= = ลูกผู้ชาย...ต้องไม่ร้องไห้ ?! = =
   = = ลูกผู้ชาย...ต้องไม่ร้องไห้ ?! = =

แม่ท่านหนึ่ง ถามผมว่า ลูกชายวัย 10 ปีแล้ว เป็นคนขี้แย ร้องไห้ง่ายมาก
แม่กังวลกลัวลูกจะกลายเป็นคนอ่อนแอ
ประโยคเด็ดที่แม่จึงต้องพูดกับลูกเสมอคือ

“อย่าร้องนะ หยุดๆ ลูกผู้ชายต้องไม่ร้องไห้ !”


พ่อแม่หลายๆคน อาจเคยเผชิญกับสถานการณ์ที่ลูกชาย
เกิดอารมณ์อ่อนไหว ร้องไห้ต่อหน้า

ลงท้ายเราก็มักจะบอกลูกเสมอๆด้วยประโยคดังกล่าว


จริงอยู่ว่า การบอกแบบนั้น เด็กอาจจะหยุดร้องได้ในระยะเวลาอันสั้น
แต่มันจะช่วยให้เด็กดีขึ้นหรือ??

...................................

แน่นอน
เราคงไม่อยากให้เด็กร้องไห้แบบเอาแต่ใจ ไร้สาระ
หรือใช้การร้องไห้เป็นข้อต่อรองบ่อยๆ

โดยเฉพาะเด็กผู้ชาย
ตามค่านิยมที่ควรจะมีความเข้มแข็ง อดทนมากกว่าผู้หญิง

แต่ก่อนที่จะสรุปว่าเป็นแบบนั้น เราได้เข้าไปสำรวจโลกภายในของเขาหรือยัง
ว่าร้องไห้เพราะอะไร อะไรเป็นสิ่งที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง


พ่อแม่มักจะทนไม่ได้ที่ต้องเห็นลูกตัวเองร้องไห้เพราะความเสียใจ

บ้างกลัวว่าลูกจะตรอมใจ
บ้างก็กลัวว่าเด็กจะติดนิสัย
บ้างก็กลัวว่าพ่อแม่เองจะคุมสถานการณ์ไม่ได้
บ้างก็กลัวว่าลูกจะกลายเป็นคนอ่อนแอ


....แต่เด็กผิดหรือกับการที่ต้องร้องไห้ ?

เด็กแต่ละคน มีพื้นอารมณ์ที่ติดมาแต่กำเนิดไม่เหมือนกัน
เด็กบางคนโมโหร้าย บางคนอ่อนไหวง่าย บางคนอดทน
ซึ่งเราไม่สามารถไปกำหนดได้

แต่ต้องเข้าใจว่า ความอ่อนไหว ไม่ใช่เท่ากับความอ่อนแอเสมอไป
และเด็กที่มีพื้นอารมณ์อ่อนไหว sensitive ไปซะทุกเรื่อง
นิดๆหน่อยๆก็ร้องไห้ ไม่ใช่เรื่องผิด


อารมณ์ ความรู้สึก...เป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์

เด็กเป็นเจ้าของอารมณ์ตัวเอง ที่พ่อแม่เองก็ไม่มีสิทธิ์ไปห้ามไม่ให้เกิด
หรือควบคุมลูกว่าควรจะรู้สึกอย่างไร

เพราะฉะนั้นเราต้องยอมรับอารมณ์ลูกว่ามันเกิดขึ้น

การช่วยให้ลูกได้ระบายอารมณ์ที่เกิดขึ้นอย่างเหมาะสม
และสอนวิธีรับมือกับปัญหาเรื่องนั้น เป็นเรื่องที่ควรทำ
มากกว่าไปบอกแค่ว่าหยุดร้องนะลูก หรือห้ามลูกไม่ให้เสียใจ


ยิ่งเป็นเด็กผู้ชายที่โตแล้ว ซึ่งธรรมชาติของเขาจะไม่ร้องไห้ง่ายๆ

เมื่อร้องไห้ให้เราเห็นครั้งหนึ่ง แสดงว่ายิ่งเป็นเรื่องสำคัญ
น้ำตาเขามีความหมาย เป็นสัญญาณที่เรายิ่งต้องค้นหาสาเหตุ ให้ความช่วยเหลือ
มากกว่าไปตำหนิด้วยซ้ำ

ครอบครัวคนไทย มักมีแนวโน้มที่จะไม่แสดงอารมณ์ทางลบต่อกัน
ไม่กล้าที่จะร้องไห้ให้อีกฝ่ายเห็น

ในขณะที่เด็กจำนวนมาก ไม่รู้จักอารมณ์ตัวเอง
ไม่กล้าแสดงอารมณ์เชิงลบ เช่น ร้องไห้ ต่อหน้าพ่อแม่
เพราะเรียนรู้ว่าพ่อแม่ไม่ชอบ

ท้ายที่สุดไม่รู้จะระบายออกยังไง จึงเกิดการเก็บกดทางอารมณ์
จนบางครั้งแสดงออกมาเป็นอาการทางกาย เช่น ปวดท้อง ปวดหัว (โดยที่เด็กก็ไม่ได้แกล้งทำ)
เพราะเป็นสิ่งที่พ่อแม่ยอมรับได้มากกว่า แถมได้รับความสนใจด้วยซ้ำ

บางรายรุนแรงถึงขั้นเจ็บป่วยเรื้อรัง โดยหาสาเหตุทางกายไม่ได้ จนต้องเข้าออกรพ.บ่อยๆ



เพราะฉะนั้นเมื่อลูกร้องไห้ พ่อแม่ต้องตั้งสติ อย่าตกใจ

ถามความรู้สึกและสะท้อนอารมณ์ลูกว่าลูกคงรู้สึกยังไง

คุยกับเค้าถึงเรื่องที่เกิดขึ้นด้วยท่าทีที่สงบ ฟังเค้าเพื่อทำความเข้าใจลูกแบบไม่ตัดสิน หาวิธีแก้ไขปัญหาร่วมกัน

การที่ลูกได้ระบายความคับข้องใจ ลูกจะรู้สึกอบอุ่นใจ ไม่เก็บกดทางอารมณ์

...เค้าก็จะไม่กลายเป็นเด็กขี้แย ร้องไห้ง่ายๆ (บ่อยๆ)อีกครับ...
โดย: เจ้าบ้าน [29 พ.ค. 56 22:59] ( IP A:58.9.235.81 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม

ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ
ชื่อ / e-mail :    แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :
ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้       (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)


CAPTCHA code



คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน