ภาพยนตร์ Taken, ละครเวที "ข้างหลังภาพ"
   สวัสดีครับ ไปชมมาอีก 2 อย่าง ขอเล่าให้ฟังสักเล็กน้อย

Taken กำกับโดย ปิแอร์ มอเรล เป็นเรื่องราวของคุณพ่ออดีตสายลับ (แสดงโดย เลียม นีย์สัน) ที่ลูกสาวของเขาถูกลักพาตัวไปโดยฝีมือแก๊งล่อลวงค้าผู้หญิงในขณะที่คุณลูกอยู่ระหว่างเดินทางในปารีส แต่ตัวเขานั้นอยู่ที่แอลเอ เขาพยายามทำทุกทางเพื่อได้ตัวลูกสาวคืนมา ด้วยเลือดนักสู้ของเขา จึงเกิดการไล่ล่า ต่อสู้ และล้างแค้นอย่างดุเดือดในเวลาต่อมา...

โดยส่วนตัวแล้ว เรื่องนี้เป็นหนังแนวแอคชั่นอีกเรื่องหนึ่ง ในแนววีรบุรุษผู้เหี้ยมหาญ ไล่ล่าและกำราบอ้ายพวกเหล่าร้าย ชนิดที่อาจจะสะใจใครหลายๆคน โดยเฉพาะคุณๆผู้หญิง (ผมเห็นผู้ชมสาวๆ ออกอาการมันส์อย่างชัดเจน) หนังแนวนี้อาจจะไม่แปลกใหม่ แต่ผู้ชมก็แอบๆลุ้นและให้กำลังใจคุณพ่อ ว่าจะช่วยคุณลูกสำเร็จหรือเปล่า และจะเอาชีวิตตัวเองรอดจากแก๊งอาชญากรจิตทรามที่ไม่มีความสำนึกชั่วดีแม้เพียงเล็กน้อยพวกนั้นได้หรือไม่ สรุปแล้วผมคิดว่าหนังน่าสนุกครับ
(ฉายที่โรงภาพยนตร์สกาล่า สยามสแควร์)
โดย: ท่าใน [24 ก.ย. 51 18:47] ( IP A:202.28.183.9 X: )
Add to Facebook  Add to Twitter  Add to Multiply  Add to Google  Add to Blogger  Add to Live
Counter : 1467 Pageviews
ความคิดเห็นที่ 1
   ข้างหลังภาพ

ที่ผมได้ชมนั้น เป็นละครเวที สร้างจากนวนิยายเก่าที่โด่งดัง เรื่องราวเกี่ยวกับท่านหญิงผู้เลอโฉมและสูงศักดิ์ (ม.ร.ว. กีรติ) ผู้สมรสแล้วกับท่านเจ้าคุณอธิการ เธอได้เดินทางไปท่องเที่ยวญี่ปุ่น ณ ที่นี้ ทำให้เธอได้พบกับ นพพร หนุ่มน้อยนักเรียนไทย ผู้มีบิดาเป็นเพื่อนกับท่านเจ้าคุณ ที่ได้คอยติดตามดูแลเธอ ความชิดใกล้ตลอดเวลาหลายสัปดาห์นั้น สั่นสะเทือนหัวใจหญิงสาวและหนุ่มน้อย ในขณะที่นพพรกำลังถลำลึกเพริดไปในห้วงรัก กีรติกลับพยายามห้ามใจและคอยเตือนนพพรให้ตระหนักถึงสถานะความเป็นจริงและรักษาหน้าที่ในการเรียน เมื่อกีรติต้องเดินทางกลับไทยในขณะที่นพพรยังต้องเรียนที่ญี่ปุ่นอีกหลายปี ภาระหน้าที่ ความห่างไกล และเวลาที่ผ่านไป ทำให้ความรู้สึกอย่างคนรักของทั้งสอง เริ่มสวนทาง จนกระทั่งถึงวันที่นพพรเรียนจบ กลับมายังเมืองไทย นพพรมีสิ่งใหม่ๆในชีวิตทั้งการมีหน้าที่การงานและมีคู่หมั้นจนเลือนลืมความรักที่เคยอยู่ในใจ แต่กีรติผู้ซึ่งสามีได้ถึงแก่กรรมไปแล้วยังคงมีความรักแรงใจและเฝ้าฝัน สถานการณ์จึงนำไปสู่โศกนาฎกรรมของคนทั้งสอง...
ละครเวที(กำกับโดยคุณบอย ถกลเกียรติ วีรวรรณ) ได้นำเสนอนวนิยายเรื่องนี้โดยดัดแปลงเนื้อหา ตัดทอนเรื่องบางส่วน และเพิ่มบทละคร เพิ่มตัวละคร ให้ดูมีสีสัน สนุกสนาน และสะเทือนความรู้สึก ประทับใจผู้ชม มีการประพันธ์บทเพลงให้ตัวละครร้อง และใช้ศิลปะการเต้นรำมาประกอบ รวมทั้งสร้างฉากแต่ละฉากด้วยเทคนิคและแสงสีเสียงประกอบตลอดเรื่อง

โดยส่วนตัวแล้ว นวนิยาย ข้างหลังภาพ เป็นนิยายรักซึ้งตรึงใจอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งประพันธ์โดย "ศรีบูรพา" (ท่าน กุหลาบ สายประดิษฐ์) ซึ่งแม้จะเป็นที่ชื่นชอบ แต่เมื่อมีการนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ ผมก็ไม่ได้ไปชม เพราะนึกไม่ออกว่าหนังจะนำเสนอออกมาอย่างไร ผมไปชมละครเวทีเรื่องนี้โดยไม่ได้คาดหวังมากนัก หลายๆคนก็คิดกันว่าในขณะที่บัตรค่าเข้าชมมีราคาเป็นพันบาทขึ้นไป จะทำออกมาได้คุ้มค่าหรือไม่ (ซึ่งเรื่องราคาค่าบัตรละครเวทีแพงหรือไม่นั้นก็ยังเป็นเรื่องที่เถียงกันไม่จบ) แต่สำหรับเรื่องนี้ ก็เป็นที่ยอมรับจากผู้ชมว่า สร้างและแสดงออกมาได้น่าสนใจและประทับใจผู้ชมมาก(สังเกตเห็นผู้ชม โดยเฉพาะคุณๆผู้หญิง น้ำตาซึมกันเกือบทั้งโรงละคร) และตัวละครแต่ละตัวก็ถ่ายทอดออกมาได้ดี เช่น กีรติ (แสดงโดยคุณแพท สุธาสินี พุฒินันท์) เล่นได้ดีทีเดียว และมีการสร้างตัวละครขึ้นใหม่ เช่น นวล ต้นห้องของกีรติ ซึ่งเพิ่มขึ้นมาเป็นอีกตัวละครโดยรวมบทจากในนวนิยายบางส่วนมาถ่ายทอดโดยตัวละครนี้ (รับบทโดย คุณรัดเกล้า อามระดิษฐ์) ก็ร้องออกมาเป็นบทเพลงที่มีพลัง ละครมีฉากที่ทำขึ้นได้สวยงามน่าประทับใจ เช่น ฉากบนยอดเขามิตาเกะ มีการจำลองสร้างเป็นลำธารให้มีน้ำไหลบนเวทีจริงๆ โดยสรุปแล้ว คิดว่าน่าสนใจและดีทีเดียว
(แสดงที่ รัชดาลัย เอสพละนาดรัชดา)
โดย: ท่าใน [24 ก.ย. 51 18:48] ( IP A:202.28.183.9 X: )
ความคิดเห็นที่ 2
    ........ แอบอิจฉาคุณท่าในแล้วสิ ที่ได้ดูหนังนอกกระแสเด่นๆ แถมยังละครเพลงเก๋ๆอีก ช่วงนี้ผมแทบไม่ได้ไปดูมหรสพเลยพับผ่าสิ วันนี้ตั้งใจว่าจะไปดู wall E รอบค่ำ น่าจะรอบสุดท้ายก่อนมันจะออก ( ไม่แน่ใจว่าอาทิตย์หน้าเหลือรอบหรือเปล่า ) ปรากฏว่ามัวแต่ยุ่งๆกับเรื่องงานและภารกิจที่บ้าน สุดท้ายวันนี้ก็พลาดที่จะได้ไปชมหนัง ไม่รู้ว่าอาทิตย์หน้า Mama mia จะยังเหลือให้ชมหรือเปล่าด้วย เฮ่อ ขนาดหนังเต็งๆยังดูไม่ทัน หนังนอกกระแส หนังอินดี้นี่แทบไม่ต้องพูดถึงเลยครับ อ้อ บางกอก แดนเจอรัสก็ยังไม่ได้ดูด้วยล่ะ

........ขอบคุณคุณท่าในที่แวะมาแนะนำหนัง ละคร และสิ่งดีๆเสมอมานะครับ หวังว่าที่บ้านคงสบายดีกันถ้วนหน้านะครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยนะคับ

โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [24 ก.ย. 51 22:07] ( IP A:125.25.40.160 X: )
ความคิดเห็นที่ 3
   ไปดูมาเหมือนกัน ปาดน้ำตาแทบไม่ทัน ^_^

ละครเยี่ยมมาก อยากให้ตั๋วราคาถูกกว่านี้ จะได้มีคนไปดูได้เยอะๆ และละครจะได้เป็นที่นิยมบ้าง

ที่ว่าตั๋วแพง เพราะเมื่อเที่ยบกับค่าครองชีพแล้ว บางคนอาจจะต้องถึงกับอดข้าวอดน้ำเพื่อหยอดกระปุกไปชื่นชมละครที่ชอบเลยนะคะ
โดย: จิ๊กกี๋ [25 ก.ย. 51 16:49] ( IP A:194.209.66.41 X: )
ความคิดเห็นที่ 4
    อ่านแล้ว ชักจะอยากไปดูแล้วสิ
โดย: jenny [26 ก.ย. 51 21:46] ( IP A:125.25.24.176 X: )
ความคิดเห็นที่ 5
   ผมก็ไม่รู้ว่าค่าตั๋วชมละครของบ้านเรา เดี๋ยวนี้เขาคิดกันคนละกี่บาทนะ
อาจจะมีแถวหน้าใกล้กับเวที แถวกลางๆพอเห็นดาราได้ชัด และแถวหลังสุดที่เห็นตัวเล็กๆเท่ามด คิดกันคนละราคาอะไรทำนองนี้ แบบนั้นรึเปล่าก็ไม่รู้ครับ

คนทั่วไปจะมีโอกาสได้เข้าไปดูไหม นั่นเป็นเรื่องที่คนจัดละครต้องไปคิดเอง หากจ้องจะจับแต่แฟนละครที่เงินหนาๆ ก็ว่ากันไปตามแต่เขาจะตั้งใจทำกันแบบนั้น
แต่ต้องไม่ลืมว่าพวกรากหญ้า หรือคนหาเช้ากินค่ำ พวกนี้หน่ะเป็นแฟนละครทีวีตัวจริงนะครับ
หากค่าตั๋วสามารถที่จะเอื้อไม่ให้พวกเขาอด เมื่อควักเงินเข้าไปดูละครเวทีกันสักรอบ บบนี้ก็น่าจะพอให้พวกเขากัดฟันสู้ได้มั่งครับ

ราคาข้าวของที่บ้านเราตอนนี้ ผมเห็นว่าขึ้นกันไปแบบไม่มียั้งเลย
หลายๆอย่างที่พอได้ยินแล้วผมสะอึกครับ เพราะราคาแพงกว่าอเมริกา เมืองที่ค่าเเรงขั้นต่ำเขา ทำวันเดียวได้มากพอกับแรงงานไทยทำทั้งเดือนอีก
ยกตัวอย่างสักนิดก็ได้ครับ อย่างราคาข้าวปลาอาหารที่ผมเห็นจากข่าว ทางทีวีไทยผ่านเน็ตนะครับ ยังคิดอยู่เลยว่ามันเป็นแบบนั้นได้อย่างไร
ไข่ไก่-ไข่เป็ดขนาดปรกติ ที่จอร์เตียบ้านผมตกโหลละ 98 เซ็นต์ ขนาดไหญ่ที่เรียกว่าจัมโบ้ ก็แค่ 1.29 เหรียญ
คือพูดง่ายๆว่าตกฟองละแค่ 3-4 บาทเท่านั้เองครับ บ้านเราวันนี้ฟองละเท่าไหร่ เป็นไปได้ถึงขนาดนั้นเลย
ผักหญ้าต่างๆก็เหมือนกัน ผักชีกำใหญ่ชนิดที่กินใช้ 3 วันถึงจะหมด ที่โน่นก็แค่ 50 เซ็นต์เองครับ ตกประมาณสักครึ่งโลได้มั๊งครับเยอะจริงๆ
ถั่วงอกขนาดถุงใหญ่ประมาณครึ่งโล นี่ก็ราว 95 เซ็นต์เองครับ

ยิ่งตอนนี้เรื่องเสื้อผ้า-เครื่องแต่งกายแบรนด์เนมทั้งหลาย เห็นป้ายราคาจากร้านในเมืองไทยแล้วลมจะจับ แพงกว่าทางโน้นไม่รู้กี่เท่าละครับ
กางเกงยีนส์ลีวายส์ จะรุ่นไหนก็เหอะตกอยู่ระหว่าง 12-25 เหรียญเองครับ อยู่ที่ไซด์ใหญ่หรือเล็ก เสื้อพวกยี่ห้อดังๆที่เมืองไทยใช้ ก็คิดว่าอยู่ในราคาใกล้เคียงกับกางเกงยีนส์นะครับ อยู่ระหว่าง 200-800 บาทไทย เลือกได้ตามต้องการทุกยี่ห้อ แล้วก็อย่างที่บอกละครับเงินเดือนคนที่นั่น มากกว่าเงินเดือนคนงานในไทยเราไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า
เรียกว่าเขาสามารถไปดูหนัง ไปกินอาหารนอกบ้าน ไปหาซื้อข้างของเครื่องใช้ได้ทุกๆเดือน โดยไม่ต้องกลัวอดข้าวเหมือนคนงานระดับรากหญ้าแบบบ้านเราเลยครับ
โดย: คนยูเอสเอ [1 ต.ค. 51 1:42] ( IP A:24.126.214.44 X: )
ความคิดเห็นที่ 6
    ...... เด๋วนี้ค่าครองชีพในบ้านเราสูงขึ้นมากอย่างน่าตกใจจริงๆครับ ข้าวของอะไรก็แพงไปหมด แต่รายได้เงินเดือนกลับไม่ค่อยเพิ่มขึ้นตาม ส่วนค่าชมละครเวที เท่าที่ทราบ น่าจะอยู่ในราวๆ 1000 - 2500 บาทครับ ผมไม่แน่ใจว่ามีค่าตั๋ว 500 หรือ แพงกว่า 2500 บาท หรือเปล่า เพราะไม่เคยได้ไปดูน่ะครับ จริงๆอยากไปนะ แต่คิดว่ามันแพงเกินไป ดูแค่หนังโรงก็พอแล้วล่ะครับ ความประทับใจคงไม่ต่างกัน เรื่องของละครเวทีเลยกลายเป็นงานบันเทิงสำหรับคนที่รักศิลปะที่มีกะตังจริงๆอ่ะครับ ไม่งั้นคงไม่มีปัญญาตีตั๋วเข้าไปชมอ่ะครับ แต่เห็นหลายๆเรื่องก็ประสบความสำเร็จดีนะครับ คือถึงแม้คนไทยส่วนใหญ่จะรายได้น้อย แต่คนกลุ่มเล็กๆที่รายได้สูงก็มีอยู่มากในบ้านเราครับ แล้วคนรวยนี่ บทจะรวยก็ร๊วยรวยจริงๆครับ จากที่ผมทำงานอยู่ ได้เจอกับพวกมีตังอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน บางคนนี่ควักเงินซื้ออะไรทีแทบไม่คิดเลยครับ
โดย: Job (พีอาร์ฯ ) [1 ต.ค. 51 8:01] ( IP A:125.25.8.116 X: )
ความคิดเห็นที่ 8
   โครตชอบเลย

โดย: patapol-gao@hotmail.com [24 ต.ค. 52 13:17] ( IP A:124.121.32.238 X: )
คลิก เพื่อเปลี่ยนกลับไปแสดงความคิดเห็นแบบเดิม

ชื่อไฟล์รูปห้ามมีอักขระพิเศษ เช่น (#),(<),(>),(&) เป็นต้นค่ะ
ชื่อ / e-mail :    แทรกไอคอนน่ารักๆในข้อความ
e-mail :
ส่งอีเมลทุกครั้งที่มีการตอบกระทู้       (ใส่ Email เมื่อต้องการให้ส่ง Email เมื่อมีคนมาโพสในกระทู้)


CAPTCHA code



คลิกที่นี่เพื่อกลับหน้าบ้าน