หลวงพ่อรัง(วัดหนองน้ำคัน)

วัดอมฤตวารี (หนองน้ำคัน)
ต.อุทัยใหม่ อ.เมือง จ.อุทัยธานี
การที่ชื่อ “หนองน้ำคัน” ทั้งนี้เพราะทางทิศใต้ของบริเวณวัดมีหนองน้ำแห่งหนึ่ง ขนาดกว้าง
10 วา ยาว 1 เส้นเศษ สมัยก่อนหนองน้ำแห่งนี้เล่าว่ามีอาถรรพณ์ แม้ใครลงไปอาบจะรู้สึกคัน จนกว่าน้ำที่เปียกตัวจะแห้งจึงหายคัน แม้แต่วัว ควาย ลงไปก็ต้องรีบขึ้น สัตย์น้ำที่อาศัยอยู่ในหนองน้ำแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็น ปูปลา เต่า ตะพาบ ก็ตามหากใครจับไปทำเป็นอาหารรับประทานเข้าไปแล้วจะต้องมีอันเป็นไป เช่น เป็นโรคกลากเกลื้อน (ลักษณะเช่นนี้เมื่อ 20 ปีก่อนยังปรากฏอยู่) หนองน้ำแห่งนี้จึงถูกขนานนามว่า “หนองน้ำคัน” วัดที่อยู่ริมหนองน้ำเขาจึงตั้งชื่อให้ว่า “วัดหนองน้ำคัน” หมู่บ้านรอบ ๆ หนองน้ำเลยพลอยถูกเรียกว่าบ้านหนองน้ำคันไปด้วย กาลภายหลังสมัยพระราชอุทัยกวี (พุฒ) จึงให้ชื่อเสียใหม่ให้เป็นมงคลนามว่า วัดอมฤตวารี แต่ชาวบ้านทั่วไปยังติดปากในชื่อ “วัดหนองน้ำคัน” อยู่นั่นเอง
ลำดับเจ้าอาวาส
1.พระอาจารย์เกษ
2.หลวงพ่อพล
3.หลวงพ่อจ้อย
4.พระอธิการชื่น
5.พระอาจารย์อ่อง
6.พระอาจารย์แป้น
7.พระอธิการสมศักดิ์
8.พระครูอุทัยสังฆกิจ(รัง)
9.พระครูอิทิตศุภการ(พ.ศ.2545-ปัจจุบัน)

ประวัติพระครูอุทัยสังฆกิจ(รัง สจฺจวโร)
เดิมท่าชื่อ รัง นามสกุล พยัคฆเพศ เกิดเมื่อวันศุกร์ แรม 9 ค่ำ เดือน 3 ปีขาล วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2470 บ้านดอนหวาย หมู่ 3 ต.หนองหญ้าปล้อง อ.ทัพทัน จ.อุทัยธานี บิดาชื่อนายศรี มารดาชื่อนางเมี้ยน พยัคฆเพศ
เมื่ออายุได้ 6 ขวบ บิดาได้ถึงแกกรรม ก็ได้อยู่ในการอุปการะของมารดา ประกอบอาชีพทำนา เมื่อเล็กได้เข้ารับการศึกษาที่โรงเรียนวัดดอนหวาย จนจบประถม 4 จนอายุได้ 16 ปี มารดาได้ถึงแก่กรรม จึงไปอยู่ภายใต้การอุปการะของป้า ชื่อนางเปี่ยม พออายุได้ 23 ปี ป้าเปี่ยมจึงบได้จัดการอุปสมบทให้
พระครูอุปการพิศิษฐ์(เส็ง) วัดหนองเรือโกลน เป็นพระอุปัชฌาย์
พระอาจารย์ใจ วัดดอนหวาย เป็นพระกรรมวาจาจารย์
พระอาจายร์เสงี่ยม วัดดอนหวาย เป็นพระอนุสาวนาจารย์
ได้รับฉายา สจฺจวโร
หลังจากหลงพ่อรังได้อุปสมบทก็ได้ศึกษาวิทยาคมกับหลวงพ่อม้วน ณ วัดดอนหวาย อ.ทัพทัน ต่อมาได้ย้ายไปจำพรรษา ณ วัดโคกแจ้ง อ.มโนรมย์ จ.ชัยนาท ศึกษาวิชาต่าง ๆ จากคณาจารย์หลายองค์ ครั้นต่อมาวัดหนองน้ำคัน ได้ขาดแคลนพระภิกษุสงฆ์อยู่จำพรรษา จึงอาราธนาพระอาจารย์สมศักดิ์ สุจิตโตและพระรัง(หลวงพ่อรัง) มาอยู่จำพรรษาที่วัดเมื่อ พ.ศ.2499 ครั้นต่อมาพระอาจารย์สมศักดิ์ได้ลาสิขาบทเมื่อ 2504 หลวงพ่อรังจึงรับหน้าที่เป็ฯเจ้าอาวาสต่อมา
ระหว่างที่เป็นเจ้าอาวาส ท่านได้พัฒนาวัดหนองน้ำคัน จนเป็นที่ศรัทธาของญาติโยมชาวเมืองอุทัยธานีเป็นอย่างมาก บวกกับศีลจารวัตรปฏิบัติของหลวงพ่อรังที่งดงาม ยังความเลื่อมใสศรัทธาให้ญาติโยมยิ่ง วัดหนองน้ำคันในสมัยท่านได้รับการยกย่องเป็นวัดพัฒนาตัวอย่าง และท่านเองก็เป็นที่เคารพของคณะสงฆ์และชาวอุทัยธานีเป็นอย่างมาก
หลวงพ่อรัง จัดเป็นเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงของอ.เมืองอุทัยธานี ดังจะเห็นได้จากพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคลต่าง ๆ ต้องมีชื่อหลวงพ่อรังอยู่เสมอ เช่น พระหลวงพ่อโตวัดกัลป์ยาฯ สมเด็จโตวัดระฆัง ฯลฯ หลวงพ่อรังเป็นพระที่อยู่ศีลจารวัตรอันงดงาม วัตถุมงคลของท่านจึงมีความเมตตาสูง หลวงพ่อเคยกล่าวเสมอว่า “ของดีไม่ต้องโฆษณา” และเป็นเช่นนั้นเสมอเพราะวัตถุมงคลทุกรุ่นที่ท่านสร้างจะหมดไปจากวัดในเวลาอันรวดเร็ว

เมื่อหลวงพ่อรังอายุมากขึ้น กอปรกับมีโรคประจำตัว มีภารกิจทุกวัน ใครนิมนต์ท่านมักจะไม่ขัด ทำให้หลวงพ่อรังไม่มีเวลาพักผ่อนเท่าที่ควร จนถึงวันที่ 10 ธันวาคม 2545 หลวงพ่อรังได้เข้าประชุมคณะสงฆ์ภาค 3 โดยหลวงพ่อรังรับเป็นเจ้าภาพในการเลี้ยงภัตตาหารพระสงฆ์ที่มาตรวจธรรมสนามหลวง หลังจากกลับจากการประชุมหลวงพ่อได้เกิดอาการแน่นหน้าอก หายใจขัด ทางคณะสงฆ์ตลอดจนญาติโยมจึงนำส่งโรงพยาบาลอุทัยธานี แต่อาการไม่สู้ดีนักจึงส่งไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ วันที่ 12 ธันวาคม 2545 คณะแพทย์ได้ทำการรักษา โดยมีคณะศิษย์ดูแลอย่างใกล้ชิด ด้วยโรคอันรุมเต้า คณะแพทย์ได้ช่วยทำการรักษาสุดความสามารถ เวลา 01.30 น.หลวงพ่อรังก็ได้มรณภาพลงด้วยอาการสงบ สิริรวมอายุได้ 75 ปี พรรษา 51