แลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นมุมมองความรัก >> กับพู่กัน
    นี่คือความคิดของฉันหลังจากอ่านบทความด้านล่างนี่แล้ว และแน่นอนว่าฉันเองก็มีแนวคิดในแบบของฉันเช่นกันลองอ่านดูหากคุณจะเข้าใจบางสิ่งนั้นมากขึ้น สังเกตตัวหนังสือสีน้ำเงินที่เพิ่มขึ้นมาแล้วกันนะ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกลับมาได้หากคุณมีแนวคิดเพิ่มเติม
มีบ้างไหมที่คุณรู้สึกอยากลืมใครบางคน
ไม่อยากมีเค้าอยู่ในความทรงจำของคุณ
แน่นอน ความรู้สึกนี้ย่อมเคยเกิดกับทุกคนแน่
แล้วจะมีใครให้คำตอบได้มั้ยว่า
"ทำไมต้องลืมเค้า"

(เพราะเรากำลังอ่อนแอจนไม่สามารถยอมรับความจริงตรงหน้าได้ เราจึงร่ำร้องที่จะลืม..)
เค้าไม่มีค่าพอให้เราได้จดจำอะไรเลยหรือ
เวลาที่เรามีความรู้สึกดีๆกับใคร
ช่วงเวลานั้นทุกคนล้วนรู้สึกประทับใจ
และอยากจะจดจำความรู้สึกนี้ไปนานๆ
แต่เมื่อวันใดมีเหตุการณ์ที่ทำให้ต้องแยกจากกัน
หรือต้องบาดหมางกัน
ยิ่งถ้าเป็นคนที่เคยรักกันด้วยแล้ว
เรากลับคิดว่า
"เมื่อไหร่เธอจะออกไปจากความทรงจำของฉันซักที"
แล้วความรู้สึกดีที่เคยมีให้กันที่คุณและเค้าเคยได้รับมา
มันก็ไม่มีความหมายต่อหัวใจของคุณเชียวหรือ
ทั้งที่ตอนนั้นคุณเองยังบอกกับตัวเองเลยว่า
"อยากจะจดจำความรู้สึกนี้ไปนานๆ"

(เปล่าเลย เพราะเค้ามีค่ามากในความรู้สึก แม้จะพบเรื่องที่ทำให้ผิดหวัง แต่กลับมีเรื่องดี ๆ บันทึกอยู่เต็มหัวสมองก้อนเดียวที่เรามีอยู่นี่ต่างหาก คุณกำลังมองเห็นภาพวันวานที่ทำให้อิ่มเอม และความจริงแห่งการผลักพลากไปพร้อม ๆ กันต่างกหากล่ะ ที่ยิ่งนึกได้ยิ่งเจ็บปวด จึงพยามหาทางที่จะทำให้พ้นจากความเจ็บนั้น)
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......ความพยายามบางครั้งมันก้อเป็นแค่ความพยายาม
เราจำเป็นต้องใช้เวลา กับการยอมรับความจริงนะ แค่เรียนรู้ที่จะยอมรับความจริงตรงหน้า
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......อย่าหวังว่าใครจะเห็นเราสำคัญมากไปกว่าตัวเค้าเอง
แล้วคุณเห็นเค้าสำคัญกว่าคุณไหมล่ะ ที่คุณร่ำร้องและพยามจะดึงรั้งเค้ากลับมานั่นก็เพราะคุณเห็นตัวเองสำคัญกว่าไม่ใช่รึ แต่นั่นคือรักที่เห็นแก่ตัว หากคุณคิดว่าคุณไม่ใช่ ก็ควรเรียนรู้ที่จะวางมือ และหยิบยื่นความสุขให้คุนที่คุณรักจะดีกว่า แม้ความเป็นคนรักจะจากไปแต่ความรักยังยืนอยู่ที่เดิมได้นะ
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......คนที่เรารัก....บางทีเค้าก็มีคนที่เค้ารัก
>>แค่เค้าพบคนที่ถูกใจกว่า เมื่อเวลาเปลี่ยนไป... แต่บางทีพรุ่งนี้เค้าอาจจะได้รู้ว่าคนวานนี้ดีมากพออยู่แล้ว..
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......คนที่เราอยู่ใกล้เค้าแล้วมีความสุขอาจเป็นคนเดียวกันกับคนที่ทำให้เราเสียใจที่สุด
>>ที่คุณเสียใจเป็นเพราะคุณคาดหวัง ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกเลย คนที่ยังไม่ตัดขาดจากโลก.. ยอมมีความคาดหวัง ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......คำหวานจากปากเค้า
เค้าพูดเพียงเพราะเค้าชอบพูดคำหวานกับใครๆ เสมอ....ก็แค่นั้น

>>อาจเป็นเพราะ ขณะนั้นเค้ารู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ แต่เมื่อเวลาเปลี่ยนไป ทั้งเราและเค้าย่อมพบคนที่ใช่ยิ่งกว่าคนเมื่อวานไง
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......การโกหกเกิดขึ้นตลอดเวลาไม่ว่าใคร
ควรพิจารณาถึงเจตนาด้วยว่า ที่โกหกเพื่อให้สบายใจ หรือเพื่ออำพรางความผิด และทุกคนเป็นเช่นนั้นไม่เว้นคุณ ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......คนที่เรารักอาจเป็นคนเดียวกันกับคนที่ไม่เคยรักเรา
ใช่ และบางทีแม้จะรู้อย่างนั้นคุณเคยไหมที่พร้อมจะหยิบพื่นสิ่งดี ๆ ให้ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าแม้พรุ่งนี้ของพรุ่งนี้เค้าก็ยังรักเราแค่เดิม แต่เราก็ยังรักเค้าเพิ่มขึ้น ถ้าคุณเป็น.. แปลว่าคุณเริ่มเป็นคนของความรักที่ขาวสะอาดแล้ว
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......เวลาที่เราต้องการเค้าที่สุดอาจเป็นเวลาเดียวกันกับเวลาที่เค้าหมดรักเรา
และคงมีบางครั้งที่เค้าต้องการเราที่สุดแต่บังเอินเราเองไม่ว่างจะอยู่ในเวลานั้น ด้วยความไม่ตั้งใจ จนมีใครบางคนมาแทนที่ก็ได้นะ แล้วหากเป็นอย่างที่ฉันว่า จะตามหาคนผิด - ถูก คนโง่ - ฉลาด เพื่ออะไรกัน
คุณพร้อมจะยอมรับความจริงมากขึ้นไหม คุณคิดอะไรแตกต่างจากนี้ไหม สำหรับฉันคิดอย่างนี้ สำหรับคนที่ฉันรักทุกวันนี้เราเป็นเพื่อนกัน และเรายังคงคุยกัน และฉันพร้อมที่จะช่วยเหลือหากทำได้ ฉันทำแล้ว และยังคงทำอยู่ การได้มองเห็นคนที่เรารักเป็นสุขมาก แม้บางทีจะอดอิจฉาคนที่อยู่ข้าง ๆ เขาไม่ได้ก้เถอะ บางทีก็คิดบ้างนะว่าทำไมไม่ใช่เรานะ ทั้ง ๆ ที่ตรงนั้นเราเคยอยู่แต่วันนี้มันไม่ใช่ คิดมากไปทำไม ใดๆที่เกิดขึ้นแล้วต้องยอมรับ ใดขอความผิดที่เราคิดได้เราก็ควรปรับปรุง นอกขอบเขตของเราก็ปล่อยไปบ้าง อย่างไรเสียพรุ่งนี้ก็เช้าอยู่ดีจริงไหม ยิ้มไว้รักดี ๆ มีอีกมาก
โดย: Pukun [1 เม.ย. 49 10:59] ( IP A:203.118.74.236 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
Counter : 1889 Pageviews
ความคิดเห็นที่ 1
   ก็เหมือนๆกันนะ ค้าบ คนๆนั้นของผม คนที่เคยคบกัน ตอนนี้ก็คบกัน แต่แค่สถานะต่างออกไปจากแฟน เป็นเพื่อน และในช่วงเวลาที่เค้ามะมีใคร เค้าก็มีผม แต่ก่อนก็น้อยใจ บางทีก็ยังน้อยใจ แต่ถ้าคิดจริงๆ ผมก็ดีใจ ที่ใครๆ ไม่ได้รับสิทธินี้เท่าผม
โดย: G [1 เม.ย. 49 11:25] ( IP A:124.121.172.37 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
    สำหรับเรานั้น .........

การที่เรารักใครสักคน มันอาจจะต้องเวลาเกือบทั้งชีวิตเพื่อที่จะลืมเค้าไปได้ และอาจต้องฝืนใจอะไรไปบ้าง

เราเลยเลือกที่จะเก็บความรู้สึกดีๆ เอาไว้ในความทรงจำ เผื่อเวลาที่เราไม่มีใคร เหงาๆ เราจะได้มีเค้าเป็นเพื่อน

ในเมื่อครั้งนึงเราต่างก็ได้ขึ้นชื่อว่า .... เป็นคนที่รักกัน ....

แล้วทำไมหากวันนึง เราต่างก็ต้องแยกทางกันไป

เพื่อเจออะไรที่ดีกว่า

ทำไมต้อง โกรธ ต้องเกลียด กันด้วย

เราอาจจะเป็น ..... คู่รัก ..... ที่แย่

แต่เราก็อาจจะเป็น .... เพื่อนซี้ ... ที่ดีก็ได้



โดย: ไม่มีใครรู้ [1 เม.ย. 49 12:18] ( IP A:202.28.62.245 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
    .......ผมไม่ค่อยรู้อะไรหรอกครับ เพราะผมเป็นแค่คนโง่ๆคนนึง.....
...............นอกจากรักคุณแล้ว ผมไม่เก่งอะไรเลย.........( อิอิ )
โดย: พีอาร์ [1 เม.ย. 49 22:23] ( IP A:203.118.70.82 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
    โอ้ตั้งแต่อ่านโพตส์มานะพู่ว่าพี่คุณพีอาร์เลี่ยนสุด ๆ ว่าแต่พี่จ๊อบจ๋า... ประโยคที่พิมพ์มาน่ะคุ้นจัง จากหนังเรื่องไหนนะคะพู่นึกไม่ออกบอกพู่ทีจิ
โดย: พู่กัน [2 เม.ย. 49 21:16] ( IP A:203.118.80.154 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
    ...........เอามาจากหนังเรื่อง The classic ( คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต ) หนังเกาหลีในดวงใจครับ
โดย: จ๊อบ [3 เม.ย. 49 11:25] ( IP A:203.118.73.233 X: )
ความคิดเห็นที่ 6
   เส้าอ่ะ
ความรักนี่มันยากจิงๆเรยนะ
TT______TT
โดย: Gwang [3 เม.ย. 49 15:05] ( IP A:124.120.149.164 X: )
ความคิดเห็นที่ 7
   ตามที่ความคิดเห็นที่ 3 เขียนไว้ พู่เองก็คิดอย่างนั้นนะคะ
(การที่เรารักใครสักคน มันอาจจะต้องเวลาเกือบทั้งชีวิตเพื่อที่จะลืมเค้าไปได้ และอาจต้องฝืนใจอะไรไปบ้าง เราเลยเลือกที่จะเก็บความรู้สึกดีๆ เอาไว้ในความทรงจำ เผื่อเวลาที่เราไม่มีใคร เหงาๆ เราจะได้มีเค้าเป็นเพื่อน...)

ด้วยเหตุนั้นฉันจึงยังคงรักคนที่ฉันรัก แม้ความเป็นคนรักจะจากไป แต่มิตรภาพ และความหวังดีจะยังคงอยู่เสมอในลมหายใจที่มี
ฉันไม่สามารถสุขได้ หากคนที่ฉันรักทุกข์ ฉันไม่สามารถยิ้มได้หากพบว่าคนที่แนรักกำลังร้องไห้ และฉันไม่สามารถปล่อย หรือละเลยได้หากรับรู้ถึงปัญหาที่เค้ามี แน่นอนว่าหากคนอย่างฉันช่วยเหลือได้ ฉันเองก็พร้อมจะไปยืนข้างๆเพื่อให้เค้ารู้สึกดี ด้วยมิตรภาพยังคงอยู่ในลมหายใจนี้
โดย: พู่กัน [4 เม.ย. 49 21:59] ( IP A:203.118.100.221 X: )
ความคิดเห็นที่ 8
   เราก็มีคนรักที่รักกันมากๆ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อยู่เป็นครอบครัวเดียวกัน 18 ปีแล้วที่ยังทรมาน เพราะต้องแยกกันแต่เราก็ยอมที่จะเสียสละนะ แต่แปลกที่ชีวิตเราจะต้องวนเวียนมาเจอกันเรื่่อยๆ ไม่รู้โลกแคบ หรืออย่างไร เราเป็นคนแม่กลอง เขาเป็นคนสุราษฎ์ ไปเจอกันที่ประจวบ แล้วก็มาอยู่ใกล้ๆ กันที่สมุทรปราการ ปัจจุบันอยู่ระยอง มันไม่ขำหรอก เพราะคนที่ปวดร้าวคือเรา เคยใช้ความพยายามที่จะเลิกรักแล้ว แต่ทำไม่เคยสำเร็จ ก็ได้แต่ด่าตัวเอง ปัจจุบันทำใจแล้วว่าต้องเป็นความตายเท่านั้น ถึงจะเลิกรักได้
โดย: จอร์ [2 เม.ย. 53 6:25] ( IP A:125.27.72.196 X: )
ความคิดเห็นที่ 9
   สวัสดีคุณจอร์ครับ แวะมาทักทาย และให้กำลังใจนะครับ
ว่างๆเข้ามาคุยกันอีกนะครับ มาระบาย มาเล่าๆให้ฟังกันเยอะได้เต็มที่นะครับ ที่นี่มีเพื่อนพร้อมจะรับฟังคุณจอร์เสมอนะครับ ทุกปัญหามีทางออกครับ บางทีเราคิดว่าเจอคนที่ดีที่สุดแล้ววันนึง แต่วันข้างหน้าคุณจอร์อาจจะเจอคนที่ดีกว่าก็เป็นได้นะครับ

คลิกกลับมาบอร์ดชมรมหมีแพนด้าครับ

https://www.pandagroup.pantown.com/
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [2 เม.ย. 53 16:58] ( IP A:125.25.25.240 X: )
ความคิดเห็นที่ 10
   ความรักคือรัยเยยม่ายรุจัก ความรักทำให้เราเป็นอะไรได้หลายอย่างเนอะ
โดย: ืื้ีีีo_0 [16 ก.พ. 54 13:53] ( IP A:49.228.210.182 X: )
ความคิดเห็นที่ 11
   รบกวนเข้าไปกด like ให้ page น้องใหม่ หน่อยนะจ่ะ
https://www.facebook.com/pages/Love-Corner/114062778708555
โดย: Love Corner [28 พ.ย. 54 17:47] ( IP A:118.172.107.156 X: )
คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม

ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ
ชื่อ / e-mail :    แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :
ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้       (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)


CAPTCHA code



คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน