| อยากจะขอระบายเรื่องราวบางเรื่อง
|
ความคิดเห็นที่ 1
ไม่รู้จะพูดอย่างไงดี เป็นกำลังใจให้คะ
ความรักไม่เคยมีอะไรที่ลงตัว
มีทั้งสมหวัง ผิดหวัง แล้วแต่โชคชะตา | โดย: @~นาฬิกาทราย~@ (@~นาฬิกาทราย~@  ) [16 ส.ค. 49 10:32] ( IP A:58.136.225.100 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 3
.....ขอบตอบแทนคุณจ๊อบล่ะกันค่ะ ( เดี๋ยวคุณจ๊อบ คงมาตอบอีกรอบ ฮิฮิ ).....
.....ถ้าที่ตรงนี้ สามารถทำให้คุณรู้สึกสบายใจขึ้น ที่ได้ระบายความรู้สึก ความไม่สบายใจ อะไรก็ตาม ที่คุณอยากจะระบาย พื้นที่ตรงนี้ ก็ยินดีที่จะรองรับ อารมณ์ ความรู้สึก ของทุกคนได้เสมอค่ะ ถ้าคุณรู้สึกดี.....
.....อย่างไง ก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะคะ ( รักคนที่เขารักเราดีกว่าไหมค่ะ )..... | | โดย: jenny [16 ส.ค. 49 10:54] ( IP A:203.118.72.147 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 4
ขอบคุณ คุณ@~นาฬิกาทราย~@และคุณjennyมากครับสำหรับกำลังใจ และก็ขอขอบคุณไอ้เจ้าเพื่อนติงต๊องที่ส่งลิ้งค์เวปแพนด้าแห่งนี้มาให้ผม ถึงที่นี่จะดูว่าคนน้อยๆ แต่ก็อบอุ่นเหลือเกินครับ | | โดย: End Of Heartache [16 ส.ค. 49 12:31] ( IP A:82.194.62.23 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 5
ใช้ชีวิตต่อไป ทำในสิ่งที่ต้องทำ แต่อย่าใช้ชีวิตให้มันผ่านพ้นไปวันๆเท่านั้นสิคะ แม้จะต้องเจ็บปวดมากเท่าไหร่ แต่คุณต้องฮึดสู้ ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ไม่ช้าเมื่อเวลาผ่านไปคุณอาจจะพบคนที่ดีกว่าก็ได้ โอกาสดีๆยังมีอยู่เสมอ ขอเป็นกำลังใจให้คุณลุกขึ้นสู้อย่างเข้มแข็งค่ะ | | โดย: รี่482 [16 ส.ค. 49 12:40] ( IP A:124.120.70.98 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 6
ถ้ายังไง อยากจะขออนุญาตลงเรื่องราวที่มีอีกสักหน่อย แต่ถ้าให้นับจริงๆ ก็คงคล้ายๆกับพวก Episode 0 แหละครับ ประมาณว่าเป็นเรื่องราวก่อนเข้าเนื้อเรื่องหลัก อาจจะยาวไปบ้าง ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
สมัยที่เรียนจบม.6 ผมก็ฝันว่าจะเข้ามหาวิทยาลัย แบบที่เพื่อนๆผมเขาไปเรียนกันแหละครับ แต่ช่วงนั้น เศรษฐกิจมันเป็นช่วงขาลง ฟองสบู่แตกพอดี พ่อซึ่งเป็นคนเดียวที่หาเลี้ยงครอบครัวก็ต้องตกงาน เพราะพ่อผมเป็นสถาปนิก บริษัทที่ทำอยู่ต้องปิดตัวลง หนี้สินจากการที่ได้ซื้อที่ดินเอาไว้มันก็จ่อเข้ามาทุกทีๆ ตอนนั้นที่บ้าน จำต้องยอมขายรถเก๋งสุดรักสุดหวงออกไป1คันเพื่อเอามาจ่ายหนี้ เรื่องการเรียนของผมนั้น จำต้องหยุดไว้ก่อน บรรดาคุณเพื่อนที่มีก็เริ่มห่างหายไปทีละคนสองคน เหลือแค่กลุ่มที่สนิทกันมากๆเพียง2-3คนเท่านั้น ที่ยังคงติดต่อกันอยู่ตลอดเวลา ครอบครัวผมเริ่มไปรับน้ำพริกมาขายส่งตามร้านต่างๆ เราช่วยกันบรรจุน้ำพริกใส่กระปุก ติดสติ๊กเกอร์ แพคใส่ห่อพลาสติก โดยมีผมและพ่อช่วยกันขับรถกระบะนำไปลงวางขายตามร้านต่างๆ แต่พักหลังๆก็เริ่มขายไม่ดี พ่อและแม่เริ่มที่จะเครียดมากขึ้นๆ ผมตัดสินใจออกไปหางาน และได้เป็นแคชเชียร์ที่มินิมาร์ทในปั๊มน้ำEsso โชคดี ที่ได้ทำใกล้บ้าน เลยได้ขี่จักรยานไปทำงานทุกวันไม่ต้องเปลืองค่าน้ำมัน เงินเดือนที่มีก็เก็บไว้ใช้เองราวๆหนึ่งพัน ที่เหลือก็ให้ที่บ้านหมด เรื่องกิน เรื่องเที่ยวนี่ไม่ต้องพูดถึงครับ ไม่เคยได้ไปเปิดหูเปิดตาที่ไหนเลย
ที่นี่ ผมได้รู้จักกับคุณพู่เป็นครั้งแรก เธอเดินมาซื้อขนมและของกินบ้างเป็นบางครั้ง และได้มีโอกาสพูดคุยกันบ้าง บางที เธอก็โทรมาที่ตู้โทรศัพท์หน้ามาร์ทในช่วงกลางคืน ตัวผมนั้น ไม่เคยมีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงเลย เพราะอย่างนี้เวลาที่คุณพู่เธอโทรมา มันก็เลยรู้สึกดีมากๆ ความเหงา ความล้าหายไปหมด ยอมรับครับ ว่ารู้สึกดีๆกับเธอคนนี้มากเหลือเกิน แต่ทำไงได้อ่ะ ก็คนมันต้องทำงาน แล้วตัวของผมเองสถานภาพมันก็ไม่ต่างจากเด็กปั๊มซักเท่าไหร่ จะไปกล้าคิดอะไรกับลูกสาวเจ้าของร้านอาหารข้างๆได้ล่ะ
ทำงานที่มาร์ทมาได้สักพัก ปัญหาขาดแคลนแคชเชียร์และเด็กปั๊มก็ไม่มีทีท่าว่าจะยุติ รับคนมาเพิ่มได้ ไม่ทันไรก็ลาออก ทุกคนเลยต้องทำงานแบบไม่มีวันหยุด แล้วเวลาที่พี่ๆแคชเชียร์คนอื่นลางาน ก็ต้องเป็นไอ้ผมนี่แหละ ที่คอยควงกะ(พี่แคชเชียร์ที่เหลือ3คนเป็นผู้หญิงครับ แต่ลาคลอดไป1 มีผมเป็นผู้ชายคนดียว ผู้จัดการเลยให้ผมเป็นผู้รับเหมาควงกะไปซะงั้น) ทำงาน18ชั่วโมงเด็กปั๊มขาดก็ต้องวิ่งเติมน้ำมันไปด้วย ดูมาร์ทไปด้วย มาร์ทนี่ ตอนนั้นคุมคนเดียวนะครับ เพราะงั้นเลยต้องทั้งขายของ ถูพื้น เติมของ รับของ เช็คของเองหมด หลายครั้งที่ได้นอนแค่ประมาณ4ชั่วโมงก็ต้องลุกมาเข้ากะต่อ หลังๆมาเริ่มไม่ไหวแล้ว ทั้งสุขภาพและร่างกาย จิตใจก็ย่ำแย่เพราะคุณยายหกล้ม เส้นเลือดในสมองแตก และเสียชีวิต ก็เลยออกไปหางานอื่น ได้งานที่ร้านอุปกรณ์ตกปลา ตอนนั้นผมกับพู่ก็ไม่คุยไม่ได้ติดต่อกันเลย จนหมดสัญญาเช่าตึก บริษัทเลยปิดสาขาที่ผมทำอยู่ แต่ก็ได้ให้ผมย้ายไปทำอีกสาขาหนึ่งในตำแหน่งหัวหน้าสาขา แต่บริษัทนี้มีนโยบายการขายสินค้าที่ค่อนข้างสวนกระแส อุปกรณ์ตกปลาที่นำเข้ามาขายมีแต่ของราคาแพงๆทั้งนั้น คนแถวนั้นตกปลาแม่น้ำเป็นส่วนใหญ่ เลยนิยมของจีนแดง ราคาถูก ยอดขายของทุกๆสาขาเริ่มลดลงและทยอยปิดสาขาไปเรื่อยๆ ตัวผมก็สู้สุดฤทธิ์ ยอมซื้อสินค้าในร้านตัวเอง(ยืมไปเฉยๆไม่ได้ครับ เกิดทางสำนักงานใหญ่รู้เข้านี่จะโดนไม่ใช่น้อยๆ) เอาไปใช้ตกปลาตามบ่อปลาต่างๆ ให้คนเขาเห็นว่าของเราถึงจะแพง แต่คุณภาพสูง เริ่มเข้าไปตีซี้กับเซียนบ่อหลายๆคน บางทีก็เอาคันรอกให้เขาลองอัดปลาขึ้นมาซักตัวสองตัวด้วยซ้ำ นามบัตรที่มีก็มีแต่ชื่อที่อยู่ของสำนักงานใหญ่ครับ ไม่มีที่อยู่สาขาที่ผมทำ ต้องลงทุนควักกระเป๋าทำแจกลูกค้าเอง ก็พอช่วยพยุงให้สาขาของผมอยู่รอดมาได้หลังจากที่สาขาอื่นๆต้องทยอยปิดตัวลงไปหมด ช่วงนี้ทั้งเครียดทั้งเหงา พอดี ผมกับพู่เริ่มกลับมาพูดคุยติดต่อกันอีกครั้ง ตอนนั้น อยากแค่มีใครสักคนเพราะมันเหนื่อยล้าและเหงาเหลือเกิน หลังจากคุยกันซักระยะหนึ่ง ผมก็เริ่มส่งMessageหวานๆไปให้ จนพู่เขาถามผมตรงๆว่า ชอบเขาหรือ ผมเลยรวบรวมความกล้าบอกไปตรงๆว่า ผมชอบเธอ(เป็นการบอกรักผู้หญิงครั้งแรกในชีวิตของผมเลยนะเนี่ย) แต่ก็ถูกปฏิเสธ เพราะเธอเพิ่งมีปัญหา และเลิกกับแฟน ผมซึมไปพักใหญ่ แต่งานก็ต้องมาก่อน จะล้มไม่ได้ ปัญหามันมากพออยู่แล้ว ตอนนั้น เพื่อนผมแนะนำให้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งเพราะเห็นว่าผมซึมๆลง ผมเพิ่งอกหักมาจากพู่ ก็คิดแค่ว่า มีใครสักคนก็ดีไม่มีก็ช่างมัน แต่ก็ไม่เคยบอกขอคบกับเธอคนนั้น จนวันงานลอยกระทง เราได้ไปเที่ยวด้วยกัน และเธอคนนั้น ได้บอกรักกับผม เราคบกันมาเรื่อยๆ ทุกอย่างดูดีไปหมด แต่แล้ว ร้านที่ผมทำอยู่ก็ต้องถูกปิดลง เพราะเจ้าของไม่ยอมจ่ายค่าเช่าตึก เจ้าของตึกได้เอาตำรวจมาปิดร้านและอายัดสินค้าไว้ สุดท้าย เจ้าของกิจการก็ตกลงใจปิดสาขาที่ผมทำอยู่
หลังจากตกงาน ก็ลองหางานอื่นๆดู แต่วุฒิแค่ม.ปลาย เงินเดือนที่เสนอให้ผม แทบจะไม่พอใช้ พอดีที่บ้านเริ่มฟื้นตัวได้ พี่สาวก็มีงานการที่มั่นคง พ่อก็เริ่มที่จะมีงานออกแบบต่างๆเข้ามา ทุกคนเลยบอกกับผมว่า ไม่ต้องออกไปหางานแล้ว ขอให้เรียนระดับปริญญาตรีให้จบ เพราะเราไม่ได้ลำบากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ผมก็เริ่มลงเรียนกับมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ตอนนั้น การกินการอยู่ของผมก็ต้องประหยัด เพราะผมไม่ได้มีรายได้แล้ว แฟนผมก็เริ่มห่างหายไปทุกทีๆ จนเธอย้ายงานไปอยู่ที่อื่นที่ไกลจากผม แต่เสื้อผ้าและข้าวของบางอย่างเธอเอามาฝากให้ผมนั้นเก็บไว้ เพราะหอที่ไปอยู่ใหม่ไม่กว้างขวางเหมือนที่เก่า นานๆครั้งเราถึงจะได้มานัดเจอกัน จนพักหลังๆ ได้ติดต่อกันแค่ทางโทรศัพท์ และเป็นผม ที่คอยโทรหาเธออยู่ตลอด
ช่วงหลังผมเริ่มมาสนใจด้านคอมพิวเตอร์ พอดีมีเพื่อนคนหนึ่งที่เก่งด้านนี้ แต่รู้สึกจะมีปัญหากับที่บ้าน เลยขอมาอาศัยอยู่ที่บ้านผมสักระยะหนึ่ง มันสอนผมเรื่องคอมทุกๆอย่าง จนผมเริ่มสามารถรับงานประกอบ อัพเกรด ลงโปรแกรมได้ ก็พอมีรายได้นิดๆหน่อยๆ ส่วนแฟนผม มักจะมาเจอกันเวลาที่เธออยากซื้อเสื้อผ้าหรือเดินซื้อของ และก็ให้ผมนี่แหละเป็นคนออกให้ ดูเหมือนโง่นะ ผมรู้ แต่ทำไงได้ ก็ผมไม่มีใครแล้ว เลยต้องพยามหลอกตัวเองว่าแฟนงานยุ่งบ้าง หรือเหนื่อย เลยอยากคลายเครียดด้วยการเดินซื้อของ พักหลังๆ วันเกิดผม เธอก็มาไม่ได้ ชวนมาหาอย่างไรก็ไม่มา ที่บ้านก็เริ่มที่จะไม่ชอบเธอ ตอนนั้นผมได้มีโอกาสบวชทดแทนพระคุณพ่อแม่ หลังจากลาสิกขาแล้ว อยู่ๆวันหนึ่ง ก็ได้มีโอกาสเจอพู่อีกครั้ง เรากลับมาคุยกันในหลายๆเรื่อง แต่ก็ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน คงติดต่อกันแค่ทางโทรศัพท์เหมือนเมื่อก่อน และมีบางครั้งที่ผมจะเข้าไปคอยดูแลคอมของพู่ ทั้งอัพเดทโปรแกรมและอะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่าง
ราวๆเดือนพฤศจิกายน พู่ได้บอกกับผมว่า เธอเหนื่อยและรู้สึกเครียดๆ อยากไปเที่ยว ให้ผมช่วยคิดหน่อยว่าจะไปไหนกันดี ผมเลยถามว่า อยากไปนั่งเรือเล่นแล้วเลยไปเกาะเกร็ดไหม พู่ก็ตอบตกลง หลังจากนั้น เราก็เลยเริ่มสนิทกันมากขึ้น ตัวพู่นั้น กำลังจะต้องย้ายไปทำงานไกลบ้าน อาจจะต้องขับรถไปกลับ ผมเลยอาสาที่จะสอนเธอขับรถ แต่ที่ทำงานนั้น ค่อนข้างไกล ขับรถไปกลับคงไม่ไหว พู่เลยต้องไปอยู่หอพักแถวๆร.ร.ที่เธอเป็นครูสอนอยู่ ทุกวันที่เธอกลับ ผมมักจะขอไปรับเธอ และไปเดินเล่น หาไอศกรีมทานกันเสมอๆก่อนที่จะไปส่งที่บ้าน ผมไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า ผมชอบเธอเหลือเกิน ตั้งแต่ที่ได้เจอเธอเมื่อ6ปีก่อน ถึงจะเคยถูกปฏิเสธ แต่ผมก็ยังชอบเธอ ติดตรงที่ว่า ผม ยังคงคบกับแฟนอยู่ ความรู้สึกผิดมันมักจะเกาะกินใจผมเสมอๆ ทั้งที่ใครๆก็มักจะบอกว่า แฟนผมเขาไม่ติดต่อมา เขามีคนอื่นไปแล้ว แต่ถ้ายังไม่บอกเลิกกันเป็นกิจจะลักษณะ ผมก็คงทรยศเธอไม่ได้
ช่วงเดือนเมษายนที่ร.ร.ปิดเทอม พู่ได้กลับมาอยู่บ้านราวๆ2อาทิตย์ ผมมักไปนั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบที่บ้านเธอบ่อยๆ(จริงๆแล้วเธอบอกให้ผมไปอ่านที่นั่น เพราะเธอรู้ว่าผมอยู่บ้านมักจะแอบเบี้ยว ไม่ค่อยตั้งใจอ่านง่ะ) หลายครั้งเวลาที่พู่ไปไหนมาไหนผมมักจะขอตามไปด้วยเสมอๆ บางทีพู่ก็มาทำอาหารให้แม่และผมทานที่บ้าน และบ่อยครั้งที่ผมมักจะไปทานอาหารที่บ้านเธอ (จนเพื่อนมันล้อว่าที่บ้านไม่มีข้าวกินรึไงฟะ เพราะโทรมาทีไรผมบอกว่าทานข้าวอยู่บ้านพู่แทบทุกที)
มาวันหนึ่ง แม่ชวนพู่มาทำสุกี้ทานกันที่บ้าน และเริ่มพูดคุยถึงเรื่องแฟนผม พูดเตือนสติผมว่าทางโน้นเขาไปมีคนอื่นแล้ว ยังไม่ยอมรับความจริงอีก เหมือนจงใจที่จะบอกให้พู่รู้เลยว่าผมต้องเลิกกับแฟนแล้ว (จริงๆมารู้ทีหลังว่าคนในบ้านเขาแอบเชียร์ให้ผมกับพู่ได้คบกัน เพราะที่บ้านผมนั้น รักและเอ็นดูพู่มาก แต่จะคบหรือไม่คบ ก็สุดแล้วแต่การตัดสินใจของเจ้าตัว)
ผมตัดสินใจเลิกติดต่อ เลิกโทรหาแฟนผม และเธอก็ไม่ได้โทรมาหาผมอีกเลย เป็นอันว่า ทุกอย่างก็จบลง แต่ผมยังไม่กล้า ไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกที่ผมมีให้กับพู่ ผมกลัวเหลือเกินว่า ถ้าบอกออกไป เราอาจจะเข้าหน้ากันไม่ติดเหมือนเมื่อก่อน เราอาจจะต้องห่างเหินกันไปอีก ผมจะอยู่กับคำว่ามิตรภาพและความเป็นเพื่อน ถึงแม้ว่าในความรู้สึกที่แท้จริงนั้น มีแต่พู่อยู่เต็มหัวใจ จนมาถึงคืนวันนั้น วันที่พู่บอกผมทางMว่าให้ดูแลหัวใจตัวเอง........
เรื่องราวต่างๆ ก็ดำเนินไป และจบลงดังเช่นที่ผมได้โพสไว้ในตอนแรก...................ขอบคุณครับ | | โดย: End Of Heartache [16 ส.ค. 49 13:14] ( IP A:82.194.62.23 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 7
..............บอร์ดที่นี่เปิดเสรีน่ะครับ ไม่ต้องขออนุญาติหรือว่าเกรงใจอะไรกันหรอกครับ ที่นี่ก็เหมือนเพื่อนๆกันทั้งนั้นล่ะครับ ขออย่าให้ผิดกฏหมาย ( เช่นเสนอขายยาบ้า ) หรือว่าเป็นภาพพวกอนาจารโจ่งครึ่มล่ะกัน เด๋วผมมาอ่านละเอียดอีกทีนะครับ ดีใจที่แวะมาโพสท์พูดคุยกันครับ ขอตัวก่อน เพราะเด๋วจะต้องไปเรื่องงานข้างนอกครับ แล้วจะมาตอบอีกทีนะครับ | | โดย: จ๊อบ (พีอาร์ฯ ) [16 ส.ค. 49 13:29] ( IP A:202.57.132.195 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 9
....เห็นข้อความยาวๆ เจนนี่เลยแวะเข้ามาอ่านอีกรอบค่ะ แต่กว่าจะอ่านจบ ปาเข้าไปเกือบชั่วโมงแน่ะ ( เจนนี่อ่านหนังสือช้านะคะ ฮิฮิ ) ดูทีวีไปด้วยแหละ เหอๆๆ....
....วันไหน เมื่อไหร่ ที่คุณรู้สึก ไม่สบายใจ หรือมีเรื่องราวอยากจะระบายให้เพื่อนๆได้รับรู้เรื่องราวของคุณบ้าง พื้นที่ตรงนี้ ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ และจะเป็นกำลังใจให้เหมือนเคยค่ะ....
....ว่างๆ หรือรู้สึกเหงาๆเมื่อไหร่ ก็แวะมาพูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็น และรู้จักเพื่อนๆได้ที่ห้องแชทบ้างก็ได้น่ะคะ บ้านหมีหลังนี้ ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ.... | | โดย: jenny [16 ส.ค. 49 16:59] ( IP A:203.118.70.35 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 10
นั่งเพียรอ่านอยู่นานมากๆ อ่านแล้วเศร้านะคะ รักนี่มันมีไม่มีข้อสรุปเอาซะเลย ยังไงคุณEnd..ก็ต้องพยามต่อไปนะคะดิฉันเองก็เป็นคนใหม่เพิ่งเคยเข้าเหมือนกันสู้เค้า สู้เค้า ร่วมให้กำลังใจด้วยอีกคนค่ะ | | โดย: กระดานฉะนวน [16 ส.ค. 49 19:57] ( IP A:203.118.82.168 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 11
ขออนุญาติอ่านช่วงต้นๆก่อนนะคะ ... ว่างๆจะกลับมาอ่านต่อนะคะ...
..ความรักกับความรู้สึกของคนเราบังคับยากนะคะ เข้าใจค่ะว่าคุณพู่ขอวคุณคิดอะไรอยู่ (ไม่แน่ใจนะคะว่า อ่านแล้วตัวเองเข้าใจถูกรึป่าว) แต่ที่แน่ๆ การรักใครซักคนอย่างจริงจัง ทำไมถึงเลิกรักยากเหลือเกิน
..ประโยคหนึ่งที่โดนใจมากๆคือ "คนที่พู่รักที่สุดเลยรักพู่แค่นิดเดียว แต่พู่ดีใจ ดีใจที่คนที่ไม่เคยรักใคร และไม่คิดว่าจะรู้จักกับความรักอย่างพู่ จะได้เข้าใจมันมากขนาดนี้ คำว่าโลกสีชมพู พู่ไม่เคยคิดว่ามีจริง แต่ก็รู้ตอนนี้เองว่าเป็นอย่างไรเมื่อมีเค้า รัก แปลกนะ มันอาจจะเจ็บปวด แต่ถ้าถามว่าให้ย้อนเวลากลับไปทั้งๆมีความทรงจำอยู่ตลอด เพื่อกลับไปพบ และรักเค้าจะทำไหม จะเอาไหม พู่ยินดี เพราะนั่นทำให้พู่ได้เห็นเค้าไงล่ะ ดีใจจังที่คืนนี้ได้เจอดีนะที่เข้ามา ..
แต่ยังแตกต่างจากความรักของแนนเยอะ.. ทุกข์มานานแล้ว.. กับความรักที่เหมือนจะรอความหวัง...
