เรื่องของขนุน
สวัสดีครับทุกท่าน
กระผมชื่อ ขนุน ครับ หรือที่เพื่อนเรียกกันว่านายขนุน หรือนังหนุนของแม่ดา เวลาแกโกรธเสียงเขียว เพราะไปกัดกล้วยไม้ช่องามของแม่เข้าส่วนข้างๆนี่ก็สาวมะลิ แฟนผมเองครับ
เราทั้งคู่ เป็นหนูเควี่(guinea pig หรือที่ในไทยมักจะชอบเรียกกันว่า แกสบี้)พันธุ์พีรูเวี่ยน
เรื่องมันเริ่มจากงานเกษตรเมื่อปีหลายปีก่อน ที่แม่ดาของกระผมได้ไปเดินเที่ยว(แม่บอกที่จริงตั้งใจจะไปหากล้วยไม้สวยๆ) แล้วได้มีโอกาศเดินผ่านร้านบุญถวิลฟาร์มที่ตอนนั้นกระผมและพี่ๆน้องๆถูกนำไปขายทอดตลาด(โฮๆๆชีวิตอาภัพ)
เราทั้งคู่สบสายตาปิ๊งกันขึ้นมา แม่ก็คว้าผมมาอยู่ด้วยทั้งๆที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมคือตัวอะไร(โฮๆๆรอบสอง ตูจะรอดมั้ยเนี่ย)
สามวันแรกผ่านไปด้วยความเครียดที่ต้องจากพี่น้องและที่อยู่เดิมมา ทำให้ผมฉี่เป็นเลือด กว่าจะรักษาหาย กว่าผมกับแม่จะจูนคลื่นตรงกันได้ก็เป็นเดือนแหล่ะขอรับ(โฮๆๆเกือบตาย)
ด้วยความที่กลัวผมเครียดและเหงาเมื่อต้องอยู่ตัวเดียว(เวลาแม่ไปทำงาน)แม่จึงหาเพื่อนให้กระผม จึงตามมาด้วย สามสี-มะลิ และเฉาก๊วย
ซึ่งต่อมาพอผมกับเฉาก๊วยโตเป็นหนุ่มแล้วเริ่มชิงความเป็นใหญ่ในคอก ผมโกรธมากๆเลยอีตอนที่มันย่องตอดมาตีท้ายครัวแม่มะลิเนี่ย แล้วที่สำคัญใอ้เจ้านี่พอมันโตเป็นหนุ่มแล้วเนื้อหอมเสียด้วย ตอนนั้นทั้งแม่มะลิทั้งน้องสามสี หลงมันหัวปักหัวปำ แล้วใอ้เจ้าเฉาก๊วยเนี่ยมันก็เจ้าเล่ห์แล้วก็อ้อนแม่เก่งซะด้วย มันรู้ว่าสู้ผมตรงๆไม่ได้(เพราะคนละรุ่นกัน ตัวเล็กกว่ากันตั้งครึ่ง)มันก็เล่นที่เผลอสิขอรับ โดยเฉพาะเวลาผมกำลังยกขาหลังเกาหูยิ๊กๆๆ(แม่บอกมันหนูหรือว่าหมากันแน่วะเกาแบบนี้เนี่ย) เจ้าเฉาก๊วยตัวดีก็จะวิ่งชนผมตูมเข้าให้ ผล...........หงายเก๋งสิขอรับ พอชนเสร็จมันก็โดดดึ๋งๆๆหนีไป(ดีใจว่าตูเอาคืนได้แล้วเฟ้ย) หรือบางทีผมกำลังนอนหลับสบายๆอยู่บนชั้นสองบ้านไม้ เจ้าฉวยก๊วยตัวแสบก็จะปีนพรวดขึ้นไปดันผมหล่นแอ๊กลงมา
แน่น๊อน...........วันพระไม่ได้มีหนเดียว ยิ่งแม่ห้ามผมเท่าไร ยิ่งแม่เข้าข้างเฉาก๊วยมากเท่าไร ผมยิ่งไล่ตีมันหนักขึ้น บางวันผมไล่ตีจนมันตกคอกไปเลยครับ(55555สะใจซาดิสต์) แม่ผมสิครับ กลับมาเจอเข้าน้ำตาซึมไปเลย ได้แต่ถามผมว่า "หนุนทำใมทำกับน้องอย่างนี้ลูก ดูสิน้องจับใข้เลย"(ต้องพาไปหาหมอหน่ะครับ)
แม่เลยต้องแก้ปัญหา แยกเราทั้งคู่โดยการยกเฉาก๊วยให้กับคุณหลินเพื่อนของแม่ไปแล้วให้สามสีไปเป็นคู่ ช่วงนั้นแม่งอนผมอยู่หลายวันแหล่ะครับ ไม่อุ้มผมเลย อุ้มแต่แม่มะลิ ผมเองก็ซึมไปครับ รู้สึกเหมือนกันว่าอะไรบางอย่างมันขาดๆไป จนกระทั่งวันหนึ่ง.................แม่อุ้มผมขึ้นมาแล้วร้องไห้ แม่บอก "หนุน...........รู้ใหม น้องตายแล้วนะลูก น้องโดนหมามุดรั้วเข้ามากัดตาย" แน่นอนครับ ผมไม่เข้าใจที่แม่พูด แต่ผมรับรู้ได้ถึงความเศร้าโศกที่แม่มี ผมได้เอาหัวซุกๆกับเสื้อแม่ ครางงี๊ดๆๆเพื่อปลอบให้แม่หายเศร้า
หลังจากนั้นสิครับ โฮๆๆๆ ผลกรรมที่ผมทำกับเฉาก๊วยเอาไว้ มันก็ย้อนมาสนองเข้าให้แล้วครับ เพราะความที่แม่เห็นผมดุนัก อีกทั้งปล้ำน้องมะลิแรงไปหน่อย แฮ่ๆๆก็น้องเค้าไม่ยอมให้จู๋จี๋ดีๆๆนี่ครับ ก็เลยมีลงไม้ลงมือกันบ้าง(แค่ขนน้องเค้าหลุดเป็นกระจุกๆเอ๊ง) แม่ก็เลยตัดสินใจเอาผมไปให้คุณหมอตอน(โฮๆๆๆหมดความเป็นชายเลยตู๊)
เห็นผมตัวเล็กๆๆแบบนี้(ที่จริงก็ม่ายเล็กน้อ
.หนักโลครึ่งหน่ะ)หน่ะ ผมอายุยืนถึง8-10ปีเชียวนะขอรับ อาหารโปรดคือหญ้าขน รวมทั้งผักผลไม้เกือบทุกชนิด สิ่งที่โปรดปรานคือได้แทะต้นไม้ของแม่เอ๊ย
.ม่ายช่ายๆๆๆ อันนั้นทำตอนแม่เผลอขอรับ
คือการได้ลุยสนามหญ้ากับดงข้าวโพดที่แม่ปลูกไว้ให้พวกเราลุยกัน
แล้วก็มีแอบจู๋จี๋กันบ้างให้คนอิจฉาเล่น
เฮ้อ.........วิ่งเล่นเหนื่อยแล้ว ขอนอนพักก่อนนะครับ
ท้ายนี้ฝากลิ๊งค์ที่เกี่ยวข้องไว้ด้วยครับ
คลีนิคสัตว์แพทย์4(หมออ้อย)
https://www.vet4polyclinic.com/ห้องสัตว์เลี้ยงอื่นๆในพันทิพย์-จตุจักร(มีพวกเราอยู่บ้างประปราย)
https://www.pantip.com/cafe/jatujak/ไทยเวท-เวปบอร์ดคุณหมอ
https://www.thaivet.org/เลม่อนออนไลน์-หมวดสัตว์เล็ก(หนูๆ) ได้อะไรดีๆจากที่นี่เยอะเหมือนกัน
https://www1.lemononline.com/pets/Cyclopedia/smallpet/แกสบี้เวิลด์-ร้านขายแกสบี้ที่ใหญ่ที่สุด(ในตอนนี้)สาวมะลิก็มาจากที่นี่
https://www.guineapigworld.comและสุดท้าย..............แม่นายขนุนเป็นใคร ดูได้จากที่นี่ฮับ(ภาพเยอะ+ใหญ่ด้วย อาจโหลดช้าสักนิด)
https://www.geocities.com/varada_l/
