**นักสร้างภาพโลกมายา**
    “ผมเลือกได้ซะที่ไหนกันเล่า! เพราะงั้นอย่ามาถามหาอนาคตกับคนอย่างผม”

ประโยคดังกล่าวเล่นเอาฉันสะอึก หากแต่มันคือความเป็นจริงที่ไม่อาจปฎิเสธเช่นกัน การไม่อาจเลือกสิ่งที่ชอบให้กับชีวิตมันคือความเจ็บปวดประการหนึ่ง แต่ใครเล่าอยากเจ็บปวดซ้ำซากตลอดเวลา เกราะป้องกันจิตใจตนจึงถูกสร้างขึ้นโดยอัตโนมัติ
“คุณก็ยังเป็นคุณที่ไม่รู้จักปรับเปลี่ยนมุมในการมองบ้าง” บอกเขาแล้วฉันก็ถอดใจที่จะคุยต่อ เปล่าประโยชน์ในการที่จะพูดให้กับคนที่มีอัตตาสูงอย่างเขามองเห็นความงดงามของการมีชีวิต
ปล่อยความเงียบทำหน้าที่ได้สักพักฉันก็ทำลายมันขึ้นด้วยประโยค “คืนนี้ฉันว่าจะเข้าไปอัดรูปในห้องมืดสักหน่อย”
“แต่ก่อนผมมาหาทีไร คุณจะอยู่ดูแลผมตลอดเวลา” น้ำเสียงเขาอ่อนลงจากตอนแรกที่เราคุยกันก่อนจะกลายมาเป็นประโยคตัดพ้อ “ทุกครั้งที่โลกของผมหม่นเศร้าคุณคือความสดใสเดียวที่ผมหลงเหลือ วันนี้โลกของผมเป็นสีดำน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม คุณกลับจะทิ้งผมไปอยู่ในห้องมืดตามลำพัง”
“ฉันไม่ได้หนี แต่เห็นว่ามันเสียเวลาเปล่ากับการมาฟังคุณพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยสายตาเดิมๆ ไม่รู้กี่ร้อยพันครั้งที่มักจบด้วยคำถามเดิมๆ ว่าชีวิตมันคืออะไร ทำไมคุณจะต้องไปถามหา ในเมื่อคุณไม่คิดที่จะแสวงหา ฉันบอกคุณเสมอว่า ชีวิตมันคืออะไรคุณไม่ต้องไปสนใจหรอก ชีวิตมันมีไว้ให้คุณเรียนรู้เท่านั้นเป็นพอ เพราะงั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตไม่ว่าจะดีหรือร้ายมันก็มีไว้ให้เรียนรู้ และหาวีธีอยู่กับมัน ระหว่างที่ฉันอยู่ในห้องมืด ฉันอยากให้คุณคิดทบทวนด้วยตัวคุณเอง กับสิ่งที่มันเกิดขึ้นแล้ว สิ่งที่คุณว่าไม่อาจเลือกแล้วคุณจะปล่อยให้มันเดินไปเองสุดแท้แต่ใครบนฟ้าจะกำหนด”
ไฟสีแดงดวงเล็กที่ไม่ทำปฎิกิริยากับกระดาษส่องนำทางในห้องมืดให้พอรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน แต่ไม่สว่างเพียงพอกับความต้องการของสายตา ฉันในยามนี้จึงคล้ายคนตาบอด แต่เป็นคนตาบอดที่กำลังเลือกให้ตัวเองมีความสุขกับภาพที่กำลังจะเกิดขึ้นบนกระดาษในถาดน้ำยาสร้างภาพ
รัฐธรรมนูญฉบับร่าง พ.ศ.๒๕๕๐ มาตราที่ ๓๐ กล่าวว่า ‘บุคคลย่อมเสมอกันในทางกฎหมายและได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายเท่าเทียมกัน
ชายและหญิงมีสิทธิเท่าเทียมกัน
การเลือกปฎิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อบุคคลเพราะเหตุแห่งความแตกต่างในเรื่องถิ่นกำเนิด เชื้อชาติ ภาษา เพศ อายุ ความพิการ สภาพทางกายหรือสุขภาพ สถานะของบุคคล ฐานะทางเศรษฐกิจหรือสังคม ความเชื่อทางศาสนา การศึกษาอบรม หรือความคิดเห็นทางการเมืองอันไม่ขัดต่อบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญจะกระทำมิได้’
ความเท่าเทียมกันมันไม่มีอยู่จริงในสังคมหรอก ฉันยิ้มเยาะให้กับมาตรา ๓๐ เราล้วนแล้วแต่ถูกเลือก และเลือกปฎิบัติตลอดเวลา หลายวันก่อนฉันได้รับจดหมายอิเล็คทรอนิคส์จากว่าที่นายจ้างในอนาคตว่าพึงพอใจกับฝีมือการถ่ายภาพของฉัน จึงอยากชวนไปร่วมงานด้วยในทริปสำรวจหนึ่ง ครั้นฉันไปพบตามนัด คำทักทายแรกคือ “อ้าว ผู้หญิงหรอกหรือนี่ เห็นภาพที่ใช้มุมแปลกกว่าคนอื่นแล้วผมคิดว่าเป็นผู้ชายที่ลุยๆ ซะอีก” น้ำเสียงที่เขาใช้ทักทายนั้นค่อนข้างไปทางผิดหวังกับการนัดหมายครั้งนี้ จึงไม่น่าแปลกที่ความผิดหวังจะติดตามฉันกลับบ้านด้วยเช่นกันกับคำพูดที่ว่า งานมันค่อนข้างอันตราย ผู้หญิงตัวเล็กดูเปราะบางอย่างฉันไม่ควรร่วมเดินทางไปเสี่ยงอันตรายในป่าใหญ่ด้วยกัน อีกอย่างงานช่างภาพเป็นงานที่เหมาะกับผู้ชายมากกว่า
แรกทีเดียวฉันโมโห ไหนล่ะความเสมอภาคที่ว่า ถ้าเพียงแต่ฉันเป็นผู้ชายฉันจึงจะได้งานชิ้นนี้อย่างนั้นหรือ หากเมื่อความโมโหคลายลง ฉันมองอีกมุม บางทีเขาอาจพูดถูกงานช่างภาพที่ต้องตะลอนไปไหนต่อไหนมันคงเหมาะกับผู้ชายมากกว่า อย่างน้อยผู้ชายก็มีเรื่องส่วนตัวที่จุกจิกน้อยกว่าผู้หญิงอย่างฉัน
เส้นสีดำเริ่มปรากฎลงบนกระดาษ ฉันยิ้มให้มันอย่างเอ็นดู หยิบคีมคีบไว้รอต้อนรับสมาชิกใหม่
กว่าสี่ชั่วโมงในห้องมืดผ่านไปอย่างรวดเร็ว เปิดประตูออกมาจากห้องมืดแล้วฉันก็เดินไปตามเสียงเพลงจากกีต้าร์ ยังไม่ทันจะเดินไปถึงเขาก็ทักก่อน “อัดรูปเสร็จแล้วเหรอครับ”
“อือ...แล้วทำไมไม่เปิดไฟ อยู่มืดๆ ให้ยุงกัดหรือไงกัน” ตอบแล้วฉันก็เปิดไฟก่อนเดินไปนั่งข้างเขาที่ระเบียงหน้าบ้าน
“ผมไม่ต้องการแสงสว่างนี่ครับ จะเปิดให้เปลืองค่าไฟทำไมกัน” เสียงหัวเราะของเขาบ่งบอกถึงอารมณ์ที่ดีขึ้นมากแล้ว เขาบรรเลงเพลงจากกีต้าร์ต่อไป ฉันเดินออกมาหยุดหน้าคอมพิวเตอร์เปิดเครื่องแล้วบ่นเบาๆ พลางยิ้มที่มุมปาก “ได้เวลาทำงานจริงๆ สักที”
‘ทริปล่องแก่งน้ำว้า-น่าน ส่งพี่แป๊กก่อนวันพุธ’
‘น้าหนึ่งขอรูปทริปสำรวจน้ำตกใหม่ลาวใต้’
หยิบกระดาษโน๊ตสองแผ่นมาอ่านแล้วฉันก็ตกลงใจนั่งทำภาพจากน่านก่อน แบ่งย่อยได้เป็นสองทริปคือ ล่องแก่งกับท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์เมืองน่าน การมีคนรู้จักทำงานเกี่ยวกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวเป็นข้อดีที่ทำให้ฉันได้ไปเที่ยวฟรี แต่ในความฟรีที่ว่ากลับมาฉันก็ต้องมานั่งทำรูปและเรื่องส่งเหมือนกัน ก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงฉันเพิ่งสร้างภาพในห้องมืด และตอนนี้ก็ต้องมาสร้างภาพที่หน้าจอคอมพิวเตอร์นี่อีก ฉันเป็นนักสร้างภาพ นักสร้างภาพในโลกที่เต็มไปด้วยมนต์มายา
นึกถึงบทสนทนากับเพื่อนที่ร้านเหล้าบนถนนพระอาทิตย์เมื่อสองคืนก่อนแล้วก็ขำ เพื่อนที่ยังคงรักการถ่ายภาพด้วยกล้องฟิล์มเถียงกับเพื่อนผู้หลงใหลในเทคโนลียีของกล้องดิจิตอลว่าด้วยเรื่องกล้องใครดีกว่าใคร ฉันได้แต่หัวเราะจนเพื่อนทั้งสองคนหันมองหน้า จึงต้องบอกเพื่อนไปว่า ฉันมีเวลาอยู่กรุงเทพฯ ไม่กี่วัน นานๆ ทีเราได้เจอกันทำไมต้องมาเถียงเรื่องไร้สาระให้อารมณ์เหล้าไม่อร่อยไปด้วย มันก็เหมือนกับเวลาที่เราจะไปเชียงใหม่ เรายังมีตัวเลือกในการเดินทางได้ตั้งหลายวิธี จุดหมายของการเดินทางคือความสุข จุดหมายที่กดชัตเตอร์ถ่ายภาพก็ไม่ต่างกัน อยากให้เรื่องระหว่างทางเป็นแบบไหน ก็เลือกวิธีเดินทางให้เหมาะก็เท่านั้น และฉันเชื่อว่าแต่ละคนก็ย่อมที่จะมีวิถีทางของตน
ใช่! ชีวิตของใครก็ทางใครทางมัน อย่าตัวใครตัวมันเป็นพอ
เสียงกีต้าร์เงียบลงแล้ว ฉันนึกถึงปัญหาของหนุ่มผมยาวประบ่าที่ยังคงนั่งอยู่ระเบียงหน้าบ้าน ความพิการทางสายตาไม่ใช่ความผิดของเขา แม้มันจะทำให้ไม่อาจเลือกหรือทำในสิ่งที่ชอบได้ ไม่ใช่ความผิดของมหาวิทยาลัยเช่นกันที่จะให้เขาออกจากการเรียนจิตวิทยา ไปเป็นรัฐศาสตร์แทน
“นี่...มาเล่นเกมกันไหม เกมที่ว่าด้วยประโยชน์ของว่าที่นักปกครอง”
โดย: หนูเกร๋-เกเร [17 ต.ค. 50 17:20] ( IP A:125.26.109.41 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
Counter : 787 Pageviews
ความคิดเห็นที่ 1
    มีอีกเอาอีกนะครับ....จะตามอ่านด้วยความระทึก...ตึ้กๆ...ตึ้กๆ
โดย: บุบบิบบู้บี้ [18 ต.ค. 50 11:27] ( IP A:124.121.122.30 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
    .......... จะว่าไปแล้วก็ไม่เห็นภาพสวยๆในมุมมองของหนูเกร๋ นานแล้วนะเนี่ย ถ้ามีภาพล่องแก่ง ภาพลาวใต้ หรือภาพแปลกๆแล้วมีเวลาเหลือก็แวะมาโพสท์ให้ชมกันบ้างนะครับ อยากเห็นมุมมองแปลกๆของหนูเกร๋จัง ... ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆเสมอๆนะครับ .....
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [18 ต.ค. 50 11:56] ( IP A:58.64.89.119 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   
เขียนได้เก่งจัง อ่านไป มีคำถามในใจไป ..แล้วก็ต้องอ่านให้จบ เพื่อค้นหาคำตอบของคำถามนั้นๆ

แต่ว่า ... ยังเขียนไม่จบนี่นา ..

ป้าจิ๊กรออ่านต่อนะจ๊ะ หนูเกร๋ ...

ปล. คิดถึงจ้า
โดย: ป้าจิ๊ก [18 ต.ค. 50 13:39] ( IP A:58.10.149.176 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
   รอ เช่นกัน
โดย: แคทค่ะ [19 ต.ค. 50 1:26] ( IP A:77.183.77.190 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
   มารออ่านด้วยคน
โดย: Vita C [21 ต.ค. 50 22:23] ( IP A:58.136.94.156 X: )
คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม

ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ
ชื่อ / e-mail :    แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :
ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้       (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)


CAPTCHA code



คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน