รู้สึกอยากฆ่าตัวตายยังไงไม่รู้
   ผมคงไม่ฆ่าตัวตายหรอก
เพราะมันก็บาปหนา

แต่ผมก็เชื่อว่า หลายคน คงมีอารมณ์ที่อยากฆ่าตัวตาย

ที่น่าตลกคือผมมัก จะเป็นอาการนี้บ่อย
หลายๆครั้ง ที่นั่งอยู่คนเดียว บางครั้ง ก็จิตตกขึ้นมา
รู้สึกร้องไห้อย่างไม่มีเหตุผล หรือคิดภาพต่างๆที่ผ่านมา แล้วรู้สึกว่า ตนสมควรตายจัง
รู้ว่าเรามันไม่มีอะไรดี ไม่มีค่าเลย

ทำให้คนอื่นเสียใจ ผิดหวังในตัวเรา ทำลายสิ่งที่ดีงาม ทำลายความหวัง
จนบางครั้ง รุ้สึกว่า เราไม่ควรมีตัวตนเลย เราไม่ควรเกิดมาเลย

ผมก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไม มักคิดอะไรเลวร้ายแบบนี้
หลายครั้ง มักจะเป็น เวลาเกิดเรื่องเครียด + อยู่คนเดียวว่างๆ จะมีความคิดชั่ววูบแวบเข้ามาเสมอ

แต่ผมก็ไม่ได้คิดจะทำหรอกนะ เพราะมันก็ไม่ดี
แต่ที่ผมต้องทนคือความรู้สึกเจ็บปวดกับความคิดบ้าๆพวกนี้ จนหลายครั้ง อยากจะทำอะไรบ้าๆหลุดโลก ไม่กลัวตาย

ตอนนี้มันก็เป็นอีก
ผมรู้สึกผิดกับอดีต ร้องไห้หนัก มา 2 วันแล้ว ตาบวม
แต่ผมคงจะพยายามควบคุมตนเอง
โดย: ตัวประกอบ ปิงปิง [20 พ.ค. 53 14:14] ( IP A:183.89.190.77 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
Counter : 6810 Pageviews
ความคิดเห็นที่ 1
   อาการดีขึ้นล่ะครับ

คงต้องพยายามเลี่ยงการอยู่ที่เงียบๆ กับไม่คิดมาก
เปนคนอ่อนไหวง่าย
โดย: ตัวประกอบ ปิงปิง [20 พ.ค. 53 16:25] ( IP A:183.89.190.77 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
   ไม่มีคำแนะนำให้นะค่ะ

แต่ก็ขอให้เข็มแข็ง หาอะไรคลาดเครียดทำจะได้ไม่คิดมากค่ะ

เมื่อคืนนี้ ก็เครียดเหมือนกัน โทรไปหาใครก็ไม่ติด....
โดย: kk [20 พ.ค. 53 17:07] ( IP A:220.255.7.204 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   ก้อเคยรู้สึกนะ ให้นึกไว้ซะว่าการฆ่าตัวตายเป็นบาป
โดย: pam [21 พ.ค. 53 5:38] ( IP A:24.150.221.173 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
   ก็มีหมดแหละ แค่อยากตายก็ไม่ได้จะตายได้ง่ายๆนะ

ต้องใช้ชีวิตต่อไป ตอนนี้เราก็รู้สึกชีวิตไร้ค่า ยังหาจุดไม่เจอเลย ไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไงให้มีค่า
โดย: jk [21 พ.ค. 53 7:38] ( IP A:125.25.142.208 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
    .... แปลกดีนะครับ ตัวผมเอง ตั้งแต่เกิดมา เท่าที่จำความได้ ไม่เคยมีความคิดอยากตาย หรืออยากฆ่าตัวตายเลยสักครั้ง ทั้งๆที่ตัวเองก็ค่อนข้างเป็นคนอ่อนไหวนะครับ ~ ไม่รู้สิ รู้สึกว่า ชีวิตยังเป็นสิ่งสวยงาม ยังมีอะไรให้เราทำ ให้เราใช้ชีวิตอีกเยอะ ไม่รู้จะตายไปทำไม ถึงจะใช้ชีวิตค่อนข้างคุ้มแล้วก็เหอะ แต่ก็ยังอยากใช้ชีวิตมันต่อไปเรือยๆ

.... ยิ่งเห็นโลกมาเพิ่มขึ้น ยิ่งได้เห็นคนหลายๆคนที่เค้าด้อยโอกาส หรือว่า เข้าเฉียดใกล้กับความตาย เค้าเหล่านั้นยังไม่เคยอยากตาย ยังอยากจะมีชีวิตต่อไปนานๆ แล้วเรามีสุขภาพแข็งแรง เรามีโอกาสที่ดีกว่าเค้า แล้วจะรีบตายไปทำไมล่ะ ? เดาว่าปิงปิง น่าจะยังไม่บวช พี่ว่า น่าจะถือโอกาสว่างๆแบบนี้ ลองไปบวชสักพรรษานึง หรือสัก สองสามเดือน ดูดีใหมครับ เข้าหาธรรมะ ศึกษาความสงบ อาจจะได้ข้อคิดดีๆ หรืออาจจะเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ช่วยเสริมความแข็งแกร่งให้จิตใจเราก็ได้นะครับ ...
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [21 พ.ค. 53 9:40] ( IP A:125.25.230.103 X: )
ความคิดเห็นที่ 6
   ไม่มีใคร ที่จะมีความทุกข์ หรือกราฟชีวิตตกต่ำไปตลอด เมื่อถึงจุดต่ำสุดแล้ว ในที่สุด ก็ต้องค่อยๆ ไต่ขึ้น
สู้ต่อไปค่ะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว
โดย: มุกลิน [21 พ.ค. 53 15:32] ( IP A:125.26.208.90 X: )
ความคิดเห็นที่ 7
   มุกลินพูดถูก พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว

เราพยายามหาความรักมาตลอด แต่ไม่เจอเลย ทำไมจึงไม่สามารถมีคนที่มารักเราจริงๆได้ แล้วสามี ภรรยาคู่อื่นเค้าอยู่กันได้ไง
โดย: jk [21 พ.ค. 53 21:58] ( IP A:125.25.145.122 X: )
ความคิดเห็นที่ 8
   พี่ปิงปิงอาการนี้เค้าเรียกว่าโรคซึมเศร้าจ๊ะ เพื่อนอุ่ยเค้าก็เป็นนะ ก็พยายามอย่าคิดอะไรมากคะพยายามหาอะไรทำ ไปเที่ยวข้างนอกกับเพื่อนๆบ้าง หากิจกรรมทำ ส่วนเรื่องที่เคยผ่านมาที่ผิดพลาดก็อย่าไปหมกมุ่นมากให้คิดสะว่าเราผิดพลาดและมันเป็นแค่อดีต เวลาบ้านพี่จ๊อบมีปาร์ตี้ก็ไปแจมสิคะอันนี้คอนเฟิร์มว่าหายเครียดชัวร์คะ อิอิ ยังไงเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ เรื่องร้ายๆมันไม่อยู่กับเรานานหรอกคะ ยิ้มมากๆ จิตใจสดชื่นคะพี่ปิง ปิง
โดย: เจ้าหญิงซูยุ [30 พ.ค. 53 19:03] ( IP A:58.9.233.186 X: )
ความคิดเห็นที่ 9
   เป็นเหมือนกันเลย บางทีร้องไห้เอง เบื่อ เซ็ง กับสามีมีปัญหาเดิมคือผู้หญิง คนเดิม คนเดียว 4 ปี ผ่านมาก็เหมือนเดิม ไม่มีอะไรดีขึ้น อยากหนีไปให้ไกล แต่ติดลูกเท่านั้น จะทำงัยดี
โดย: เล็ก [4 มิ.ย. 53 3:23] ( IP A:125.27.57.234 X: )
ความคิดเห็นที่ 10
    ขอบคุณทุกๆคนที่แวะมาทักทาย มาพูดคุย มาแบ่งปันความคิดเห็นครับ
สวัสดีพี่ jk น้องเจ้าหญิงซูยุ คุณมุกลิน / คุณ pam / คุณ kk ด้วยครับ

เห็นใจคุณเล็กนะครับ เรื่องครอบครัว เรื่องแบบนี้เป็นอะไรที่ .. พูดยาก
แฟนมีกิ๊ก ก็อยากจะยุให้มีกิ๊กนะครับ แต่ก็ต้องมั่นใจและเอาให้อยู่ครับ
เค้าว่าถ้าคุณผู้หญิงบริหารเสน่ห์ดีๆ จนผู้ชายหลงโงหัวไม่ขึ้น ก็ไม่ไปใหนหรอกครับ ( มั๊ง ) เคยอ่านหนังสือ ผู้หญิงร้าย ผู้ชายรัก ที่กาละแมร์ แปล ถ้ายังไม่เคยอ่าน ลองหามาอ่านดูนะครับ

เป็นผู้หญิง จะเล่นแต่บทนางเอกแสนดี ไม่ไหวครับ มันต้องร้ายบ้าง ?
ถ้าไงแวะมาอีก ก็มาโพสท์กระทู้บ่น ระบาย ปรับทุกข์ คุยกันยาวๆได้เลยเต็มที่นะครับ อย่าเกรงใจ อยากพูดอะไรก็พิมพ์ลงมาเลยครับ นึกอะไรออก ก็ค่อยๆพิมพ์เล่ามาเป็นส่วนๆไปก็ได้ครับ คิดว่าที่นี่เป็นเหมือนบ้าน / กระโถน / ศาลาคนเศร้า อะไรก็ได้ครับ สบายๆครับ มีแต่เพื่อนกันทั้งนั้นที่นี่ครับ ไม่มีใครซ้ำเติมแน่ๆครับ

ที่นี่ยินดีต้อนรับทุกเวลา ทุกเมื่อเชื่อวันครับ แล้วคุยกันอีกนะครับ

คลิกมาโพสท์คุยกันได้เสมอที่บอร์ดชมรมหมีแพนด้าครับ


https://www.pandagroup.pantown.com/

https://www.pantown.com/x_group.php?url=k_board.php&id=9908&name=board1&area=4
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [4 มิ.ย. 53 13:21] ( IP A:118.172.193.43 X: )
ความคิดเห็นที่ 11
   ก็พยายามเข้าใจมานานนะ ผู้ชายพอถึงช่วงหนึ่งมันต้องมีเรื่องผู้หญิง แต่อยากรู้ว่าทำไมเมียหลวงเนี่ยต้องทนใหห้นานฝ่ายเดียวเหรอในเมื่อผู้หญิงกับผู้ชายของเราไม่ยักจะคิด เขามองแค่ความสุขของพวกเขาหรือยังงัย อยากรู้ต้องอดทนไปอีกนานแค่ไหน ในเมื่อผู้ชายไม่คิดจะใยดี ที่อยู่ก็เพื่อลูกทั้งสองฝ่ายเหรอ แต่ทุกวันนี้ไม่มีความสุขไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากอยู่เห็นสิ่งที่เขาทำกับเราซ้ำแล้วซ้ำอีกแต่ก็ไปไม่ได้เพราะสงสารลูก มันทรมานมาก
โดย: เล็ก [5 มิ.ย. 53] ( IP A:125.27.9.229 X: )
ความคิดเห็นที่ 12
    ..... แวะเข้ามาคุยเป็นเพื่อนคุณเล็กครับ ....

ไม่ทราบว่าคุณเล็กอยู่ถึงใหนเหรอครับ ถ้าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป ก็อยากจะชวนมาปาร์ตี้สังสรรค์ พบปะพูดคุยกันบ้างนะครับ อาจจะได้ไอเดียหรือได้ทบทวนสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นนะครับ อยากบอกว่า ถ้าสามารถเปลี่ยนที่อยู่ได้ หรือเปลี่ยนบรรยากาศได้ น่าจะหาโอกาสไปต่างจังหวัด / ต่างประเทศ / หรืออย่างน้อยไปพักบ้านเพื่อนบ้างก็ยังดีนะครับ จะได้ไม่อยู่กับบรรยากาศซ้ำซากจำเจ จ่อมจมกับความคิดในทางลบ คิดมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น ถ้าได้เปลี่ยนที่ทางบ้าง อาจจะทำให้ความรู้สึกดีขึ้นได้นะครับ

เรื่องปัญหาครอบครัวนี้ต้องคุยกันแบบเปิดอกครับ ต้องคุยกันดีๆนะครับ ถ้าใช้ความรุนแรงหรือหยาบคายผู้ชายก็ไม่เอาด้วย เพราะผู้ชายส่วนมากแพ้มารยาร้อยพันเล่มเกวียนครับ และที่สำคัญเรื่องเซ๊กส์ก็มีส่วนนะครับ นอกจากโทษฝ่ายอื่นแล้ว อย่าลืมสำรวจตัวเองด้วยนะครับ ถ้าปรับตรงใหน หรือพัฒนาส่วนใหนได้ ก็รีบปรับเลยครับ แต่ถ้ามันถึงขีดสุดแล้ว ไม่มีทางแล้วก็ต้องมองหาลู่ทางครับ

ถ้าคุณเล็กทำงานไปด้วย ก็สบายไปได้เปราะนึง เคยมีคนบอกว่าถ้าเรามีงานทำ หาเงินได้ ผู้ชายก็จะให้เกียรติในระดับหนึ่งครับ แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะมีหลายปัจจัยที่ทำให้ผู้ชายนอกลู่นอกทางได้ ( อันนี้ผมรู้ดี - อุ๊บส์ ) ผู้ชายบางทีก็คิดไม่เป็นนะครับบางเรื่อง ถ้าบอกได้ เตือนได้ ก็น่าจะลอง แต่ถ้าไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ ก็น่าจะลองพิจารณาเรื่องแยกกันอยู่บ้าง เด็กสมัยนี้ผมคิดว่าเข้าใจได้นะครับ การต้องทนอยู่ ใช้ชีวิตทุกวันอย่างทุกข์ใจ ผมว่าทำให้เสียสุขภาพจิต และทำให้ตัวเราทรมานเปล่าๆ

สมัยนี้คุณผู้หญิงที่เป็น แม่เลี้ยงเดี่ยว ก็มีอยู่เยอะแยะนะครับ แถวๆนี้ก็น่าจะมีหลายคนนะครับ แต่เดาว่าหลายๆท่านคงจะงานยุ่ง อาจจะแวะมาอ่านแต่ไม่มีเวลามาทักทายกัน ใช่ใหม๊ เจ๊ Ami / คุณน้ำสวีเดน และท่านอื่นๆ เงียบกันเชียว ~ วันหยุดถ้าคุณลูกไม่ติดเรียนหรือกิจกรรมที่ใหน ก็ลองพยายามดึงคุณสามีให้ร่วมกิจกรรมครอบครัวสิครับ นึกไรได้ก้อเอาเลย ไหว้พระ 9 วัด นั่งเรือเที่ยว นั่งรถไฟเที่ยววันหยุดกับการรถไฟไทยก็ไม่เลวนะครับ มีวิ่งหลายเส้นทาง สนุกสนานครับ ~
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [5 มิ.ย. 53 13:18] ( IP A:58.8.105.46 X: )
ความคิดเห็นที่ 13
   ขอบคุณมากค่ะที่แนะนำแต่ทำมาทุกทางแล้ว ยิ่งเรื่องคุยอย่าหวัง คุยมาสามรอบแล้ว พูดแบบเดิมแล้วก็แอบทำไม่ให้เรารู้พอจับได้ล่าสุดไปคุยกับผู้หญิงเป็นรอบที่สองมันก็ได้คำตอบเหมือนเดิมไม่มีอะไรเพื่อนกัน แถมยังบอกอีกว่าปัญหาครอบครัวของเราไม่เกิดจากเขามันมีอะไรมากกว่านั้น พอเรากลับมาคุยกับสามี สามีไม่ตอบบอกไม่เคยคุยอะไร(ด้วยนิสัยไม่เคยด่าใคร เวลาจับได้ก็งอนแต่ไม่เคยโวยวายหรือด่าทอกันสักครั้งเพราะไม่ชอบต้องการพูดดีเป็นทั้งสองคนนะสามีก็ไม่เคยพูด่าหรือพูดดัง ๆ ใส่กัน) เพียงแต่ว่าหลังจากถามไปว่าสรุปจะเอายังงัย จะทำยังงัยต่อ เราเบื่อกับปัญหาเดิมๆ ผูหญิงคนนี้เท่านั้น(แต่งงานกันมา11ปีแล้ว ก็ไม่เคยมีเรื่องอะไร จะไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่เคยว่า เพราะเราถือว่าเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย ที่ผ่านมามีอะไรก็จะเล่าให้เราฟังว่าไปไหนบ้างทำอะไร เราก็เชื่อใจตลอดไม่เคยคิดเลยว่าจะมี เราค่อนข้างให้เกียรติเขาเรื่องที่ทำงานเรื่องเพื่อนไม่เคยเข้าไปยุ่งอยากทำอะไรก็แค่บอกก็จบ แต่มาจับเรื่องผู้หญิงคนนี้ได้ แถมยังสารภาพว่าชอบด้วย ฝ่ายหญิงก็เขียนจดหมายมาบอกนะว่ารู้สึกดีๆ กับสามีของเราแถมยังsms หากันตลอด ขนาดไปเที่ยวกับครอบครัวนะยัง sms หากัน
อีกสามีลืมโทรศัพท์ไว้กับเรา บังเอิญsms มา เราเห็นก็เปิดดูเพราะชื่อไม่คุ้น สามีเมมชื่อไว้อีกชื่อ พอเราบอกก็วางหน้าไม่ถูก แต่เราสิไม่รู้จะทำยังงัย ลูกกำลังเล่นน้ำทะเลสนุกก็กลัวลูกหมดสนุกอีก หน้าชื่นอกตรมเลยรู้ว่าเป็นงัย นี่เป็นเรื่องเมื่อ 4 ปีก่อนนะ ที่ผ่านมาก็จับได้เรื่อยๆ แต่ไม่อยากพูดถ้ามากไปก็จะพูด แต่ผลก็ออกมาเหมือนเดิม ขอหย่าก็ไม่ยอม ขอแยกกันอยู่ก็ไม่ยอม ก็ไม่รู้จะทำงัย ขนเสื้อผ้าให้ไปสองรอบแล้วแต่ไม่ไป อ้อ..เกือบลืม หลังจากคุยกับผู้หญิงคนนี้ล่าสุด พอมาพูดกับสามีบอกขอพูดแบบครั้งสุดท้ายนะเบื่อปัญหาเดิม ๆ เขาบอกจะไม่โทร.หาอีกแต่จะคุยเรื่องงานเท่านั้น แล้วเขาก็ห่างเราไปด้วยจนรู้สึกได้เลย (ก็พอดีทำอพาร์ทเม้นที่บ้านแม่สามีเสร็จได้ 8 เดือน ) สามีก็เอาตรงนี้เป็นข้ออ้างด้วย สองเดือนแล้วเสาร์อาทิตย์ไม่อยู่บ้านกลับบ้านก็ 4-5 ทุ่มทุกวัน ตอนนี้นะพยายามโฟกัสที่ลูกไม่อยากคิด แต่มันก็ยาก แค่ไม่อยากเห็นหน้าไม่อยากรู้ว่าเขาทำอะไรบ้างไม่อยากเห็นสิ่งที่เขาทำกับเราด้วย
โดย: เล็ก [6 มิ.ย. 53] ( IP A:125.27.23.51 X: )
ความคิดเห็นที่ 14
    .... เมื่อวานคุยกับคุณคิว หน้าห้องแชทบ้านหมี ไม่รู้ว่าเป็นใครมาอำ หรือเป็นแฟนคุณเล็กเข้ามาคุยหรือเปล่าก็ไม่รู้นะครับ ? เห็นเขาบ่นปรับทุกข์ว่า เผลอนอกใจแฟน แต่พยายามเลิกแล้ว ผู้หญิงไม่ยอมเลิกด้วย ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ( หมายถึงกิ๊กน่ะครับที่ไม่ยอมเลิก ) แล้วทีนี้พอจะกลับไปงอนง้อขอคืนดีกับคุณภรรยาที่บ้านก็ เจอคุณภรรยาทำหมางเมินไม่ยอมให้อภัย เห็นเขาเศร้าใจก็สงสาร

.... เรื่องผัวๆเมียๆ อะไรให้อภัยได้ก็น่าจะให้อภัยกันครับ แต่ถ้าผิดเกินอภัยจริงก็คงต้องหาคนใหม่ เนี่ยก็บอกให้คุณคิว แกมาโพสท์กระทู้ไว้ที่บอร์ด ก็ไม่เห็นมาโพสท์ สงสัยจะกลับไปคืนดีกับแฟนแล้วหรือเปล่าก็ไม่ทราบได้ ? เรื่องคุยกันแล้วไม่เข้าใจ ตรงนี้ก็น่าเห็นใจครับ แต่ถ้าคุยกันแล้วคิดว่าทุกอย่างไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว ผมคิดว่าการเริ่มแยกกันอยู่ แยกห้องนอน หรือเตรียมตัวหย่า ก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดนะครับ ถ้าเขาไม่ยอมหย่าจริง ก็น่าจะหาหลักฐานฟ้องหย่า เรียกค่าเลี้ยงดูเอาซะเลยน่าจะดีนะครับ ( เด๋วนี้เขามีบริการนักสืบออกแยะไปครับ )

.... สมัยนี้ผู้ชายมีน้อยมั้งครับ กลายเป็นเก้งกวางก็เยอะ เหล่าชะนี เอ๊ย คุณสุภาพสตรีก็เลยต้องแย่งกันหน่อย อุ๊บส์ ~ ยังไงคุณเล็กก็ต้องรักตัวเองให้มากๆครับ มีคนมักให้คำแนะนำว่า ผู้หญิงต้องอย่าหยุดสวย ทำตัวให้สวยให้เริ่ดให้เป็นนางฟ้าเค้าไว้ นางมารคงจะสู้ไม่ได้หรอก ( มั้ง ) ครับ เพิ่มเสน่ห์ให้มากขึ้น บริหารเสน่ห์ ถึงจะมีลูกโตแล้ว หรือแต่งงานนานแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องทำตัวแบบป้าแก่ๆน่าเบื่อนี่ครับ สาวๆสมัยนี้ 40 ยังปิ๊งก็มีเยอะแยะไปนะครับ แฟนไม่กลับบ้าน เราก็ออกเที่ยวบ้างก็ได้ เพื่อนฝูงยังพอมีเหลืออยู่ใหมครับ ถ้าฝากลูกไว้กับคนโน้นคนนี้ได้ก็ฝากไว้แล้วก็ลุยเลย หรือถ้าคุณลูกโตพอแล้วก็พาไปเที่ยวด้วยกันซะเลย

.... ไม่แน่ใจว่าคุณเล็กเป็นคนถือเงินครอบครัวหรือเปล่า ถ้าถือเงินอยู่ ก็ใช้ ใช้ให้มันเยอะๆไปเลยครับ เงินทองนอกกายไม่ตายก็หาใหม่ได้ ถ้าให้ไปหมดกับกิ๊กก็น่าเสียดายนะครับ ถ้าไม่ได้ถือ ก็หาทางใช้หมองนั่งมาธิ ให้เงินก้อนนั้นมาอยู่กับเราให้มากที่สุดสิครับ อย่างน้อยการใช้เงินทำให้คนเราคลายเครียดได้นะครับ ลองทำอะไรผาดโผนดูบ้างก็ไม่เลวนะครับ เช่น โดดบันจี้จัมพ์ เป็นไงครับ หรือไม่ก็ .. ชวนคุณสามีไปทำบุญวัดพระบาทน้ำพุ ไปสัมผัสชีวิตคนในนั้น อาจจะทำให้ได้สำนึกขึ้นมานิดๆก็เป็นได้นะครับ .. แถมอีก ถ้าแฟนชอบไปเสียน้ำนอกบ้าน คุณเล็กน่าจะรีดพิษให้หมดทุกวันๆๆนะครับ จะได้หมดฤทธิ์ อิอิ ~
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [6 มิ.ย. 53 13:33] ( IP A:115.87.215.207 X: )
ความคิดเห็นที่ 15
   แวะเข้ามาอ่านไปหลายรอบแล้ว แรกๆก็ไม่คิดว่าอยากจะตอบอะไร
แต่อ่านไปๆมันรู้สึกว่าน่าจะเข้ามาทักทายด้วย เพราะเผอิญผมก็เคยเป็นผู้ชายแบบนั้นมาก่อนเหมือนกัน สำหรับเรื่องคุณเล็กโดยเฉพาะนะครับ

ส่วนเจ้าของกระทู้นี่ผมเชื่อสนิทใจครับ ว่ายังไง๊ยังคุณก็สามารถเอาตัวรอดจากสถานการณ์แบบนี้ไปได้
คุณมีกิจกรรม คุณมีสิ่งทดแทน ที่พอจะทำให้คุณไม่กลับไปทำแบบที่พูดมาแน่นอนครับ

กลับมาที่เรื่องของคุณเล็กครับ อย่าไปโทษผู้ชายฝ่ายเดียวนะครับ
เพราะในอดีตที่ผ่านมาผมก็ทำแบบนี้มาแล้ว
ผมก็ไม่ได้โทษเมียผมนะครับ ที่มีเพื่อนเธอติดตามมาเที่ยวบ้านผมหลายต่อหลายคน แถมยังมาชวนครอบครัวผม ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันบ่อยๆ
1 ในบรรดาเพื่อนของเมียผมนี่เอง มันเกิดมามีอะไรเลยเถิดจนกู่แทบไม่กลับ เหตุก็เพราะเมียผมไว้ใจเธอให้มาเที่ยว-ไปเที่ยวกับผมบ่อยๆ
หักห้ามใจเต็มที่แล้ว พยายามที่จะไม่ให้เรื่องมันเกิดขึ้นก็แล้ว สุดท้ายเรื่องมันก็เกิดขึ้นมาจนได้
เขาทำงานด้วยกัน ผมทำงานอยู่อีกแห่ง เวลาแวะไปรับหรือเวลาพาลูกไปส่งที่ทำงานแม่ มันรู้สึกว่าผมมีความผิดอย่างใหญ่หลวง ที่เรื่องมันเกิดขึ้นมาแบบนั้นน่ะครับ
ก็ไม่อยากให้เพื่อนเขารู้สึกเสียหน้า ไม่อยากให้ฝ่ายหญิงเขาเสียหาย และยิ่งไม่อยากให้ครอบครัวผมต้องเดือดร้อน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม

ผมหาทางออก หาวิธีแก้อยู่นานนับเป็นปีเหมือนกัน เพื่อรักษาครอบครัวให้กลับมาอยู่เป็นปรกติสุข
เมียผมก็ไม่รู้ว่าใจเธอทำด้วยอะไรนะครับ แรกๆก็ร้องแรกแหกกระเฌอ ทะเลาะกับผมแทบทุกครั้งที่เจอหน้ากัน
สุดท้ายเธอเงียบครับ เงียบจนผมกลัวว่าเธอจะหนีไปจากผม ลูกเรายังอายุแค่ไม่กี่ขวบทั้ง 2 คน ผมก็รักทั้งลูกและเมียละนะ
คนอื่นที่ผ่านเข้ามานอนกับผมเพียงชั่วครั้งชั่วคราว มันจะไปมีอะไรเทียบได้กับเมีย ที่อยู่กินกันมาราวสิบกว่าปีเหมือนครอบครัวคุณ
ความใหม่และความสาว(เพื่อนเมียผมเด็กกว่าเมียผมสักห้าหกปี) แน่นอนทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นเวลามีอะไรกับน้องคนนั้น
แต่ก็ไม่มีอะไรที่จะสามารถดึงผม ให้ออกจากครอบครัวผมไปได้
จนในที่สุดผมก็บอกเลิกกับน้องคนนั้น แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเหมือนกัน เพราะผมดันไปทำเรื่องที่ไม่น่าจะทำขึ้นมาแบบนี้น่ะครับ

เอาเป็นว่านะ ผู้ชายเราแทบทุกคน มันมีนิสัยคล้ายกันอยู่อย่างครับ
คือพอมีของใหม่ พอมีของแปลก หรือของที่น่ากินมาอยู่ใกล้ๆตัว มันก็อดที่จะหาทางชิม หาทางกินไม่ค่อยได้น่ะครับ
กินแล้วส่วนมากก็จะแล้วกันไป เพราะครอบครัวย่อมมาก่อนเสมอ
ปัญหามันอยู่ที่ฝ่ายที่ถูกกินนั่นแหละครับ รู้ทั้งรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีครอบครัวแล้ว แต่ก็ยังพยายามที่จะเอาตัวมาอยู่ด้วยให้ได้ จะว่าเพราะรักก็คงไม่ใช่หรอกนะผมว่า น่าจะเป็นเพราะผู้ชายมีฐานะดีพอตัว หรือหน้าที่การงานเหมาะที่จะเอาไปครอบครองอะไรทำนองนั้น
จึงพยายามทำทุกวิถีทางที่จะครอบครองให้ได้ เอากันทุกทางที่จะให้มันได้เขามาว่ากันยังงั้นก็ได้
ผมเองเจอทั้งตัวเอง เจอกับเพื่อนๆรอบข้างอีกหลายคน ส่วนมากแล้วแทบทุกคนเลยนะ มักจะลงเอยที่เลิกลากันไปกับผู้หญิงคนใหม่ เพราะครอบครัวย่อมมัดใจผู้ชายได้เสมอๆแหละครับ
มีเพียงคนเดียวในที่ผมพบมา เพื่อนสนิทผมเอง ทำงานด้วยกันมาเกือบ 20 ปี ที่จริงมันก็รักเมียรักลูกมันมากพอๆกับผมนะ
แต่เมียมันมีข้อเสียเพียงอย่างเดียว คือปากไม่ยอมหยุดไม่ยอมพอครับ ตามด่าตามเช็ดในทุกๆที่ๆเพื่อนผมไป จนมันรู้สึกอายที่เรื่องบานปลายไปจนขนาดนั้น
มันไปได้นักร้องคาเฟ่เป็นเมียน้อยครับ ช่วงแรกๆก็แค่อ๊อฟออกไปนอนกันเป็นเรื่องสนุกเท่านั้น แต่น้องคนนั้นเขาไม่เคยพูด ไม่เคยด่า ไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย หน้าตา-อายุก็ถือว่าใช้ได้เท่านั้นเอง
แต่สุดท้ายเจ้าเพื่อนผมมันไปจากเมียมันจริงๆ ไปเอาคนที่มันไม่คิดว่ามันจะเอามาเป็นเมีย เพราะเป็นผู้หญิงที่ทำงานกลางคืน ที่ผู้ชายสามารถพาไปนอนได้ทุกคน ด้วยเงินค่าตัวตามที่เธอเรียกร้องเท่านั้น
นี่ขนาดผมไปอยู่ต่างประเทศซะนาน ยังได้ข่าวว่าทุกวันนี้เพื่อนผมคนนี้ ยังอยู่กินกับน้องคนนี้มานานนับสิบปีเข้าไปแล้ว เป็นเพราะเหตุอะไรเรื่องนี้ ผู้หญิงต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อนครับ

ใจเย็นเข้าไว้หน่อย พูดกับเขาดีๆ อย่าไปจี้จุดที่ทำให้เขารู้สึกผิด
เอาลูกๆมาโน้มน้าวจิตใจเขา ให้หันกลับมาทำให้ครอบครัวมีสุข
พยายามทำให้เวลาว่างเขามีให้น้อยลง แล้วทุกๆอย่างมันจะค่อยๆดีขึ้นเองครับ
ผู้ชายแทบทุกคนมักจะหนีไม่พ้น น้ำร้อนปลาเป็น-นำเย็นปลาตาย (ใจ) อะไรทำนองนั้นแหละครับ
ขออวยพรให้คุณจงผ่านพ้นเหตุร้ายนี้ ไปได้ด้วยดีนะครับ
โดย: คนยูเอสเอ [6 มิ.ย. 53 20:45] ( IP A:174.49.109.41 X: )
ความคิดเห็นที่ 16
   เราว่า นายควรไปหาหมอ อ่ะ เชื่อเราดิ เพื่อตัวเอง และคนที่รักคุณ
โดย: jong jong [10 มิ.ย. 53 13:50] ( IP A:58.8.143.28 X: )
ความคิดเห็นที่ 17
   รู้สึกท้อแท้อยากตาย/หมดหวัง
โดย: pom [19 ก.ค. 53 20:21] ( IP A:61.90.94.122 X: )
ความคิดเห็นที่ 18
   เราเป็นลูกกำพร้า หนังสือก็เรียนแค่ ป.3 ไม่มีโอกาส ไม่มีเงิน
ไม่มีพี่น้อง มีปัญหาก้อไม่รู้จะปรึกษาใครได้
โดย: pom [19 ก.ค. 53 20:25] ( IP A:61.90.94.122 X: )
ความคิดเห็นที่ 19
   อยากตายให้รู้แล้วรู้รอด ไม่รู้จะเกิดมาทำไม
โดย: pom [19 ก.ค. 53 20:26] ( IP A:61.90.94.122 X: )
ความคิดเห็นที่ 20
   มาปรึกษาที่นี่แหละครับ อย่าเพิ่งคิดตายเลย ชีวิตมีอะไรให้ทำมากมาย
คลิกมาตรงนี้ครับ

https://www.pantown.com/group.php?display=board&id=9908&name=board1&area=4

คลิกตั้งกระทู้ใหม่แล้วก็เล่าเรื่องราวของคุณ pom แบบยาวๆมาได้เลย
รับรองได้ว่ามีคนอ่าน แล้วก็มีคนพร้อมให้คำปรึกษา กำลังใจ ฯลฯ
เพียบครับ คนเรียนไม่สูง บางคนหาเงินได้มากกว่าคนจบสูงๆเยอะไปครับ ใหนๆก็เข้าเน็ทมาได้แล้ว ก็มาคุยเป็นเพื่อนกันดีกว่าครับ
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [21 ก.ค. 53 14:25] ( IP A:125.27.44.102 X: )
ความคิดเห็นที่ 21
   เปนเหมือนกันเลย อยากทำนะแต่ก็คิดอีกแบบว่าถ้าเราตายไปพ่อแม่คงเสียใจ แต่คิดงี้แง่คงจะดีเมื่อไม่มีใครเห็นความดีจะอยู่ไปทำไม เครียดพอกันเลย แต่ชีวิตก็ต้องสู้
โดย: ซึมเส้า [21 ก.พ. 54 23:38] ( IP A:58.8.96.175 X: )
ความคิดเห็นที่ 22
   ตอนนั่งพิมพ์อยู่ฉันร้องไห้แบบเสียสติ น้ำตาไหลไม่หยุด เพราะอะไรหรอ..เกลียดตัวเองที่ไม่รักดี กล้าทำร้ายใจสามีและลูกๆ ดวงใจอีกดวงก้อคือแม่..ฉันสร้างกรรมอันใหญ่หลวง ซึ่งให้อภัยไม่ได้เลย
ฉันสำนักผิดแล้ว..แต่ไม่รู้จะแก้ยังไงมันมืดไปหมด"อยากตายที่สุด"
โดย: Nataya [24 พ.ค. 55 15:07] ( IP A:110.49.227.180 X: )
ความคิดเห็นที่ 23
   ใจเย็นๆก่อนนะครับ สติสำคัญที่สุด ไม่มีกรรมใหนที่ให้อภัยไม่ได้ อยู่แต่ว่าคนนั้นเค้าจะให้อภัยหรือเปล่า ทุกปัญหามีทางออกนะครับ ค่อยๆปรับตัวปรับใจกันไปครับ
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [24 พ.ค. 55 22:47] ( IP A:115.87.39.68 X: )
ความคิดเห็นที่ 24
   เราเองก็...กำลังจิตตกล่ะ
ความคิด อยากตายจังเว้ย เข้ามาในหัวบ่อยจัง
หดหู่เศร้าหมอง ซึมเศร้า จะเป็นโรคจิตไปยังนะเรา
ต้องพบแพทย์รึป่าวนะ...
เราเหม่อลอยมาสักพักใหญ่ๆแล้ว
แต่โดยส่วนตัวเราเป็นคนไม่สุงสิงใคร
ไม่มีสังคมนักเข้ากับคนไม่เก่ง
รู้สึกเสียเซลฟ์ง่ายมากและจะหลบอยู่คนเดียว
ฮ่าๆตลกนะ
แต่เราเป็นคนขยันนะ
เราเรียนเก่ง ขยันทำงาน แต่อย่างที่เขาว่า
เรียนเก่งทำงานเก่งอย่างเดียวอยู่ในสังคมไม่ได้หรอก
ข้อนี้เรารู้อยู่แก่ใจ
เราได้แต่หวังว่าคงมีสักคน เพือน คนรัก พ่อแม่ หรือใครที่จะเข้าใจเราได้สักคน...

เราคบแฟนมา 8 ปี กำลังจะแต่งงานและเขาเป็นคนเดียว
ที่ทำให้เรารู้สึกว่าไม่ได้ตัวคนเดียวแม้จะไม่มีเพื่อนไม่มีสังคมมาก

แต่เราเสียเขาไป เราเลิกกันแล้ว เราจับได้ว่าเขานอกใจเรา
เลิกกันมาหลายเดือนแล้วล่ะ

ตอนนี้เหมือนเสียทุกอย่างไป เสียคนรักเสียคนที่เคยเข้าใจ

เราผ่านช่วงอกหักที่ร้ายแรงนั้นมาได้
แต่ทุกวันนี้ก็ยัง หดหู่อยู่บ้าง
ก็ได้งานหนักๆมาช่วยทำให้ไม่คิดอะไรมาก

แม้จะมีงานมีการทำ มีเงินเดือนที่สูง
มีโอกาสไปเรียนต่างประเทศ
เงินทองมีไม่ได้ขาดหรือยกจนอะไร

แต่เราทำไม ทำไมไม่มีความสุขเลย
เราไม่ค่อยยิ้มนัก หน้าจะนิ่งๆ เป็นมาแต่เด็กๆแล้ว
เราเป็ฯลูกคนสุดท้อง และเหมือนทุกคนคาดหวังสูง
และเราก็ทำได้ดีมาตลอด เราซิ่วจากสถาปัตมาเรียนที่กรุงเทพตอนนี้
กำลังจะจบแล้ว อ.ก็รักและคาดหวังสูง
เราหมือนคนที่กดดันตัวเอง ไม่เคยมีความสุขกับชีวิต
เกลียดตัวเอง ไม่พอใจตัวเองบ่อยๆ
อ่อ เราอยุ่คนเดียวแต่เด็กๆ แม่เราอยู่ต่างประเทศกับพี่สาว
ที่บ้านก็มียาย เราไม่ค่อยชอบคนที่บ้านเรา
เราเหมือนคนอกตัญญูเลย...นึกแล้วเราเป็นคนที่นิสัยแย่จัง
เราไม่ชอบที่บ้านเราเป็นคน เอาเปรียบคนอื่น
พูดจาส่อเสียดว่าร้ายคนอื่น เอาดีเข้าตัวเอง และพูดเสียงดัง
เราไม่ชอบกลับบ้านเลย เราชอบหนีไปอยู่ที่อื่น
และนั้นคงเป็นเหตให้เราต้องไปเรียนที่ไกลๆและไม่กลับบ้าน
และไม่พูดคุยไม่บอกปัญหาของเรากับใคร
เราไม่มีที่พึ่งเลย เรากลัวว่าเราจะกลายเป็นแบบที่บ้านเรา
ที่เขาบอกว่าเป็นกรรมพัน เป็นญาต เป็นพี่น้องกันจะนิสัยเหมือนกัน
เรากลัวว่าเราจะเป็นคนไม่ดี และตอนนี้เราเกลียดตัวเองมากเลย เฮ้ออ...
เสียใจจัง...ไม่รู้อธิบายความรู้สึกตัวเองตอนนี้ยังไงน้ำตาคลอ...

เรื่องเพื่อนเราพยายามนะ พยายามสดใสอยากมีเพื่อนๆเหมือนกัน
แต่พอ เข้าไปกลุ่มเพื่อนจะรู้สึกวางตัวไม่ถูก
ทำไรไม่ถูก กลายเป็นตัวตลก
แล้วเราก็ไม่กล้าไปคบกับใคร ไม่กล้าเล่าเรื่องตัวเองให้ใครฟัง

ตอนนี้คงมี แค่ อินเตอร์เน็ตล่ะมั้งที่พอที่จะระบายอะไรได้
อย่างน้อยๆ ก็คงจะช่วยให้เรา หายเครียด ได้ระบายบ้าง
คงไม่คิดสั้น ฆ่าตัวตายไปจริงๆ
(เราเป็นห่วงแมวที่เลี้ยงไว้ 2 ตัว ถ้าเราตายไป)
ใจก็ห่วงแม่ เรายังไม่มีโอกาสได้ตอบแทนคุณท่านเลย
แค่คิดจะฆ่าตัวตายก็อกตัญญูมากแล้วเน้อ เฮ้ออออ
แม่จ๋าแม่รู้ไหม๊หนูกำลังเป็นโรคซึมเศร้า หนูไม่กล้าบอกแม่ (ฮือ)


ไม่รู้ใครจะเข้าใจไหม๊
ไม่ต้องอ่านก็ได้นะ
แต่ขอบคุณที่ที่ว่างตรงนี้ ที่ให้เราได้ระบาย

สบายใจขึ้น 20เปอเซน (พิมไปน้ำตาไหลไป)
อาการหนัก....

ภายนอกดูเข้มแข็ง ข้างในนั้นช่างหนาวเหน็บ

ปล.วันแม่เราตั้งใจจะโทรหาแม่ ขอให้คุณแม่เราและคุณแม่เพื่อนๆมีความสุขด้วยนะคะ
ปล.สองเราว่าจะไปวิปัสนาล่ะ คิดว่าอาจจะมีคำตอบให้เรา เราอยากลองทุกทางที่เป็นไปได้
อยากออกจากทุกนี้สักที...สาธุด้วยเถอะขอให้ผ่านพ้นนรกในใจนี้ไปได้ ขอให้เราเข้มแข็งและผ่านมันไปได้
T__T เหนื่อยเหลือเกิน...
โดย: เอมิกา [10 ส.ค. 55 21:42] ( IP A:27.130.16.157 X: )
ความคิดเห็นที่ 25
   ความคิดอยากตายวูบเข้ามาในสมองทุกครั้ง เวลาที่เราไม่สามารถแก้ปัญหาที่เราสร้างมันขึ้นมาเองได้ ครั้งนี้ไร้ซึ่งทางออก ไม่มีใครเอื้อมมือเข้ามาช่วยเหลือเราได้เลย เหมือนครั้งที่ผ่านๆมา รู้ว่าการคิดฆ่าตัวตายมันบาป แต่มันวูบเข้ามาเสมอๆ มันท้อแท้ ยากที่คนปกติสุขเค้าจะเข้าใจได้ดีเท่ากับคนที่ประสบปัญหานี้ด้วยตนเอง
โดย: bearar [9 ต.ค. 55 20:42] ( IP A:115.67.71.46 X: )
ความคิดเห็นที่ 26
   มาตอบช้าไปหน่อยขออภัยครับ ไม่นึกว่ามีคนมาตอบ ถ้าใครหลงมาอยากเชิญชวนมาโพสท์ที่บอร์ดชมรมหมีแพนด้านะครับ จะเห็นเร็วกว่าครับ หรือจะโพสท์ไว้ก็ตามสะดวกนะครับ ที่นี่ระบายได้เต็มที่อยู่แล้วครับ คุณเอมิกาคงไม่ได้เข้ามาอ่านแล้วมั้ง ขอบคุณที่ใช้ที่นี่ระบายนะครับ ผมไม่ปลอบใจนะ แนะนำทุกคนที่รู้สึกแย่ๆกับชีวิต ลองหาหนังดีๆสักเรื่องดู The diving bell and butterfly ก็ได้ หายากไปก็เอาแบบฮาๆ Good luck Chuck หรือ Aftershock ก็ดีครับ ถ้าหนังสือก็แนะนำ แก้วไดอารี่ เล่ม 1 อ่านแล้วคุณจะรู้สึกไม่อยากตายทันที ( แต่อย่าเชื่อตามหนังสือทั้งหมดนะครับ มันไม่ใช่เรื่องจริงร้อยเปอร์เซ็นต์ )
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [9 ต.ค. 55 23:34] ( IP A:124.122.62.3 X: )
ความคิดเห็นที่ 27
   แต่ถ้าชอบหนังไทยก็ขอเชียร์ Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ อ้อ เราไม่มีหนังฟีลกู๊ดให้หรอกนะ / ไม่ได้ขอให้มารัก ก็ไม่เลวครับ
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [9 ต.ค. 55 23:36] ( IP A:124.122.62.3 X: )
ความคิดเห็นที่ 28
   เจ้าของกระทู้สู้ๆนะ เราเองก็เป็นเหนื่อยและท้อจนอยากฆ่าตัวตาย แต่คิดว่าไม่อยากตายอ่ะ ถ้าตายไปก็เกิดเป็นเด็กอีก (ชีวิตตอนเด็กๆเราค่อนข้าวยากลำบาก) ถึงถ้าใครไม่ยิ้มให้เราอะนะ หมาเรามันก็ยิ้มให้เรา มันมองตาเลยว่าเจ้าของมันมีความสุขหรือทุกข์ เราก็ยังไม่อยากตาย หมาเรามันเป็นห่วง เจ้าของกระทู้ถ้าคิดฆ่าตัวตายก็มาตายด้วยกันนะ 55555+
โดย: เอ๋ [21 ต.ค. 55 9:45] ( IP A:118.172.115.42 X: )
ความคิดเห็นที่ 29
   ขอเพิ่มเติม รู้สึกดีนะที่มีเพื่อนที่เป็นคล้า่ยๆกัน เพราะคนทั่วไปเขาไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่าทำไมพวกเราถึงเป็นแบบนี้ เขาก็มาว่าหาว่าเป็นบ้า ติ๊งต๊อง เพื่อนทั่วๆไปเขาก็มะค่อยเข้าใจอะ แบบเดียวกันก็ไม่รังเกียจกันดีนะ
โดย: เอ๋ [21 ต.ค. 55 9:56] ( IP A:118.172.115.42 X: )
ความคิดเห็นที่ 30
   ปล. อาการแบบนี้ก็เป็นแค่บางครั้ง แต่ไม่ได้ตลอดเวลา .. @-->---
เป็นกำลังใจให้คนซึมเศ้ราทุกคน
โดย: เอ๋ [21 ต.ค. 55 10:12] ( IP A:118.172.115.42 X: )
ความคิดเห็นที่ 31
   รู้สึกหดหู่ เเละเศร้ามาค่ะ สอบไม่ติดหมอ เศร้าจังเลย ทําไงดีค่ะ
โดย: SI👍👍👍 [2 ก.พ. 56 19:48] ( IP A:110.49.250.66 X: )
ความคิดเห็นที่ 32
   เราก็คิดอยากตาย ร้องไห้ทุกวัน วันละหลายรอบ ชีวิตมันช่างเลวร้ายนัก นอกจากการทีลูกเกิดมา ก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นซักอย่าง เหนื่อย ท้อมากๆ เหมือนคนเปนโรคประสาทขึ้นทุกวันๆ😰
โดย: Jangnp19_naruk@hotmail.com [7 ก.พ. 56 15:07] ( IP A:14.207.51.178 X: )
ความคิดเห็นที่ 33
   เราเองก็อยากฆ่าตัวตายหลายๆครั้ง เป็นเหมือน จขกท. และ หลายคอมเมนท์ในนี้ ทุกครั้งที่อยู่คนเดียวจะไม่สามารถหักห้ามความคิดได้ ด้วยความที่เราคิดมาก ปากตรงกับใจเกินไป ทำให้คนที่อยู่กับเราต้องทุกข์อยู่บ่อยๆ บางทีก็ไม่อยากจะเกิดมา เกิดมาแล้วเป็นส่วนเกิน สร้างความเดือดร้อน อยากตาย อยากหนีจากความจริงที่แย่ คงไม่ทุกข์เท่านี้ถ้าปัญหาไม่ได้เกิดจากตัวเราเอง เราค่อนข้างแคร์เพื่อนมาก แต่เพื่อนมักเห็นเราเป็นของตายจะทำไงก็ได้ไม่แคร์ เทคแคร์ไม่ดีก็โดนนอย ทั้งๆที่เราไม่เคยนอยใส่ พ่อแม่ก็อยากให้เป็นนั่นนู่นนี่. ดูถูกความฝันของเรา รู้สึกไม่มีใครรักเราอย่างที่เราเป็น รู้สึกอยากเกิดมาเป็นคนอื่น ที่ไม่ใช่ตัวเอง อยากหายไปจากโลกนี้ ระบายให้ใครฟังก็ไม่ได้ ญาติไม่รัก เพื่อนไม่สน คนอย่างเรามันดูไร้จุดยืนมากๆ จะยืนตรงไหนก็ไม่สามารถสนองความต้องการใครได้ ได้แต่เฟคสร้างหน้ายิ้มแย้มไปวันๆ เราดีใจที่ตรงนี้ยังเป็นจุดยืนเล็กๆให้เราได้ถ่ายทอดบ้าง ยังรู้สึกดีบ้างที่ไม่ได้เป็นอย่างนี้แค่คนเดียว ของคุณนะคะ
โดย: มะนุย [9 ก.พ. 56 20:45] ( IP A:27.55.7.152 X: )
ความคิดเห็นที่ 34
   เป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ เราก็มีอาการจิตตกเหมือนกัน และไม่ชอบสังคมกับใคร เพราะเราผิดหวังจากพฤติกรรมของคนที่คบด้วย
คือเจอทั้งหักหลังให้ร้าย ผิดใจ แตกหัก คือถ้าสนิทด้วยแล้วมันต้องมาเจอเรื่องแย่ๆ สู้ไม่สนิทกันเลยดีกว่า เราก็ปลีกตัวไม่คุยกับใครลึกๆ
เอาแค่เฮฮาบางครั้ง
ตอนนี้เลยอยากไปปรึกษาคุณหมอดู เพราะก่อนนี้เราเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเอง
แต่ตั้งแต่ไม่ประสบความสำเร็จในการทำงาน(หัวหน้าไม่ปลื้มเราค่ะ)
บางครั้งก็โดนมองข้ามทำให้เราคิดมาก จนรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า

ทั้งๆ ที่คนที่แย่กว่าเรา คืองานการไม่สนใจ
แต่ก็ยังเดินยืดอยู่ได้ ซึ่งเรารู้สึกว่าเราน่าจะมีอาการซึมเศร้ามาเสริม
ทำให้รู้สึกแย่ไปหมด

เราเองก็เคยคิดเรื่องการฆ่าตัวตาย แต่เราไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย
คือบางทีจะคิดว่าเอคนผูกคอตายเนี่ยไม่ทรมานแย่เหรอ
แล้วเวลาเค้าผูกคอตายเค้ามัดปมเชือกยังไง

จากนั้นในหัวเราจะมีขั้นตอนต่างๆ ผุดออกมาโดยมีตัวเองในจินตนาการสาธิตให้ดูอ่ะค่ะ ตั้งแต่ต้นจนผูกคอเสร็จ เท้าไม่ถึงพื้นเลย เห้นตัวเองดิ้นไปมาอย่างทรมาน แต่ในระหว่างที่คิดถึงขั้นตอนนั้นๆ เราไม่รู้สึกว่อยากฆ่าตัวตายเลยแม้แต่น้อย

แต่มันทำให้เราสงสัยว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า
โดย: panpan [17 มี.ค. 56 18:59] ( IP A:115.67.164.194 X: )
ความคิดเห็นที่ 35
   รู้สึกอยากฆ่าตัวตายบ่อยๆค่ะ เหงามาก ไม่มีเพื่อน ไม่มีแฟน ไม่รู้จะอยู่ต่อไปทำไม
โดย: Charairat@outlook.com [11 เม.ย. 56 11:35] ( IP A:49.48.55.164 X: )
ความคิดเห็นที่ 36
   ตอนนี้ อยาก ตายเหมือนกัน เป็น h แล้วยังปิดครอบครัว คนที่บ้าน พร้อมเป็นเกย์ ปกปิด อีกและ ยัง ทำงานให้หน่วยงาน เสียหาย ด้วย ไม่อยาก อยู่แล้ว
โดย: easy [24 เม.ย. 56 20:58] ( IP A:118.172.1.19 X: )
ความคิดเห็นที่ 37
   เคยรู้สึกเหมือนกันค่ะ แต่ทั้งนี้ไม่ได้เกิดจากอาการกดดันทางสภาพแวดล้อมแต่อย่างใด ไม่มีได้คิดว่าตัวเองแย่ อยู่ไปก็รกโลกอะไรไแบบนั้นเลยนะคะ เพราะค่อนข้างรู้จักตัวเองดีพอสมควร แต่ก็ติดตรงนี้ที่เดียวล่ะที่ไม่เข้าใจ บางครั้งอยู่กับเพื่อนยังเป็นเลยค่ะ รู้สึกอยากตายขึ้นมาเสียเฉยๆงั้นแหละ มันวูบเดียวเลยจริงๆแต่จะขึ้นอยู่กับว่า ณ ตอนนั้นอยู่คนเดียวรึเปล่า ถ้าอยู่คนเดียวจะเกิดความรู้สึกค่อนข้างยาวนาน เพราะปกติเป็นคนเหม่อง่ายอยู่แล้ว แต่ถ้าอยู่กับเพื่อนฝูงจะเป็นแค่วูบสั้นๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเกิดเราไปเที่ยวภูเขาหรือหน้าผาสูงอะไรเทือกนี้ แล้วเกิดอารมณ์แบบนี้ขึ้นมา...จะเป็นยังไง ?
โดย: Rabbit [9 มิ.ย. 56 13:42] ( IP A:171.99.248.230 X: )
ความคิดเห็นที่ 38
   

ดิฉันก็มีความรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะใกล้บ้าแล้วเหมือนกัน มันมีปัญหาบางอย่างที่พยามแก้ไขแต่ยังทำไม่ได้ รู้สึกตัวเองอ่อนแอเหลือเกินกลายเป็นคนขี้แย ต๋อมน้ำตาตื้น มักจะร้องไห้กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง รู้สึกว่าไม่รู้จะอยู่ไปทำไม อยากตายอยู่บ่อยๆแต่ยังไม่คิดจะทำจริงๆซักครั้ง อาจจะเป็นเพราะรู้สึกโลกนี้ไม่น่าอยู่ เบื่อเพื่อนร่วมโลกคนใกล้ตัวมีแต่ฉาบฉวยหาระโยชน์ น่าไหว้หลังหลอกหาควาาจริงใจจากใครไม่ได้เลย เคยคิอยากไปปรึกษาจิตแพทย์ครังหนึ่ง เพราะรู้สึกว่าเครียดมาก รับมือกับปัญหาต่างๆไม่ได้แล้ว แต่พอไปหมอให้ทำแบบทดสอบแล้วก็บอกว่าเป็นโรคซึมเศร้าต้องทานยาต่อเนื่อง และในวันดังกล่าวก็เอาเข็มเล็กๆมาจิ้มที่ท้ายทอยและปล่อยกระแสไฟฟ้านิดๆพอชาๆ เรารู้กไม่ดีเอามากๆกับวิธีการรักษาแบบนี้ เลยไม่ไปหาหมออีกเลย และพยามต่อสู้กับความรู้สึกแย่ๆที่มันยังอยู่กับเรา เรานอนไม่หลับติดกันมากกว่าสี่คืน เลยต้องทานยานอนหลับและเพิ่มขนาดมากขึ้นเรื่อยๆ เป็นปีๆจนครั้งล่าสุดเรารู้สึกว่าสมองเรามันทำงานช้าลง ความจำเราแย่มาก เราไม่สามารถเรียกชื่อธ.ไทยพานิชได้เมื่อมีคนถาม คำตอบของเราในตอนั้น คือแบ้งสีม่วง เราพยามนึกชื่อธนาคารอยู่หลายชั่วโมง จนเรารู้สึกว่าความหายนะกำลังมาเยือนเราแล้ว อีกไม่นานฉันคงจะฆ่าตัวตายแน่ๆ ด้วยบลึกๆแล้วเราไม่อยากตายไม่อยากยอมแพ้เพราะคิดว่าเกิดมาทั้งทีแล้ว เรายังไม่ได้ทำประโยชน์อะไรให้กับตัวเองเลย เราไม่เคยรู้ว่าความสุขจริงๆในชีวิตคืออะไร  เราพบกับความล้มเหลวมากมายในชีวิต เราเหนื่อยและท้อมาก และพยามหยุดยานอนหลับด้วยตัวเอง จนตอนนี้เริ่มดีขึ้น แต่ก็ยังต้องทานอยู่ในบางครั้ง เราพยามเก็บอาการเมื่อจำเป็นต้องเจอผู้คน และต้องเจอกับคนที่เราเกลียด คนเหล่านั้นทำร้ายจิตใจเราอย่างรุนแรง เราอดทนมากๆบ่อยครั้งที่เราแอบร้องไห้ เมื่อต้องอยู่ในสถานการบางอยากและมีคนที่ทำร้ายเราอยู่ด้วย เรารู้สึกว่าความสามารถในการทำงานเราลดลง เราไม่มีความกระตือรือร้ร แต่เราก็พยามสู้กับมัน เพราะเราไม่อยากฆ่าตัวตาย เราไม่อยากแพ้ เราเคยหนีไปจากวงจรชีวิตแบบนี้ไปปฏิบัติธรรม พยามหาวิธีทุกอย่างที่จะช่วยเราได้ แม้กระทั้งดื้มเหล้าซึ่งเราเกลียดมากๆแต่ไม่ได้ใช้ยาเสพติด เราว่ามันไม่ได้ผล เพราะปัญหาและความรู้สึกเลวร้ายนั้นมันอยู่กับเรา ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ทำอะไร ความรู้สึกแย่ๆมันอยู่กับเราตลอดเวลา ตอนนี้เรารู้สึกว่าเรามีปัญหาทางใจ จิตใจและความคิดเราไม่ปกติ มีแต่เรื่องแย่ มีแต่อดีตและปัจจุบันที่แย่ เราไม่กล้าไปหาจิตแพทย์ เพราะกลัวว่าเขาจะกักตัวเราไว้ หากเราพูดถึงปัญหาและอาการทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเราให้หมอฟัง เราไม่มีเพื่อนสนิทและครอบครัว เราไม่มีใครที่เราจะบอกกล่าวความรู้สึกหรือปรึกษาปัญหาใดๆได้ เราใช้ชีวิตแบบนี้มากกว่าสิบปีแล้ว คว่มเครียดนี้สงผลให้ภูมิคุ้มกันในร่างกายเราลดลง เราเจ็บป่วยด้วยโรคsle ซึ่งตอนนี้ยังไม่มีทางรักษา คุณหมอที่รักษาเราเคยส่งเราไปให้หมอจิตเวชช่วยเหลือในเรื่องนี้เพื่อต้องการให้เราลดความเครียดและการใช้ยานอนหลับ เรายินยอมตามที่หมอสั่งซึ่งผลออกมาเหมือนเดิม เมื่อมีการนัดตรวจซ้ำครั้งต่อไปเราโกหกหมอเจ้าของไข้ว่าเราม่เป็นอะไรมาก และไม่ยอมทานยารักษาโรคซึมเศร้าที่ได้รับมาจนถึงปัจจุบันนี้ เราหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับคนอื่นๆเป็นเวลานาน ไม่ไปไหนมาไหนกับเพื่อน ไม่มีสังคม นานๆเราถึงจะ ออกไปเจอเพื่อนที่นึง เรารู้สึกดีเมื่อได้อยู่คนเดียว ปลอดภัยเมื่ออยู่ที่บ้าน เราไปไหนมาไหนได้เอง ทานข้าวคนเดียวช๊อปปิ้งคนเดียว ดูหนัง อ่านหนังสือในห้องสมุด ไปออกกำลังกาย แต่เรารู้สึกว่าปัญหาและความรู้สึกแย่ๆนั้นมันยังอยู่กับเรา เราต้องเอาชนะมันให้ได้ เรายังอยากมีอนาคตที่ดี มีหน้าที่การงานที่นี้ ตอนนี้เราพยามอย่างมากที่จะใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นให้ได้อย่างเป็นปกติ เรารู้ว่าเราไม่สามารถอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้ได้ ทั้งที่จริงแล้วเราอยากให้มีเราแค่คนเดียวบนโลกใบนี้ ถ้ามีที่ไหนซักที่ที่สามรารถรักษา อาการนี้ของเราได้ โดยที่ไม่เสียประวัติ จะไม่ใครรู้ถึงอาการทางจิตนี้ เราจะกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติทั่วไป เราก็อยากรักษา เราอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม ครั้งหนึ่งเราเคยเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากๆ ยิ้มง่ายหัวเราะง่าย ใครๆก็อย่กอยู่ใกล้เรา เราเคยมีเพื่อนเยอะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นแบบนั้นแล้ว เราแทบจะไม่ยิ้มเลยหากจะต้องยิ้มนั้นคือความจำเป็นสำหรับเรา เราจะหัวเราะเมื่อดูรายการตลกเท่านั้น และจะมีความสุขเมื่อได้อยู่คนเดียว ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร แต่ก็แย่เพราะความกระตือรือร้นในการทำงานมันลดลง เพราะความเบื่อโลกใบนี้ แต่เราก็จะพยามอดทนต่อสู้กับมันไป อยากมากก็แค่ตาย ถ้าใครรู้วิธีแก้ปัญหาของเราได้ ก็ขอได้โปรดแนะนำเป็นวิทยาทานแก่เราบ้าง เผื่อกุศลผลบุญจะนำส่งให้ท่านมีความสุขเจริญก้าวหน้าในชีวิตต่อไป

โดย: pinkysookjaroen@gmail.com [22 เม.ย. 57] ( IP A:118.175.152.104 X: )
ความคิดเห็นที่ 39
   อยากตายยยยยย e
โดย: คนไร้ตัวตน [24 มิ.ย. 57 23:45] ( IP A:114.109.12.104 X: )
ความคิดเห็นที่ 40
   

ตายแล้วไปไหน

โดย: hahaha [7 ต.ค. 57 5:15] ( IP A:124.122.38.165 X: )
ความคิดเห็นที่ 41
   

ค่อยๆคิดครับ  อารมณ์แบบนี้วัยรุ่นเป็นกันครึ่งโรค  คนโตผู้ใหญ่ก็มีบ้างปะปาย อย่างพี่เน็คเนี่ย  เป็นตอน  ม  ปลายหนักมาก  แต่ พออายุ  18  โดนมนต์ไสยดำเข้าไป  ทรมานมากแต่ไม่อยากตายแม่เลยพาไปหาหมอเวทมนต์ที่ท่าทุ่ม  ลาดหญ้า  เมืองกาญจน์  ถอนของออกทัน  ตอนอายุ 25  รถชนหมากลิ้งไปตามถนนหัวฟาดื้น  ใต้คางมีแผลฉีกเลือดไหลมาก  หมอช่วยเย็บให้ทัน  พี่เน็ควิ่งหนีความตายมาสองครั้ง  ทุกวันนี้เป็นราชการครู  ทำงานส่งแม่  คุยกับพี่ได้ครับ  เฟซ  สมาคมติดต่อต่างดาวกาญจนบุรีครับ  พี่มีวิธีมากมายในการที่จะทำให้เราเริ่มไม่อยากตาย

โดย: เน็คต้า [23 ต.ค. 57 13:13] ( IP A:27.55.41.140 X: )
ความคิดเห็นที่ 42
   ตอนนี้กำลังรู้สึกแย่มากๆ อยากตายไปจากโลกนี้วันละหลายๆหน ชีวิตหาความสุขไม่ได้เลย ยอมทนยอมฝืนตัวเองเพื่อให้คนอื่นสบาย แต่กลับไม่มีใครสนใจที่จะใส่ใจกับสิ่งที่เราทำ เหนื่อยเหลือเกิน จะต้องทำอย่างไร งาน เงิน ครอบครัว คนรอบข้างมีแต่ความยุ่งยากไปหมด อยากพักผ่อนอยากนอนหลับแล้วไม่ต้องตื่นขึ้นมาเจอปัญหา เจอเรื่องราวที่ยุ่งยากและไม่ต้องทำเพื่อใครอีกต่อไป
โดย: Moomoo [17 มิ.ย. 59 22:16] ( IP A:49.230.238.148 X: )
คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม

ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ
ชื่อ / e-mail :    แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :
ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้       (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)


CAPTCHA code



คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน