ความคิดเห็นที่ 1
โดราเอมอน เวย์: โมเดลการเป็นผู้นำแบบโดราเอมอน (ตอนที่ 2)
กรณีศึกษาจากวิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดลฉบับนี้ เรายังอยู่กับโมเดล การเป็น ผู้นำอย่าง โดราเอมอน เพราะยังมีอีกหลายองค์ความรู้ด้านการบริหารจัดการที่สอดแทรกอยู่ในการ์ตูนเร ื่องนี้ ซึ่งนักบริหารจัดการจะสามารถนำไปใช้อธิบายหรือเป็นแนวทางในการบริหารจัดการบ ุคลากรขององค์กรโดยเฉพาะเอสเอ็มอีได้ไม่เลวเลยทีเดียว
สัปดาห์ที่แล้วได้เล่าถึง แนวทางการปฏิบัติตัวในฐานะผู้นำของโดราเอมอนในประเด็นเรื่องของ ความมุ่งมั่นในการทำงาน การเข้าใจและยอมรับจุดอ่อนของผู้ตาม และการให้โอกาสผู้ที่อยู่ภายใต้การดูแลของตัวเองได้ทดลองและเรียนรู้ โดยโดราเอมอน ได้สะท้อนภาพคุณสมบัติและการปฏิบัติตัวในการเป็นผู้นำที่ดีดังนี้
ความเป็นนักวิเคราะห์ปัญหาและหาเครื่องมือ (tool) ที่เหมาะสม ซึ่งจะพบว่าในทุกๆครั้งที่เกิดปัญหาขึ้น โดราเอมอนจะไม่กระโดดเข้าใส่ปัญหาที่โนบิตะนำมาให้ แต่จะรับฟังเรื่องราวก่อน หลังจากนั้นถึงจะเลือกเครื่องมือจากกระเป๋าวิเศษต่างๆมาใช้ให้เหมาะสมกับสถา นการณ์ นอกจากนั้นโดราเอมอนจะแสดงให้โนบิตะดูก่อนว่า เครื่องมือนั้นใช้อย่างไร หลายๆครั้ง คนที่เป็นผู้นำในองค์กรลืมไปว่า การเป็นผู้นำก็ต้องทำหน้าที่เหมือนครูที่จะสอนผู้ตามด้วย
บางครั้งในบทบาทผู้นำเราเองหยิบยื่นแค่ tool ไม่มีคำอธิบายการใช้งานให้กับลูกน้อง หรือยิ่งไปกว่านั้นบางครั้งผู้นำเองไม่ได้ให้ทั้ง tool และคำแนะนำอะไรกับลูกน้องในการแก้ปัญหาเลย โดราเอมอนเองรู้ว่าโนบิตะไม่มีประสบการณ์ และความสามารถก็ยังอยู่ในระดับต่ำ ความอยากและความมุ่งมั่นอย่างเดียว ไม่พอในการที่จะแก้ไขปัญหา ดังนั้นผู้นำอย่างโดราเอมอนจึงต้องทำหน้าที่ครูและพี่เลี้ยงไปด้วยในตัว
การทำงานเป็นทีม โดราเอมอน เป็นตัวอย่างของผู้นำที่ไม่ได้นั่งอยู่บนหอคอยงาช้างแล้วปล่อยให้ผู้ตามอย่า งโนบิตะ หรือเพื่อนๆคนอื่นๆไปเผชิญปัญหาต่างๆ ตามลำพัง ตัวอย่างเช่น ตอนตะลุยดาวต่างมิติ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับโนบิตะและเพื่อนไปเที่ยวแล้วเกิดหลงเข้าไปในกลุ่มหมอ กสีชมพู แล้วพบว่าทั้งหมดได้หลุดออกมายังดาวเคลเฮน ซึ่ง พวกโดราเอมอนได้มาพบกับ ชิปโป สุนัขน้อยที่ชอบเล่นซนและต้องการไขปริศนาของป่าต้องห้ามซึ่งตั้งอยู่อีกฟากข องเมือง แต่สถานการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นเมื่อ พวกนิบุเงะ ปีศาจจากดวงจันทร์ตามตำนานของชาวดาวเคลเฮนได้บุกมาทำลายดวงดาวเคลเฮน โดยที่พวกชาวดาวเคลเฮนไม่สามารถที่จะสู้กับปีศาจได้
โดราเอมอน โนบิตะ และเพื่อนๆ ได้หาทางช่วยเหลือและต่อสู้กับพวกนิบุเงะก่อนที่พวกชาวดาวเคลเฮนจะถูกขับไล่ ออกจากดาวดวงนี้ไป ลำพังโดราเอมอนเองมีของวิเศษ และความร่วมมือร่วมใจของชาวดาวเคลเฮนที่ต้องการแก้ไขปัญหา ก็จะไม่ยากเลยที่จะเอาชนะปีศาจได้ แต่ว่าโดราเอมอนไม่ได้ต้องการเป็นฮีโร่แต่คนเดียวแต่เลือกที่จะเอาความสามาร ถของคนแต่ละคนในทีม มาใช้ให้เป็นประโยชน์ในการต่อสู้กับพวกปีศาจจนชนะได้ ทั้งโดราเอมอนและทุกๆคนรู้สึกดีๆกับชัยชนะและ พลังแห่งการทำงานเป็นทีม ทำให้ทุกคนเห็นคุณค่าของทุกๆคนในทีมด้วย
เป็นผู้นำที่มีความศรัทธาในความดีงามของคนในทีม โนบิตะเองแม้จะทำเรื่องราวต่างๆมากมายมาให้โดราเอมอนได้ปวดหัวอยู่เรื่อยๆ แต่โดราเอมอนเองกลับเลือกที่จะมองโนบิตะในด้านดีงามที่โนบิตะมีอยู่ ตัวอย่างเช่นโนบิตะได้เขียนขอพร ในวันเทศกาลทานาบาตะ ว่า ขอให้เป็นคนฉลาด โดราเอมอนซึ่งเป็นผู้นำที่ใช้เวลาอยู่กับโนบิตะมากกว่าใครๆนั้นมองลึกเข้าไป เห็นว่า จริงๆแล้วโนบิตะมีความตั้งใจที่ดีและใฝ่ดี
การเจอปัญหาต่างๆแล้วมาพึ่งพาผู้นำอย่างโดราเอมอนนั้นก็เพียงเพราะโนบิตะเอง อยากมีศักยภาพในการเรียน การเล่นกีฬา หรือ การเล่นดนตรี ได้เหมือนๆกับเพื่อนๆคนอื่นๆ ก็เท่านั้นเอง และผู้นำอย่างโดราเอมอนเลือกที่จะมองลึกซึ้งลงไปและศรัทธาในความดีงามที่โนบ ิตะเองมี ไม่ใช่ ตราหน้าโนบิตะที่พยายามพัฒนาปรับปรุงตัวเองว่า เป็นไอ้ขี้แพ้ ซึ่งหากปราศจากผู้นำที่เลือกจะมองและเชื่อมั่นในด้านดีๆของลูกน้องอย่างโดรา เอมอนแล้ว เราคงไม่มีโอกาสได้เห็นความสำเร็จของโนบิตะแน่นอน | | โดย: fri-13 [24 มิ.ย. 51 13:28] ( IP A:124.120.71.54 X: ) |  |
ความคิดเห็นที่ 2
โดราเอมอนเวย์: โมเดลการเป็นผู้นำแบบโดราเอมอน ( ตอนจบ)
โดราเอมอนในบทบาทของผู้นำหรือ ผู้นำในแบบฉบับโดราเอมอนที่ นำเสนอทั้ง 3 ตอนนี้ เป็นเรื่องที่อยากจะนำมาร่วมแบ่งปันกับ คนที่เคยอยู่ในโดราเอมอนเจเนอเรชันด้วยกัน รวมถึงหลายๆท่านที่อาจจะดูการ์ตูนร่วมกับบุตรหลาน ให้ได้มองเห็นในอีกมุมมองหนึ่ง หรือ มีอารมณ์ร่วมกับการ์ตูนเรื่องนี้ในอีกรูปแบบหนึ่งนอกเหนือไปจาก สงสารโดราเอมอน หรือ โนบิตะ ในบางตอน หรือสะใจนิดๆที่โนบิตะเอาคืนไจแอ้นท์กับซูเนโอะได้ เพราะเรื่องราวของการ์ตูนโดราเอมอนที่ผ่านมาแต่ละตอนมีทั้งความสนุกและข้อคิดดีๆ ให้เราได้เรียนรู้ในต่างมุมมองได้อยู่เสมอ
ในสองฉบับที่ผ่านมาได้นำเสนอแนวทางการปฏิบัติตัวในฐานะผู้นำของโดราเอมอนในประเด็นเรื่องของความมุ่งมั่นในการทำงาน การเข้าใจและยอมรับจุดอ่อนของผู้ตาม และการให้โอกาสผู้ที่อยู่ภายใต้การดูแลของตัวเองได้ทดลองและเรียนรู้ ความเป็นนักวิเคราะห์ปัญหาและหาเครื่องมือที่เหมาะสมสำหรับแต่ละสถานการณ์ การทำงานเป็นทีม และความศรัทธาในความดีงามของคนในทีม
คุณสมบัติความเป็นผู้นำที่ดีซึ่งปรากฏออกมาผ่านการแสดงออกของโดราเอมอนที่พบอยู่เสมอๆ ยังมีอีกดังนี้คือ
โดราเอมอนแตกต่างแต่ไม่แตกแยก โดราเอมอนคือหุ่นยนต์แมวไร้หูที่ถูกส่งมาจากโลกอนาคตและ มีรูปร่างหน้าตา แนวคิด และวิถีชีวิตต่างกับคนในยุคโนบิตะอย่างสิ้นเชิง แต่ความแตกต่างนั้นไม่ได้เป็นอุปสรรคในการอยู่ร่วมกันระหว่างโดราเอมอนกับโนบิตะหรือคนอื่นๆรอบข้างเลย เพราะว่าโดราเอมอนไม่ได้อวดตัวว่าวิเศษและพิเศษกว่าคนอื่นๆ รวมทั้งไม่ได้เรียกร้องให้คนอื่นๆต้องปรับตัวเข้าหาตน โดราเอมอนเป็นฝ่ายที่เรียนรู้และปรับตัวเข้าหาคนอื่นๆ สังเกตได้ว่า
มีหลายตอนที่เราจะเห็นโดราเอมอนร่วมทำกิจกรรมต่างๆกับครอบครัวของโนบิตะ ไม่ว่าจะเป็นนั่งดูทีวีกับครอบครัว ช่วยคุณแม่ทำงานบ้านต่างๆ รวมถึงออกไปซื้อของที่ตลาดให้คุณแม่ หรือเวลาที่โดราเอมอนต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น เช่น ไจแอ้นท์ผู้ที่อยากจะเป็นนักร้องแต่ร้องเพลงไม่ได้เรื่องเลย โดราเอมอนเองยอมนั่งทนฟังไจแอ้นท์ที่ร้องเพลงจนจบ
สำหรับโนบิตะ ซึ่งโดราเอมอนสนิทด้วยที่สุดนั้น จะเห็นได้ว่าโดราเอมอนไม่เคยอวดอ้างบุญคุณ แต่กลับอยู่ร่วมกับโนบิตะทั้งยามสุขยามทุกข์ และที่สำคัญคือทั้งสองคนจะทำงานร่วมกัน
โดราเอมอนรู้จักที่จะเดินไปข้างหน้าอีกหนึ่งก้าวอยู่เสมอ หากมีการสังเกตการนำเสนอของการ์ตูนเรื่องนี้จะพบว่าโดราเอมอน มักมองไปข้างหน้าแทนโนบิตะอยู่เสมอ เพราะรู้ดีว่านิสัยของโนบิตะเป็นอย่างไร มีจุดอ่อนและขาดความรอบคอบระมัดระวังในเรื่องใด ดังนั้นเราจะเห็นว่าบางครั้งโดราเอมอนให้โนบิตะนำของวิเศษไปใช้นั้น จะเตือนก่อน และวางแผนในการแก้ไขเผื่อไว้เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายหรืออันตรายที่ยากเกินแก้ไข เช่นในโดราเอมอนตอน "บันทึกการร่อนเร่ของโนบิตะ"
ในตอนนี้โนบิตะ เกิดอยากออกไปเผชิญโชคจากแรงบันดาลใจที่ได้อ่านเรื่องของโรบินสัน ครูโซ ด้วยการสร้างแพจากตะเกียบแล้วออกไปสำรวจเกาะ โดราเอมอนได้เตือนถึงความยากลำบาก แต่เมื่อเห็นว่าโนบิตะมีความตั้งใจจริงก็ปล่อยให้โนบิตะได้ทดลองทำอย่างที่ตั้งใจไว้ หลังจากที่โนบิตะออกจากบ้านไป โดราเอมอนก็รอจนคิดว่าโนบิตะนั้นออกทะเลไปเรียบร้อยแล้ว จึงได้ดึงมอนิเตอร์เพื่อจะได้เฝ้ามองโนบิตะ ผลปรากฏว่าแพของโนบิตะนั้นยังลอยเคว้งคว้างกลางทะเล เนื่องจากโนบิตะไม่ได้วางแผนการเดินทาง โดราเอมอนจึงแอบเอาเครื่องช่วยหาเกาะไปติดไว้ที่ใต้แพ เพื่อให้แพของโนบิตะไปถึงฝั่งได้
โดราเอมอนเองเมื่อแอบตาม ไปยังเกาะแห่งนั้นก็เอาขนมปังไปติดที่ต้นไม้ไว้ให้โนบิตะที่กำลังจะหมดแรงเดินเพราะไม่มีอาหาร และโดราเอมอนรู้ดีว่าจะต้องเกิดปัญหานี้ขึ้น เนื่องจากก่อนที่โนบิตะจะออกจากบ้านมา โดราเอมอนเตือนให้โนบิตะเอาเป้เสบียงมาด้วย แต่โนบิตะก็ไม่ยอมฟัง การที่ผู้ตามอย่างโนบิตะมีความกล้าที่จะทำอะไรที่ท้าทายได้ ส่วนหนึ่งเป็นผลจากความช่วยเหลือจากมือที่มองไม่เห็นอย่างโดราเอมอนที่มองไปข้างหน้าอีกก้าวนั่นเอง
และสุดท้ายซึ่งสำคัญที่สุดคือ โดราเอมอนรู้จักคำว่าขอโทษ มีหลายๆตอนเลยที่เราพบว่า โดราเอมอนเอ่ยปากขอโทษ ไม่ว่าจะเป็นการลืมที่จะทำตามที่คุณแม่ขอ หรือกับโนบิตะ เช่นในตอน "เครื่องใช้บังคับให้พูดความจริง" ในเนื้อเรื่อง โนบิตะถูกโยโกยาม่า ซึ่งเป็นเพื่อนอีกคนหนึ่งของ โนบิตะ ใส่ร้ายว่าเป็นคนทำกล้องของ ซูเนะโอะ หายไป ไม่มีใครๆเชื่อที่ โนบิตะ พูดเลยเพราะนิสัยขี้ลืมของ โนบิตะ โดราเอมอนจึงให้ โนบิตะ ยืมเครื่องบังคับให้พูดความจริงไปใช้ ซึ่งแน่นอนโนบิตะลองใช้กับโดราเอมอนเป็นคนแรก และพบว่าโดราเอมอนเองยังไม่เชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าโนบิตะไม่ได้ทำกล้องหายไปจริงๆ ทำให้โนบิตะเสียใจ
โดราเอมอนจึงขอโทษโนบิตะทันทีพร้อมให้เหตุผลว่าทำไมโดราเอมอนจึงคิดอย่างนั้น ทำให้โนบิตะเข้าใจและรู้สึกมั่นใจในตัวเองและโดราเอมอนเหมือนเดิม จนสุดท้ายทั้งสองพบว่าจริงๆแล้ว โยโกยาม่านั่นเองที่เป็นคนทำกล้องของซูเนโอะพังแล้วมาโทษโนบิตะ จริงๆหลายๆครั้งที่คนเป็นผู้นำ ไม่กล้าที่จะเอ่ยปากขอโทษเวลาทำอะไรผิดไป เพราะกลัวว่าจะเสียฟอร์ม หากโดราเอมอนนึกถึงจิตใจของโนบิตะ และเป้าหมายที่ตั้งไว้ จึงไม่ลังเลที่จะขอโทษผู้ตามอย่างโนบิตะ
ในฐานะผู้นำ หากลองเอ่ยปากขอโทษสักครั้งเพื่อทำให้ทั้งเราและลูกน้องทำงานร่วมกันได้อย่างดีและบรรลุถึงเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ ก็น่าจะลองดูสักครั้ง แล้วครั้งต่อไปคงไม่ยากอย่างที่คิดไว้นะคะ
เกี่ยวกับผู้เขียน: ดร.พัลลภา ปีติสันต์ cmphallapa@mahidol.ac.th อาจารย์ประจำสาขาการตลาด วิทยาลัยการจัดการมหาวิทยาลัยมหิดล
https://www.thannews.th.com/detialNews.php?id=M3223102&issue=2323 | | โดย: fri-13 [24 มิ.ย. 51 13:29] ( IP A:124.120.71.54 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 3
ไม่มีการเมือง เป็น วิชาการ
อ่าน แล้ว ประเทืองปัญญา นะครับ
ใครผ่านเข้ามาบ้านหมี จะได้มองว่า เราสนุก และ มีสาระ จริงมั้ย ทุกคน แล้วสมาชิกก็จะมากขึ้น เป็นห้องที่หน้ามาแชร์สาระ | | โดย: fri-13 [24 มิ.ย. 51 13:34] ( IP A:124.120.71.54 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 4
แวะซักนิด เพิ่มมุมมองสักหน่อย...
การให้โอกาสไม่เพียงให้แต่ผู้ตามเท่านั้น...ยังหมายถึงการให้โอกาสกับผู้นำด้วยเช่นกัน...ที่จะได้เรียนรู้ความสามารถ ที่เราอาจจะมองข้ามไปในตัวบุคคลนั้น และบางโอกาสเรามองเห็นศักยภาพของบุคคลนั้นทั้งที่เจ้าตัวไม่ทันมองเห็นเลยก็ได้...
ขอบคุณค่ะที่นำมุมมองใหม่ ๆ มาแบ่งปัน | | โดย: tantawan [24 มิ.ย. 51 19:17] ( IP A:124.121.175.4 X: ) | |
ความคิดเห็นที่ 5
...... เป็นบทความที่วิเคราะห์ได้ดีจริงๆครับ ขอบคุณที่นำมาฝากกันนะครับ ถ้าเมืองไทยมีผู้บริหารแบบโดราเอมอน ในบทวิเคราะห์นี้เยอะๆก็คงดีสินะ ตั้งแต่ทำงานมาสิบกว่าปี ยังไม่เคยเห็นผู้บริหารแบบโดเรมอนสักที มีแต่พวกเอาดีเข้าตัว เอาชั่วให้คนอื่น กับพวกเลื่อยขาเก้าอี้กัน สวะทั้งนั้น | โดย: Job (พีอาร์ฯ  ) [25 มิ.ย. 51 11:52] ( IP A:202.57.132.197 X: ) | |
|
