ทองมาเลย์ -- Cross Back Golden (XBACK)

ทองมาเลย์ หรือที่เราเรียกว่า Xback ซึ่งก็มาจากคำว่า Cross Back Golden หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ "ทองข้ามหลัง" แต่บางคนอาจจะเรียกว่า Malayan Bonytongue ก็ได้นะครับ (เมืองไทยไม่ค่อยมีใครเค้าเรียกกันหรอกนะครับ)

แม้จะให้สีทองเฉกเช่นทองอินโด แต่ทองมาเลย์ก็ถือว่าเป็นปลาอะโรฯที่มีค่าตัวแพงที่สุดในสายพันธุ์อะโรฯทั้งหมด เหตุผลที่ทองมาเลย์เป็นปลาที่แพงที่สุด เพราะเป็นปลาที่ให้สีทองที่แวววาวดั่งทองคำแท้ ๆ ไม่ได้แค่ความแวววาวที่มีมากกว่าทองอินโด สีทองของทองมาเลย์ยังปรากฏให้เห็นในทุก ๆ แถวของเกล็ดไม่ว่าจะเป็นเกล็ดแถว 5 หรือ 6 ก็ตาม

ไม่ใช่แค่คุณสมบัติที่ถูกกล่าวในข้างต้นประการเดียว จำนวนลูกที่ได้แต่ละครอกก็ให้มีจำนวนน้อยกว่าทองอินโดพอสมควร และนั้นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ทองมาเลย์เป็นปลาอะโรฯที่มีราคาแพงที่สุด

แต่เดิมที...ทองมาเลย์จะเป็นปลาที่มีลักษณะหัวทู่ ๆ แบบปลาทู เครื่องครีบต่าง ๆ จะมีขนาดเล็กเมื่อเปรียบเทียบกับตัว โดยปลาเป็นลักษณะโกลด์เบส(ทองแต่มีวงในเข้มดำ) หรือ ฟูลโกล์ด(ทองอร่ามทั้งตัว ไม่มีสีอื่นในวงในเกล็ดแซม) แต่ปัจจุบันเราจะเห็นทองมาเลย์ที่มีสีเบสต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นบูลเบส หรือ กรีนเบส เป็นต้น และแน่นอน...หัวสปูนและครีบเครื่องที่ใหญ่ขึ้นก็สามารถพบได้ในทองมาเลย์ ทองมาเลย์ที่หลายๆ คนต้องการก็คือ thin frame blue base ซึ่งก็หมายถึงปลาทองมาเลย์ที่มีวงในสีน้ำเงินเข้ม ในขณะที่ขอบทองต้องบางที่สุดเท่าที่จะบางได้ ในขณะเดียวกันก็มีหลาย ๆ คนต้องการปลาทองมาเลย์ดั่งเดิมที่มีสีทองอร่ามทั้งตัว โดยไม่มีวงในสีอื่นแซม หรือที่เราเรียกว่า ฟลูโกลด์(Full Gold Xback)

ณ ปัจจุบันราคาปลาทองมาเลย์ตัวจ้อยมีราคาระหว่าง 45,000 ขึ้นไปจนถึงเป็นแสน ๆ บาท ขึ้นอยู่กับความพิเศษที่มีในปลาตัวนั้น ๆ เช่น เกล็ดเปิดสูงตั้งแต่เด็ก หรือเกล็ดเปิดข้ามหลังตั้งแต่เด็ก หรือ หัวมีประกายทอง เป็นต้น

การเลือกซื้อทองมาเลย์ ควรเลือกซื้อทองมาเลย์ตัวน้อยที่มีความสว่างแวววาวเป็นที่สุด เพราะนั้นหมายถึงความแวววาวดั่งทอง24kยามที่ปลาได้อายุในภายภาคหน้า เราจะไม่เลือกซื้อทองมาเลย์ที่มีสีตัวเข้ม ๆ ในตอนเล็กแต่ขาดความแวววาว แน่นอน...เกล็ดที่เปิดสูงก็เป็นลักษณะที่ดีเช่นกันแต่ก็ไม่ควรแลกมาด้วยค่าตัวที่แพงเกินเหตุ เกล็ดละเอียดใต้กระโดงหลังเป็นจุดสำคัญในการมองว่าทองมาเลย์ตัวนั้นจะข้ามหลังได้หมดจรดแค่ไหน เพราะไม่ใช่ว่าทองมาเลย์จะข้ามหลังหมดจรดทุกตัว

สำหรับท่านที่ต้องการทองมาเลย์บูลเบส เราจะมองที่สีกระโดงหลังและสีหางที่เข้ม ครีบอกออกสีแดงส้ม ในขณะที่ปลาโกล์ดเบสจะมีสีครีบอกที่อ่อนกว่า ออกโทนเหลือง รวมทั้งสีหางที่อ่อนกว่าเช่นกัน

และปัจจุบันก็ต้องพูดว่า ทองมาเลย์ชั่งมีสีเบสที่หลากหลายเสียเหลือเกิน ถ้าต้องการมีครบทุกเบสสี จำนวนตู้ที่มากใบก็ย่อมเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

เหตุผลที่ทองมาเลย์มีเบสสีหลากหลายมากขึ้น ครีบเครื่องใหญ่ขึ้น รวมทั้งมีสปูนเฮดนั่นก็เป็นเพราะทางฟาร์มได้นำเอาทองมาเลย์มาบรีดกับทองอินโดนั้นเอง แต่ไม่ใช่เป็นการบรีดชั้นเดียว โดยหลักแล้ว...ทางฟาร์มจะต้องบรีดจนกระทั้งปลาตัวนั้นมีเลือดของทองอินโดแค่ 1/16 เท่านั้นเอง (รวมบรีด 4 ชั้น)

แต่ในโลกแห่งความจริง...หลาย ๆ ฟาร์มมีการนำเอาปลาที่บรีดน้อยชั้นกว่าที่กล่าวมาออกนำมาขาย หรืออาจจะกล่าวได้ว่า...ปัจจุบันเกรดของทองมาเลย์ถูกซอยมากขึ้น มีมาเลย์เกรดธรรมดา เกรดพิเศษ เกรดโครตพิเศษ ซึ่งถ้าเทียบกับทองมาเลย์ที่ผมซื้อสมัยเริ่มเลี้ยง(2544) ก็ต้องพูดว่าทองมาเลย์ธรรมดา ๆ ในตอนนั้นสวยกว่าทองมาเลย์เกรดธรรมดาในปัจจุบัน รวมทั้งค่าตัวก็ถูกกว่าปัจจุบันเช่นกัน


ปล. นายแบบทองมาเลย์ตัวใหญ่ก็คือเจ้า "ทองแท่ง" เป็นทองมาเลย์เกรดพิเศษของเสี่ยนเหล็ง ขนาด 13"-14"