ถ้าบังคับใจใครไม่ได้ ก้อคงต้องปล่อยให้มันเป็นไป..รู้สึกเศร้าค่ะที่อ่านเรื่องราวข้างบน.. | | โดย: ซ่อนทรายแก้ว [17 ส.ค. 49 1:40] ( IP A:210.246.70.252 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 12
ความรักมันพูดยากมากๆ การที่จะสามารถรักใครสักคนนั้นไม่ยาแ แต่การที่จะอยู่ด้วยกันไปนาน แสนนานนั้น ยาก สุดๆ
จะมีวิธีอะไรที่จะทำให้ความรักนั้นคงอยู่ถาวร ตลอดไป
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ | | โดย: จิ๊กกี๋ [17 ส.ค. 49 13:17] ( IP A:58.136.84.144 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 13
...........เห็นที่แจ้งลบเข้ามาแล้วล่ะครับ แต่ขออนุญาติไม่ลบน่ะครับ เพราะผมคิดว่า เรื่องราวที่คุณ End เขียน มีมุมมองของความรักที่น่าสนใจดีครับ คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์และมีสาระสำหรับเพื่อนๆชาวเวปหมี มันอาจจะเป็นเรื่องจริงของใครสักคน หรืออาจจะเป็นเรื่องสมมุติก็ได้ครับ อันนี้ผมติต่าง มองว่าเป็นเรื่องสมมุติไปล่ะกันครับ จะได้ไม่มีใครเดือดร้อน .... ผมอ่านจบตั้งกะเมื่อคืนแล้วครับ ส่วนตัวแล้วผมชอบอ่านเรื่องรัก แบบนี้น่ะครับ ไม่ว่าจะรักหวาน รักขม รักไม่กลมกล่อม อย่างน้อยที่สุดมันก็เป็นกระทู้ที่ผมคิดว่าหลายๆคนน่าจะชอบอ่านน่ะครับ
.............สารภาพอีกอย่าง ผมคิดว่า กระทู้เนี่ย เหมือนหนังสือเรื่อง บลู แอนด์ รอสโซ่ ( เยือกเย็น เร่าร้อน และช่องว่างระหว่างรัก ) แบบว่า เล่มนึงเป็นมุมมองของความรักของผู้หญิง อีกเล่มเป็นของผู้ชาย เรื่องความรักเรื่องเดียวกัน ถ้ามองจากแง่มุมที่แตกต่างระหว่างเพศ มันก็อาจจะกลายเป็นคนละเรื่องกันไปเลยก็ได้ อ่านของคุณผู้หญิงมาแล้ว มาอ่านของคุณผู้ชายบ้าง ก็ได้อรรถรสที่ต่างกันออกไปครับ สรุปว่าชอบครับ กระทู้นี้ | | โดย: จ๊อบ [17 ส.ค. 49 16:26] ( IP A:125.24.11.165 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 15
สำหรับผมนะ ถ้าผมคบใคร ผมจะไม่เอาเรื่องความหลังครั้งเก่ามาเล่ากรอกหูให้แฟนตัวเองหรือใครต่อใครฟังหรอกนะ เพราะมันคืออดีต โง่ๆอย่างผมก็ยังพอจะแยกออกนะ ว่าใครคือคนปัจจุบัน ใครคือคนที่เป็นอดีตไปแล้ว
คบอยู่กับคนปัจจุบัน ก็จะไม่เอาเรื่องคนรักเก่ามาพูดให้ใครฟัง ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลัง ถือว่าเป็นการให้เกียรติคนที่เราคบอยู่ ณ ตอนนี้
แต่จะพูดถึงความดีทุกๆอย่างของคนที่เรารักและคบอยู่ ณ เวลานี้อย่างภูมิใจ
ว่าจะไม่เข้ามามันก็อดใจไม่ไหว คันไม้คันมืออยากพิมพ์ซะงั้น | | โดย: End Of Heartache [17 ส.ค. 49 18:39] ( IP A:82.194.62.22 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 16
ผิดๆ ชั้นจะไม่เข้าไป เยียบ ที่บอร์ดแห่งนี้อีกแล้ว
ชั้นจะไม่เข้าไป เหยียบ ที่บอร์ดแห่งนี้อีกแล้ว | | โดย: End Of Heartache [17 ส.ค. 49 18:50] ( IP A:82.194.62.22 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 17
อืม.... นั่งคิดเรื่องไม่เป็นเรื่อง คิดถึงตอนที่พู่บอกเลิก....คิดถึงว่าเพราะแฟนเก่ากลับมาคุยกันเหมือนเดิม.......เอ หรือเพราะงั้น ถึงได้รีบเลิกกับเราหว่า(ใช้เวลาตัดสินใจแค่วันเดียวในการบอกเลิก) จะได้บอกแฟนเก่าว่าไม่มีใคร ไม่ได้คบใคร เผื่อจะมีโอกาสรีเทิร์น หึหึหึหึ....... | | โดย: End Of Heartache [17 ส.ค. 49 22:11] ( IP A:82.194.62.22 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 18
...........โห มันส์ยกร่อง ยังกะ ไมค์ ไทสัน ฟาดปากกะเลนน๊อก ลูอิส ( เอ๊ะ คู่นี้มันเค้ากัดหูกันหรือเปล่าหว่า อิอิ ) ... อ่านไป เสียวไป หลายอารมณ์จริงๆเลยครับ อย่าคิดมากนะครับ เรื่องผัวเมียละเหี่ยใจ ( เอ๊ะ หรือบอร์ดหมีจะกลายเป็น ศาลาคนเศร้าไปแล้วหว๊า อิอิ ) เอา ดอกไม้เพื่อกำลังใจไปละกันเน้อ คุณ End .... ใหนๆฝ่ายเจ้าสาว เอ๊ะ สาวเจ้า เค้าก็ยกบอร์ดให้คุณไปแล้วนี่หนา ก็รับๆไว้ซะหน่อยเหอะ ไม่ท้องหรอกคู๊ณ เด๋วแถมสายสะพายให้ด้วยครับ อิอิ .. | | โดย: job (พีอาร์ฯ ) [18 ส.ค. 49 1:38] ( IP A:203.118.73.254 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 19
เมล์ล่าสุดที่พู่ส่งให้เพื่อนไกด์
ขอบคุณนะที่พยามส่งข่าวให้เค้าทราบโดยตคลอดโดยที่ฉันไม่เคยรับรู้จนนาทีนี้ อยาคาดหวังว่าฉันจะตอบอะไรลงไปในเวปบอร์ด อย่าคิดว่าฉันจะว่าอะไรเค้า และติดต่อหา ถ้าคนอย่างฉันจะเกลียดเค้าจนไม่เผาผี อย่าคาดเดาอะไรในความเป็นฉันเพราะอย่างไรเสียมันก็น้อยเกินไป จะมองว่าฉันเป็นคนอย่างไรก้อได้ ฉันไม่ว่า ฉันไม่คิดว่าจะเก็บมันไปนานหรอกนะ คนที่เก็บมันไปนานเท่านานคือเค้า คนที่คุณวังดีคอยส่งข่าวบอกอยู่นั่นไงล่ะคิม เสียดายที่ฉันหวังว่าจะมีโอกาสได้ไปเที่ยวกับคุณในทริปใดทริปหนึ่ง เสียดายวันที่เธอบอกว่า ขอให้มิตรภาพเราเหมือนเดเมหลังจากที่รู้ว่าเธอฉันว่าเป็นชาย นึกห่วงอยู่ว่าเพื่อนเราหายไปไหน ดีใจที่ครึ้มเข้าไปในบ้านแพนด้า และรู้ว่านั่นไม่ใช่บ้านของฉันอีกแล้ว ขอบคุณนะที่ทำลายบ้านพักหลายๆที่ของฉัน ตกลงเพื่อนที่ฉันหวังจะรักและให้เป็นมิตรที่สะอาด
ฉันไม่สามารถมั่นใจว่าการยืนอยู่ในอินเตอร์เนตจะมีพื้นที่พอสำหรับฉันตราบเท่าที่ยังมีคนคอยส่งเมลล์หา คอยส่งข้อความบนบอร์ด อ้อบอกเค้าเสียด้วยล่ะว่าจะเขียนอะไรก้เขียนซะนะ ฉันจะไม่เข้าไปอ่านแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะเด็กน้อย หากวันหนึ่งเจอแล้วยังอยากทักทายก็ทักนะ เราไม่โกรธใคร แต่เราไม่คิดว่าเราผิด เพราะเราต้องเลือกทางชีวิตของเราเอง ฉันไม่มีอะไรอธิบายเพราะมันไม่จำเป็นต้องบอกมากกว่านี้ และขอบคุณในมิตรภาพทังเธอและเค้าที่ฉันทิ้งไป ยกบ้านแพนด้าให้ ยกเพื่อน ๆ ในบ้านให้ และฉันจะไม่กลับไปอีกสัญญา บ้านนั้นเป็นของพวกคุณ ฉันจะอยู่กับเด้กๆ ครอบครัว และอนาคตที่ฉันจะค่อย ๆ วางมันด้วยตัวเอง
อย่างที่บอกนะครับคุณจ๊อบ ผมโพสข้อความทั้งหลายเพราะหวังจะให้พู่ได้เข้ามาอ่าน เพื่อที่จะทำให้มิตรภาพที่เหลืออยู่ขาดสะบั้นลง และมันก็ สำเร็จตามจุดมุ่งหมายที่ผมหวังไว้
สะใจครับ ที่เห็นคนบางคนไม่กล้าที่จะเข้ามาอ่านมาโพสเรื่องต่างๆอีก
เชื่อหรือยังครับว่าผมมันพวกโรคจิตเจ้าคิดเจ้าแค้น
อ้อ สายสะพายไม่เอาอ่ะครับ ถึงนิสัยผมจะหยุมหยิมบ้าบอ แต่ไม่ใช่ตุ๊ดอ่ะครับ หุหุ | | โดย: End Of Heartache [18 ส.ค. 49 7:26] ( IP A:82.194.62.23 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 20
ไม่รักผม ผมเข้าใจผมไม่โกรธ เพราะจิตใจคนเราบังคับกันไม่ได้
ต้องการบอกเลิกกัน ผมไม่โทษเธอ เพราะคนเราควรคบหากันด้วยความรักและจริงใจต่อกัน
แต่ทำไมไม่พูดกับผมตรงๆ เที่ยวไปบอกกับคนนั้นคนนี้ ผมถือว่าไม่ให้เกียรติผม
ไม่พร้อมจะมีใคร แล้วจะมาคาดคั้นอยากรู้ความรู้สึกของผมทำไม ตกลงใจคบกับผมเพื่ออะไร ถ้าวันนั้น ทุกอย่างจบลงที่คำว่าเพื่อนกันอย่างที่ผมได้บอกเธอไป เราก็คงยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้
งานนี้เลยต้องมีการเอาคืนกันซะหน่อย หึหึหึหึ | | โดย: End Of Heartache [18 ส.ค. 49 7:47] ( IP A:200.30.164.27 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 21
............เอาน่า คุณ End เรื่องมันแล้วไปแล้ว เอางี้ เด๋วเราเจอกัน ผมเลี้ยงเหล้าเองละกัน เมากันสักตั้ง จะได้ลืมๆเรื่องที่ผ่านๆมาไปซะบ้าง อดีตที่ผ่านไปแล้ว จำแต่เรื่องดีๆระหว่างกันไว้ดีกว่า ( มั๊ง ) ครับ
...........ดื่มเพื่อลืมเธอ ( เอาคำพูดแหลมมาใช้สักกะหน่อย ) | | โดย: จ๊อบ (พีอาร์ฯ ) [18 ส.ค. 49 14:51] ( IP A:58.10.84.212 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 22
ความเอ๋ย ความรัก มีทั้งสุข ทั้งเศร้า และ สมหวัง เอาน่ะ เจ็บแค่นี้ ไม่น่าจะตาย(แรงไปป่าว) ยังไง ก็ลุกขึ้นมาสู้ สู้กะ ชีวิต สู้กะความรัก เปิด โอกาส ให้ คนอื่นได้ เข้าในชีวิต อย่ายึดติด กับอดีต แล้ววันที่เรามีความสุข ก็จะมาถึง | | โดย: นัฐ(เซ็กซี่) [18 ส.ค. 49 15:12] ( IP A:84.6.218.195 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 24
........รูปสุดท้ายนี่ผมขออนุญาติลบน่ะครับ คือว่าถ้ามองเป็นอารมณ์ขันก็พอจะมองได้ แต่ผมกลัวว่าบางคนที่แวะมาอ่าน อาจจะเข้าใจผิด ตีความไปในทางลบ มันจะไม่ดีน่ะครับ คิดว่าคงจะเข้าใจน่ะครับ ( ผมยังลังเลเลยว่าจะลบไม่ลบดี เพราะภาพมันน่ารักดี แต่ง่ายต่อการตีความไปในทางไม่ดี ) | | โดย: จ๊อบ (พีอาร์ฯ ) [20 ส.ค. 49 13:26] ( IP A:58.10.84.115 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 25
งี้ก้อมีด้วย ใจร้ายจัง | | โดย: niid [24 ส.ค. 49 11:37] ( IP A:124.121.122.131 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 26
ยอมรับค๊าบ ผมมันคนใจร้าย แหะๆๆ | | โดย: End Of Heartache [24 ส.ค. 49 22:34] ( IP A:82.137.209.13 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 28
ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันเราเปลี่ยนไปหรือว่าเธอเปลี่ยนไปกัน
ผมเข้าใจนะครับว่ากำลังจะโดนบอกเลิกแต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงผมรักเธอมากเลยครับเมื่อก่อนก็ดูยังรักกันนะครับแต่ตอนนี้ดูไม่ค่อยมีความรู้สึกอะไรเลยครับผมดูใจเธอไม่ออกเลยครับว่าเธอคิดไงกะผมตอนนี้
ผมก็ไม่รุจะทำไงอ่ะครับก็แค่หวังอย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลยครับ.. | | โดย: ต้อน [9 พ.ค. 51 16:21] ( IP A:118.174.168.183 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 29
... เอาใจช่วยความรักของคุณต้อนด้วยนะครับ ...
ว่างๆมาโพสท์เล่ารายละเอียดและเหตุการณ์ทั้งหมดแบบยาวๆให้ฟังไว้ที่บอร์ดได้นะครับ เผื่อพี่ๆเพื่อนๆน้องๆท่านอื่นจะเข้ามาร่วมให้ไอเดียใหม่ๆ ร่วมแชร์ประสบการณ์ต่างๆสู่กันฟังได้นะครับ | | โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [9 พ.ค. 51 18:31] ( IP A:202.57.132.197 X: ) | |
|
