| หลักเกณฑ์การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมันแบบถ่ายเสียง ฉบับ ราชบัณฑิตยสถาน
|
ความคิดเห็นที่ 1
หลักเกณฑ์การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมันแบบถ่ายเสียง
หลักเกณฑ์การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมันนี้ เป็นการถอดโดยวิธีถ่ายเสียง (Transcription) เพื่อให้อ่านคำภาษาไทยที่เขียนด้วยอักษรโรมันให้ได้เสียงใกล้เคียง โดยไม่คำนึงถึงการสะกดการันต์และวรรณยุกต์ เช่น จันทร์ = chan, พระ = phra, แก้ว = kaeo
1. การเทียบเสียงพยัญชนะและสระ
พยัญชนะ
พยัญชนะไทย ก = อักษรโรมันตัวต้น k และตัวสะกด k
ตัวอย่าง : กา = ka, นก = nok เป็นต้น
พยัญชนะไทย ข ฃ ค ฅ ฆ = อักษรโรมันตัวต้น kh และตัวสะกด k
ตัวอย่าง : ขอ = kho, สุข = suk, โค = kho, ยุค = yuk, ฆ้อง = khong, เมฆ = mek เป็นต้น
พยัญชนะไทย ง = อักษรโรมันตัวต้น ng และตัวสะกด ng
ตัวอย่าง : งาม = ngam, สงฆ์ = song เป็นต้น
พยัญชนะไทย จ ฉ ช ฌ = อักษรโรมันตัวต้น ch และตัวสะกด t
ตัวอย่าง : จีน = chin, อำนาจ = amnat, ฉิ่ง = ching, ชิน = chin, คช = khot, เฌอ = choe เป็นต้น
พยัญชนะไทย ซ ทร(เสียง ซ) ศ ษ ส = อักษรโรมันตัวต้น s และตัวสะกด t
ตัวอย่าง : ซา = sa, ก๊าซ = kat, ทราย = sai, ศาล = san, ทศ = thot, รักษา = raksa, กฤษณ์ = krit, สี = si, รส = rot เป็นต้น
พยัญชนะไทย ญ = อักษรโรมันตัวต้น y และตัวสะกด n
ตัวอย่าง : ญาติ = yat, ชาญ = chan เป็นต้น
| โดย: สมนึก (เจ้าบ้าน  ) [27 เม.ย. 56 12:19] ( IP A:101.108.44.185 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 2
พยัญชนะไทย ฎ ฑ(เสียง ด) ด = อักษรโรมันตัวต้น d และตัวสะกด t
ตัวอย่าง : ฎีกา = dika, กฎ = kot, บัณฑิต = bandit, ษัฑ = sat, ด้าย = dai, เป็ด = pet เป็นต้น
พยัญชนะไทย ฏ ต = อักษรโรมันตัวต้น t และตัวสะกด t
ตัวอย่าง : ปฏิมา = patima, ปรากฏ = prakot, ตา = ta, จิต = chit เป็นต้น
พยัญชนะไทย ฐ ฑ ฒ ถ ท ธ = อักษรโรมันตัวต้น th และตัวสะกด t
ตัวอย่าง : ฐาน = than, รัฐ = rat, มณฑล = monthon, เฒ่า = thao, วัฒน์ = wat, ถ่าน = than, นาถ = nat, ทอง = thong, บท = bot, ธง = thong, อาวุธ = awut เป็นต้น
พยัญชนะไทย ณ น = อักษรโรมันตัวต้น n และตัวสะกด n
ตัวอย่าง : ประณีต = pranit, ปราณ = pran, น้อย = noi, จน = chon เป็นต้น
พยัญชนะไทย บ = อักษรโรมันตัวต้น b และตัวสะกด p
ตัวอย่าง : ใบ = bai, กาบ = kap เป็นต้น
พยัญชนะไทย ป = อักษรโรมันตัวต้น p และตัวสะกด p
ตัวอย่าง : ไป = pai, บาป = bap เป็นต้น
พยัญชนะไทย ผ พ ภ = อักษรโรมันตัวต้น ph และตัวสะกด p
ตัวอย่าง : ผา = pha, พงศ์ = phong, ลัพธ์ = lap, สำเภา = samphao, ลาภ = lap เป็นต้น
| | โดย: สมนึก (เจ้าบ้าน ) [27 เม.ย. 56 12:37] ( IP A:101.108.44.185 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 3
พยัญชนะไทย ฝ ฟ = อักษรโรมันตัวต้น f และตัวสะกด p
ตัวอย่าง : ฝั่ง = fang, ฟ้า = fa, เสิรฟ์ = soep เป็นต้น
พยัญชนะไทย ม = อักษรโรมันตัวต้น m และตัวสะกด m
ตัวอย่าง : ม้าม = mam เป็นต้น
พยัญชนะไทย ย = อักษรโรมันตัวต้น y และตัวสะกด -
ตัวอย่าง : ยาย = yai เป็นต้น
พยัญชนะไทย ร = อักษรโรมันตัวต้น r และตัวสะกด n
ตัวอย่าง : ร้อน = ron, พร = phon เป็นต้น
พยัญชนะไทย ล ฬ = อักษรโรมันตัวต้น l และตัวสะกด n
ตัวอย่าง : ลาน = lan, ศาล = san, กีฬา = kila, กาฬ = kan เป็นต้น
พยัญชนะไทย ว = อักษรโรมันตัวต้น w และตัวสะกด -
ตัวอย่าง : วาย = wai เป็นต้น
พยัญชนะไทย ห ฮ = อักษรโรมันตัวต้น h และตัวสะกด -
ตัวอย่าง : หา = ha, ฮา = ha เป็นต้น
| | โดย: สมนึก (เจ้าบ้าน ) [27 เม.ย. 56 12:44] ( IP A:101.108.44.185 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 4
หมายเหตุ
1. ในทางสัทศาสตร์ ใช้ h เป็นตัวสัญลักษณ์เพื่อแสดงลักษณะเสียงธนิต (เสียงที่มีกลุ่มลมพุ่งตามออกมาในขณะออกเสียง) h ที่ประกอบหลัง k p t จึงเป็นไปตามหลักเกณฑ์ทางสัทศาสตร์ดังนี้
k แทนเสียง ก เพราะเป็นเสียงสิถิล (เสียงที่ไม่มีกลุ่มลมพุ่งตามออกมาในขณะออกเสียง) kh จึงแทนเสียง ข ฅ ค ฅ ฆ เพราะเป็นเสียงธนิต
p แทนเสียง ป ซึ่งเป็นเสียงสิถิล ph จึงแทนเสียง ผ พ ภ เพราะเป็นเสียงธนิต ไม่ใช่แทนเสียง ฟ
t แทนเสียง ฏ ต ซึ่งเป็นเสียงสิถิล th จึงแทนเสียง ฐ ฑ ฒ ถ ท ธ เพราะเป็นเสียงธนิต
2. ตามหลักสัทศาสตร์ ควรใช้ c แทนเสียง จ ซึ่งเป็นเสียงสิถิล และ ch ใช้แทนเสียง ฉ ช ฌ ซึ่งเป็นเสียงธนิต ดังที่ใช้กันในภาษาบาลี-สันสกฤต เขมร ฮินดี อินโดนีเซีย และภาษาอื่น ๆ อีกหลายภาษา แต่ที่มิได้แก้ไขให้เป็นไปตามหลักสัทศาสตร์ เนื่องจากเกรงว่าจะทำให้ไขว้เขวกับการสะกดและออกเสียงตัว c ในภาษาอังกฤษซึ่งคนไทยมักใช้แทนเสียง ค หรือ ซ ตัวอย่างเช่น จน/จิต หากเขียนตามหลักสัทศาสตร์เป็น con/cit ก็อาจออกเสียงตัว c เป็นเสียง ค ในคำว่า con และออกเสียง ซ ในคำว่า cit ดังนั้นจึงยังคงให้ใช้ ch แทนเสียง จ ตามที่คุ้นเคย เช่น จุฬา = chula, จิตรา = chittra เป็นต้น
| | โดย: สมนึก (เจ้าบ้าน ) [27 เม.ย. 56 12:58] ( IP A:101.108.44.185 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 5
มาว่ากันด้วยเรื่อง สระภาษาไทย บ้างครับ
สระไทย : อะ, อั- (อะ ลดรูป), รร (มีตัวสะกด), อา = a
ตัวอย่าง : ปะ = pa, วัน = wan, สรรพ = sap, มา = ma
สระไทย : รร (ไม่มีตัวสะกด) = an
ตัวอย่าง : สรรหา = sanha, สวรรค์ = sawan
สระไทย : อำ = am
ตัวอย่าง : รำ = ram
สระไทย : อิ, อี = i
ตัวอย่าง : มิ = mi, มีด = mit
สระไทย : อึ, อือ = ue
ตัวอย่าง : นึก = nuke, หรือ = rue
สระไทย : อุ, อู = u
ตัวอย่าง : ลุ = lu, หรู = ru
(ตามหลักเดิม อึ, อื, อุ และ อู ใช้ u แทนทั้ง 4 เสียง แต่เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างเสียง อึ, อื กับ อุ, อู จึงให้ใช้ u แทน อุ, อู และใช้ ue แทน อึ, อื)
| | โดย: สมนึก (เจ้าบ้าน ) [20 ก.ย. 56 20:48] ( IP A:101.108.55.105 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 6
ขออนุญาตแก้ไขคำว่า "นึก" จะต้องเขียนเป็นภาษาอังกฤษว่า "nuek" ครับ
สระไทย : เอะ, เอ็- (เอะ ลดรูป), เอ = e
ตัวอย่าง : เละ = le, เล็ง = leng, เลน = len
สระไทย : แอะ, แอ = ae
ตัวอย่าง : และ = lae, แสง = saeng
สระไทย : โอะ, -_ (โอะ ลดรูป), โอ, เอาะ, ออ = o
ตัวอย่าง : โละ = lo, ลม = lom, โล้ = lo, เลาะ = lo, ลอม = lom
สระไทย : เออะ, เอิ- (เออะ ลดรูป), เออ = oe
ตัวอย่าง : เลอะ = loe, เหลิง = loeng, เธอ = thoe
สระไทย : เอียะ, เอีย = ia
ตัวอย่าง : เผียะ = phia, เลียน = lian
สระไทย : เอือะ, เอือ = uea
ตัวอย่าง : เลือก = lueak
สระไทย : อัวะ, อัว, -ว- (อัว ลดรูป) = ua
ตัวอย่าง : ผัวะ = phua, มัว = mua, รวม = ruam
(ตามหลักเดิม เอือะ, เอือ, อัวะ, อัว ใช้ ua แทนทั้ง 4 เสียง แต่เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างเสียง เอือะ, เอือ กับ อัวะ, อัว จึงให้ใช้ ua แทน อัวะ, อัว และใช้ uea แทน เอือะ, เอือ เพราะ เอือะ, เอือ เป็นสระประสมซึ่งประกอบด้วยเสียง อึ หรือ อื : ue กับเสียง อะ หรือ อา = a)
| | โดย: สมนึก (เจ้าบ้าน ) [20 ก.ย. 56 21:07] ( IP A:101.108.55.105 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 7
สระไทย : ใอ, ไอ, อัย, ไอย, อาย = ai
ตัวอย่าง : ใย = yai, ไล่ = lai, วัย = wai, ไทย = thai, สาย = sai
สระไทย : เอา, อาว = ao
ตัวอย่าง : เมา = mao, น้าว = nao
สระไทย : อุย = ui
ตัวอย่าง : ลุย = lui
สระไทย : โอย, ออย = oi
ตัวอย่าง : โรย = roi, ลอย = loi
สระไทย : เอย = oei
ตัวอย่าง : เลย = loei, เฉย = choei (คิดเล่น ๆ : ลุงเชยเฉยเมยเลยเอย = lungchoeichoeimoeiloeioei)
สระไทย : เอือย = ueai
ตัวอย่าง : เลื้อย = lueai (คิดเล่น ๆ : งูเลื้อยเอื่อยเฉื่อย = ngulueaiueaichueai คนไทยหรือคนชาติไหนอ่านเป็นภาษาไทยได้บ้าง)
สระไทย : อวย = uai
ตัวอย่าง : มวย = muai
สระไทย : อิว = io
ตัวอย่าง : ลิ่ว = lio
สระไทย : เอ็ว, เอว = eo
ตัวอย่าง : เร็ว = reo, เลว = leo
สระไทย : แอ็ว, แอว = aeo
ตัวอย่าง : แผล็ว = phlaeo, แมว = maeo
สระไทย : เอียว = iao
ตัวอย่าง : เลี้ยว = liao
สระไทย : ฤ (เสียง รึ), ฤา = rue
ตัวอย่าง : ฤดี = ruedi, ฤาษี = ruesi
สระไทย : ฤ (เสียง ริ) = ri
ตัวอย่าง : ฤทธิ์ = rit
สระไทย : ฤ (เสียง เรอ) = roe
ตัวอย่าง : ฤกษ์ = roek
สระไทย : ฦ, ฦา = lue
ตัวอย่าง : ฦาสาย = luesai
หมายเหตุ ตามหลักเดิม เสียง อิว ใช้ iu และ เอียว ใช้ ieu แต่เนื่องจากหลักเกณฑ์นี้เสียงที่มีเสียง ว ลงท้ายและแทนเสียงด้วยตัว o ซึ่งได้แก่ เอา อาว (ao), เอ็ว เอว (eo), แอ็ว แอว (aeo) ดังนั้นเพื่อให้เป็นไปในทำนองเดียวกัน อิว ซึ่งเป็นเสียง อิ กับ ว จึงแทนด้วย i + o คือ io ส่วนเสียง เอียว ซึ่งมาจากเสียง เอีย กับ ว จึงแทนด้วย ia + o เป็น iao
| | โดย: สมนึก (เจ้าบ้าน ) [20 ก.ย. 56 21:53] ( IP A:101.108.55.105 X: ) | |
|
