ขนมคุ๊กกี้ห่อหนึ่ง..กับการตัดสินคน
    ที่สนามบินนานาชาติระดับโลก
มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี
จำเป็นต้องรอเวลาถึง 3 ชั่วโมง
ในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไปจุดหมายปลายทาง
เธอจึงตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่ม และคุ๊กกี้ 1 ห่อ
และเตรียมหาที่นั่งเพื่ออ่านและกิน ฆ่าเวลาไปพลาง ๆ

เธอสอดส่ายมองหาที่นั่งได้ 1 แห่ง
เมื่อนั่งลงก็เตรียมหนังสือและคุ๊กกี้
เพื่ออ่านและกินไปพลาง ๆ เธอสังเกตเห็นว่าข้าง ๆ
เธอมีชายหนุ่ม
ซึ่งนั่งเหยียดกายอย่างไม่สนใจใคร
ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้าง ๆ เขา

สักครู่หนึ่ง ขณะที่เธออ่านหนังสือ
ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุ๊กกี้ออกจากถุง
ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง แล้วกินมันอย่างละชิ้น
เธอมองด้วยความโกรธ
แต่ไม่ต้องการทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ
เธอเริ่มรู้สึกเบื่อที่จะกินคุ๊กกี้และเฝ้ามองนาฬิกา

ในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ขโมยไร้ยางอาย
กำลังกินมันให้หมดสิ้นไป
เธอเริ่มโมโหและคิดในใจว่า
"ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการศึกษาแล้วละก็....
ฉันจะชกหน้าเจ้าหมอนี้ให้แหลกไปเลย"

ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น
ทั้งสองส่งสายตามองกัน เมื่อคุ๊กกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย
เธอหยุดและอยากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่างไร
ชายหนุ่มค่อย ๆ หยิบคุ๊กกี้ชิ้นสุดท้ายแล้วหักออกเป็น 2 ชิ้น
ส่งให้เธอครึ่งชิ้นและกินเองครึ่งชิ้น

เธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็วและคิดในใจว่า
"เขาช่างเป็นคนไร้มารยาทสุดๆ
ช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ"
เธอลุกขึ้นหยิบข้าวของทั้งหมดแล้วตรง
ไปยังประตูขึ้นเครื่อง
ไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามองหัวขโมย
ผู้ไร้มารยาทซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม

ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำที่อย่างสบายแล้ว
เธอก็หยิบหนังสือที่อ่านค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง
ในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋า
ก็พบว่ามีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ เธอตกใจมาก
ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่า.....
คุ๊กกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่มที่แบ่งให้เธอกิน

เธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งออกจากเครื่องบิน
ไปยังที่นั่งของชายหนุ่ม
แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่า
มันสายไปเสียแล้วที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม
ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง
เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ เธอนั่นเองที่ไร้มารยาท
เป็นหัวขโมยที่ไร้การศึกษาตัวจริง

มีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิด
มีกี่ครั้งในชีวิตที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น
และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง
ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย

นี่แหละที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนตัดสินผู้อื่น
หลาย ๆ สิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น ควรมองผู้อื่นในแง่ดี
แล้วคอยสังสัยตัวเองว่า

"เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง?
เราเคยแบ่งปันอะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่"

โดย: ^___^ [2 พ.ค. 51 16:00] ( IP A:124.120.200.165 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
Counter : 798 Pageviews
ความคิดเห็นที่ 1
    555555555555555555 ชายคนนั้นน่ารักมากเลยค่ะในสายตาเจนนี่

นานๆที ที่เจนนี่จะสละเวลานั่งอ่านกระทู้ที่มีแต่ข้อความยาวๆแบบนี้สักครั้งหนึ่ง ชอบกระทู้นี้มากค่ะ

พออ่านมาถึงตอนหนึ่ง ขำแตกเลยค่ะ

เปรียบได้เช่นทุกครั้ง ที่เราคิดว่าตัวเราเองโง่เง่า และเขาคนนั้นฉลาดหลักแหลม แต่ผลสุดท้าย เราก็รู้ว่าเราคิดผิดมาโดยตลอด

ขอบคุรมากค่ะ สำหรับกระทู้ที่ทำให้เจนนี่รู้สึกสดชื่นใจขึ้นมามากทีเดียว
โดย: jenny [2 พ.ค. 51 16:52] ( IP A:125.25.74.148 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
   อ่านแล้วน่าคิด น่าพิจราณา อ่านแล้วกลับมองย้อนดูตัวเอง เราเป็นอย่างชายคนนั้น หรือหญิงคนนี้
แต่ที่แน่ๆ ถ้าเจอหนุ่มแบบนี้ อิฉานจะจีบชะเลย คริ คริ
โดย: ลัท [2 พ.ค. 51 16:57] ( IP A:213.243.165.238 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   ผู้ชายคนนี้ โอ๊ย นี่แค่อ่านนะ หลงรักเลย อิๆๆ
โดย: แคทค่ะ [3 พ.ค. 51] ( IP A:91.16.12.226 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
    ช่างเป็นเรื่องราวที่ให้ข้อคิดดีๆจังเลยครับ
ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่นำมาฝากกันนะครับ

โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [3 พ.ค. 51 2:30] ( IP A:125.27.15.147 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
   คิดว่าน่าจะเป็นแค่ชายในฝัน ที่ไม่มีวันตื่นมาเจออย่างแน่นอน

โดย: khawpai [3 พ.ค. 51 18:57] ( IP A:118.172.201.114 X: )
คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม

ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ
ชื่อ / e-mail :    แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :
ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้       (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)


CAPTCHA code



คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน