดับอัจฉริยะ ก็ไม่มีทางจัดการกับปัญหาหรืออุปสรรคไปได้ แล้วท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่สะดวกสบายในปัจจุบัน คุณพ่อคุณแม่จะทำอย่างไรได้บ้างเพื่อพัฒนาความมุ่งมั่นพยายามให้เกิดขึ้นในตัวเด็ก อย่างแรกที่คุณพ่อคุณแม่ต้องเริ่มทำก่อน คือ การเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกในเรื่องการมีความพยายาม เวลาที่พ่อแม่ทำอะไรก็ควรมีความตั้งใจ แต่ก็ไม่ควรเคร่งเครียดเกินไป และมีความสุขกับสิ่งที่ทำ ตั้งอยู่ในปัจจุบันและความเป็นจริง เมื่อลูกเห็นก็จะค่อยๆเรียนรู้และซึมซับจนหล่อหลอมเป็นตัวของเด็กเอง อยากจะมีความพยายามตั้งใจเหมือนพ่อแม่ และเมื่อเด็กแสดงออกถึงความพยายามด้วยตัวเอง แม้ว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ควรชมเชยให้กำลังใจ เริ่มตั้งแต่เล็กจนโต แต่ต้องเป็นการชมเชยที่อยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง ไม่ใช่ชมไปเรื่อยๆทั้งที่ไม่จริง ถ้าอย่างนั้นจะกลายเป็นการชมเด็กแบบเยินยอเอาใจซึ่งไม่เหมาะสม และเมื่อมีคนอื่นยอมรับให้กำลังใจ เด็กจะซึมซับความรู้สึกภาคภูมิใจนี้ไว้ และกลายเป็นแรงผลักดันและกำลังใจเวลาทำในสิ่งอื่นๆด้วยความพยายามต่อไป ผู้ใหญ่ต้องเปิดโอกาสให้เด็กได้ทำอะไรด้วยตัวเอง ให้เด็กได้เรียนรู้ช่วยเหลือตัวเอง อย่าทำให้ทุกอย่างด้วยความเป็นห่วงความรักที่เกินพอดี เพราะหากทำให้ทุกอย่างจะทำให้เด็กจะไม่มีทางรู้ว่าเขาทำอะไรเองได้บ้า ดูตามวัยที่เหมาะสมว่าเด็กพอจะทำอะไรได้บ้าง ค่อยๆฝึกไปเรื่อยๆ บางทีอาจลำบากบ้าง ยากบ้างในตอนแรก นั่นคือการให้เด็กรู้จักพยายาม อดทนและฝึกแก้ไขปัญหา ขณะเดียวกันก็คอยดู ให้เด็กรับรู้ว่ามีพ่อแม่ที่คอยอยู่ข้างๆ หากเขาต้องการความช่วยเหลือ พ่อแม่ก็พร้อมที่จะช่วย การฝึกให้ช่วยเหลือตัวเอง ให้มีความพยายามนั้น ก็ไม่ใช่ว่าพ่อแม่จะทิ้งไปไม่สนใจเลย ถึงแม้ว่าเขาจะมีความเชื่อมั่นว่าทำอะไรเองได้ แต่การฝึกให้เขารู้จักที่จะขอความช่วยเหลือในยามจำเป็นก็เป็นเรื่องที่เขาควรจะต้องเรียนรู้ เมื่อเด็กพยายามเต็มที่แล้วแต่ทำผิดพลาด เป็นหน้าที่ของเราที่จะให้กำลังใจและปลอบโยน ให้เด็กเรียนรู้ว่าบางครั้งแม้จะพยายามเต็มที่แต่อาจมีบ้างที่ผิดหวังไม่เป็นอย่างที่คิด ก็เป็นธรรมดาของชีวิต เพราะหลายๆครั้งมันก็เป็นเช่นนั้น ลูกก็จะเรียนรู้ที่จะล้มแล้วลุกขึ้น ก้าวต่อไป เด็กก็เหมือนต้นไม้ที่ต้องการการดูแลรดน้ำ กำลังใจที่ได้ในวันนี้จะเป็นสิ่งที่เขาเก็บไว้เป็นภาพดีๆที่ช่วยให้เขามีความหวังในยามที่ทำอะไรผิดพลาดในอนาคตเมื่อเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ความพยายาม เป็นปัจจัยที่ทำให้เด็กประสบความสำเร็จที่สำคัญมากกว่าความฉลาด ถึงจะมีไอคิวสูง แต่ถ้าขาดความพยายาม ก็ไม่สามารถใช้ความสามารถที่ตัวเองมีอยู่ได้อย่างเต็มที่ แต่ความพยายามนั้นต่างหากที่สามารถสร้างได้และควรปลูกฝังตั้งแต่เด็กจนโต สร้างได้ไม่ยาก แต่ต้องใช้ความสม่ำเสมอและมั่นคง
โดย: เจ้าบ้าน [11 ม.ค. 58 22:07] ( IP A:61.90.66.181 X: )


	คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ

ชื่อ / e-mail :	แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :	ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้ (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)

คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน